Τάκης Μπαρμπέρης

Γιατί ονόμασες το νέο σου άλμπουμ Πόρτο Κάγιο;

Απλά το ομώνυμο κομμάτι γράφτηκε με μιά ακουστική κιθάρα σε ένα μπαλκόνι στο Πόρτο Κάγιο που είναι ένα μικρό λιμανάκι στη Μάνη. Μου άρεσε και σαν όνομα και επειδή σαν σύνθεση νομίζω ότι περιέχει τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν και όλο το CD έτσι έδωσε και το όνομα σε όλη τη δουλειά. Αργότερα ήρθε και η εξήγηση του λεξικού που έβαλε περισσότερη φαντασία και αρκετή ταξιδιάρικη διάθεση στον τίτλο. Τα υπόλοιπα κομμάτια ήρθαν κάπως μαγικά. Κάθε κομμάτι θέλω να είναι μια ιστορία από μόνο του. Καθένα έχει το τέμπο του, τις δικές του κλίμακες, το δικό του χρώμα και διάθεση , τη δική του ημερομηνία γέννησης. Το δικό του μικρόκοσμο.

Πότε γράφτηκαν αυτά τα κομμάτια;

Γιατί έκανες τόσα χρόνια να κυκλοφορήσεις νέα δουλειά;
Οι βασικές μελωδίες των κομματιών, γράφτηκαν με βάση την κιθάρα τα 5 τελευταία χρόνια, αλλά πήραν την τελική τους μορφή με πολύ επεξεργασία στο ενορχηστρωτικό μέρος και με αρκετό πειραματισμό ως προς την χρήση των μουσικών δειγμάτων (samples). Η αλήθεια είναι ότι η μουσική μου σε σχέση με την εμπορική μουσική που κυριαρχεί διεθνώς και πόσο μάλλον στην Ελλάδα όπου μιλάμε και για πιο μικρό κοινό, δεν δελεάζει και πολύ τις εταιρίες δίσκων με αποτέλεσμα να μην είμαι όσο παραγωγικός θα μπορούσα να είμαι. 

Πόσο διαφορετικά είναι τα ακούσματα σε σχέση με το Episodes. Απ'ότι βλέπουμε κι εδώ συναντάμε ινδικές επιρροές. Γιατί επιμένεις να συνδέεις την Ινδική μουσική με τις συνθέσεις σου;

Νομίζω ότι το Πόρτο Κάγιο ειναι μια λογική συνέχεια του Episodes και του Naiva με πιο σύγχρονα στοιχεία και παραγωγή. Έχω αρκετές επιρροές απο την ινδική μουσική ως προς τα όργανα τούς ρυθμούς και τις κλίμακες. Πολλά κομμάτια μάλιστα απο αυτή τη δουλειά βασίζονται μόνο σε ινδικές κλίμακες. Αυτό γίνεται αυθόρμητα και πηγάζει από αληθινή αγάπη και εκτίμηση σ' αυτή την μουσική. Σίγουρα χρειαζόμουν το ινδικό κρουστό όργανο τάμπλα για πολλά κομμάτια και σ' αυτό είμαι λίγο άτυχος γιατί δεν μπορώ να βρω εύκολα έναν τέτοιο μουσικό στην Ελλάδα. Ένα χρόνο πριν την ηχογράφηση του Porto Kayio είχα δει σε συναυλία τους εκπληκτικούς αδελφούς Bhatacharya και είχα ενθουσιαστεί και έτσι ήρθαμε σε επαφή με αποτέλεσμα μια κοινή συναυλία στο Ρόδον και τη συμμετοχή τους στην ηχογράφηση. Στην ουσία  χρησιμοποιώντας τα ινδικά, ελληνικά, βαλκανικά, αφρικάνικα και κάποια άλλα στοιχεία όπως tango σε παλιότερες δουλειές μου, νομίζω ότι δίνω στη μουσική μου, που εχει σαν βάση μια jazz  λογική και ανάπτυξη, μια "ζεστασιά" κάτι πιο γήινο και συναισθηματικό κάτι που έχουν όλες οι λαϊκές μουσικές σε όλο τον κόσμο και πολλές φορές μου λείπει στήν σύγχρονη jazz.

Και η φωνή της Πόλυς Πάνου από samples πως προέκυψε;

Ήταν σίγουρα μία  πρόκληση για το αν μπορεί να πετύχει  αυτή η χρήση των  samples από ελληνικά λαϊκά τραγούδια μέσα σε ένα κομμάτι που ήδη σαν σύνθεση ήταν ολοκληρωμένο και το μέρος όπου θα γινόταν ο συνήθης  αυτοσχεδιασμός θα έπαιρναν η αυθεντική φωνή της Πόλυς Πάνου, το βιολί του Γ.Κόρου.. Από την άλλη θεωρώ ότι έτσι ρίχνω και μια διαφορετική ματιά σε μια φωνή που αν ζούσε σε μια άλλη χώρα θα μπορούσε να είναι μια μεγάλη blues τραγουδίστρια!!

Τι δυνατότητες έχει η ελληνική τζαζ την εποχή της παγκοσμιοποίησης και της δισκογραφικής κρίσης;

Νομίζω πως αρκετές ελληνικές δουλειές ειναι σε πολύ ψηλό επίπεδο και μπορούν να σταθούν διεθνώς άνετα. Εκεί που θέλουμε όμως πολύ δουλειά είναι ο τομέας της προώθησης. Στο να μάθουν δηλαδή εντός και εκτός της Ελλάδας τη δουλειά μας.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες στιγμές στην καριέρα σου αυτές που δεν θα ξεχάσεις με τίποτα;

Η συνεργασία μου με τον Trilok Gurtu έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς στην τάμπλα, ένας καταπληκτικός περκασιονίστας. Α, και μια Μεγάλη Πέμπτη με μοιρολόγια με τον Πέτρο-Λούκα Χαλκιά!

Τι λέτε στους μαθητές σου που μαθαίνουν τώρα μουσική και κιθάρα και ενδεχομένως να είναι οι αυριανοί τζαζίστες μας;

Τους λέω ότι η μουσική θέλει πολλές θυσίες και συνεχή αναζήτηση μέχρι να βρουν το δικό τους τρόπο και τη δική τους φωνή.

Γιατί δεν σου αρέσει να σε αποκαλούν δεξιοτέχνη;

Γιατί ποτέ δεν δούλεψα μόνο γι' αυτό. Αυτό που  ήθελα και θέλω να κάνω με την κιθάρα, είναι να μπορώ να βρω μια προσωπική και αναγνωρίσιμη φωνή. Η ουσία είναι να μη σε ξεπερνά η τεχνική. Να μην είναι μια ρηχή επίδειξη η μουσική σου. Η τέχνη είναι μια μεγάλη βοήθεια στο να εκφράσεις αυτά που νιώθεις. Η επίδειξη φαίνεται. Αν η δεξιοτεχνία είναι αυτοσκοπός σου, φαίνεται. Μπορεί να χάσεις τη μουσική κυνηγώντας τη δεξιοτεχνία...

Θα σε δούμε πουθενά το καλοκαίρι;

17, 23, 25 και 27 Αυγούστου στην
Αθήνα σε εκδηλώσεις του δήμου Αθήνας για την Ολυμπιάδα στο Θησείο και στο Πνευματικό Κέντρο και νωρίτερα, στις 17 Ιουλίου στη Σέριφο στο Μεταλλείο...

*Το "Πόρτο Κάγιο" κυκλοφορεί από την Libra music...