Merason frérot - pow1

Η ακουστική αξιολόγηση του frérot έγινε μέσω της θύρας USB. Ως αναλογική έξοδος χρησιμοποιήθηκε η single ended. Ο μετατροπέας οδήγησε το γνωστό σύστημα (Melos Plus Series Line, προενισχυτής, Parasound HCA3500, τελικός, ATC SCM50PSL ηχεία και για ένα μικρό χρονικό διάστημα χρησιμοποιήθηκαν τα Estelon YB MkII). Ως πηγή χρησιμοποιήθηκε ένα laptop με Win10 και foobar2000.
Η εγκατάσταση του frérot είναι εύκολη υπόθεση λόγω των περιορισμένων του διαστάσεων. Στην πραγματικότητα είναι μια συσκευή που την συνδέεις και την ξεχνάς, καθώς δεν υπάρχουν ρυθμίσεις ή επιλογές (εκτός από αυτήν της εισόδου). Απλά πράγματα και αποτελεσματικά.
Η πρώτη εντύπωση με τον μικρό Merason στο σύστημα είναι αυτή της... έκπληξης. Θετικής έκπληξης, καθώς η απόδοσή του κινείται σε επίπεδα αρκετά πάνω από την τιμή του (ακόμη και αν συμπεριλάβεις το εξωτερικό τροφοδοτικό. Το σύστημα διατήρησε την αίσθηση ομοιογένειας και την πολύ καλή έκταση στην οποία έχω συνηθίσει, δημιούργησε μια λεπτομερή εικόνα και φάνηκε να έχει πολύ καλή τονική ισορροπία και -ίσως- έναν καλοσχεδιασμένο χαρακτήρα ψηλά, όπου ακούστηκε εξαιρετικά φιλικό στο αυτί, χωρίς να “θάβει” λεπτομέρειες. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν αρκούντως επιβλητικό (όχι στο επίπεδο του DAC αναφοράς, πάντως) και γέμισε τον χώρο ευχάριστα με ιδιαίτερα πειστικό τρόπο.

Στις λεπτομέρειες: Με τον frérot στην θέση του μετατροπέα d/a το σύστημα κατέβηκε εντυπωσιακά καλά πολύ χαμηλά και το “εντυπωσιακά” αναφέρεται όχι τόσο στην πραγματική έκταση, όσο στον τρόπο περιγραφής του όγκου, του παλμού και τις λεπτομέρειας, στοιχεία παρόντα αλλά χωρίς υπερβολές. Έργα με σημαντικό περιεχόμενο πολύ χαμηλά ακούστηκαν επιβλητικά, όσο πρέπει “μεγάλα” και εντόνως παρόντα.
Η συμπεριφορά αυτή, επεκτείνεται, γενικώς, στις χαμηλές συχνότητες. Ο frérot συμπεριφέρεται στην περιοχή αυτή με ευγένεια αλλά και ουδετερότητα. Οι όγκοι περιγράφονται πολύ σωστά, η κλίμακα στα μεγέθη των ακουστικών οργάνων αποδίδεται με ακρίβεια και τα ρυθμικά μέρη είναι γρήγορα, γεμάτα και με αίσθηση ισορροπίας στον όγκο. Με το κατάλληλο πρόγραμμα, το σύστημα ρολλάρει πολύ ευχάριστα και παίρνει πολλούς βαθμούς σε θέματα... foot-tapping.
Το μεσαίο του frérot είναι αναλυτικό και λεπτομερές, ελάχιστα “πίσω” και υπολογισμένα σκοτεινό, με τρόπο ευχάριστο, που επιτείνει την αίσθηση της φυσικότητας στο άκουσμα. Ο ακροατής προσλαμβάνει διαφάνεια, εξαιρετικό layering και πολύ καλή άρθρωση, τόσο των οργάνων της περιοχής όσο και των φωνών, σολίστ και χορωδίας. Οι φωνές, ειδικά, είναι -με κάποιο τρόπο- από τα δυνατά σημεία της συσκευής. Εστιάζονται εξαιρετικά στον χώρο και η περιγραφή των ομάδων της χορωδίας είναι ιδιαίτερα σαφής.
Η εικόνα που δημιουργεί ο μετατροπέας είναι πολύ λεπτομερής με σαφές πλάτος, πολύ καλό βάθος και πολύ καλές δυνατότητες περιγραφής της κίνησης, της ατμόσφαιρας και του χώρου. Το τελικό αποτέλεσμα που εισπράττεις είναι φυσικό, αέρινο και ταυτόχρονα σαφές, ειδικά αν έχεις την ευκαιρία να ακούσεις τον frérot με ηχεία που έχουν πολύ καλή συμπεριφορά στον τομέα αυτό (τόσο τα SCM50 όσο και τα YB MkII είναι, όντως, ιδιαίτερα προικισμένα σε αυτό το θέμα). Στην όλη θετική εικόνα, προφανώς, έχει συμμετοχή ο χαμηλός θόρυβος της συσκευής.
Ψηλά, το σύστημα φάνηκε να διαθέτει καλή έκταση και τα “σωστά” χρονικά χαρακτηριστικά, με γρήγορη ατάκα, πολύ καλές αποσβέσεις και ικανοποιητικό (αν και λίγο περιορισμένο σε σχέση με την αναφορά) σώμα. Αυτό που εισπράττεις ως συνολική εντύπωση είναι μαλακό και ευχάριστο αποτέλεσμα, το οποίο δεν γίνεται ποτέ τραχύ, με καλή απόδοση του αρμονικού πλούτου, φωτεινότητα και αίσθηση θερμότητας.
Η συμμετοχή του εξωτερικού τροφοδοτικού σε όλα αυτά είναι μικρή αλλά, κατά την γνώμη μου, καθοριστική. Από τεχνικής άποψης, η τροφοδοσία του frérot είναι προσεγμένη και βρίσκεται, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, μέσα στο σασί του μετατροπέα. Αυτό, εξασθενεί τις όποιες αρνητικές επιδράσεις ενός εξωτερικού τυπικής ποιότητας διακοπτικού τροφοδοτικού. Η προσθήκη του pow1 δεν λύνει προβλήματα, διότι δεν υπάρχουν προβλήματα για να λύσει. Βελτιώνει, όμως την απόδοση σε μερικά σημεία: Η εικόνα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια και δημιουργείται η εντύπωση ότι οι δυνατότητες απόδοσης της λεπτομέρειας γίνονται ακόμη καλύτερες. Εντελώς ξεκάθαρα, νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να αποκτήσει κανείς το pow1 είτε από την αρχή, είτε κάποια στιγμή, αργότερα, ως ένα βήμα αναβάθμισης.

Τελικώς...

... μιλάμε, πράγματι, για μια ευχάριστη έκπληξη: Δίνοντας λίγο παραπάνω από €2.000 για το ζευγάρι frérot/pow1 και πολύ λιγότερο από την τιμή αυτή για τον frérot “σκέτο”, αποκτάς έναν μετατροπέα εξαιρετικής ποιότητας, ο οποίος ενσωματώνει μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες που τον διαφοροποιούν σε σχέση με άλλες συσκευές της κατηγορίας. Μπορείς, ίσως, να δεις την λιτότητά του ως ένα τίμημα για αυτά, αλλά -κατά την γνώμη μου- είναι ένα τίμημα που αξίζει να το πληρώσεις. Αν τα... εξωτικά sample rates και οι πολλές δυνατότητες δεν είναι μέσα στις άμεσες ανάγκες κάποιου, έχουμε να κάνουμε με μια συσκευή που μπορεί να θεωρηθεί ως αναφοράς στην κατηγορία!