|
|
VIVALDI: "THE FOUR
SEASONS" |
Εταιρία:DENON/33C0-1471 Ετος
Παραγωγής:1987 Ηχολήπτης:Peter Willemoes Μηχανικός
Mastering:- To τράκ της δοκιμής:Summer/Presto |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...► |
AΠΟ ΤΗ ΜΙΑ, η Denon είναι από τους
πρωτοπόρους στις ηχογραφήσεις PCM και από την άλλη, ο δίσκος έχει
κάπως επικίνδυνη ηλικία, ανήκοντας στην περασμένη δεκαετία. Τι
από τα δύο υπερισχύει; Σας βεβαιώνουμε ότι ισχύει το
πρώτο. Οι "Τεσσερεις Εποχές" της Denon αποτελούν μια απόδειξη
ότι ακόμη και με παλιά τεχνολογία μπορεί να γίνει καλή δουλειά. To
Presto, εκτός από μουσική για... διαφημίσεις είναι και ένα σχεδόν
τέλειο κομμάτι αναφοράς, με πλούσιο ηχόχρωμα και άφθονα δύσκολα
σημεία. Στο διάγραμμα του φάσματος φαίνεται η σημαντική παρουσία
μεσοχαμηλού και μεσαίου (από τα έγχορδα που υπερτερούν όπως είναι
φυσικό σε μια ορχήστρα εγχόρδων...) η περιορισμένη χρήση
ισοσταθμιστή και η σχετικά μικρή κλίση στις υψηλές συχνότητες.
Επίσης ενδιαφέρουσα είναι η επιλογή της αποκοπής κάτω από τα 60Hz
(ίσως επειδή η ηχογράφηση έγινε σε ζωντανό χώρο με κάποια
προβλήματα) όπως και η παρουσία θορύβου κοντά στο dc που δείχνει,
πιθανότατα, κάποια ηλεκτρικά προβλήματα. Η εικόνα είναι
εκτεταμένη με σημαντικό περιεχόμενο σε ανακλάσεις, καθώς η Villa
Contarini (όπου και έγινε η ηχοληψία) ήταν αρκετά ζωντανή, όπως
φαίνεται. Στο τρισδιάστατο διάγραμμα μπορεί να δεί κανείς την
εσωτερική πειθαρχία της σύνθεση του Vivaldi (λές και "εβλεπε" την
παρτιτούρα του) αλλά και την πολυπλοκότητα της σύνθεσης με την
άφθονη ενέργεια από τα 125Hz μέχρι τα 3kHz των εγχόρδων.Επίσης
αποτυπώνει οπτικά την στιγμή (0:54-1:00) η οποία περιγράφεται
ως "έκφραση αντικρουόμενων συναισθημάτων και επιθυμιών" από τους
μελετητές του έργου και η οποία εκφράζεται μουσικά από το σόλο βιολί
που παίζει μερικούς διακριτούς τόνους σε έκταση δυο περίπου
οκτάβων Ακούγοντας το "Καλοκαίρι" εύκολα μπορεί να θαυμάσει
κανείς την ισορροπία που έχει επιτευχθεί στην συγκεκριμένη δουλειά η
οποία ακούγεται πλήρης και γεμάτη παρά το γεγονός ότι η ορχήστρα
είναι μικρή όπως άλλωστε είναι και το λογικό σε μια προκλασική
σύνθεση, σε αντίθεση, ας πούμε με την "κλασική" εκτέλεση του Karajan
(Berliner Philharmoniker/DG) που ακούγεται και πιο γρήγορη και πιο
αδύναμη. |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...► ΚΟΡΥΦΗ ΣΕΛΙΔΑΣ |
|
| |
|