Luxman L-507Z

Για να ξεμπερδεύουμε με τα κοινότοπα: Πράγματι ο L-507Z έχει φυσική παρουσία που παραπέμπει στο κλασικό. Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι ολοκληρωμένοι της Luxman έχουν ακριβώς την ίδια προσέγγιση (η εταιρία έχει αυτή την στιγμή τέσσερις διαφορετικές σειρές και τον καινούριο L-595ASE), περιλαμβάνοντας, όλοι πλην ενός, τα χαρακτηριστικά μεγάλα, φωτιζόμενο μετρητικά ισχύος και δύο μεγάλα περιστροφικά encoders, μοιρασμένα στα δυο άκρα της πρόσοψης, ένα για την επιλογή εισόδων και ένα για την ρύθμιση της στάθμης. Γράφω “encoders”, επειδή στο σύνολό του ο ενισχυτής είναι ψηφιακά ελεγχόμενος, από την επιλογή των εισόδων (που γίνεται με ημιαγωγούς) μέχρι την εσωτερική δρομολόγηση του σήματος και την ρύθμιση της στάθμης, επομένως αυτά που φαίνονται στην πρόσοψη είναι περισσότερο ένα απτό user interface και όχι φυσικά ποτενσιόμετρα και διακόπτες που διαχειρίζονται σήμα.

Η Lux δεν έχει κάνει οικονομίες στις δυνατότητες: Υπάρχει δυνατότητα ρύθμισης της τονικότητας και της ισορροπίας, προενισχυτής Phono (MM/MC), υποηχητικό φίλτρο, δυνατότητα διαχωρισμού του προενισχυτή και του τελικού ενισχυτή, δυνατότητα παράκαμψης των ρυθμιστικών τόνου, διακόπτης φίμωσης και δύο έξοδοι ακουστικών, μια TRRS 4.4mm για ακουστικά με δυνατότητα balanced σύνδεσης και μια συμβατική TRS, 6.35mm. Η πρόσοψη συμπληρώνεται από μια ψηφιακή ένδειξη της εξασθένησης σε dB καθώς και από μια διακριτική σειρά ενδείξεων για τις διάφορες λειτουργίες.
Ο χρήστης του 507Z έχει στη διάθεσή του μια καλή ποικιλία αναλογικών εισόδων, με συνολικά έξι στάθμης line, τέσσερις single ended (RCA) και δύο balanced (XLR) με το pin-out των τελευταίων να είναι επιλεγόμενο και μια είσοδο phono. Εδώ έχει προβλεφθεί μια από τις single ended εισόδους να είναι “βαρύτερη” ως προς τα βύσματα, τα οποία είναι κορυφαίας ποιότητας και με απόσταση μεταξύ των δύο καναλιών ελαφρώς μεγαλύτερη, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθούν μεγάλα σε διαστάσεις interconnect και βύσματα. Οι δυνατότητες σύνδεσης περιλαμβάνουν, επίσης, έξοδο προενισχυτή και είσοδο τελικού. Η έξοδος του προενισχυτή είναι πάντοτε ενεργή, οπότε ο χρήστης, επιλέγοντας διαχωρισμό προ και τελικού μπορεί να τοποθετήσει εδώ έναν επεξεργαστή σήματος. Η λογική της συσκευής κάνει φυσικό το να περιμένεις μια έξοδο σήματος προς εγγραφή (και ένα ωραίο -κλασικό- διακόπτη source/monitor στην πρόσοψη), αλλά η Lux, δυστυχώς, δεν μας έκανε τη χάρη στο σημείο αυτό. Την πίσω πλευρά συμπληρώνουν οι ακροδέκτες σύνδεσης των ηχείων. Αυτοί είναι καλής ποιότητας, δέχονται καλώδια με όλους τους κλασικούς τερματισμούς και οι αποστάσεις τους επιτρέπουν αγωγούς μεγάλων διαστάσεων. Η συσκευή μπορεί να υποστηρίξει δύο ομάδες ηχείων, με ξεχωριστό σύστημα σύνδεσης/προστασίας (μέσω ηλεκτρονόμων) και διαθέτει τον σχετικό διακόπτη (A, B Α+Β) στην πρόσοψη.

