ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΗ |
Shine
- Heaven and Hell,
Slipknot
- Vol 3: (The Subliminal Verses) ,Royal City - Little Heart's Ease , Rare Grooves By Nova - Reggae 02
|
Συνεντεύξεις ► Lali Puna
(01.06.2004), Tάκης Μπαρμπέρης (06.07.2004) |
ΗΧΗΤΙΚΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ...► |
|
|
e x p e r i
m e n t a l |
Shine - Heaven and Hell (Innerhythmic/Κίνησις)
|
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►Movements 1 |
Νέο project του Bill
Laswell...Τουτέστιν, ενδίδουμε με κλειστά μάτια... Ο
κιθαρίστας Buckethead (λέγεται έτσι γιατί εμφανίζεται με ένα
Kentucky Fried Chicken bucket στο κεφάλι!!!!) κουβαλάει δόσεις
τρέλα, αλλά όχι τόση ώστε να αντέξει τον psycho Axl Rose και να
περιμένει πότε θα πραγματοποιήσει την αιώνια επιστροφή των Guns 'n
Roses. Άλλωστε οι ιδέες του Bill Laswell κυλάνε σαν ποτάμι και πάντα
έχει stand by την πολύτιμη βοήθεια του...Από την άλλη, ο Shin Terai,
γνωστός ηχοπλόκος που εδώ δηλώνει για όργανο το "Chaos", είναι
επίσης γνωστός του Laswell και εξίσου ετοιμοπόλεμος...Σήμερα
λέγονται Shine, αύριο ποιος ξέρει πως... Σημασία έχει ότι πως
μέσα σ' αυτά τα 7 Movements, το τρίο (συν κάτι κολλητοί guests όπως
οι Nicky Skopelitis, Bernie Worrell και Robert Musso) μπορεί και
πάλι να μας βάλει στο κέντρο ενός ακόμα μαγικού, ιδανικού για να
εθιστείς, instrumental trip, απ' αυτά που μόνο οι κυκλοφορίες της
Innerhythmic ξέρουν να φτιάχνουν. Πέρα από τις ατόφιες ηλεκτρονικές
παραγωγές της Morr και της City Centre, η Innerhythmic μας χαρίζει
την άκρως ζωογόνα experimental ενέργεια που ποτέ δεν βαυκαλίζεται
μπροστά από τον καθρέφτη, αλλά ξέρει πάντα να σέβεται τον εαυτό της.
To Heaven and Hell μπορεί να ξεκίνησε από μία και μόνο ιδέα
(concept καλέ...), όμως δεν στερεί την μουσικότητα του από κανέναν.
Ένα "πλαστικό", κυκλωτικό groove ξεκινάει από το μπάσο φαινόμενο του
Laswell και γύρω του συνεπάγονται κιθάρες που σολάρουν φασματικά για
να ικανοποιήσουν εσωτερικές ανάγκες και όχι την πόζα του guitar hero
(και μιλάμε για τον Buckethead, τον κιθαρίστα που σολάρει σαν τον
"Eddie Van Halen on acid"), ενώ τα keyboards που
επαναλαμβάνουν έναν βόμβο, που μοιάζει με το κοφτό πέταγμα της
μεγαλύτερης μηχανικής μύγας. Τα επτά χωρίσματα δεν σου βγάζουν από
το μυαλό την ιδέα ότι είναι...αχρείαστα και ότι το κομμάτι γράφτηκε
μία και έξω, με την ίδια ευκολία και "πείνα" που θέλεις να το
ακούσεις, να ρουφηχτείς μέσα του και να το αφήσεις να σε ξεβράσει
όπου θέλει αυτό... Y.Γ. Περί μετενσάρκωσης: Άραγε, αφού πεθάνω,
θα μπορούσα να επιστρέψω ως μπάσο του Laswell; |
|
|
n u m
e t a l |
Slipknot - Vol 3: (The Subliminal Verses)
(Roadrunner/FM) |
|
Οι εννέα μασκοφόροι
επιστρέφουν και η nu metal Αμερική πανηγυρίζει. Είτε αρέσει αυτό
στους ειδικούς, είτε όχι... Από τους πιο hardcore
περιπτώσεις του νέας heavy φουρνιάς, οι Slipknot το λατρεμένο από
την κατατρεγμένη αμερικάνικη γενιά τσούρμο των εννέα
"διεστραμμένων", προβάρει στο νέο του άλμπουμ τις καινούργιες του
μάσκες. Για να πειστούν ότι ακούγονται καθαρά μέσα απ΄ αυτές,
ουρλιάζουν και πάλι απίστευτα δυνατά... Οι Slipknot, ανέκαθεν μία
δοκιμή για την αισθητική και τα νεύρα, προσκαλούν εδώ τον γκουρού
παραγωγό Rick Rubin, λάτρη του θορύβου και της αναταραχής
(ιδιοκτήτης της Def Jam, μην το ξεχνάμε) και του εκτοξεύουν
κατακέφαλα τις εντάσεις τους για να τον κολλήσουν στον τοίχο.
