ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
Bang Gang - Something Wrong, Sheryl Crow - The Very Best
Of, Relaxed Muscle
- A Heavy Night With...,
David Chong - The Cosmic Kid, Μιλτιάδης Πασχαλίδης-Η Μόνη Μου Πατρίδα
Είναι Ο Χρόνος |
|
|
Bang Gang -
Something Wrong (Recall/Ankh) |
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Something Wrong |
Από την Ισλανδία με αγάπη και μοναδικά χειροτεχνημένες pop
αισθήσεις... Ο Bardi Johannsson δεν έρχεται από το κρύο. Έρχεται από τις
τελευταίες αναπνοές του trip-hop, τις ονειρικές κορυφογραμμές της
χώρας του, την ανέκαθεν...Air αδυναμία της pop να ψάξει την
ευαίσθητη πλευρά της. Δεν υπάρχει τίποτα το λάθος στους Bang Gang κι
ας λέει ότι θέλει ο τίτλος. Ξεκινώντας από την ομορφιά της
γυναικείας ύπαρξης και φωνής (οι Esther Talia Casey, Keren Ann
Zeidel, Phoebe Tolmer, Nicolette Suwoton κρατάνε σφιχτά τον ρόλο των
ξωτικών με τις σαγηνευτικές ερμηνείες) και διασχίζοντας την ευρύτατη
δομή της pop μουσικής που μόνο οι σπουδαίοι γνωρίζουν πόσο χώρο για
δημιουργία σου προσφέρει, ο Johannsson φτάνει στην προσθήκη της
ξανθιάς, cool ιδιοσυγκρασίας του, διαμορφώνοντας το vibe των Bang
Gang. Μέσα από τις Beach Boys αρμονίες, την ονειροπόληση σε
τοπία ανάλογα με εκείνα στο εξώφυλλο και την ανάμειξη γνωστών
συστατικών από την "coffee cool" παραγωγή της τελευταίας δεκαετίας
(μην ψάχνετε για τίποτα το μεμπτό...). Όχι, δεν θέλει να μιλάει
για την Bjork. Και ούτε και εσείς θα θέλετε μετά από λίγο. Με το που
θα ξεδιπλώνεται ένα ένα τα όνειρα των "Inside", "Something Wrong",
"In The Morning", ο μαγικός Bang Gang κόσμος θα σας θέλει για
αποκλειστικότητα. Και είναι εκεί που θα αποκτήσετε το μέγιστο
πρόβλημα και θα αναρωτηθείτε. Τώρα να ξυπνήσω ή να κοιμηθώ για να τα
απολαύσω καλύτερα; |
|
|
Sheryl Crow - The Very Best Of (A&M/Universal) |
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► All I Wanna
Do |
Ξέρει να ποζάρει σώμα και χείλια, αλλά και να γράφει
τραγούδια. "Best of" american chick... Αν δεν μας ξενέρωνε κάποτε με
εκείνο το τραγικό James Bond τραγούδι (δεν θέλουμε να θυμόμαστε ούτε
τον τίτλο του...), θα την κανακεύαμε ακόμα περισσότερο. Έχει παίξει
προσεκτικά το παιχνίδι της σταρ, χωρίς να στερήσει ποτέ από τις
ηχογραφήσεις της, την συνθετική τους δυναμική που μοιράζεται ανάμεσα
στο καλιφορνέζικο "χαλαρό" ροκ και στα "θα σας εντυπωσιάσω" MTV
πλάνα επάνω στα τραγούδια και στο πρόσωπο της. Από την εποχή του
σούπερ επιτυχημένου "Tuesday Night Music Club", μέχρι την
στιβαρότητα του "The Globe Sessions" και την "άνθηση" της γραφής της
στο "C'mon, C'mon", η Crow διατήρησε πάντα τις ισορροπίες, και όταν
φωτογραφιζόταν σε εξώφυλλα δίπλα στον Keith Richards και όταν
δοκίμαζε όλο και πιο αποκαλυπτικά ρούχα. Από τις λίγες γυναίκες στο
ροκ που ξέρουν τι θέλουν πάνω και κάτω από τη σκηνή...Όσο για το τι
θέλετε εσείς, είναι αυτό το "best of". |
|
|
Relaxed
Muscle - A Heavy Night With... (Rough Trade/Hitch-Hyke) |
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► The Heavy |
Ο Jarvis Cocker κάνει διάλειμμα, φωνάζοντας "μπου"
πίσω από το σκοτεινό, ηλεκτρονικό του βάψιμο; Τρομάξατε;