Το εσωτερικό του 507Z είναι πολύ πυκνό και, ταυτόχρονα, αρκετά ενδιαφέρον. Το σασί είναι διαμορφωμένο σε διαμερίσματα, με χώρους για το τροφοδοτικό τα τελικά στάδια, τον προενισχυτή (στο πίσω μέρος) και τον έλεγχο, με τις ψύκτρες να είναι εσωτερικές. Η τροφοδοσία βασίζεται σε έναν μεγάλο, custom μετασχηματιστή ο οποίος διαθέτει τέσσερα ξεχωριστά δευτερεύοντα, για ισάριθμα ξεχωριστά τροφοδοτικά. Η τροφοδοσία των τελικών σταδίων γίνεται με ξεχωριστά κυκλώματα ανόρθωσης και εξομάλυνσης (με τέσσερις ηλεκτρολυτικούς των 10.000μF ανά κανάλι και διόδους Schottky), ενώ ο προενισχυτής, τα drivers του τελικού και το κύκλωμα προστασίας έχουν δικό τους τροφοδοτικό, ξεκινώντας από το δευτερεύον του μετασχηματιστή. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, εδώ, η εντελώς ξεχωριστή τροφοδοσία του μικροεπεξεργαστή, από διαφορετικό μετασχηματιστή.
Το στάδιο ισχύος είναι σχετικώς συμβατικό, με τρία ζεύγη συμπληρωματικών διπολικών ημιαγωγών σε παράλληλη σύνδεση. Αυτά είναι πολωμένα σε τάξη ΑΒ (και δίνουν κάτι παραπάνω από 1W σε τάξη Α) και οδηγούνται από δύο ζεύγη Darlington, ένα ανά πολικότητα. Στο σημείο αυτό, σταματά η συμβατική προσέγγιση και αρχίζει η προσέγγιση της Luxman. Σε αντίθεση με την κλασική δομή VAS (Voltage Amplifier Stage, με διαφορικό ενισχυτή στην είσοδο και στάδιο κέρδους) o 507Z χρησιμοποιεί μια τοπολογία την οποία η εταιρία ονομάζει LIFES (Luxman Integrated Feedback Engine System). Πίσω από τα αρχικά αυτά, βρίσκεται η εξέλιξη της τοπολογίας ODNF (Only Distortion Negative Feedback) την οποία έχουμε δει σε παλαιότερα μοντέλα της εταιρίας. Είναι φυσικό το ότι δεν δίνονται πολλές λεπτομέρειες, αλλά από διαγράμματα που δημοσιεύει η Luxman φαίνεται ότι η ιδέα βρίσκεται σε έναν διαχωρισμό του σήματος ανάδρασης σε μια συνιστώσα παραμόρφωσης και θορύβου και μια του πραγματικού σήματος, την απόρριψη του δεύτερου (στο επίπεδο του βρόχου ανάδρασης) και την εφαρμογή του πρώτου στο στάδιο εισόδου του του ενισχυτή, το οποίο αποτελείται από παράλληλους ημιαγωγούς πολωμένους από ενεργή πηγή ρεύματος σε μορφή καθρέπτη ρεύματος (αυτές είναι κάπως χονδρικές λεπτομέρειες, σε επίπεδο διαγράμματος βαθμίδων, η Luxman δεν έχει δημοσιεύσει το αναλυτικό κύκλωμα). Η εταιρία αναφέρει ότι το LIFES εξασφαλίζει μικρότερες παραμορφώσεις (πάνω από50% σε σχέση με την τελευταία έκδοση του ODNF, αναφέρεται στα χαρακτηριστικά που δημοσιεύονται).

