North Star Design Fluxio

Όλες οι μετρήσεις του Fluxio έγιναν μέσω μιας από τις δύο ομοαξονικές εισόδους και με sample rate 24bit/96kHz εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά. Ο μετατροπέας επέδειξε τυπικά καλή συμπεριφορά σε ο,τι αφορά εισερχόμενα σήματα με jittter, με τις αντίστοιχες καμπύλες να κινούνται λίγο κάτω από τα -70dB για τις χαμηλές συχνότητες, ενώ η συμπεριφορά του βελτιώθηκε σημαντικά για jitter υψηλών συχνοτήτων (Fs/4), όπως φαίνεται και από την σχετική καμπύλη η οποία βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -100dB. Η συσκευή φαίνεται να είναι μια από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει σε θέματα καταστολής του jitter κινούμενη γενικώς στην περιοχή μεταξύ -60 και -70dB, μια συμπεριφορά που δείχνει ένα καλό ψηφιακό interface.

O ίδιος ο Fluxio φαίνεται να εισάγει πολύ χαμηλό jitter, επίσης. Η σχετική μέτρηση ανέδειξε κάποια ευρήματα κοντά στα 50Hz και τα 2.8kHz, τα οποία αντιστοιχούν σε τιμές 7.5pS (p-p) και 3.4pS (p-p) αντιστοίχως, επιδόσεις οι οποίες βρίσκονται πολύ μακρυά από τα γενικώς παραδεκτά όρια ακουστότητας. Την θετική αυτή εικόνα ενισχύει και το διάγραμμα διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο. Εδώ, είναι ορατά κάποια προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης πολύ κοντά στην θεμελιώδη, των οποίων η στάθμη ξεπερνά ελάχιστα τα -100dB (πρόκειται για πολύ χαμηλές συχνότητες, σημειώστε ότι η οριζόντια ανάλυση του διαγράμματος είναι 50Hz/div) ενώ περισσότερο ορατοί είναι οι λοβοί στα +/-100Hz και στα 200Hz, οι οποίοι -επίσης- βρίσκονται πολύ χαμηλά σε στάθμη. Το διάγραμμα αυτό δείχνει πολύ χαμηλή επίδραση του θορύβου στο σήμα εξόδου (το μειονέκτημά του είναι ότι δεν επιτρέπει τον διαχωρισμό του jitter από τον θόρυβο αυτό, κάτι που γίνεται με την αμέσως προηγούμενη μέτρηση).

Η απόκριση συχνότητας, όπως θα περίμενε κανείς, είναι ιδιαίτερα ομαλή χωρίς ορατά προβλήματα, με ήπια αποκοπή στις υψηλές συχνότητες καθώς η έξοδος πλησιάζει το άνω όριο του pass band όπως αυτό καθορίζεται από την συχνότητα δειγματοληψίας. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών βρίσκεται μέσα στα όρια του 0.1dB και μπορεί να θεωρηθεί ως πολύ καλή. Η αποκοπή των φίλτρων είναι αυτή που θα περίμενε κανείς, χωρίς κάποιο άξιο λόγου εύρημα με προοδευτικά μειούμενη κλίση, όσο το sample rate αυξάνει ενώ είναι ορατά κάποια sidebands μικρού πλάτους.

Το διάγραμμα γραμμικότητας στάθμης του μετατροπέα είναι πολύ καλό με την αναλογική έξοδο να ακολουθεί γραμμικά την ψηφιακή είσοδο μέχρι τουλάχιστον τα -105dBFS περίπου οπότε και εμφανίζονται οι πρώτες σαφείς αποκλίσεις. Ενδιαφέρον εύρημα είναι το γεγονός ότι το ένα από τα δύο κανάλια έχει ελαφρώς χειρότερη συμπεριφορά, κάτι που μάλλον εντοπίζεται στο δείγμα της δοκιμής. Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την συχνότητα κυμάνθηκε κοντά στα -70dB, τόσο κατά την μέτρηση της αρμονικής παραμόρφωσης όσο και κατά την μέτρηση του συνόλου της αρμονικής παραμόρφωσης και του θορύβου (η διαφορά είναι ορατή αλλά πολύ μικρή). Αυτό σημαίνει ότι ο θόρυβος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα και δεν επηρεάζει την έξοδο σημαντικά.

