Mark Levinson No. 5101

Η εργαστηριακή αξιολόγηση της συσκευής περιέλαβε μετρήσεις του DAC, καθώς επίσης και μετρήσεις σε ρυθμό media player και σε ρυθμό CD player. Το μεγαλύτερο μέρος των μετρήσεων αφορούν στον μετατροπέα και έχουν γίνει μέσω της ομοαξονικής εισόδου, με το ψηφιακό φίλτρο ρυθμισμένο σε Brickwall, εκτός αν αναφέρεται κάτι διαφορετικό. Οι μετρήσεις playback έγιναν με σύνδεση της συσκευής στο δίκτυο και σήματα αποθηκευμένα σε NAS. Οι μετρήσεις του τρανσπόρτ έγιναν με την βοήθεια ειδικών δίσκων.
Το ψηφιακό interface του 5101 είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην καταστολή του εισερχόμενου jitter, με την καμπύλη να βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -60dB, επίδοση που είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει.
Λογικά, αυτό αντανακλάται στα διαγράμματα ευαισθησίας στο εισερχόμενο jitter, με την σχετική παραμόρφωση να βρίσκεται κάτω από τα -90dB.
To jitter που εισάγει η ίδια η συσκευή είναι χαμηλό και φαίνεται ότι περιορίζεται στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Με βάση τα ευρήματα, υπολογίσαμε μια τιμή γύρω από τα 40ps.

Η γραμμικότητα στάθμης είναι πολύ καλή, με τον μετατροπέα να φτάνει άνετα τα -100dBFS χωρίς σημαντικές αλλοιώσεις και τον θόρυβο να κάνει έντονα την εμφάνισή του, μετά τα -110dBFS.
Ο μετατροπέας συμπεριφέρεται ιδιαίτερα καλά με σήματα πολύ χαμηλής στάθμης. Στο σχετικό διάγραμμα, η αρμονική παραμόρφωση για σήματα -60dBFS βρίσκεται κάτω από τα -55dB, επίδοση που κρίνεται ως εξαιρετική, ενώ το σύνολο της αρμονικής παραμόρφωσης και του θορύβου, για ίδια στάθμη, βρίσκεται λίγο κάτω από τα -40dB, επίσης εξαιρετικό.

Γενικά, ο 5101 έχει πολύ χαμηλές παραμορφώσεις. Η καμπύλη της THD+N κινείται οριακά πάνω από τα -100dB για το σύνολο του φάσματος της μέτρησης ενώ η THD βρίσκεται αισθητά χαμηλότερα, λίγο πάνω από τα -110dB.
Η απόκριση των ψηφιακών φίλτρων είναι η αναμενόμενη, με δεδομένο ότι χρησιμοποιείται τσιπ της ESS. Η ζώνη αποκοπής είναι ιδιαίτερα καθαρή, με περιεχόμενο κάτω από τα -80dBr και συμπεριφορά ανάλογη με το είδος του φίλτρου. Όπως θα περίμενε κανείς, τα φίλτρα με αργά χαρακτηριστικά (Slow Minimum Phase και Slow Linear) είναι αυτά με το πιο “ζωηρό” stop band, ενώ υπάρχουν και οι συνήθεις, μικρές, διαφοροποιήσεις στο εύρος.

Η επιλογή του ψηφιακού φίλτρου έχει τις επιπτώσεις της στην απόκριση στο πεδίο του χρόνου. Το Brickwall έχει την κλασική απόκριση, με εμφανές pre και post-ringing...
... ενώ το φίλτρο Hybrid Fast Minimum Phase έχει ελάχιστο pre-ringing αλλά αργεί αρκετά να αποσβεστεί.

Αν κάποιος θέλει την καλύτερη δυνατή χρονική απόκριση (εις βάρος της ποιότητας στην αποκοπή του φίλτρου) μπορεί να επιλέξει το Slow Linear, με ελάχιστο pre- και post-ringing...
... ή το Slow Minimum Phase το οποίο φαίνεται να συνδυάζει μηδενικό pre-ringing και είναι αρκετά γρήγορο στην απόσβεση.

Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως, η αποκοπή των υποπροϊόντων της δειγματοληψίας είναι μεγάλη με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται στην περιοχή των -95dBFS, χωρίς άξιες λόγου διαφοροποιήσεις σε συνάρτηση με το επιλεγμένο φίλτρο (η μέτρηση έχει γίνει με το Brickwall).
Το 5101 είναι ιδιαίτερα ήσυχη συσκευή. Το φάσμα του θορύβου σε αδρανές κανάλι κινείται συστηματικά κάτω από τα -110dBFS, χωρίς τάσεις αύξησης στις υψηλές συχνότητες και το τροφοδοτικό δεν “φαίνεται” καθόλου (η συνιστώσα της τάσης τροφοδοσίας είναι κάτω από τα 9μVrms).

H συμπεριφορά αυτή επιβεβαιώνεται και από τα φάσμα θορύβου και παρεμβολών από το οποίο λείπουν τα σημαντικά ευρήματα και ό,τι μπορεί κάποιος να διακρίνει βρίσκεται κάτω από τα -120dBFS, μια από τις καλύτερες επιδόσεις που έχουμε δει.
Με τα παραπάνω ως δεδομένα, δεν μείναμε και έκπληκτοι όταν είδαμε το διάγραμμα διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο. Η επίδραση των 50Hz της τροφοδοσίας είναι, πρακτικώς, αμελητέα και κάποια ίχνη ενδοδιαμόρφωσης από jitter, στον πόδα της θεμελιώδους, μετά βίας διακρίνονται.

Αρκετό ενδιαφέρον έχουν οι μετρήσεις που κάναμε σε ρυθμό media playback. Οι μετρήσεις αυτές είναι ασύγχρονες, με σήμα που παρέχεται εξωτερικά, μέσω Ethernet και μέσω δίσκων. Η αναπαραγωγή σημάτων πολύ χαμηλής στάθμης από το τρανσπόρτ είναι αρκούντως καθαρή καθώς υπάρχει εμφανής υψίσυχνος θόρυβος αλλά η μορφή του σήματος διατηρείται χωρίς πρόβλημα.
Το ίδιο, ακριβώς, ισχύει και κατά το streaming μέσω του δικτύου. Κατά την άποψή μου, είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι κυματομορφές διαφέρουν ελάχιστα, δείγμα ότι το οπτικό/μηχανικό σύστημα ανάγνωσης δουλεύει καλά και τα όποια ευρήματα αφορούν τα στάδια της συσκευής μετά το τρανσπόρτ και το interface του Ethernet.

Επιβεβαίωση των προηγούμενων μετρήσεων προσφέρει η απόδοση του σήματος μονοτονικότητας. Η αναπαραγωγή μέσω δίσκου χαρακτηρίζεται από σαφή διάκριση των διαφορετικών επιπέδων και χαμηλό θόρυβο μεταξύ της κατιούσας και της ανιούσας ακολουθίας, ενώ ο υψίσυχνος θόρυβος κάνει και εδώ την εμφάνισή του στις μεταβάσεις από στάθμη σε στάθμη. Ίδια ακριβώς συμπεριφορά πήραμε και μέσω streaming.

Η θεωρία ότι το προφίλ του θορύβου σε ρυθμό media playback καθορίζεται από τον DAC και ό,τι ακολουθεί, μάλλον, και όχι από το τρανσπόρτ και το Ethernet, βρίσκει μια ακόμη απόδειξη στο φάσμα του θορύβου κατά την αναπαραγωγή αρχείων με μηδενικά δείγματα. Εδώ, είναι σαφής η ομοιότητα με το φάσμα που μετρήσαμε για τον DAC μέσω της ομοαξονικής εισόδου.
Τέλος, η διαφωνία μεταξύ των καναλιών αντανακλά την πολύ προσεγμένη κατασκευή του 5101, τόσο στο επίπεδο της δρομολόγησης των σημάτων όσο και στην απόζευξη της τροφοδοσίας μεταξύ των καναλιών (είδες τα 317/337;). Οι σχετικές καμπύλες κινούνται γύρω και κάτω από τα -100dB, μια ακόμη επίδοση του 5101 που κατατάσσεται στις καλύτερες που έχουμε δει.