hARt Lab Tune Two

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι έχετε συναντήσει τον Tune Two σε κάποια έκθεση, είτε στο ελληνικό Black Box Show είτε στο Μόναχο, και το χαρακτηριστικό σασί του με τις ξύλινες επιφάνειες δεν ξεχνιέται εύκολα. Αν ο τελικός Three σε κέρδιζε με το... ειδικό του βάρος, ο Two σε κερδίζει με την πολυεπίπεδη (κυριολεκτικώς) παρουσία του και τα δύο μεγάλα encoders στην πρόσοψη, από τα οποία το ένα παίζει τον ρόλο του επιλογέα εισόδου (δεξιά) και το άλλο αυτόν του ρυθμιστικού της στάθμης. Ένας διακόπτης αφής στο κέντρο της πρόσοψης λειτουργεί ως Stand-by/On με τον μεγάλο λογότυπο να φωτίζεται και να μην περνά απαρατήρητος. Δύο κρυφοί διακόπτες, τοποθετημένοι στο κάτω μέρος (χρειάζεσαι λίγο προπόνηση για τους βρίσκεις αμέσως) επιτρέπουν την ρύθμιση των παραμέτρων της εισόδου phono (αν υπάρχει, μπορείς να επιλέξεις φορτίο, κέρδος και χωρητικότητα μεταξύ, 8, 2 και πέντε τιμών αντιστοίχως) καθώς και την επιλογή του χρωματισμού των LED και του λογότυπου από μια πραγματικά μεγάλη ποικιλία χρωμάτων.

Στην βασική του εκδοχή, ο προενισχυτής προσφέρει πέντε εισόδους στάθμης line, ενώ αν τοποθετηθεί το άρθρωμα του προενισχυτή phono, αυτές γίνονται 4 (η μια γίνεται η είσοδος phono). Το άρθρωμα του DAC προσφέρει δυο συμβατικές ψηφιακές εισόδους (οπτική και ομοαξονική καθώς και τρεις εισόδους USB-A για σύνδεση εξωτερικών αποθηκευτικών μέσων). Η δομή του προενισχυτή προβλέπει έλεγχο μέσω δικτύου και Web browser ακόμη και στην βασική του εκδοχή, επομένως το streamer το WiFi και η σύνδεση μέσω Ethernet είναι εγκατεστημένα σε όλες τις εκδόσεις του προενισχυτή. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να τον συνδέσεις στο οικιακό δίκτυο, ούτως ή άλλως, αν θέλεις να τον χειριστείς μέσω κάποιας τρίτης συσκευής. Εννοείται, ότι υπάρχει ένα καλαίσθητο, “βαρύ” συμβατικό τηλεχειριστήριο, μέσω του οποίου μπορούν να γίνουν οι βασικοί χειρισμοί. Στην οριζόντια επιφάνεια της συσκευής ο χρήστης θα βρει την έξοδο των ακουστικών (TRS 6.35mm) και μια από τις τρεις θύρες USB-A για εύκολες συνδέσεις.

Στην πίσω πλευρά υπάρχουν όλα τα απαραίτητα, με την έξοδο προς τον τελικό ενισχυτή να είναι διπλή. Στην βασική, Main, εκδοχή της, η έξοδος λαμβάνεται μετά τον ημιαγωγικό απομονωτή (περισσότερα στην επόμενη παράγραφο) και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με όλους τους τελικούς ενισχυτές. Στην Direct εκδοχή της, η έξοδος λαμβάνεται απευθείας από το λαμπάτο στάδιο και απαιτεί τελικούς ενισχυτές με αντίσταση εισόδου μεγαλύτερη των 30kΩ.
Η δομή του Tune 2 είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο προενισχυτής είναι χτισμένος γύρω από το ίδιο στάδιο ενίσχυσης τάσης που χρησιμοποιείται και στον τελικό Tune Three, δηλαδή βασίζεται σε μια διπλοτρίοδο CV181, η οποία είναι πολωμένη σε τάξη Α με χρήση LED και λειτουργεί σε συνθήκες χωρίς ολική ανάδραση (υπάρχει μόνο η τοπική μέσω του LED). Η CV181 είναι μια λυχνία που όχι μόνο διατίθεται σε ταιριασμένα ζεύγη (ώστε τα δύο κανάλια του ενισχυτή να είναι κατά το δυνατόν ισορροπημένα) αλλά και με ταιριασμένες τις εσωτερικές τριόδους.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στον τελικό, το λαμπάτο στάδιο ακολουθεί ένα συμμετρικό ημιαγωγικό στάδιο απομόνωσης, υλοποιημένο με FET σε τάξη Α, απλώς, στην περίπτωση του Two δεν μιλάμε για buffer ισχύος και ο χρήστης μπορεί να επιλέξει αν θα το χρησιμοποιήσει, συνδέοντας τον τελικό στην κατάλληλη έξοδο. Ο εξασθενητής του προενισχυτή είναι βηματικός. 64 βημάτων του 1dB, με ηλεκτρονόμους και τοπολογία που διατηρεί σταθερή την αντίσταση εισόδου. Οι αντιστάσεις που χρησιμοποιούνται είναι υψηλής ακρίβειας, βελτιστοποιημένες για εφαρμογές ήχου. Η επιλογή των εισόδων γίνεται, επίσης, με ηλεκτρονόμους, τοποθετημένους κοντά στα βύσματα. Από το στάδιο των λυχνιών οδηγείται και η έξοδος των ακουστικών. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι υψηλής ποιότητας (κάτι που το περιμένεις βεβαίως, από συσκευή αυτού του επιπέδου). Οι λυχνιολαβές είναι από τεφλόν, οι πυκνωτές σύζευξης ανήκουν στην σειρά KPCU-01 της Miflex (χάλκινου φύλλου/χαρτιού/πολυπροπυλενίου με διηλεκτρικό λαδιού) και η εσωτερική καλωδίωση γίνεται με αγωγούς της Viablue.

