| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Ulrich Schnauss - A Strangely Isolated Place,Pet Shop Boys - Pop Art-The
Hits,Neofusion,Nikos Diamantopoulos - A New Life,Ricardo Villalobos -
Alcachofa |
|
|
|
Ulrich Schnauss - A Strangely Isolated Place
(City
Centre Offices) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► A Strangely Isolated
Place |
Ο Νίτσε είχε πει ότι η ζωή χωρίς τη μουσική θα ήταν
ένα λάθος. Εμείς λέμε ότι το 2003 θα ήταν λάθος χωρίς την κυκλοφορία
αυτού του άλμπουμ.
Τα τυπικά: Γερμανός παραγωγός
ηχογράφησε το δεύτερο άλμπουμ του. Τα ουσιαστικά: Ίσως να μιλάμε για
τον μεγαλύτερο πακτωλό συναισθημάτων που ξεπηδά από ένα και μόνο CD
την χρονιά που τελειώνει.
Ξεκινώντας από την ηλεκτρονική θεωρία,
ο Ulrich Schnauss κρατάει το πέπλο της αφού τα βασικά του συστατικά
προέρχονται από τα έργα και τις ημέρες της "shoegazer" σχολής, λέγε
με My Bloody Valentine, Slowdive και πάει λέγοντας. Καταρρίπτοντας
τον μύθο που θέλει τους γερμανούς μουσικούς και δη τους
καταχωρημένους στην ηλεκτρονική λίστα να φροντίζουν τις παραγωγές
τους σε σημείο υστερικής λάμψης και καθαρότητας, το "Α Strangely
Isolated Place", ρίχνει το βάρος στο συναισθηματικό φάσμα και όχι
στην αξιοποίηση της κονσόλας μέχρι τελικής πτώσης.
"Θολώνοντας"
τον ήχο, κάθε ένα από τα instrumental κομμάτια θα μπορούσαν να
περιληφθούν σε demo από την πρώιμη περίοδο των Cocteau Twins, με την
ηλεκτρονική παρεμβολή του Schnauss να κεντρίζει το πάθος του άλμπουμ
και όχι την ρυθμολογία του. Το "Α Letter From Home" θα μπορούσε να
θυμίζει εκείνους τους Enigma που δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό
τους η παρουσία ας πούμε στο Top of The Pops. Η ανεπανάληπτη ομώνυμη
σύνθεση κερδίζει παμψηφεί κάθε βραβείο συναισθηματικής ανάτασης για
το τρέχον έτος. Θεωρήστε το απόλυτα φυσιολογικό ότι θα ξεχάσετε να
ανασαίνετε καθώς θα το ακούτε.
Αναζητήστε το με κάθε
τρόπο. |
|
|
|
Pet Shop
Boys - Pop Art-The Hits
(Parlophone/EMI) |
 |
Ένα από τα δύο τρία "εν ζωή" συγκροτήματα που έχουν
κάθε δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν αυτό τον τίτλο...
Σαφώς
και το "I don't know what you want but I can't give it any more" και
δεν μας συγκίνησε όπως το "Rent" ή το "What have I done to deserve
this?", όμως μιλάμε για τους Pet Shop Boys, που μαζί με τους Depeche
Mode αποτελεί ένα από τα μακροβιότερα συγκροτήματα της ηλεκτρονικής
ποπ που διατηρούν το επίπεδο της απόδοσής τους τόσο ψηλά, ώστε το
2003, χρόνια ολόκληρα μετά από την άνθησή του, μία best of συλλογή
τους να μην αντιμετωπίζετε ως ρετρό ανάμνηση, αλλά ως ζωντανό
κομμάτι μίας πορείας που ακόμα διαγράφει την τροχιά της αφήνοντας
πίσω τους σεβαστά καλλιτεχνικά ίχνη και όχι τα σημάδια ενός
κουφαριού.
Ανάμεσα στα δύο καινούργια τραγούδια "Miracles" και
"Flamboyant", υπάρχουν ένα σωρό θησαυροί. "West End Girls", "Being
Boring", "So Hard", "Opportunities (Let's make lots of money)",
"Domino Dancing", "New York City Boy", "It's alright", "Where the
streets have no name (I can't take my eyes of you)", "Heart",
"Always On My Mind", ακόμα και το πομπώδες και για την εποχή του και
για σήμερα "It's a sin", ακόμα και το αξεπέραστο δείγμα...pop art το
"Left to my own devices". Όλα όσα χρειάζεστε δηλαδή.
|
|
|
|
Neofusion
(Pschent/Ankh) |
|
|
Pop art μέρος δεύτερο...
Ο Maurice Renoma είναι ένας από
τους διασημότερους σχεδιαστές που από το ξεκίνημα της καριέρας του
προσπάθησε να γκρεμίσει τα στεγανά της σκέψης και της έκφρασης.
