Δικτυακός τόπος για τις Τεχνολογίες Audio, Video, HiFi, High End, Home Entertainment
Greek site for Audio Video & Home Entertainment technologies
Tελευταία Ενημερωση/Last Update: Τρίτη, 08/11/2022
Πλατό/Βραχίονας
Αν και η έκδοση Mk7 παρουσιάστηκε επισήμως το 2019, δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις ότι το πρώτο, original, SL-1200 μπήκε στην αγορά το 1972 και από τότε μέχρι σήμερα, που γράφονται αυτές οι γραμμές, μας χωρίζει μισός αιώνας. Η αρχική έκδοση, προοριζόταν για χρήση σε οικιακά συστήματα, αλλά η μεγάλη της αντοχή στην ακουστική ανάδραση -που τότε ήταν σοβαρό πρόβλημα- και την σκληρή χρήση, την έκανε αγαπητή στους επαγγελματίες. Το αποτέλεσμα ήταν να κυκλοφορήσει η έκδοση Mk2 το 1979, η οποία έγινε και θρυλική, κυρίως χάρις στον πολύ “γρήγορο” και ακριβή κινητήρα της και την καλοσχεδιασμένη της πλίνθο, η οποία περιελάμβανε μεταλλική πάνω επιφάνεια, εσωτερικό σασί με ελεγχόμενη συμπεριφορά σε θέματα συντονισμών και βάση από ελαστικό, σε συνδυασμό με προσεγμένα σημεία στήριξης.
Η αντοχή στην ακουστική ανάδραση, μαζί με τις δυνατότητες γρήγορου start/stop και μεταβολής της ταχύτητας, όχι απλώς έκαναν το Mk2 δημοφιλές στους μουσικούς παραγωγούς και τους DJs, αλλά καθόρισε εν πολλοίς, την ίδια την τέχνη τους. Από την εποχή του Mk2 μέχρι και το Mk7, οι εκδόσεις ήταν πολλές (κάποιες επετειακές, άλλες με μικρές κατασκευαστικές διαφορές), αλλά η ουσία παρέμεινε η ίδια: Το SL-1200, ανεξαρτήτως Mk, είναι ένα πλατό άμεσης οδήγησης, με βρόχο ελέγχου των στροφών και βραχίονα με καρντανική ανάρτηση, στατικά ζυγισμένο, τύπου “S”. Ο φιλίστωρ audiophile μπορεί να βρει εκτεταμένες περιγραφές των διαφόρων αλλαγών που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια και οι φωτογραφίες αυτού του άρθρου μπορούν να αναδείξουν αρκετές από τις διαφορές μεταξύ του Mk2 και του Mk7.
Το να “πειράζεις” θρύλους δεν είναι, συνήθως, καλό πράγμα. Οι Matsushita/Panasonic/Technics έχουν κακοποιηθεί συστηματικά, όλα αυτά τα χρόνια, σε κάθε ευκαιρία, με βασικό επιχείρημα ότι το “νέο Mk” δεν είναι “όπως το παλιό”. Ας είμαστε ρεαλιστές. O θρύλος του Mk2 είναι εδώ για να μείνει (αυτό κάνουν οι θρύλοι άλλωστε) και είναι λάθος να προσπαθείς να τον νικήσεις.
Εν προκειμένω, το διακύβευμα είναι το αν η όποια διαφορετικότητα του Mk7 βλάπτει, εν τέλει, την απόδοση του. Λειτουργεί και ακούγεται χειρότερα από το Mk2; Έκαναν οι Ιάπωνες ανεπίτρεπτες οικονομίες και συμβιβασμούς; Φταίει το εργοστάσιο στη Μαλαισία; Ή μήπως όλα βρίσκονται στο μυαλό μας; Αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Τι ακριβώς είναι το SL-1210 Mk7;
Κατ' αρχήν, πρόκειται για μια, πραγματικά σημαδιακή έκδοση, καθώς είναι η πρώτη “καθαρόαιμη” από το 2010, οπότε και η εταιρία ανακοίνωσε επισήμως την διακοπή της παραγωγής. Εν τω μεταξύ, έχουν κυκλοφορήσει 1200άρια στην σειρά “G” της Technics, με τιμές που θέτουν τα προϊόντα έξω από την λογική της αρχικής ιδέας, πίσω από την οποία χτίστηκε ο μύθος, αυτή της pro- συσκευής με αξίες που αφορούν και τον απαιτητικό ακροατή.
