| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Ελένη Καραίνδρου - Το λιβάδι που
δακρύζει ,I: Cube - 3 ,Nikko Patrelakis - Time ,DNA -
The Dark Project-Under The Surface |
|
|
|
| S o u n d t
r a c k |
Ελένη Καραίνδρου - Το λιβάδι που δακρύζει
(ECM/Lyra) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► The Weeping
Meadow |
Δύσκολο να αναφερθείς αυτή την περίοδο για άλλη
"κινηματογραφική μουσική" όταν έχεις βιώσει αυτό το τέλειο
παράδειγμα; Πολύ δύσκολο...
"Βρέθηκα μπροστά σ' ένα
απίστευτο τοπίο. Περπατούσα στον απέραντο βυθό μιας λίμνης
(Κερκίνη), σε μια χειμερινή εποχή που τα νερά είχαν τραβηχτεί πολύ
μακριά αφήνοντας μικρές λιμνούλες και ποταμάκια. Είχε πυκνή ομίχλη,
πέρα στον ορίζοντα απλωνόταν η λίμνη και γύρω-γύρω βουνά. Στη μέση
του απέραντου οριζόντιου τοπίου ένα μοναχικό δέντρο και μπροστά μου
ένα χωριό των αρχών του αιώνα που ο Θόδωρος (Αγγελόπουλος) βάλθηκε
να αναστήσει για να στεγάσει τους πρόσφυγές του από την Οδησσό
(1919). Το κρύο διαπεραστικό, η ομίχλη πυκνή, οι πρώτες φιγούρες
άρχισαν να διαγράφονται στον ορίζοντα. Το ταξίδι της φαντασίας είχε
ξεκινήσει...Εκείνο το βράδυ ονειρεύτηκα αυτές τις ψυχές, καθώς
έρχονταν ν' ακουμπήσουν τις ελπίδες τους στη νέα γη, στη γη των
προγόνων τους. Ένα νέο αγόρι κρατώντας ένα ακορντεόν ζωντανεύει
χρώματα και ρυθμούς...Ήθελα να βάλω δυνατά τη μουσική αυτή στο
κασετόφωνό μου και να την ακούσω να συνομιλεί μ' αυτό τον
εξωπραγματικό χώρο. Ήταν μία ανεπανάληπτη εμπειρία (...) Ήξερα
ακριβώς τα χρώματα που θ' αναζητούσα. Βαθιά γήινα με τη λάμψη του
νερού και του ήχου της σταγόνας".
Δεν χωράνε άλλες περιγραφές
στα λόγια-πλάνα της Ελένης Καραίνδρου. Όπως και στη μουσική της για
την καινούργια ομότιτλη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, (έβδομη
κατά σειρά συνεργασία), δεν χωράει τίποτε άλλο παρά μόνο
συναισθήματα και συγκίνηση. |
|
|
|
| E l e c t r
o n i c a / H i p - H o p |
I: Cube - 3
(Versatile/Ankh) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Can You Deal
With That? |
Επειδή την πρώτη γραμμή της γαλλικής σκηνής την
γεμίζουν από μόνη τους οι Daft Punk, αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι
ακολουθούν πρέπει να περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Για τύπους όπως οι
I:Cube είναι σκέτη αδικία...
Το θέμα είναι ότι ο γάλλος
παραγωγός Nicolas Chaix, δηλαδή αυτούσιο το project I:Cube, μπορεί
να διαφοροποιηθεί εντελώς από τα συνήθη dance έργα και ημέρες της
γαλλικής σκηνής και για απόδειξη έχει το έργο νούμερο 3 έργο των
I:Cube. Γιατί μπορεί να εναρμονίσει από Detroit techno ("Tunnel
Vision"), acid house ("Oblivion") και ονειρικές Air ατμόσφαιρες ("La
Vie En Commucante") αλλά και εξαιρετικά "προοδευτικά" hip-hop
δείγματα όπου ο RZA των Wu Tang Clan την καταβρίσκει που συμμετέχει
("Can You Deal With That?"). Συμπαγές και ομοιογενές, πάρα τις
εναλλαγές στους ρυθμούς και τις απόψεις (επιπλέον θα βρείτε από
ψυχεδελικά περάσματα μέχρι groove beat από σκούπες καθαρισμού, το 3
είναι με διαφορά το καλύτερο I:Cube άλμπουμ που αξίζει κάποια από τα
φώτα της δημοσιότητας να πέσουν επάνω του. |
|
|
|
| E l e c t r
o n i c a |
Nikko Patrelakis - Time
(Eros) |
 |
Ένας από τους ελάχιστους πραγματικούς γνώστες της
ηλεκτρονικής πραγματικότητας, ο Νίκος Πατρελάκης, μοιράζει το
άλμπουμ του Time σε χορευτική και πιο σκεπτόμενη πλευρά, χωρίς όμως
να διχάζει συνολικά το αποτέλεσμα.