Ο προενισχυτής phono είναι ένα κύκλωμα βασισμένο σε FET, τα οποία είναι πολωμένα σε τάξη Α με το δικτύωμα της αποέμφασης να είναι παθητικό. Είναι τοποθετημένος σε ξεχωριστά μεταλλικό περίβλημα για μεγαλύτερη μείωση του θορύβου. Το άρθρωμα του DAC είναι βασισμένο σε ένα ψηφιακό interface/SRC και σε ένα τσιπ μετατροπής d/a της Texas Instruments (SRC4392 και PCM5122) και τροφοδοτείται από την δική του γραμμή. Συνεργάζεται με ένα SBC (Single Board Computer) το οποίο “τρέχει” την εφαρμογή playback της Volumio, το λογισμικό ελέγχου της συσκευής και επιτρέπει τον χειρισμό μέσω web interface, ενώ υποστηρίζει και τις δυνατότητες streaming του προενισχυτή, μέσω Ethernet και WiFi. Ενώ ο DAC είναι προαιρετικός, το SBC περιλαμβάνεται σε όλες τις εκδόσεις της συσκευής.

Γενικώς, η τροφοδοσία του προενισχυτή φαίνεται να είναι πολύ προσεγμένη, με διαφορετικούς μετασχηματιστές για το αναλογικό και το ψηφιακό μέρος, πολλές τοπικές σταθεροποιήσεις, δώδεκα συνολικά, και ξεχωριστή τροφοδοσία για τα κυκλώματα ελέγχου και η εταιρία αναφέρει ότι τα χαρακτηριστικά της εξομοιώνουν αυτά των μπαταριών σε θέματα θορύβου.
Το σασί του Tune Two είναι σύνθετο, κατά την προσφιλή συνήθεια της εταιρίας. αποτελείται από το εξωτερικό κέλυφος, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ινοσανίδες υψηλής πυκνότητας, φινιρισμένες με λάκα υψηλής ποιότητας και το εσωτερικό, μεταλλικό σασί. Η hARt δίνει σημασία στην καταστολή των κραδασμών (σημαντική υπόθεση ειδικά σε κυκλώματα με λυχνίες) και φροντίζει για την απομόνωση των επιμέρους τμημάτων, όπως είναι τα βύσματα εισόδου/εξόδου και οι μετασχηματιστές τροφοδοσίας, ενώ τα σημεία στήριξης της συσκευής βασίζονται στην αρχιτεκτονική FloatO που χρησιμοποιεί η εταιρία σε όλες τις συσκευές της.

Ο προενισχυτής είναι διαθέσιμος σε μια ποικιλία χρωμάτων και, επιπροσθέτως, οι πλευρικές επιφάνειες μπορούν να αντικατασταθούν εύκολα με άλλες που έχουν διαφορετικό χρώμα/φινίρισμα. Αυτή η δυνατότητα, σε συνδυασμό με αυτήν της αλλαγής χρωμάτων στα LED της πρόσοψης κάνουν τον Tune Two την πιο ευέλικτη, στον τομέα αυτό, συσκευή που έχουμε συναντήσει.