|
| ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
| Φοίβος Δεληβοριάς - Ο
καθρέφτης, Morcheeba - Parts Of The Process, Αθηνά Καραταράκη - Gosamui, Lockhart - Trinity Force, Brainstorm - A Day Before Tomorrow, Belmondo - Hymne Au Soleil , Christina Branco - Sensus |
|
|
|
Φοίβος Δεληβοριάς - Ο καθρέφτης
(Ακτή/Sony) |
 |
| Η διαφορά του Φοίβου με τους
υπόλοιπους είναι ότι εκείνος προτιμάει να έχει ανοιχτά τα μάτια του
όταν περπατάει έξω στο δρόμο και να τα κλείνει όταν μπαίνει στο
στούντιο. Οι άλλοι κάνουν το αντίθετο. Τα ανοίγουν στο στούντιο για
να "δουν" πράγματα που είναι έξω από τον εαυτό τους, από την
καθημερινή τους ζωή. Στο τέταρτο άλμπουμ του ο Φοίβος έχει ακόμα
ανοιχτή την κεραία που ρουφάει τις εμπειρίες και εξακολουθεί να μην
παριστάνει τον "ποιητή". Τον κάνει η ίδια η ζωή, με τον πιο αβίαστο
τρόπο. Μετά την διάλειμμα του στρατιωτικού, οι μπαταρίες του γέμισαν
και εκτός από το γνωστό περιγραφικό στυλ, με τα συνεχή
κινηματογραφικά κάδρα, η εντυπωσιακή ενορχήστρωση των τραγουδιών
φανερώνει τη σταδιακή ωρίμανση του τραγουδοποιού. Που μπορεί να
διασκευάσει το "Slow Train" του Bob Dylan και να προκαλέσει μόνο
θαυμασμό για την έμμετρη προσαρμογή, τα ακριβή πνευστά, την ελληνική
νοοτροπία που δίνει σ' ένα αμερικάνικο κειμήλιο. Ο Φοίβος Δεληβοριάς
στάθηκε μπροστά στον Καθρέφτη του, έσπασε την πόζα της δόξας και της
φήμης όπου μέσα της παγώνουν όλοι οι άλλοι, και συνεχίζει να μας
τραγουδάει για εκείνη που περνάει και ανθίζει για χάρη της η
Σταδίου, για την επίσκεψη στο Μαξίμου και την συνάντηση του με τον
Καίσαρα... |
|
|
Morcheeba - Parts Of The
Process
(Warner) |
 |
| Δηλαδή, από ράθυμοι, ατμοσφαιρικοί,
σε happy hour μπάντα (το χαρωπό, έξω καρδιά "Rome Wasn't Built In A
Day" ξεχωρίζει σαν τεράστιο, τραγανό κερασάκι μέσα στην δισκογραφία
τους) σε μουσικοί που βρήκαν ακριβώς ποια είναι τα πλεονεκτήματα
τους και μπορούν πια να τα προσαρμόζουν ακόμα και σε ένα μελό,
μεγαλοαστικό country τραγούδι όπως το "What New York Couples
Fight About". Και χωρίς να χάνουν, αλλά αντίθετα να αναπτύσσουν την
ικανότητά τους να γράφουν από πολύ καλά μέχρι classic singles. Με τα
"The Sea", "Tape Loop", "Blindfold", "Undress Me Now", "Trigger
Hippie", "Be Yourself" για αντιπερισπασμό, κατάφεραν να περάσουν και
τις άλλες πιο σύνθετες συνθέσεις τους που άλλοτε προτίμησαν το
ηλεκτρονικό προφίλ και άλλοτε έριξαν ψήφο εμπιστοσύνης στα φυσικά
όργανα. Επιτυχίες και μη, βατά ή δύσβατα σημεία, όλα οφείλουν στην
ερμηνεία της Skye, μίας από τις πιο αξιόπιστες και αναγνωρίσιμες
soul/R&B φωνές που υπάρχουν. Ψάξτε για την special έκδοση με το
έξτρα DVD των τριών κομματιών τους, απαθανατισμένα live από την
συναυλία τους τον Νοέμβριο του 2002 στο Brixton Academy.
|
|
|
Αθηνά Καραταράκη -
Gosamui
(Δίκτυο/FM) |
 |
Έχει ερμηνεύσει αναγεννησιακά
τραγούδια και συνθέσεις του Νότη Μαυρουδή. Ο Νίκος Μαμαγκάκης έχει
μελοποιήσει στίχους της. Έχει μεταφράσει ποιήματα της Σαπφώς και της
Παλατινής Ανθολογίας. Έχει εκδώσει ένα βιβλίο (Μπετόν Αγγέλου από
τις εκδόσεις Οδός Πανός). Είναι καθηγήτρια μέσης εκπαίδευσης και
μητέρα δύο παιδιών...