Παρόμοια συμπεριφορά φαίνεται και στο διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε σχέση με την στάθμη. Οι δύο καμπύλες βρίσκονται σε ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους σε υψηλές στάθμες (πάνω από τα -15dBFS) και απομακρύνονται περί τα 4dB στις χαμηλές στάθμες, ακολουθώντας παράλληλες πορείες. Για στάθμη -60dBFS η ολική αρμονική παραμόρφωση (μαζί με τον θόρυβο) βρίσκονται στα -40dB. Άξιο σχολιασμού τμήμα του διαγράμματος είναι αυτό που αφορά στις υψηλότερες στάθμες. Εδώ, εμφανίζεται μια μικρή επιδείνωση της συμπεριφοράς με την παραμόρφωση να ανεβαίνει στην περιοχή των -70dB (τιμή παρόμοια με αυτή που φαίνεται και στο διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα, εγκαταλείποντας την φθίνουσα πορεία της. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οφείλεται στο αναλογικό στάδιο του οποίο πλησιάζει στα όριά του (σημειώνεται ότι αυτού του είδους οι μετρήσεις γίνονται με το ρυθμιστικό στάθμης σε θέση μηδενικής εξασθένησης).
Η υποψία ότι ο Fluxio είναι ένας αθόρυβος μετατροπέας (ή, καλύτερα, ότι το αναλογικό του στάδιο είναι αθόρυβο), επιβεβαιώνεται από το φάσμα του θορύβου σε αδρανές κανάλι. Εδώ, βλέπουμε ότι ο θόρυβος κινείται σε επίπεδα γύρω και κάτω από τα -120dBFS (με μια κλασική αιχμή στα 50Hz) και, ταυτοχρόνως, παραμένει σχετικός σταθερός σε συνάρτηση με την συχνότητα ενώ, σε πολλές συσκευές, παρατηρείται μια αυξητική τάση, ευρήματα που κατατάσσουν τον Fluxio σε έναν από τους καλύτερους μετατροπείς σε θέματα θορύβου που έχουμε μετρήσει τελευταίως. Το διάγραμμα αυτό συμβαδίζει, επίσης, με το διάγραμμα γραμμικότητας της στάθμης: Το κανάλι που αποκλίνει εκεί φαίνεται να έχει 10dBFS υψηλότερο θόρυβο στην περιοχή των ανώτερων συχνοτήτων.

Τον ρόλο του στον χαμηλό θόρυβο φαίνεται να παίζει και το τροφοδοτικό. Το σχετικό διάγραμμα δείχνει πολύ χαμηλά ποσοστά hum (50/100Hz) και οι στάθμες ενδοδιαμόρφωσης από τις συχνότητες αυτές βαίνουν μειούμενες και κινούνται στην περιοχή των -120dBV. Η στατική μέτρηση του θορύβου από την τροφοδοσία είναι -96.2dBu, δηλαδή περί τα 12μVrms.
Τέλος, η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα με τις σχετικές καμπύλες να βρίσκονται γύρω από τα -90dB και να παραμένουν αμετάβλητες σε συνάρτηση με την συχνότητα. Το χαρακτηριστικό αυτό δείχνει ότι δεν υπάρχουν παρασιτικές ζεύξεις μεταξύ των δύο καναλιών, ένα εύρημα που δεν εκπλήσσει από την στιγμή που ο Fluxio δεν έχει καμία καλωδίωση που μεταφέρει σήμα και το τυπωμένο κύκλωμα δείχνει να είναι προσεγμένο σε θέματα διευθέτησης των διαφόρων σταδίων.