PMC GB-1i

Το GB-1i είναι το μικρότερο ηχείο δαπέδου της σειράς “i” και αποτελεί την βελτιωμένη έκδοση του αρχικού GB-1. Όπως και όλα τα ηχεία της PMC, το GB-1i βασίζεται στην αρχή της γραμμή μεταφοράς, όπως την έχει εξελίξει η εταιρία (ATL). Είναι ένα μικρό σε ύψος ηχείο δύο δρόμων, δύο μεγαφώνων, που χρησιμοποιεί ένα τουίτερ μαλακού θόλου 27 χιλιοστών που ψύχεται με μαγνητικό υγρό και ένα γούφερ 140 χιλιοστών με σασί από αλουμίνιο.
Η καμπίνα του GB1i είναι καλοκατασκευασμένη, με στρογγυλεμένες ακμές και προσεγμένο φινίρισμα. Η στήριξη του ηχείου γίνεται μέσω μιας ενσωματωμένης μικρής βάσης και τεσσάρων ρυθμιζόμενων ακίδων. Η οπή εκτόνωσης της γραμμής μεταφοράς βρίσκεται στο εμπρός μέρος ενώ οι ακροδέκτες σύνδεσης με τον ενισχυτή είναι τυπικής ποιότητας και υποστηρίζουν διπλοκαλωδίωση.

Μετρήσεις

Η ευαισθησία του GB-1i κινήθηκε πολύ κοντά στον μέσο όρο της δοκιμής αυτής (86.1dBSPL) με την καμπύλη της απόκρισης να περιλαμβάνει μια αρκετά εμφανή ενίσχυση στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων αλλά να παραμένει ομαλή στο υπόλοιπο φάσμα. Ένα ενδιαφέρον εύρημα, εδώ, είναι η σημαντική (αν και επίσης ιδιαίτερα ομαλή) μείωση της ευαισθησίας του ηχείου στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (πάνω από τα 10kHz) για θέσεις ακρόασης εκτός άξονα. Με βάση το σχετικό διάγραμμα, το εύρος του ηχείου είναι 50Hz-25kHz, επίδοση που το κατατάσσει στην κορυφαία θέση από την άποψη της έκτασης ψηλά. Η ενίσχυση στις χαμηλές συχνότητες έχει κέντρο τα 100Hz, με +2.8dB σε σχέση με την μέση ευαισθησία.
Η ανηχοϊκή απόκριση περιλαμβάνει μια σειρά από συντονισμούς με σχετικώς χαμηλό Q στις περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων (2kHz και 3.4kHz με Q 4 και 8.5 αντιστοίχως) των οποίων το πλάτος είναι πολύ χαμηλό, μικρότερο της μέσης ευαισθησίας. Ελαφρώς οξύτεροι (επομένως μικρότερης σημασίας) συντονισμοί γίνονται εμφανείς στις υψηλές συχνότητες (6.7kHz και 11.2kHz με Q 13.4 και 11.2 αντιστοίχως). Το προστατευτικό κάλυμμα των μεγαφώνων φαίνεται να παίζει μικρό ρόλο από πλευρά μεταβολής της ευαισθησία αλλά σε μεγάλη έκταση του φάσματος καθώς επιδρά από τα 4kHz μέχρι και το άνω όριο του ηχείου.

Η συμπεριφορά του ηχείου της PMC ως φορτίο από την πλευρά του ενισχυτή μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή. Η ελάχιστη αντίστασή του ξεπερνά τα 7.2Ω, επίδοση που κάνει το GB-1i το ένα από τα δύο (μόνο!) ηχεία της δοκιμής αυτής που μπορούν να χαρακτηριστούν τυπικά 8Ω, ενώ και η διακύμανση της φάσης στις χαμηλές συχνότητες είναι από τις χαμηλές ο της δοκιμής, με τον χαρακτήρα του ηχείου να ισορροπεί, σχεδόν, μεταξύ επαγωγικού και χωρητικού. Η διακύμανση της αντίστασης, από την άλλη, είναι αρκετά μεγάλη (με 39Ω είναι η τρίτη μεγαλύτερη της δοκιμής) ένα χαρακτηριστικό που κάνει την συνεργασία του ηχείου με ενισχυτές που έχουν χαμηλό συντελεστή απόσβεσης δύσκολη.
Το κύριο χαρακτηριστικό του διαγράμματος αποσβεννυμένων φασμάτων είναι ένας αρκετά ευρύς συντονισμός που περιλαμβάνει δύο κορυφές, στα 3.6 και 4.7kHz, ο χρόνος απόσβεσης του οποίου είναι, συγκριτικά, μεγάλος, κοντά στα 2mS. Το σχετικό διάγραμμα περιλαμβάνει και μια σειρά μικρότερων συντονισμών στις πολύ υψηλές συχνότητες, ο ισχυρότερος των οποίων έχει κέντρο τα 11.9kHz και χρόνο απόσβεσης 1.5mS.

