Ophidian Audio Mojo 2

Η συμπεριφορά του Mojo 2 ως φορτίο είναι περίπου η αναμενόμενη για το είδος και το μέγεθός του, αλλά αξίζει τον κόπο να γίνουν κάποιες παρατηρήσεις. Στις θετικές του πλευρές, η καλή συμπεριφορά σε θέματα ελάχιστης αντίστασης, η οποία δεν πέφτει κάτω από τα 4.3Ω περίπου (στα 235Hz), επίδοση που κάνει το μικρό Ophidian ένα ηχείο με ονομαστική αντίσταση 5Ω. Ο συντονισμός του reflex βρίσκεται στα 50Hz και η μέγιστη τιμή του μέτρου της εμπέδησης ξεπερνά λίγο τα 20Ω (100Hz). Αυτό σημαίνει ότι η διακύμανση του μέτρου είναι μικρή, γεγονός που κάνει το ηχείο φιλικό προς ενισχυτές με χαμηλό συντελεστή απόσβεσης (όπως είναι οι περισσότεροι λαμπάτοι). Αυτή συμπεριφορά οφείλεται -κατά πάσα πιθανότητα- στην απεριοδική φόρτιση. Η διακύμανση της φάσης είναι αρκετά μεγάλη, μέσα στο διάστημα [+32°, -49°] με τις μέγιστες τιμές να εμφανίζονται στα 8 και 10Ω αντιστοίχως. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείχνουν την ανάγκη ενός ενισχυτή με καλές (αλλά όχι υπερβολικές) δυνατότητες ψύξης. Προς αυτή την κατεύθυνση, συνηγορεί και η φάση στην ελάχιστη τιμή του μέτρου, η οποία είναι μόλις -10°.
Η ψευδοανηχοϊκή μέτρηση επί του άξονα, με κάτω όριο τα 300Hz περίπου, δείχνει ένα ηχείο με αρκετά ομοιογενή απόδοση. Η σχετική καμπύλη (χωρίς εξομάλυνση) περιλαμβάνει μια σειρά από μικρές σε εύρος και στάθμη αποκλίσεις οι οποίες δεν αναμένεται να καθορίζουν τον χαρακτήρα του ηχείου. Περισσότερο καθοριστική είναι η μείωση της ευαισθησίας στην περιοχή 1kHz-5.5kHz περίπου, η οποία ακολουθείται από μια αρκετά επίπεδη απόδοση στην ανώτερη οκτάβα. Του τουίτερ της Seas δεν δείχνει να έχει κάποιον οξύ συντονισμό. Η σύγκριση της απόκρισης με και χωρίς το προστατευτικό πλέγμα, δείχνει ότι με το τελευταίο στην θέση του, η απόδοση βελτιώνεται λίγο, ειδικά στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων, με τίμημα μια ελαφρώς ταχύτερη αποκοπή ψηλά. Με βάση αυτά, το μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων έγινε με το πλέγμα στην θέση του.

