| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Rufus
Wainwright - Want Two ,A
Greek Tribute To Depeche Mode - Around The World and
Back,Chicks On Speed and
the No Heads - Press the spacebar , Εν CDομία...► |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| s i n g e
r s o n g w r i t e r |
Rufus Wainwright - Want Two
(Geffen/Universal) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ►The Art Teacher |
Ο Thom Yorke - Jeff
Buckley της "μπαρόκ" εποχής...
Μετά από τρία άλμπουμ ο
Rufus Wainwright εξακολουθεί να περιφέρεται ως εξαίρεση στη μουσική
πραγματικότητα, ένα κατόρθωμα και μία ευλογία από μόνη της. Με το
ντεμπούτο του 1998 άφησε υποσχέσεις, με το Poses του 2001 τις
δικαίωσε ψάχνοντας και λίγο πιο mainstream ιδέες με τους
Propellerheads, ενώ με το Want One του 2003, διεύρυνε κι άλλο την
παλέτα του. Στο Want Two απλά ξεκαθαρίζει ότι η ιδιοσυγκρασία του
δεν θα αφήσει τη μούσα του ήσυχη...
Με τα έγχορδα να
ανεβοκατεβαίνουν, τα βαλς να περιφέρονται, την jazz να αγιοποιείται,
τις μπαλάντες του να παίρνουν γαλλόφωνη αύρα, ο Wainwright μοιάζει
με οπερετικός Thom Yorke, με πιο αρτίστικος Jeff Buckley
(διασκευάζει το δικό του "Memphis Skyline") που ψάχνει την ανδρόγυνη
φύση του ("No, I won't be the one/Baptized in cum") και τους κρυφούς
πόθους της καρδιάς του. Μπαρόκ αλλά όχι στημένος, με καμπαρέ
ατμόσφαιρα αλλά όχι βυθισμένος στην παρακμή, ο Wainwright θα
μπορούσε να τσακίσει την καρδιά του Elton John πριν από τριάντα
χρόνια και όχι τώρα που παίζει prive piano concerts για το jet set.
Ο Rufus ευτυχώς παραμένει ακόμα... ερασιτέχνης. |
|
|
|
| ... D
e p e c h e M o d e |
A
Greek Tribute To Depeche Mode -
Around The World and
Back
(Klik Records) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► Atria - Photographic |
17 ελληνικά
συγκροτήματα διασκευάζουν με τιμή και δόξα Depeche
Mode
Πίσω από τον διευκρινιστικό τίτλο κρύβονται
χιλιάδες ώρες, ολόκληρες ζωές εμμονής με την πάρτη των Depeche Mode,
η "ιερή αγελάδα" της ηλεκτρονικής μουσικής που ναι, μπορεί πλέον να
το πει κανείς ξεπέρασαν τους δασκάλους τους, τους Kraftwerk και
έφτασαν το programming στον ουρανό.
Το Hysterika fan club τους,
πλησίασε τα ελληνικά συγκροτήματα και βρήκε 17 ονόματα που έχουν
περάσει τη δική τους "φάση" με τους Depeche Mode και ευχαρίστως θα
ήθελαν να διασκευάζουν ένα κομμάτι τους.
Έτσι λοιπόν, εκτός από
τις παλιές καραβάνες των Yeah και Φόβοι του Πρίγκηπα που
διασκευάζουν ροκαριστά τα "Policy of Truth" και "Never Let Me Down"
αντίστοιχα, οι υπόλοιποι τηρούν τους ηλεκτρονικούς κανόνες, άλλοτε
επιλέγοντας πιο EBM κατάστασεις, και άλλοτε κάνοντας πιο προσωπικό
το ηλεκτρονικό τους "ambience".
Οι Μίκρο διαλέγουν το "World In
My Eyes", οι Mindwaltz το "Shake The Disease", οι Marsheaux το "New
Life", οι Decode το "Behind The Wheel", οι Atria το "Photographic",
η Ελένη Πέτα στο "Only When I Loose Myself", o Δημήτρης Κοργιαλάς το
"Halo", η απίστευτη Μαρία Παπαδοπούλου το "Stripped" και πάει
λέγοντας... |
|
|
|
| i n d i
e e l e c t r o n i c |
Chicks On Speed and the No Heads -
Press the
spacebar
(Hausmusik/Penguin) |
 |
| ΔΕΙΓΜΑ► The House Hold Song |
Δεν έπρεπε να αφήσουν
την electro τρέλα τους...
