|  | 
        
        
          |  |  
          | PINK FLOYD: "THE DARK SIDE 
            OF THE MOON"
 |  
          | Εταιρία:MOBILE 
            FIDELITY/UDCD517Ετος Παραγωγής:-
 Ηχολήπτης:Alan 
            Parsons
 Μηχανικός Mastering:Krieg Wunderlich
 To τράκ της 
            δοκιμής:Money
 Εταιρία:EMI/7805572Ετος 
            Παραγωγής:1992
 Ηχολήπτης:Alan Parsons
 Μηχανικός 
            Mastering:-
 To τράκ της δοκιμής:Money
 |  
          | ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...► |  
          | ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ότι τα χέρια τρέμουν οταν 
            ασχολείσαι με το τεχνικό μέρος του The Dark Side Of The Moon, ενός 
            από τους διασημότερους, καλύτερα πουλημένους, σημαντικότερους και, 
            εννοείται, καλύτερους δίσκους της παγκόσμιας δισκογραφίας.Σαν να μην 
            έφταναν τα ιερά τέρατα του γκρούπ, έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη 
            στη ηχοληψία και αρχική παραγωγή του 1973, τον Αλαν Πάρσονς καθώς 
            και με μια εταιρία που έχει συνδέσει το όνομά της με τον audiophile 
            δίσκο, την Mobile Fidelity.  Κι όμως, το μάστερινγκ από το 
            οποίο προέκυψε το χρυσό cd είναι παλιό και αυτό φαίνεται:  Η 
            στάθμη είναι περίπου 6dB κάτω από τα 0dBFS κάτι που σημαίνει οτι 
            αξιοποιούνται μόνον τα 14 περίπου bits ενός δεκαεξάμπιτου μετατροπέα 
            χάνοντας έτσι αρκετά σε δυναμική περιοχή. Το 1973, το The Dark 
            Side Of The Moon θεωρήθηκε ένας εξαιρετικά καλός δίσκος και από 
            τεχνική άποψη.  Αποδεικνύεται, σε αυτές τις δυο σελίδες, ότι 
            όσοι το πίστευαν είχαν τελικώς δίκιο. Χωρίς να τονίζεται το χαμηλό 
            (παρά το γεγονός οτι ο Waters ήταν μπασίστας!) και με μικρή χρήση 
            ισοσταθμιστή το φάσμα είναι ιδιαίτερα ομοιογενές και η εικόνα 
            εκτεταμένη (βοηθά στην μέτρηση και η κίνηση από τα δεξιά στα 
            αριστερά στην εισαγωγή του Money) στοιχεία που δίνουν στο δίσκο μια 
            διαχρονική ποιότητα (αν αναλογιστεί κανείς ότι το 1973 πολύ λίγοι 
            στον συγκεκριμένο χώρο ασχολούνταν με θέματα τεχνικής αρτιότητας) 
            που δίκαια τον κατατάσσει στις παραγωγές αναφοράς.Ενα σημείο που 
            αξίζει σχολιασμού είναι η κλίση στην αποκοπή χαμηλά, που είναι 
            αρκετά απότομη.  Η αλήθεια είναι ότι το βινίλιο της Mobile 
            Fidelity που έχει κοπεί με μισή ταχύτητα δεν έχει πέσει (δυστυχώς) 
            στα χέρια μας για να πραγματοποιήσουμε την δικαιότερη των συγκρίσεων 
            (με το απλό άλμπουμ της εταιρίας) ωστόσο η ίδια η MF στο cd 
            διεκδικεί πλεονεκτήματα μόνο εξ αιτίας της καλύτερης διαδικασίας 
            παραγωγής και του υποστρώματος που αντί για αλουμίνιο είναι 
            χρυσός.
 Εξετάζοντας την κατά πολύ πιο σύγχρονη επανέκδοση της 
            ΕΜΙ, που περιλαμβάνεται στο box "Shine On" βλέπει κανείς πόσο 
            σημαντικά είναι τα χρόνια στην ψηφιακή τεχνολογία.  Εδώ η 
            στάθμη και η δυναμική περιοχή είναι σε καλύτερο επίπεδο και ο δίσκος 
            ακούγεται πιο διαυγής και δυναμικός. Ενα σημείο όπου αυτό είναι 
            προφανές είναι η ατάκα στο ταμπούρο του Money στο ξεκίνημα του 
            κομματιού (0:27) που είναι πιο γεμάτη και ευδιάκριτη.  
            Επιπρόσθετα, το φάσμα είναι σαφώς πιό ομοιογενές και η κλίση στην 
            αποκοπή χαμηλά πιό ομαλή, διατηρώντας έτσι μεγαλύτερη ενέργεια στην 
            κατώτερη οκτάβα. Στις πολύ υψηλές συχνότητες,έχει χρησιμοποιηθεί 
            ισοσταθμιστής για να διατηρήσει λίγο περισσότερη ενέργεια στα 
            πιατίνια.  Η εικόνα είναι λιγότερο εκτεταμμένη από ότι στην 
            εκδοχή της Mobile Fidelity. Δυστυχώς, το Shine On δεν περιέχει 
            πληροφορίες για το remastering και τις τεχνικές του λεπτομέρειες.
 |  
          | ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...►     ΚΟΡΥΦΗ ΣΕΛΙΔΑΣ |  
          |  |  
          |  |  |  |