Η βηματική απόκριση του GB1i είναι ομαλή με την μετάβαση από το γούφερ στο τουίτερ να γίνεται χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Αν και το τουίτερ του ηχείου εμφανίζεται αρκετά γρήγορο το σύστημα χαμηλών συχνοτήτων του ηχείου φαίνεται να είναι σχετικώς αργό. Το GB1i είναι το ηχείο με την μεγαλύτερη χρονική διαφορά μεταξύ τουίτερ και γούφερ σε ότι αφορά τον χρόνο που απαιτούν οι δύο μονάδες προκειμένου να φτάσουν στη μέγιστη ηχητική πίεση.
Το διάγραμμα της πολικής απόκρισης του ηχείου δείχνει μια τυπικά ομαλή συμπεριφορά με μια μικρή ασυνέχεια στα 4kHz και, επίσης, τυπικό beaming στα 16kHz. Η μέση τιμή του δείκτη κατευθυντικότητας βρίσκεται λίγο κάτω από τον μέσο όρο της δοκιμής (5.36dB). Το PMC ανήκει στην πλειοψηφία των ηχείων της δοκιμής που απαιτούν μια μικρή στροφή προς τον ακροατή αν αυτός θέλει την βέλτιστη απόδοση στις υψηλές συχνότητες αφού στα 16kHz η γωνία των -6dB είναι μικρότερη των 60 μοιρών.

Η καμπίνα του PMC εμφανίζεται ήσυχη στις χαμηλές συχνότητες αλλά περιλαμβάνει μια σειρά από συντονισμούς στην περιοχή μεταξύ 500Hz και 2kHz, ο ισχυρότερος των οποίων είναι στο 1/3kHz (16dBm/sec2). Η ηρεμία επανέρχεται στις ανώτερες συχνότητες.

Ακουστικές Εντυπώσεις

Αυτό που σε κερδίζει αμέσως στην περίπτωση του GB-1i είναι η δυνατότητα που έχει γεμίζει τον χώρο παρά το σχετικά μικρό του μέγεθος. Αυτό επιτυγχάνεται, αρχικώς, με την απόδοσή του στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων αλλά, σαφώς, επιτείνεται από την δυνατότητα του ηχείου να εξαφανιστεί από τον χώρο και να δώσει τη θέση του σε μια εικόνα με πολύ καλή λεπτομέρεια, η οποία διατηρεί μεν τις αποστάσεις της από τον ακροατή, προσφέρει, δε, μια αίσθηση ομογένειας και πληρότητας που δεν την περιμένεις, με βάση τις διαστάσεις του ηχείου.
Με δεδομένη την φόρτιση της καμπίνας, οι χαμηλές συχνότητες του GB-1i είναι, ίσως, το πρώτο πράγμα που θέλεις να προσέξεις, αλλά το ηχείο της PMC σου στερεί αυτή την... “χαρά” καθώς παραμένει πεισματικά ουδέτερο, χωρίς υπερβολές και εκπλήξεις. Όλα όσα πρέπει είναι παρόντα και σε αρκούντως σωστές αναλογίες: Το ηχείο αισθάνεται άνετα με τις ακρότητες της κινηματογραφικής μουσικής, περιγράφει με άνεση τις λεπτομέρειες σε μια ηχογράφηση μικρής ορχήστρας όπου οι λεπτομέρειες στην χροιά του κάθε οργάνου είναι πολλές και είναι σε θέση να περάσει στον χώρο την αίσθηση μεγέθους και την κίνηση της μεγάλης ορχήστρας με μια ελάχιστη δόση υπερβολής που, σε τελική ανάλυση, είναι ευχάριστη. Τα ρυθμικά μέρη ισορροπούν μεταξύ όγκου και ταχύτητας και ίσως κάποιοι θα τα ήθελαν πιο γεμάτα και θεαματικά, προφανώς όμως η επιλογή της PMC είναι υπέρ της ακρίβειας. Το ηχείο διατηρεί τον καλό αυτό χαρακτήρα και σε υψηλές στάθμες, ωστόσο με βάση τα όσα ακούσαμε θα αισθανθεί άνετα σε έναν μικρό ή μέτριο χώρο.
Η εντυπωσιακή αίσθηση μεγέθους που είναι σε θέση να δημιουργήσει το GB-1i διατηρείται και στην μεσαία περιοχή η οποία αποδόθηκε ευχάριστα και με ακρίβεια. Η έννοια της ακρίβειας, εδώ, περιλαμβάνει τόσο την δυνατότητα του ηχείου να διατηρήσει την τονική ισορροπία και να περιγράψει τις δυναμικές αντιθέσεις του προγράμματος χωρίς να επιβάλλει κάποια δική του άποψη όσο και με την δυνατότητά του να δημιουργήσει ηχητικές εικόνας με ανάγλυφη αίσθηση, όπου οι ηχητικές πηγές καθορίζονται με σαφήνεια. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε έργα με σολίστ που αποδόθηκαν με ιδιαίτερο ρεαλισμό.
Στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων το ηχείο ακούστηκε αέρινο με καλές δυνατότητες περιγραφής και πολύ καλά χρονικά χαρακτηριστικά (περιγραφή μετώπων και αποσβέσεων). Θα θέλαμε ίσως λίγο περισσότερο σώμα, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό: Φωτεινό, ευχάριστο και με αίσθηση ισορροπίας.

Τελικώς...

... η PMC έχει επιλέξει την τονική ουδετερότητα ως βασική σχεδιαστική γραμμή και φαίνεται να δικαιώνεται από ένα αποτέλεσμα που δεν είναι πουθενά υπερβολικό και μπορεί, άνετα, να χαρακτηριστεί “all around”, προσφέροντας καλό χαμηλό (κάτι που το περιμένεις, όσο να'ναι...) αλλά ταυτόχρονα ενσωματώνει αξίες και ιδιότητες ενός μεγαλύτερου ηχείου. Μην παρασυρθείτε, πάντως, θέλει έναν μικρό/μεσαίο χώρο για να αισθανθεί άνετα...