Η συνολική απόκριση του ηχείου, όπως προκύπτει με splicing μέτρησης near field και ψευδοανηχοϊκής και εξομάλυνση 0.33 της οκτάβας επιβεβαιώνει την αρχική μας εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ομοιογενές και ισορροπημένο σύστημα. Η βύθιση στην περιοχή 1-5kHz είναι -και εδώ- ορατή αλλά η συνολική απόκριση του ηχείου βρίσκεται μέσα στο διάστημα ±3dB. Ενδιαφέρον έχει και η ρύθμιση της Ophidian χαμηλά: Το διάγραμμα δεν δείχνει καμία προσπάθεια να “γεμίσει” το ηχείο με τεχνητό τρόπο και η καμπύλη δεν τονίζει την περιοχή γύρω από τα 100Hz (κάτι που βλέπουμε κάποιες φορές σε μικρά ηχεία). Η μέση ευαισθησία του ηχείου υπολογίστηκε στα 83dBSPL/2.83Vrms/1m και με βάση αυτήν, τα σημεία -6dB στην απόκριση βρίσκονται στα 50Hz (χαμηλά) και στα 22kHz ψηλά. Η χαμηλή ευαισθησία (η εταιρία δίνει 86dB, αλλά οι μετρήσεις εδώ είναι συστηματικά πιο απαισιόδοξες, επειδή χρησιμοποιείται η μέση τιμή μετρήσεων σε δέκα διαφορετικές συχνότητες) σημαίνει ότι για υψηλές στάθμες θα χρειαστεί ένας ενισχυτής με αρκετή ισχύ. Από την άλλη, το Mojo 2 είναι σχεδιασμένο για μικρούς χώρους και μικρές αποστάσεις ακρόασης, μην το ξεχνάμε αυτό. Η σύγκριση της απόκρισης επί του άξονα και της απόκρισης όπως προκύπτει από μετρήσεις εκτός άξονα, στο οριζόντιο και το κατακόρυφο επίπεδο (listening window), δίνει μια εικόνα ομαλής συμπεριφοράς στην ακτινοβολία του ηχείου, καθώς αυτό φαίνεται να “κόβει” ψηλά με προβλέψιμο και ομοιογενή τρόπο.
Η βηματική απόκριση του ηχείου δεν κρύβει εκπλήξεις, αλλά αποκαλύπτει ένα καλοσχεδιασμένο σύστημα, με το τουίτερ συνδεδεμένο σε αντιστροφή φάσης. Η μετάβαση από το τουίτερ στα γούφερ γίνεται με ομαλό τρόπο και δεν υπάρχουν σημαντικοί ορατοί συντονισμοί.

Το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων δείχνει ένα ηχείο αρκετά γρήγορο. Μπορεί κάποιος να δει ίχνη συντονισμών στην περιοχή πάνω από τα 4kHz, με ισχυρότερο αυτόν στα 5.5kHz (2.1ms για εξασθένηση -25dB), αλλά το υπόλοιπο φάσμα “σβήνει” αρκετά γρήγορα, με τιμές κάτω από τα 2ms.
Η πολική απόκριση του ηχείο στο οριζόντιο επίπεδο επιβεβαιώνει την καμπύλη απόκρισης όπως προκύπτει από μετρήσεις εκτός άξονα. H σχετική καμπύλη είναι ελαφρώς ασύμμετρη (γιατί το τουίτερ δεν είναι τοποθετημένο στην κατακόρυφο που συνδέει τα μιντ/γούφερ και δείχνει λίγο πιο... ζωηρό όταν το τουίτερ πλησιάζει τον ακροατή, γεγονός που κάνει την επιλογή “τουίτερ μέσα” μάλλον προτιμότερη, ειδικά αν η τοποθέτηση του ηχείου δεν περιλαμβάνει toe-in (η πρότασή μας με βάση την μέτρηση είναι, πάντως, να περιλαμβάνει). Σε κάθε περίπτωση υπάρχει περιθώριο πειραματισμών γύρω από το πώς συμπεριφέρεται το Mojo 2 ψηλά, ανάλογα με το πώς θα τοποθετηθεί.

Η πολική απόκριση στο κατακόρυφο επίπεδο, αποκαλύπτει ένα ηχείο το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα αυστηρό ως προς το ύψος της θέσης ακρόασης. Ο ακροατής μπορεί να καθίσει λίγο κάτω ή λίγο πάνω από τον άξονα χωρίς να πληρώσει σοβαρό τίμημα, καθώς η συμπεριφορά σε συνάρτηση με την γωνία είναι πολύ ομαλή. Μπορείς να τοποθετήσεις το Mojo 2 οριζόντιο (λόγω της γεωμετρίας του, αυτό είναι ένας πιθανός πειρασμός); Η απάντηση είναι ναι, αλλά με προσοχή. Θα πρότεινα, το ηχείο να τοποθετηθεί με το τουίτερ πάνω από τα γούφερ και η θέση του να είναι τέτοια, ώστε η γωνία του ακροατή με τον άξονα του ηχείου να μην ξεπερνά τις ±15°. Τέλος, οι χρωματισμοί της καμπίνας είναι σχετικώς χαμηλοί. Η μπάφλα εμφανίζει κορυφές στην περιοχή των 250, 400, 700 και 1500Hz, με τιμές επιτάχυνσης γύρω και κάτω από τα -45dBm/sec², ενώ η πλευρική επιφάνεια είναι ακόμη πιο ήσυχη.