|
|
YELLO: "Pocket
Universe" |
Mercury 534 353-2 |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...► |
H ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ υπήρξε ανέκαθεν σήμα
κατατεθέν στις παραγωγές των Μeier και Blanc και το Pocket Universe,
αν και δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ο καλύτερος δίσκος τους, σίγουρα
δεν υπολείπεται στον τεχνικό τομέα. Αντίθετα, κι αυτό μας
συμφέρει με πολλούς τρόπους, οι Yello δείχνουν να έχουν μια
σαδιστική διάθεση απέναντι στα ηχητικά συστήματα των ακροατών
τους. Πώς αλλοιώς να δικαιολογήσει κανείς την απίστευτη,
οριακή άρθρωση του Meier στο πρώτο και το δέκατο τράκ (σαν να ακούω
έναν απόκοσμο καθηγητή να διδάσκει φυσική) και πώς να πιστέψει οτι
τυχαία ένα μικρό μουσικό θέμα λίγων μέτρων, που επαναλαμβάνεται
κάμποσες φορές στο δίσκο ανήκει σε ένα video game με το όνομα
Megalomania που είχε κυκλοφορήσει προ αμνημονεύτων χρόνων; Τα δώδεκα
κομμάτια (άλλο τώρα αν στα περιεχόμενα υπάρχουν ένδεκα)
αποτελούν μια άτακτη διαδοχή από έντονες ρυθμικές συγκινήσεις,
ακραίες δυναμικές κορυφώσεις και χαωτικά στιγμιαία κενά. Ο,τι
πρέπει δηλαδή, για να ακούσετε σύστημα και δίσκο σαν μια
εννιαία οντότητα με την ποιότητα του πρώτου να καθορίζει αρκετά αν
όχι και πλήρως την αίσθηση που δημιουργεί ο δεύτερος. Δύσκολο
να το χωνέψεις οτι έγινε τυχαία. |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...► ΚΟΡΥΦΗ ΣΕΛΙΔΑΣ... |
|
| |
|