Well Tempered Simplex Mk2

Η ποιότητα περιστροφής του Simplex Mk2 είναι πολύ καλή. Στο πεδίο του χρόνου, το w & flutter κινήθηκε στην περιοχή των ± 2Hz με κορυφώσεις στα +2.3 και -2.9Hz. Με βάση αυτές τις επιδόσεις το υπολογισμένο W&F είναι 0.089% (κορυφής) και 0.083% (μέση τιμή). Οι μετρήσεις πραγματικού χρόνου βρίσκονται στην ίδια περιοχή, με την μέτρηση κατά IEC να είναι 0.078% και την μέτρηση κατά NAB 0.058%.
Στο πεδίο της συχνότητας τα πράγματα αποδείχθηκαν ακόμη καλύτερα και το Well Tempered είναι από τα καλύτερα συστήματα που έχουμε δοκιμάσει τον τελευταίο καιρό. Το σύνολο του σχετικού φάσματος βρίσκεται κάτω από τα -80dB, με το περιεχόμενο πάνω από τα 30Hz να βρίσκεται κάτω από τα -100dB, ενώ η συσκευή δεν παράγει και δεν μαζεύει καθόλου θόρυβο από το δίκτυο τροφοδοσίας, κάτι που “φαίνεται” από την απουσία συνιστώσας 50Hz.

Η ανάλυση του rumble δείχνει ένα πολύ ήρεμο σύστημα με ενδείξεις ήπιων συντονισμών γύρω από τα 5Hz, 7Hz, 8Hz, 10Hz και 18Hz, από τους οποίους ο ισχυρότερος είναι αυτός των 10Hz. Ο θόρυβος από την τροφοδοσίας είναι ορατός σε αυτό το διάγραμμα αλλά βρίσκεται λίγο πάνω από τα -60dBr.
Η ενδοδιαμόρφωση από θορύβους πολύ χαμηλών συχνοτήτων είναι ορατή, αλλά μικρή. Στο σχετικό διάγραμμα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει (όχι εύκολα με το μάτι), συνιστώσες στα 12Hz, 14Hz, 17Hz και 22Hz, με το σύνολο των υπολοίπων ευρημάτων να πέφτει γρήγορα κάτω από τα -70dBr. Αυτά τα ευρήματα δικαιολογούν εν πολλοίς αυτό που ακούσαμε (στην επόμενη σελίδα).

To τράκινγκ του συνδυασμού της Soundsmith Zephyr Mk II με τον βραχίονα του Simplex κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα. Για στάθμη 0dB, (αναφορά 1kHz, 10cm/sec), η δεύτερη αρμονική μετρήθηκε στην περιοχή των -45dBr, με τις υπόλοιπες αρμονικές να πέφτουν γρήγορα κάτω από τα -50dBr (τρίτη) και κάτω από τα -80dBr (μετά την πέμπτη).
Ενδιαφέρον έχει η άνεση με την οποία το σύστημα ιχνηλάτησε την χάραξη των +8dB, μια επίδοση που δεν έχουμε ξαναδεί! Φυσικά, η παραμόρφωση αυξήθηκε, αλλά όχι σε ανησυχητικό βαθμό, κάτι που πρέπει να αξιολογηθεί ως εξαιρετική επίδοση.

Η απόκριση συχνότητας ικανοποίησε, χωρίς, πάντως, να ενθουσιάζει. Ο συνδυασμός δίνει μια έμφαση στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, κάτω από τα 100Hz και “κόβει” λίγο πάνω από τα 2kHz περίπου, μια συμπεριφορά που αναμένεις ότι θα δώσει “χαρακτήρα” στο συνολικό άκουσμα. Υπενθυμίζεται ότι μιλάμε για τον συνδυασμό του βραχίονα με την κεφαλή της Soundsmith.
Η αντοχή του Simplex Mk2 σε ακουστική ανάδραση είναι αξιοσημείωτη. Εν προκειμένω, στο σχετικό διάγραμμα μπορεί να παρατηρηθούν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτον, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα ιδιαίτερα ήσυχο, το οποίο, χωρίς διέγερση, πάνω από τα 50Hz βρίσκεται κάτω από το όριο των -110dBr, επίδοση που συγκρίνεται με αυτήν πολύ ακριβότερων συσκευών. Δεύτερον, υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή ευαισθησίας, από τα 55Hz μέχρι τα 80Hz περίπου, η κορύφωση της οποίας, πάντως, βρίσκεται αισθητά κάτω από τα -90dBr. Ο μικρός συντονισμός στην περιοχή των 1500Hz περίπου είναι ασυνήθιστος μεν, σε πολύ χαμηλή στάθμη δε.

Τέλος, η κρουστική απόκριση του συστήματος βραχίονας-κεφαλή κινήθηκε πολύ κοντά στο ιδανικό: Δεν έχει ίχνος έντονης ιδιοταλάντωσης και σβήνει ιδιαιτέρως ομαλά. Αν ψάξετε στα βιβλία, θα βρείτε την λεζάντα “critical damping” κάτω από μια τέτοια καμπύλη. Όπως ακριβώς ήθελε ο Poul Ladegaard.