Ξεκινούν με...γλυκόλογα όπως "I Push My Fingers Into My Eyes, It's
The Only Thing That Slowly Stops The Ache" που ψάχνουν τον προσωπικό
πάτο για να τον ξύσουν και συνεχίζουν με ήχους που μοιάζουν με το
κατακρύλισμα ογκόλιθων προς την κόλαση (τρία μέλη παίζουν είτε
νεαντερνταλικά ντραμς, είτε noise κρουστά...). Είναι θέμα αντοχής
και γούστου. Παιδιά συγνώμη αν δεν το προσέξαμε και τόσο πολύ εάν
εξελίχθηκε ο ήχος σας...Γινόταν τέτοιος χαμός... |
|
|
c o u n t r
y r o c k |
Royal City - Little Heart's Ease (Rough
Trade/Hitch-Hyke) |
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►Bring My Father A Gift |
Country rock φτιαγμένο
με παλιά μαγιά και σύγχρονο συναίσθημα. Που με κάθε ακρόαση κερδίζει
πόντους... Μπορεί να υπάρχουν συνοδοιπόροι στο μουσικό
του ταξίδι, ωστόσο ο Aaron Riches είναι ουσιαστικά όλο το project
των Royal City που έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ μέχρι σήμερα,
τα At Rush Hour the Cars (2000) και Alone at the Microphone (2001).
Τιμώντας την κιθάρα που πιάνει από μικρός ο Riches αλλά και τις
φορές που έχουν φυσήξει μέσα από μία φυσαρμόνικα οι Bob Dylan κα
Neil Young (ακούστε πιθανόν το peak του άλμπουμ "Can't You"),
γυαλίζει το τζάμι της americana λίγο παραπάνω, φροντίζοντας
συγχρόνως να μην ρίχνει τόσο ψυχολογικά το κοινό του όπως άλλοι
εκπρόσωποι του είδους (λέγε με Will Oldham). Ψάχνοντας ένα πιο
μοντέρνο Harvest, o Riches γλυκαίνει τις country "πίκρες" του
και βγάζει τις εμμονές του τραγουδοποιού μέσα από λιτές
ενορχηστρώσεις που δίνουν χώρο σε κάθε όργανο να τεντώσει τις χορδές
του. Το "O Beauty" κερδίσει το τίτλο της πιο θλιμμένης γοητείας, το
"Enemy" κάνει την πιο καθαρή, λυρική americana βουτιά του. Κι όμως
είναι Rough Trade... |
|
|
r e g g a
e |
Rare Grooves By Nova - Reggae 02 (Nova/Ankh)
|
|
HXHTIKA ΔΕΙΓΜΑΤΑ►Dillinger-Rockers |
Καλοκαίρι χωρίς reggae
σημαίνει Σχοινιάς Κυριακή μεσημέρι χωρίς
κοσμοπλημμύρα... Η εταιρία Nova που έχει συνδέσει το
όνομά της με τα sound system του ευλογημένου από τον Jah και την
reggae νησιού, κάνει κι αυτή όπως τόσα άλλα label βουτιές στα
δαιδαλώδη αρχεία των εκατοντάδων που ακολούθησαν τον Marley σε
δημιουργικότητα. Η διαφορά είναι ότι ξέρει να κολυμπήσει...Με τις
reggae συλλογές συμβαίνουν συνήθως δύο πράγματα. Είτε οι επιλογές
σου φτιάχνουν την διάθεση και ψάχνεις εισιτήριο για το νησί, είτε
βαριέσαι γρήγορα και αφήνεις μόνο τους φανατικούς rastaman να
"καπνίσουν" ευτυχείς πάνω από τους ρυθμούς. Ε, οι Dillinger
(τρομερό το "Rockers"), Winston Mac Anuff, Scotty, Ken Boothe (από
τις καλύτερες φωνές της παλιάς φρουράς), Big Jim, Heptones (μία από
τις καλύτερες διασκευές στο "Yesterday" των Beatles), Johnny Clarke,
Sylford Walker, Horace Andy, Keith Rowe, Dennis Alcapone, Black
Uhuru, Bowland & Cameron, Don Carlos και Terrorists μας έβαλαν
να κοιτάμε για φτηνά πακέτα... |
| |