| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Max Richter - The Blue
Notebooks, Sub Pop:
Patient Zero ,
Alexander Robotnick - The Disco-Tech Of..., Οδυσσέας
Τσάκαλος - Φυλακή Με Ορθάνοιχτη Πόρτα |
|
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
|
| c l a s s i
c a l / e l e c t r o n i c a |
Max Richter - The Blue Notebooks
(Fat
Cat/Penguin) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►The Blue
Notebooks |
Νεοκλασικός;
Ηλεκτρονικός με μινιμαλιστικά απωθημένα; Κάποιος που δεν μπορεί να
αποφασίσει μεταξύ Philip Glass και Brian Eno; Δεν έχει σημασία. Το
The Blue Notebooks παραμένει ένα έξοχο άλμπουμ...
Οι
Future Sound Of London του έχουν αφιερώσει τραγούδι στο άλμπουμ τους
Dead Cities. Ο Roni Size έχει μοιραστεί μαζί του drum'n'bass
μυστικά. Ο ίδιος ο Max Richter γυρίζει ξανά και ξανά στους
μινιμαλιστικούς κλασικούς. Το The Blue Notebooks "ανήκει" στους
τελευταίους, αλλά όχι αποκλειστικά. Tα βιολιά, τα τσέλα και τη
βιόλα, και τα μετά βίας "φαίνομαι" bleaps, στοιχειοθετούν το πιο
αντικαλοκαιρινό άλμπουμ που μπορεί να σας χαλαρώσει κάτω από την
ατμοσφαιρική σκιά της ομπρέλας του, τώρα το καταμεσήμερο.
Φθινοπωρινός, φυσικός, νοσταλγικός, με αποθεωτική ευαισθησία και
ακρίβεια, ο γεννημένος στην Γερμανία και κινούμενος στα όρια της
Αγγλίας πια συνθέτης, διυλίζει την φυσικότητα των οργάνων μέσα από
ηλεκτρονικά τερτίπια που η παρουσία τους είναι τόσο διακριτική, σαν
άγγιγμα φτερού. Οι 11 instrumental μελωδίες του δεύτερου άλμπουμ του
Max Richter υπογραμμίζουν κάθε κινηματογραφικό πλάνο που μας (σας)
έρχεται αβίαστα στο μυαλό. Μέχρι που να έρθει το επόμενο...και το
επόμενο...
Post-κλασικισμός σε όλο το καφκικό μεγαλείο του με τον
Arvo Part να επιβλέπει από κάπου ψηλά... |
|
|
|
| r o c k
|
Sub Pop: Patient Zero
(Sub
Pop/Hitch-Hyke) |
 |
Η εταιρεία που
συνδέθηκε με ολόκληρη την grunge εποχή, αφού πέρασε μία περίοδο
ανασυγκρότησης, ανακάμπτει με ονόματα που διευρύνουν τον ορίζοντά
της...
Rock θα είναι βέβαια, εσαεί, το πεδίο δράσης της
εταιρείας που μας έμαθε λέξεις όπως "Mudhoney" και "Seattle", όμως ο
νέος αιώνας απαιτεί από ένα label ευελιξία στο roster της. Αυτή
ακριβώς αναζητά η Sub Pop μέσω των νέων ονομάτων που παρουσιάζει το
τελευταίο διάστημα και συγκεντρώνει εδώ για να γνωρίσουμε καλύτερα
την διαφορετικότητά τους. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Οι power indie pop
Shins είναι αυτοί που συζητιούνται περισσότερο τον τελευταίο καιρό,
οι Thermals και Constantines κινούνται κοντά στην πρωτογενή "garage"
δυναμική των παλιών κυκλοφοριών, οι Catheters βάζουν περισσότερο
νερό στο κρασί τους, οι Elected εμφανίζονται πολύ εκλεκτικοί σε
σημείο είτε θα σου αρέσουν υπερβολικά είτε θα σου φανούν αδιάφοροι,
οι Comets On Fire κινούνται στην πλέον πιο βαριά ψυχεδελική πλευρά
του feedback, οι ικανότατοι Postal Service ξέρουν τι εστί sample,
ενώ οι Iron & Wine καταπλήσσουν εδώ και πολλά άλμπουμ με τον
εσωστρεφή country rock ύφος τους. Όσο για την Rosie Thomas, κατά την
ταπεινή μας γνώμη, έχει κατοχυρώσει τον τίτλο της καλύτερης
κυκλοφορίας της νεώτερης Sub Pop ιστορίας. Αναζητήστε το ντεμπούτο
της... |
|
|
|
| el e c t r
o |
Alexander Robotnick - The Disco-Tech
Of...