Δύο πλευρές που
ουσιαστικά έχουν ως κοινό παρανομαστή την ηλεκτρονική έκφραση του
Πατρελάκη που την εμπιστεύεται και την προσέχει εδώ και χρόνια, πολύ
πιο ουσιαστικά από άλλους που κάνουν περισσότερο "trendy θόρυβο" με
την παρουσία τους παρά με τα beats τους.
Chill out εικόνες
λοιπόν, με ατμόσφαιρες ζεστές όπως ο ήλιος που πέφτει επάνω του στο
εξώφυλλο, περιέχει το μισό Time, δείγμα ωριμότητας και μιας άλλης
σχέσης που αναπτύσσεται με τη μουσική (ακούστε το opener "6am"), ενώ
στο άλλο μισό αναλαμβάνουν οι χορευτικές στιγμές, η house ανεμελιά
που στα DJ set του έχει εκπλήξει κόσμο και κόσμο (ξεχωρίζει το
"Red"). Ο διττός χαρακτήρας που φαίνεται να έχει το άλμπουμ δεν του
κοστίζει σε συνοχή, και υπάρχουν δείγματα όπως το εκπληκτικό track
"Two" όπου οι όποιες διαφορές δένουν με τον καλύτερο τρόπο,
εξαλείφοντας την εντύπωση ότι ο Πατρελάκης δεν μπορεί να διαλέξει
ανάμεσα στις δύο "αδυναμίες" του. |
|
|
|
| Ρ ό κ
/ E l e c t r o n i c a |
DNA - The Dark Project-Under The Surface
(DNA
Lab) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Twisting Reality |
Μία ομάδα ελλήνων δημιουργών που μπορεί να φέρει εις
πέρας οποιαδήποτε μουσική υπηρεσία, δείχνει πόσο φιλόδοξη είναι από
την πρώτη προσωπική της ηχογράφηση.
Το DNA lab
αναλαμβάνει μουσικές παραγωγές και κάθε πτυχή μουσικής δημιουργίας
και τις παραδίδει σε κάθε ενδιαφερόμενο. Αυτό δεν σημαίνει ότι η
συγκεκριμένη κλίκα δεν έχει τις προσωπικές της ανησυχίες, που είναι
τέτοιων αξιώσεων που μέχρι και ο Mark E. Smith των Fall, ζωντανός
θρύλος, αλλά όχι και ο πιο εύκολος άνθρωπος του κόσμου, δέχθηκε να
συνεργαστεί. Από το new wave άλλων εποχών "Misery" που ερμηνεύει ο
Smith, στο δυνατό "Σε θέλω" με την Θεοδωσίας Τσάτσου και από εκεί
στο "Eve's Theme" με την Πέμη Ζούνη να υφαίνει μία ερωτική
απογοήτευση, οι DNA "χάνονται σε κόσμους σιωπής" που η έμπνευσή της,
την κάνει εκκωφαντική. Μηχανικοί, κυνικά ερωτικοί, με ψυχρά
αισθήματα και ενορχηστρώσεις που σε κρατούν σε απόσταση, οι DNA
ξεπροβάλουν από συγκεκριμένες εκφραστικά εκσυγχρονισμένες dark rock
γωνιές...μέχρι να σου έρθουν κατακέφαλα εκπλήξεις όπως το ξεκάθαρα
παλλόμενο ηλεκτρονικό "Twisting Reality" που κλείνει το project και
να σε αναγκάσουν να ξανακούσεις το άλμπουμ γιατί υποπτεύεσαι ότι
στην πορεία θα υπάρχουν κι άλλες, λιγότερο προφανείς, που ίσως να
σου διέφυγαν. |
|
| |
