Kii Audio Three/ΒΧΤ

Πόση επανάσταση να αντέξεις; Το Kii Three είναι ήδη αρκούντως ριζοσπαστικό από μόνο του και ας έχουν περάσει εννέα χρόνια από την πρώτη φορά που το είδαμε και το ακούσαμε (και πέντε από τότε που το δοκιμάσαμε). Ο τρόπος διαχείρισης της ακτινοβολίας του στον χώρο υπήρξε ένας άφταστος, για πολλά χρόνια, στόχος των σχεδιαστών με λίγες μόνο κατασκευές που τον προσέγγιζαν με παθητικό τρόπο (δηλαδή ως συμβατικά, παθητικά, ηχεία). Το DSP και οι διακοπτικοί ενισχυτές έδωσαν τα εργαλεία για μια σχεδίαση περισσότερο ρεαλιστική (και ως εκ τούτου, πιθανή) και πάλι, όμως, δεν έχουμε δει τέτοια προϊόντα. Δεν είναι, ίσως, τυχαίο το γεγονός ότι οι τολμηροί προορίζουν τα ηχεία όπως το Three, αρχικώς, για τον χώρο του studio, όπου η ακουστική παίζει σημαντικό ρόλο και η τονική ισορροπία είναι μείζον ζητούμενο. Σε κάθε περίπτωση το Three είναι ένα τέτοιο ηχείο, αποτέλεσμα της δουλειάς των Bart van der Laan, Wim Weijersm, Chris Reichardt, Thomas Jansen και Bruno Putzeys. Το μοναδικό πρόβλημα του Three είναι πολύ συνηθισμένο: όντας κόμπακτ και με μικρή, σχετικώς, συνολική επιφάνεια γούφερ κατεβαίνει χαμηλά, αλλά όχι όσο χαμηλά θα θέλαμε όλοι. Η Kii έχει παρουσιάσει την λύση στο πρόβλημα με την μορφή μιας προσθήκης, του BXT, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα συμπλήρωμα του Three “προς τα κάτω”. Και όταν λέμε προς τα κάτω, μιλάμε για συχνότητα αποκοπής -3dB στα 20Hz.
Το Three δεν είναι μόνο ένα ηχείο με καταβολές (και αξίες) που σχετίζονται περισσότερο με τον χώρο του στούντιο, εκεί όπου η ακρίβεια παίζει σοβαρό ρόλο αλλά, επίσης, είναι βαρέως “ψηφιακό”. Αν η ψηφιακή αντιστάθμιση της απόκρισης συχνότητας ή της ακουστικής του χώρου κάνει ορισμένους να αισθάνονται άβολα, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το αντικείμενο της δοκιμής αυτής θα προκαλέσει -μάλλον- αλλεργικό σοκ. Που πήγε το δόγμα περί απλότητας; Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, φαίνεται να απαντούν οι άνθρωποι της Kii Audio και η αλήθεια είναι ότι έχουν εργαστεί σκληρά και με συνέπεια πάνω σε αυτό.
Μιλώντας για ανθρώπους, είναι δύσκολο να αποφύγεις το κλισέ “συνήθης ύποπτος” όταν ανακαλύψεις ότι πίσω από την εταιρία βρίσκεται -μεταξύ των άλλων- και ο Bruno Putzeys, ένας από τους κορυφαίους σχεδιαστές του χώρου. Το όνομα του Putzeys δεν είναι συνδεδεμένο μόνο με ερευνητική δουλειά αλλά και με μια σειρά προϊόντων που ξεφεύγουν από την πεπατημένη. Είναι ο άνθρωπος που περιέγραψε την τεχνολογία UcD στα διακοπτικά στάδια εξόδου (Hypex/Ncore), και συνδέεται τόσο με το LS1 της Grimm Audio, όσο και με το ζευγάρι προ/τελικού Makua/Kaluga της Mola Mola.
Ως μέλος της ομάδας της Kii Audio, o Putzeys συνυπογράφει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ηχεία των τελευταίων ετών, κυνηγώντας μια από τις φιλοσοφικές λίθους του audio engineering, την δημιουργία μιας ηχητικής πηγής με ελεγχόμενη κατευθυντικότητα στις χαμηλές συχνότητες. Αυτή η ιδέα, η οποία αποσυνδέει σε σημαντικό βαθμό την απόδοση του ηχείου από την θέση του στον χώρο, έχει περιγραφεί εδώ και δεκαετίες και έχει, επίσης, κατά καιρούς, υλοποιηθεί (η Geithain είναι ένας κατασκευαστής που έρχεται αμέσως στο μυαλό). Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που την βλέπουμε με την υποστήριξη ψηφιακής επεξεργασίας σε ένα πακέτο που προσπαθεί να αποτελέσει το πρότυπο για την επόμενη γενιά ηχείων, όταν ο χρόνος ωριμάσει. Οι λεπτομέρειες είναι πολλές και ενδιαφέρουσες. Διαβάστε...