Ο χρόνος δεν προσπερνά άσκοπα την Αθηνά
Καραταράκη. Στο χαμηλών εντάσεων "Gosamui" καταθέτει τις μνήμες της
και το προσωπικό της στυλ που ξεκινάει από τα έντεχνα χωράφια και
τελειώνει σ' ένα διοσυγκρασιακό χώρο, όπου η μουσική στέκεται ένα
βήμα πιο πίσω, ίσως με λιγότερη αυτοπεποίθηση απ' όση κανονικά θα
έπρεπε να έχει. Με το θεατρικό πλασάρισμα να αποτελεί παράγοντα
αναγκαίο για την όλη λειτουργία της και όχι ένα καπρίτσιο που
εμφανίζεται απλώς στην ερμηνεία της, η Καραταράκη γνωρίζει πολύ καλά
ότι το έργο της απευθύνεται σε πολύ λεπτές, ίσως πολύ μοναχικές
καρδιές που ανάμεσα στα "Η Καλυμνιά", "Στα Ηρακλειώτικα Στενά" και
"Σήμερα είναι Πασχαλιά" μπορεί και να βρουν παρόμοιες εικόνες με το
δικό τους άλμπουμ των αναμνήσεων. |
|
|
|
Lockhart - Trinity
Force
(Moonbeat/Irma/Protasis) |
 |
Πολλές οι συνεργασίες του
παραγωγού, συνθέτη, κιθαρίστα και τραγουδιστή DJ Luke Lockhart (τα
κάνει όλα και συμφέρει...), όμως εκείνη με τον Jamiroquai είναι αυτή
που είτε του άφησε βαθιά κατάλοιπα, είτε ο space cowboy με τα φαρδιά
καπέλα, άκουσε μία μακρινή αδελφή ψυχή και την κάλεσε κοντά του. Με
το "Looking Across The River" και μόνο για αποδεικτικό στοιχείο θα
μπορούσε κανείς να συμπεράνει ότι πρόκειται για συγγενείς.
Κανονικούς, όχι "μουσικούς".
Το "Trinity Force" συνδέει κίνηση
("U Got The Look") και chill out αίσθηση ("My Friends The Whales"),
προσπαθώντας να κρατήσει την φυσικότητα του σαν ήχος και
χρησιμοποιώντας τα ηλεκτρονικά βοηθήματα όσο λιγότερο γίνεται.
Σαφέστατα και ο πρώτος σκοπός των "Sun Is Shining" και "Star Sailor"
είναι να συνοδευτεί το βραδινό κυματάκι με το καλύτερο vibe, όμως
υπάρχουν και κάποιες δευτερεύουσες βλέψεις, να εκτιμηθεί δηλαδή το
όλο αποτέλεσμα σαν κάτι παραπάνω. Και υπάρχουν οι αποδείξεις για να
γίνει αυτό. Π.χ το σεβαστό ethnic προφίλ του "For The Love Of The
Almighty"... |
|
|
Brainstorm - A Day Before
Tomorrow
(EMI) |
 |
Μελωδία όπως του "Reality Show" θα
την ζηλέψουν από τους Travis μέχρι τους Starsailor. Όχι και τεράστιο
το φάσμα δράσης τους θα πείτε και δύσκολα θα σας αδικήσει κάποιος.
Ορισμένες συνθέσεις παρακάτω οι πέντε νεαροί Λετονοί, αγγίζουν και
τα πλαίσια των Puressence (η φωνή πλησιάζει επικίνδυνα του James
Mudriczki), διευρύνοντας κάπως την δραματικότητα του ροκ τους, που
είναι βρετανικό, όμως προσπαθεί να το κρύβει π.χ με την βοήθεια ενός
ακορντεόν στο ομώνυμο τραγούδι. Η διάθεση υπάρχει.