(Yellow/Protasis) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►Visage - Fade To Gray |
Στους electro καιρούς
που ζούμε, ήρωες "εποχής" όπως ο Alexander Robotnick πρέπει να
πάρουν τα αναδρομικά που τους χρωστούν...
"Τα '80s
μοιάζουν με τα '00s, το τότε electro οδηγεί το σημερινό" και ένα
σωρό άλλες δικαιολογίες αραδιάζονται στις σημειώσεις για να
δικαιολογήσουν την παρουσία της συλλογής. Παιδιά, μην αγχώνεστε, το
ξέρουμε ότι είμαστε στην καρδιά της μόδας και πρέπει να την
"θρέψουμε" με κυκλοφορίες...Το remix άλμπουμ του Maurizio Dami πιο
γνωστού ως Alexander Robotnick, DJ/παραγωγός που πρόλαβε τις πιο
πρωτόγονες μορφές μεικτών εκεί στις αρχές των '80s και ανέδειξε την
ιταλική disco (αυτό τώρα είναι καλό;), καταφθάνει για να του
εξασφαλίσει το κομμάτι που του αναλογεί από το τωρινό electro
πανηγύρι. Και τι πιο εύκολο από το να βάλεις στη σειρά τους Yellow
("I Love You"), Tom Tom Club ("Wordy Rappinghood"), New Order
("Bizarre Love Triangle"), Visage ("Fade To Gray"), John Foxx
("Underpass"), Mekon Feat. Marc Almond ("Please Stay"), OMD ("Enola
Gay") αλλά και επιφανείς νέους όπως το δίδυμο Miss Kittin & The
Hacker ("Frank Sinatra"), για να δημιουργήσεις μπούγιο επάνω στο
dancefloor. Απλά κάπου κάπου ψάχνεις και καμία καρέκλα γιατί δεν το
αντέχεις σε τέτοιες ποσότητες... |
|
|
|
| έ ν τ ε χ ν
ο / r o c k |
Οδυσσέας Τσάκαλος - Φυλακή Με Ορθάνοιχτη
Πόρτα
(Universal) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►Ζάρια |
Ο πρώην Φατμέ,
πραγματοποιεί το ντεμπούτο του με αποκλειστικές συνθέσεις όχι όμως
και ξεκάθαρο, εύρωστο προσωπικό ύφος...
Συνεργάτης,
φίλος και συν-μουσικός του Νίκου Πορτοκάλογλου εδώ και 35 χρόνια
(!), ο Οδυσσέας Τσάκαλος κυκλοφορεί μετά από πολυετή σχεδιασμό και
προετοιμασία το πρώτο του άλμπουμ, αυτό που "χρωστούσε εδώ και πολύ
καιρό". Ελπίζοντας ότι αυτή η δουλειά δεν είναι ενδεικτική του πόσο
δύσκολο και απαιτητικό είναι να περάσεις από το πολύτιμο background
στο αδίστακτο προσκήνιο και να αντέξεις το βάρος της σόλο έκθεσης,
υποθέτουμε ότι η αδυναμία του υλικού να φέρει το ενδιαφέρον εις
πέρας, οφείλεται στην...κακή στιγμή. Χωρίς να σταθεροποιούν γερά τα
πόδια τους στην παρτιτούρα, οι συνθέσεις αφήνουν την ύπαρξή τους στη
τύχη της έντεχνης αναφοράς και του προσωπικού χαρακτήρα του
τραγουδοποιού, χωρίς όμως έστω ένα από τα δύο στοιχεία να
αναλαμβάνει ηγετικό χαρακτήρα και να δίνει το απαραίτητο
χρώμα... |
|
| |