...Και αυτό γιατί στο Press
the spacebar οι τρεις κολλητές από την Ακαδημία Καλών Τεχνών του
Μονάχου και τις μέρες του 1997 που έμεναν (μένουν;) όλες μαζί στο
ίδιο κτίριο, οδηγούνται στο πιο lo-fi αντιδραστικό κολλάζ τους. Που
για να κρατήσει ζωντανή την προσοχή σου, πρέπει να είσαι ή πιο
τυφλός οπαδός τους ή... συγγενής τους.
Ενώ στο τελευταίο τους
άλμπουμ 99 Cents μπήκαν στην electro μόδα με τον δικό τους αρτίστικο
avant garde τρόπο διαδηλώνοντας "We don't play guitars", εδώ
επιστρέφουν σε πολύ βαριές κόψε ράψε ρητορικές που συνοδεύονται από
παρατεταμένους μικροφωνισμούς, no punk ψευδαίσθηση και κάνα δυο
αστεία ("Madalyn Albrights Answer", "Wax My Anus" - αφιερωμένο στην
Courtney Love).
Τόσο κοινοβιακή ζωή δεν την
αντέχουμε... |
|
|
|
| Εν
CDομία... |
 |
Θόδωρος
Θεοδωρίδης - Θέλω να πάρω τα βουνά
(Lyra)
Έχοντας για παρέα τον Αργύρη
Μπακιρτζή, ποιος δεν θα ξεκινούσε προς τα εκεί. "Εκτός τόπου
και χρόνου" άκουσμα, με γερή ελληνική ταυτότητα, δηλαδή
χιούμορ και έξυπνες παρατηρήσεις. |
 |
Kermit
Ruffins - Putumayo Presents...
(Putumayo/Κίνησις)
Η Putumayo σταθμεύει στη
Νέα Ορλεάνη και στους απολαυστικούς α λα Louis Armstrong
ρυθμούς του Kermit Ruffins. Η τρομπέτα του πραγματικά μπορεί
να δώσει ζωή σ' αυτά τα jazz/swinh αξιοθέατα. |
 |
Hot Hot Heat
- Elevator
(Sire/Warner)
Εάν το όνειρό των hot... Hot
Hot Heat ήταν στο δεύτερο άλμπουμ τους να αποτελέσουν την
κόπια νούμερο 1087 του new rock hype, καλό θα ήταν να
ξυπνήσουν γρήγορα. |
|
| |
|
|
Περισσότερη
Δισκοκριτική ► Σελίδα 1, Σελίδα 2, Σελίδα 3, Σελίδα 4, Σελίδα 5,Σελίδα 6,
Σελίδα 7, Σελίδα 8, Σελίδα 9, Σελίδα 10, Σελίδα 11, Σελίδα 12, Σελίδα 13, Σελίδα 14, Σελίδα 15,
Σελίδα 16, Σελίδα 17, Σελίδα 18, Σελίδα 19, Σελίδα 20, Σελίδα 21, Σελίδα 22, Σελίδα 23,
Σελίδα 24, Σελίδα 25, Σελίδα 26, Σελίδα 27, Σελίδα 28, Σελίδα 29, Σελίδα 30, Σελίδα 31,
Σελίδα 32, Σελίδα 33, Σελίδα 34, Σελίδα 35, Σελίδα 36, Σελίδα 37, Σελίδα 38, Σελίδα 39,
Σελίδα 40, Σελίδα 41, Σελίδα 42, Σελίδα 43, Σελίδα 44, Σελίδα 45, Σελίδα 46, Σελίδα 47,
Σελίδα 48, Σελίδα 49, Σελίδα 50, Σελίδα 51 , Σελίδα 52, Σελίδα 53, Σελίδα
54 | |