Του τελικού σταδίου, προηγείται ο προενισχυτής γραμμής. Και εδώ έχουμε μια κάπως διαφορετική προσέγγιση: Το κύκλωμα περιλαμβάνει συνολικά τέσσερα στάδια (και ένα ακόμη για την προενίσχυση της φωνογραφικής κεφαλής. Το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει τα ρυθμιστικά τόνου (με δυνατότητα παράκαμψης) και ακολουθεί ένα στάδιο απομόνωσης. Μεταξύ των δύο αυτών σταδίων, η Luxman έχει (εντελώς περιέργως) επιλέξει να τοποθετήσει το υποηχητικό φίλτρο, έτσι ώστε αυτό να επιδρά σε όλες τις πηγές και όχι μόνο στο σήμα της φωνογραφικής κεφαλής. Ο απομονωτής ακολουθείται από το ρυθμιστικό στάθμης και το κυρίως στάδιο προενίσχυσης, το οποίο υλοποιείται με διακριτούς ημιαγωγούς. Η ρύθμιση της στάθμης γίνεται με τον διάσημο εξασθενητή LECUA (Luxman Electronically Controlled Ultimate Attenuator), στην πιο πρόσφατη εκδοχή του, την “1000”. Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες πληροφορίες, ο LECUA είναι διακοπτικός εξασθενητής η τοπολογία του οποίου περιλαμβάνει δύο στάδια εξασθένησης, ένα με μεγάλα βήματα (12dB/βήμα) και ένα με μικρά (1dB/βήμα), αμφότερα υλοποιημένα με διακριτές αντιστάσεις σε τοπολογία ladder (η οποία εξασφαλίζει ότι σε κάθε θέση του κάθε εξασθενητή συμμετέχει μόνο ένα ζεύγος αντιστάσεων). Ο συνδυασμός των δύο σταδίων εξασθένησης προσφέρει 88 συνολικά βήματα στο ρυθμιστικό. Ο έλεγχος γίνεται, φυσικά, ψηφιακά, κατά τα φαινόμενα με διακόπτες στερεάς κατάστασης. Ο προενισχυτής phono, τέλος, είναι περισσότερο συμβατικός, περιλαμβάνοντας ένα front-end με ζεύγος FET (κατά πάσα πιθανότητα για τις κεφαλές MC) και ένα στάδιο με τελεστικό ενισχυτή. Ως “κερασάκι”, η Luxman αναφέρει ότι τα τυπωμένα της κυκλώματα είναι σχεδιασμένα με ομαλές καμπύλες και όχι με τις πίστες να δημιουργούν γωνίες. Αυτό, είναι ένα θέμα συζήτησης μεταξύ των μηχανικών που ασχολούνται με τυπωμένα κυκλώματα και το σχήμα τις πίστας φαίνεται να παίζει ρόλο μόνο σε πραγματικά υψηλές συχνότητες (σε μικροκυματικές εφαρμογές) και όχι στο audio. Σε κάθε περίπτωση, δείχνει μια επιμονή στις λεπτομέρειες που μόνο θετικά μπορεί να αποτιμηθεί (το “κόστος” των καμπυλών στο τυπωμένο είναι, βασικώς, κόστος χώρου).
Το σασί είναι “βαρύ” (αλλά όχι ασήκωτο, στα 25 κιλά περίπου) με τα σημεία στήριξης να είναι κατασκευασμένα από χυτοσίδηρο του οποίου η πυκνότητα είναι μεταβαλλόμενη ακτινικά, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι συντονισμοί. Ο L-507Z συνοδεύεται από ένα πλήρες τηλεχειριστήριο με πολύ καλή αίσθηση, το οποίο δίνει πρόσβαση σε κάποιες λειτουργίες οι οποίες δεν μπορούν να ενεργοποιηθούν από την πρόσοψη του ενισχυτή και ειδικότερα το υποηχητικό φίλτρο, το φίλτρο φυσιολογικής διόρθωσης (loudness) και τον ρυθμό mono.