Στην συνέχεια, η τελευταία αυτή έκδοση έχει ουσιώδεις διαφορές σε σχέση με το Mk2. Ο νέος κινητήρας, με στάτη χωρίς οπλισμούς, είναι ίσως η σημαντικότερη. Η εταιρία αναφέρει ότι η νέα αυτή εκδοχή έχει μικρότερο cogging, τον θόρυβο που προκαλείται από την βηματική κίνηση του δρομέα κάθε κινητήρα, ο οποίος στην περίπτωση της άμεσης οδήγησης δεν έχει ούτε ιμάντα να δρα ως φίλτρο ούτε πλατό μεγάλης μάζας να δρα ως σφόνδυλος ώστε να τον εξομαλύνει. Έχει επίσης διαφορετικό κύκλωμα ελέγχου, στην βάση του ψηφιακό, το οποίο επιτρέπει καλύτερο χειρισμό στην μεταβολή της ταχύτητας και ευκολίες όπως η αναστροφή (μη το δοκιμάσετε χωρίς ειδική κεφαλή/ακίδα) και η δυνατότητα ρύθμισης της ροπής εκκίνησης και πέδησης από τον χρήστη. Ο κινητήρας, έχει, επίσης βελτιστοποιηθεί ως προς την μαγνητική ροή του δρομέα και την απόστασή του από τον στάτη.
Η δεύτερη σημαντική αλλαγή αφορά την πλίνθο. Αυτή είναι κατασκευασμένη από δύο υλικά, με το σασί να περιλαμβάνει χυτό αλουμίνιο και να συνδυάζεται από μια δεύτερη δομή κατασκευασμένη από συνθετικά υλικά (ABS και υαλονήματα), ενώ διαφορετικά είναι και τα σημεία στήριξης, τα οποία, πλέον, περιλαμβάνουν κωνικά ελατήρια. Αυτή η αλλαγή είναι, ίσως, καθοριστική σε ό,τι αφορά τις εντυπώσεις: Το Mk7 είναι αισθητά ελαφρύτερο σε σχέση με το Mk2 και δείχνει κάπως πιο... φτωχό.
Ο βραχίονας είναι, στην πραγματικότητα, ο ίδιος, διαχρονικός, τύπου S που βλέπουμε από το 1979. Αν έχουν γίνει αλλαγές στο εσωτερικό η Technics δεν τις αναφέρει. Είναι μια σχεδίαση με τέσσερα έδρανα, αφαιρούμενο headshell, στατικά ζυγισμένος με αντισκέιτινγκ μέσω ελατηρίου. Η ρύθμιση καθ' ύψος γίνεται πολύ εύκολα και με εξαιρετική επαναληψιμότητα, καθώς υπάρχει κλίμακα στην περιστρεφόμενη βάση. Επιπροσθέτως, ο χρήστης έχει στην διάθεσή του θηλυκά RCA και όχι καλώδιο βραχίονα.
Στο κομμάτι του εξοπλισμού, υπάρχει το κλασικό slider για το pitch control, το οποίο μπορεί να φτάσει το ±16% μέσω ενός διακόπτη διπλασιασμού του εύρους, διαθέτει κεντρικό κλικ για το “0” και διακόπτη reset. Το στροβοσκόπιο είναι το κλασικό του 1210, το οποίο δείχνει την ακρίβεια περιστροφής όχι μόνο για την στάνταρντ ταχύτητα αλλά και για συγκεκριμένα ποσοστά pitch, ενώ δεν λείπει και το φωτιστικό της επιφάνειας του δίσκου, με LED.