Με τους Pulp να διατηρούνται στην κατάψυξη, ο Jarvis
Cocker αποφάσισε να κάνει περισσότερο παρέα με τους Richard Hawley
(και Pulp και Add N to (X), αλλά και Longpigs) και Jason Buckle
(μέλος των Fat Truckers, μία α λα Suicide "περίπτωση" από το
Σέφιλντ). Υιοθετώντας ψευδώνυμα και όλες τις κλασικές ηλεκτρονικές
επιρροές που έκρυβαν από κάτω τους rock υπόβαθρα, οι Relaxed Muscle,
βγαίνουν στο δρόμο με σκοπό περισσότερο να διασκεδάσουν και λιγότερο
να "τρομάξουν" τον κόσμο, παίζουν επίμονα, "μονολιθικά",
ψευτοαρτίστικα ηλεκτρονικά θέματα ("The Heavy", "Let It Ride", "Rod
Of Iron"), που κάνουν και σεξουαλικά υπονοούμενα που και που, έτσι
για να αποκτήσει κι άλλο ενδιαφέρον το πάρτι που έστησε αυτό το side
project/supergroup. Όχι τόσο heavy βραδιά, όσο ψιλοgothic
διασκεδαστική... |
|
|
|
David
Chong - The Cosmic Kid (Le
Maquis/Ankh) |
|
Κοσμικό funk/electro φτιαγμένο από ένα όχι και τόσο
παιδί... Από το 1993 ο David Chong κινείται στα γρανάζια
του μουσικού/DJ/παραγωγού και αυτό πραγματικά φαίνεται από την
ολοκληρωμένη εικόνα του πέμπτου άλμπουμ του "The Cosmic Kid". Με τα
φωνητικά των Gary Mudbone Cooper (Mystique Funkadelic), Kaina (DJ
Cyril k) και Karl The Voice να δίνουν το soul στοιχείο στη δυναμική
dance floor συμπεριφορά του άλμπουμ, το γενικότερο ύφος του, όπως
αποδεικνύουν τα instrumental που είναι συγκριτικά περισσότερα,
προκύπτει ακόμα πιο κοφτό, πιο "αμερικάνικο", με εντυπωσιασμό στην
παράθεση των ήχων ανάλογο με την γραφιστική ματιά του εξωφύλλου. Σε
πολλά σημεία οι ικανότητές του στο mixing φαίνονται από μακριά, με
την παραγωγή να στέκει σταθερά στα πόδια της όσες βόλτες κι αν
φέρνει στην πίστα, όσες μελωδίες κι αν χωράει ενδιάμεσα.
Πάντως η διάθεση παραμένει πραγματικά upbeat, κι αυτό το μετράμε στα
πλεονεκτήματα. |
|
|
Μιλτιάδης
Πασχαλίδης - Η Μόνη Μου Πατρίδα Είναι Ο Χρόνος (Minos-EMI) |
|
Συνεχίζοντας στον δρόμο του "μοναχικού"
τραγουδοποιού, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης ανακαλύπτει την πατρίδα του
και όλο και περισσότερο το προσωπικό του στυλ... Αφού
χαιρετήσουμε τον παλιό γείτονα που προσπαθούσε κάποτε να παίξει
μπάσκετ με την ένδοξη φανέλα των Αμπελοκήπων, αναγνωρίζουμε κι εμείς
το δίκιο των κολλητών μας φίλων που έλεγαν ότι τα χέρια του ήταν
προορισμένα να κρατήσουν την κιθάρα και όχι την πορτοκαλί μπάλα
(sorry Μίλτο αλλά το σουτ σου ήταν κάκιστο...). Από τους
τραγουδοποιούς της νεώτερης γενιάς, ο Πασχαλίδης βρήκε την θέση του
ανάμεσα στο γούστο του κοινού ως ένας πιο πιασάρικος Μάλαμας,
γεγονός που βοηθά να έχει ραδιοφωνική "κάλυψη", αλλά και να
συγκαταλέγεται στην "ελιτίστικη" παρέα των δημιουργών. Με φωνή που
ανάλογα με τη μελωδία, άλλοτε τον κολακεύει από την αυτοπεποίθηση
της ερμηνείας του ("Τεχνητή αναπνοή") και άλλοτε του στερεί την
πλαστικότητα που θα ήθελε να μεταδώσει σε ορισμένα κομμάτια ("Στα
είπα όλα"), για ένα ακόμα άλμπουμ του, η δύναμή του παραμένει η
στιχουργική του άποψη. Αν εξαιρεθούν λίγες "κορδωμένες" στιγμές,
νοιώθεις ότι ίσως και να κρύβονται προσωπικές αλήθειες πίσω από
συγκεκριμένες φράσεις. "Δεν είναι η ζήλια ματιά μου που σαν καπνός
με πνίγει/είναι που κάποτε θα 'ρθεις κι αγάπη θα 'χει
φύγει". |
|
| |