Luxman L-507Z

Στο όριο του ψαλιδισμού (0.3%) o 507Ζ επιβεβαιώνει την ισχύ που δίνει ο κατασκευαστής, αποδίδοντας 2x126Wrms σε φορτία 8Ω και 2x194Wrms σε φορτία 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος στο 1.6, φαίνεται να έχει καλές δυνατότητες οδήγησης ηχείων των οποίων το μέτρο της εμπέδησης πέφτει χαμηλά. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε πάνω από το 340, επίδοση που αποκαλύπτει πολύ χαμηλή αντίσταση εξόδου, επομένως μικρή (αμελητέα) ευαισθησία στην συμπεριφορά του ηχείου.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα, δικαιώνοντας τους ισχυρισμούς της εταιρίας για την τοπολογία LIFES, τουλάχιστον μακροσκοπικά. Το σύνολο αρμονικής παραμόρφωσης και θορύβου κινήθηκε στην περιοχή του 0.02%, με την αρμονική παραμόρφωση (χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν ο θόρυβος, δηλαδή) να βρίσκεται στην περιοχή του 0.004%. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο σε ό,τι αφορά της μετρήσεις THD/THD+N του Lux είναι ότι οι τιμές παρέμειναν πολύ σταθερές σε συνάρτηση με το φορτίο, με εμφανή, αλλά μικρή, αυξητική τάση σε συνάρτηση με την συχνότητα. Είναι εμφανές, από αυτά, ότι το στάδιο ισχύος και το τροφοδοτικό δεν καταπονούνται από φορτία με χαμηλή τιμή. Η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (IMD/SMPTE) κινήθηκε, επίσης, σε χαμηλές τιμές (0.004% και 0.005% για φορτία 8Ω και 4Ω αντιστοίχως), δείχνοντας -αν μη τι άλλο- ένα καλοσχεδιασμένο βρόχο ανάδρασης (πιθανώς και εδώ το LIFES να παίζει τον ρόλο του, βεβαίως).
Ο θόρυβος του ενισχυτή κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, με τον σχετικό λόγο S/Ν να βρίσκεται στα 64dBr(A) με αναφορά την (χαμηλή) στάθμη του 1Wrms/8Ω. Το τροφοδοτικό “φαίνεται” στην έξοδο, αλλά συμμετέχει ελάχιστα, με μόλις 3.35mVrms).
Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα εισόδου 1kHz και αναφορά το ένα τρίτο της μέγιστης ισχύος στα 8Ω, επιβεβαιώνει τις στατικές μετρήσεις. Η ισχυρότερη δεύτερη αρμονική βρίσκεται στα -90dBr, με τις υπόλοιπες συνιστώσες να πέφτουν γρήγορα κάτω από τα -110dBr και να “φλερτάρουν” με το υπόβαθρο του θορύβου πάνω από την τέταρτη αρμονική.
Όταν το φορτίο πέσει στα 4Ω, ο ενισχυτής παραμένει -θα έλεγες- ασυγκίνητος, με τον θόρυβο του τροφοδοτικού να φαίνεται λίγο περισσότερο, στα 50Hz και τα 150Hz.

Η πολύ χαμηλή παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης φαίνεται στο σχετικό φάσμα ενδοδιαμόρφωσης. Εδώ, οι συνιστώσες τρίτης τάξης βρίσκονται στα -90dBr, η πέμπτη τάξη δεν είναι ορατή και η πρώτη τάξη μόλις “ξεμυτίζει” από τα -100dB. Ο 507Z είναι ένας από τους καλύτερους ολοκληρωμένους που έχουμε μετρήσει σε αυτό το σημείο.
Η πολύ καλή εικόνα δεν αλλάζει όταν το φορτίο γίνεται 4Ω. Για κάποιο λόγο (που δεν μπορέσαμε να σκεφτούμε) απουσιάζει η μια από τις δύο συνιστώσες τρίτης τάξης (στα 18kHz) και στον πόδα των δύο θεμελιωδών (19 και 20kHz) υπάρχει λίγος θόρυβος ο οποίος, μάλλον, οφείλεται στο τροφοδοτικό, επιβεβαιώνοντας το εύρημα στο φάσμα του 1kHz.

Το φάσμα του θορύβου με αναφορά το 1Wrms/8Ω και χωρίς σήμα στην είσοδο, αποκαλύπτει ένα πολύ ήσυχο κύκλωμα. Το τροφοδοτικό κάνει την εμφάνισή του με συνιστώσες στα 50Hz και τα 150Hz (η απουσία συνιστώσας στα 100Ηz θα μπορούσε, ίσως, να αποδοθεί στο βαρύ τροφοδοτικό και στις διόδους Schottky). Αυτό που αξίζει να σημειώσει κάποιος, είναι η πλήρης σιωπή στις υψηλές συχνότητες μέχρι τα 96kHz (αλλά και σε πολύ μεγαλύτερο εύρος, στα 500MHz, μέτρηση που δεν δημοσιεύεται εδώ), παρά την ύπαρξη μικροεπεξεργαστή και αρκετών λειτουργιών ψηφιακού ελέγχου. Προφανώς, ο ξεχωριστός μετασχηματιστής/τροφοδοτικό του ελεγκτή παίζει τον ρόλο του, εδώ.
Η απόκριση συχνότητας δείχνει έναν ενισχυτή με μεγάλη έκταση ψηλά (στα 60kHz, η αποκοπή είναι μικρότερη από -2dB και το συμβατικό εύρος με βάση τον χρόνο ανόδου ξεπερνά τα 90kHz) και πολύ καλή ομοιότητα μεταξύ των καναλιών. Χαμηλά, στο διάγραμμα φαίνεται η επίδραση του υποηχητικού φίλτρου, το οποίο επιδρά προοδευτικά με -3dB στα 30Hz. Με σύνθετο φορτίο οι αλλαγές στην απόκριση είναι μηδαμινές, όπως περιμένεις, με βάση τον συντελεστή απόσβεσης. γίνονται μόλις διακριτές πάνω από τα 3kHz.

Τα διαγράμματα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα και την ισχύ εξόδου, δεν κρύβουν εκπλήξεις. Η συμπεριφορά του ενισχυτή είναι ομοιογενής σε συνάρτηση με την συχνότητα και αναμενόμενη σε συνάρτηση με την ισχύ. Οι αντίστοιχες καμπύλες, με φορτίο 8Ω, είναι, πρακτικώς, ευθείες, όλες κάτω από το 0.2%.
Με φορτίο 4Ω, η εικόνα δεν αλλάζει, πέρα από το γεγονός ότι οι τιμές, συνολικά είναι ελαφρώς υψηλότερες.

Σε συνάρτηση με την ισχύ, επίσης, η συμπεριφορά του ενισχυτή είναι η κλασική. Με φορτίο εξόδου 8Ω, συνολικά, η παραμόρφωση και ο θόρυβος βρίσκονται σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις αντίστοιχες επιδόσεις, όταν το φορτίο γίνει 4Ω. Τα σημεία όπου εμφανίζεται η υπερφόρτωση είναι σαφή (και πολύ κοντά στα ευρήματα των στατικών μετρήσεων).
Τέλος, η συμπεριφορά του σταδίου εξόδου σε τετραγωνικό σήμα είναι ιδιαίτερα ομαλή χωρίς μεταβατικά φαινόμενα και τάση για ιδιοταλάντωση. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 3.84μs και ο ρυθμός ανύψωσης στα 24V/μs, τιμή -φυσικά- πολύ υψηλότερη της ελάχιστης απαιτούμενης για τις συγκεκριμένες συνθήκες (0.28V/μs).