Εάν
εξαντλήσεις την αυστηρότητα σου και αραδιάσεις όλα τα σύγχρονα
βρετανικά κλασικά παραδείγματα τραγουδοποιίας (είναι και τυχερά τα
παιδιά γιατί δεν είναι δα και τόσα πολλά τα τελευταία
χρόνια...), οι Brainstorm σου φαίνονται ακόμα ένα τσούρμο brit
poppers με τάσεις διαφοροποίησης. Εάν δεις τον κόσμο πιο θετικά, οι
Brainstorm είναι κεντροευρωπαίοι που διεκδικούν το δικαίωμα στη
μελωδία και σε κάποιες μεγάλες, ανοιχτές συναυλίες κατά την διάρκεια
της χρονιάς. Και καλά κάνουν γιατί τον μέσο όρο των ικανοτήτων τον
καλύπτουν. |
|
|
Belmondo - Hymne Au Soleil
(Discograph/Ankh) |
 |
Οι Stephane (bugle/flugelhorn) και
Lionel (σοπράνο και άλτο σαξόφωνο, φλάουτο, κλαρινέτο) Belmondo ως
δεξιοτέχνες μουσικοί (έχουν παίξει με Gil Evans, Dee Dee Bridgewater
και διάφορους άλλους) ξέρουν ότι η ακινησία βλάπτει σοβαρά την
έμπνευση και αναζήτησαν την αλλαγή κλίματος.
Σχέδιο που είχαν
καταστρώσει εδώ και καιρό, το "Hymn au Soleil", βασίζεται κατά βάση
σε κλασικό ρεπερτόριο και σε έργα των Maurice Durufle, Lili
Boulanger, Gabriel Faure και Maurice Ravel και κατά...καρδιά στη
μεγάλη αγάπη για την τζαζ. Ενορχηστρωμένο με "βαριά" και ασυνήθιστη
ματιά, δηλαδή τούμπες , κόρνες, φλάουτα, κλαρινέτα και λοιπά πνευστά
που αφήνουν λίγο χώρο για τους υπόλοιπους, το project αποφεύγει κάθε
σύγχρονη αναφορά και γυρίζει την τζαζ ανατροφή του πίσω, όχι στο
χρόνο, όσο στην αισθητική, προσθέτοντας επιβλητικές, ρετρό αναφορές.
Στα σημεία όπου ο John Coltrane δεν μπορεί να κρυφτεί ("Vielle
Priere Bouddhique", "Reflets") και ο αυτοσχεδιασμός δεν μπορεί να
καλουπωθεί και τόσο καλά, προκύπτουν οι πιο ενδιαφέρουσες ενώσεις.
|
|
|
Christina Branco -
Sensus
(Universal) |
 |
Έκτη ηχογράφηση σε επτά χρόνια και
η Christina Branco ανανεώνεται διαρκώς και μαζί της η σύγχρονη
πορτογαλική μουσική. Οι μοντέρνοι ποιητές της χώρας Pedro Homem de
Mello, Maria Teresa Horta και Vinicius de Moraes, αλλά και οι λίγο
πιο μεγαλούτσικοι όπως οι Luis Vaz de Camoes και William
Shakespeare, λιώνουν στα χέρια της, η καλύτερα στην ερμηνεία της υπό
την μορφή αισθαντικών μπαλάντων, στην ουσία μικρά μονόπρακτα πάθους.
Με την κιθάρα του Custodio Castelo (και πολύτιμος συνθέτης της εδώ
και χρόνια) να αντηχεί δίπλα της, η Branco εμφυσά ζωή και φλογερές
ματιές σε κάθε στίχο. Λογική η έγνοια της να ισορροπεί πάντα ανάμεσα
στο σεβασμό για την παράδοση του fado και την θέληση για να ανανέωση
του είδους, όμως όταν ακούς κάτι τόσο εύθραυστο όπως το "Atentado",
η απόλαυση έχει τον πρώτο λόγο και όχι οι ζυγαριές.
Η ίδια λέει
ότι σ' αυτό το άλμπουμ μπορεί να εκπλαγούν ορισμένοι από τις έντονες
"σαρκικές" αναφορές των τραγουδιών. Αλίμονο, Christina μη νοιάζεσαι
για τα κόμπλεξ του κόσμου... |
|
| |
|