Κατέληξε ο αγαπημένος δημιουργός των Μπριζίτ Μπαρντό, Κατρίν Ντενέβ,
Beatles και Elton John και ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς των
"αρτηριοσκληρωτικών" μυαλών. Όταν το 1990 θα ασχοληθεί με την
φωτογραφία, θα δημιουργήσει το concept του Modography, ένα μείγμα
μόδας και φωτογραφίας. Όταν το video θα μπει στο νούμερο ένα των
υλικών του, το DVD μέρος της συγκεκριμένης κυκλοφορίας μπορεί
να σας δώσει μία γεύση από τη φόρμα που έδωσε στα όνειρά του,
δημιουργώντας τον δικό του κόσμο στο video. Στο "Neofusion" κάθε
video συνοδεύεται με το ανάλογο θεματικά μουσικό κομμάτι, με τις
ιμπρεσιονιστικές, μετααστικές, υποσυνείδητες εικόνες που συλλαμβάνει
το μάτι του Maurice Renoma,
να ενώνουν την ισχυρή τους
εκφραστικότητα με τις ηλεκτρονικές τομές των Deadbeats, Flying
Pop's, Rouge Rouge, Baeckler, A Forest Mighty Black, Quantic,
Fingathing, Christian Zimmermann και Amon Tobin, συνθέτοντας τη
Neofusion οπτική. Που έχει καταφθάσει εδώ και καιρό και που οι
περισσότεροι μόνο επιδερμικά τη γνωρίζουμε. |
|
|
|
|
Nikos
Diamantopoulos - A New Life
(Klik Records) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Moonrise (heart+sounds
mix) |
Ονειρικό house που παίρνει λάμψη από τον ελληνικό
ήλιο και μυρωδιά από τα μονοπάτια της
ενδοχώρας...
Γνώστης του deep house εκείνου που μπορεί
να λύσει το βαρύ κυκλοφοριακό πρόβλημα που γίνεται στους δρόμους του
μυαλού και του σώματος, της αφής που αφήνει η τζαζ σε κάθε γύρισμα
της βελόνας στα παλιά βινύλια, και της αύρας που ξεπηδά από κάθε
γεωγραφικό τετράγωνο αυτής της χώρας, ο Νίκος Διαμαντόπουλος
προτείνει μία Καινούργια Ζωή που μπορεί να ξεκινά από το πρωί με
καλή διάθεση και χαμόγελα. Κατασταλαγμένος, αισιόδοξος, κρυστάλλινος
και διαυγής, ουσιώδης και πάνω απ' όλα ατμοσφαιρικός, ο Νίκος
Διαμαντόπουλος βγάζει σ' όλους μας εισιτήρια και μάλιστα πρώτης
θέσης, όχι για κανένα εντυπωσιακό ταξίδι για την δικιά μας την
καθημερινότητα που μπορεί να αλλάξει με ξεκάθαρα ηλεκτρονικά θέματα,
που δεν χρειάζεται να τα αναλύσεις βαθιά για να βρεις όσα θέλουν να
σου προτείνουν. Όλα βρίσκονται στην επιφάνεια για να τα απολαύσουν
όλοι. |
|
|
|
Ricardo Villalobos - Alcachofa
(Playhouse/Eros) |
 |
| HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ► Easy Lee |
To ηλεκτρονικό πακέτο της εβδομάδας κλείνει με το
όνομα που ανοίγει τo 2004 με ίσως την πιο προχωρημένη house
κατάθεση...
Μόλις λίγους μήνες μετά το δεύτερο remixed άλμπουμ του "Taka
Taka", ο Ricardo Villalobos επιστρέφει στο προσκήνιο με το πρώτο
ολοκληρωμένο προσωπικό άλμπουμ του για να τεντώσει και πάλι τα όρια
της house δημιουργίας. Ο χιλιανός που βρέθηκε να μεταναστεύει
οικογενειακώς στη Γερμανία προκειμένου να γλιτώσει από το καθεστώς
του Πινοσέτ, βουτήχτηκε από μικρός μέσα στη minimal κολυμπήθρα της
γερμανικής ηλεκτρονικής σκηνής και σήμερα βγαίνει από εκεί ως ένας
από τους πρωτοπόρους των επόμενων στιγμών της house/electronica
μουσικής. "Σκελετώδης", απογυμνωμένος από αίσθηση χαράς και έκστασης
(από τα βασικότερα κεφάλαια της house δομής), γεμάτος από
ευρηματικότητα, επιμονή και νεύρο, στοιχεία που η επανάληψη τα
μετατρέπει σε σκέτη στακάτη παραζάλη, το "Alcachofa", από την
καθηλωτική αρχή του "Easy Lee" μέχρι το τέλος, αποτελεί ένα από τα
πιο ξεχωριστά, καινοτόμα electronica άλμπουμ του 2003-2004.
Και σημειώστε. Εδώ θα ακούσετε ένα από τα καλύτερα παραδείγματα πως
ο άνθρωπος μπορεί να ελέγξει τις μηχανές και όχι το
αντίστροφο. |
|
|
| |
