Dutch & Dutch 8c

Οι μετρήσεις του ηχείου έγιναν μέσω της αναλογικής εισόδου (XLR) και οι ρυθμίσεις που είχαν επιλεγεί ήταν φίλτρα Linear Phase, BCB|Free Field, ρυθμιστικά τόνου και ισοσταθμιστής σε θέση “Off”, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Η στάθμη αναφοράς ήταν 80dBSPL/1m.
H ψευδοανηχοϊκή μέτρηση δείχνει ξεκάθαρα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ηχείο που ξεχωρίζει. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσει κανείς είναι η απουσία άξιων λόγου συντονισμών σε όλο το φάσμα, με την καμπύλη να έχει πολύ μικρές διακυμάνσεις (υπενθυμίζεται ότι το συγκεκριμένο διάγραμμα δεν έχει κάποιου είδους εξομάλυνση). Οι αποκλίσεις στην περιοχή των μεσαίων και υψηλών συχνοτήτων είναι πολύ μικρές (αισθητά κάτω από τα 2dB) και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων κάνει την εμφάνισή του το φίλτρο εξόδου του ψηφιακού μέρους, το οποίο φαίνεται να “κόβει” στα 24kHz περίπου, επομένως θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι μιλάμε για μια επιλογή που δείχνει sample rate 48kHz, σε κάποιο σημείο της αλυσίδας, εντός του ηχείου.
Η συνολική απόκριση, όπως προκύπτει από splicing near field και ψευδοανηχοϊκής μέτρησης είναι επίσης ενδιαφέρουσα, καθώς απουσιάζει η κλασική αποκοπή στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Εδώ, το σύστημα σχεδόν θυμίζει ενισχυτή, με σημείο -3dB τα 20Hz (με αναφορά την μέση απόκριση), ενώ, με εξομάλυνση 0.33oct η ομοιογένεια στην μεσαία περιοχή και στην περιοχή των υψηλών γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή. Η βύθιση γύρω από τα 100Hz είναι, σε σημαντικό βαθμό, αποτέλεσμα του αλγόριθμου splicing (αν και, πάλι, μιλάμε για απόκλιση πολύ μικρότερη των 3dB). Εν προκειμένω, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι το 8c είναι το νέο “καλύτερο” ηχείο που έχουμε συναντήσει σε ό,τι αφορά την απόκριση, ξεπερνώντας τις επιδόσεις τόσο του κορυφαίου παθητικού Elac 330 Crystal Edition, όσο και των ψηφιακών/ενεργών Grimm LS1 και Kii Audio Three.
Η μέση απόκριση, ως μέσος όρος των αποκρίσεων σε παράθυρο ακρόασης (listening window ±10° στον οριζόντιο και τον κατακόρυφο άξονα) δείχνει μια πολύ ομαλή συμπεριφορά εκτός άξονα, με την ευαισθησία να μειώνεται πάνω από τα 2kHz περίπου με τρόπο ιδιαίτερα ομοιογενή.

Η απόκριση του ηχείου χαμηλά αλλάζει, προφανώς, ανάλογα με τις επιλογές που γίνονται στο BCB. Στο σχετικό διάγραμμα φαίνεται η απόκριση με την ρύθμιση στο free field (κόκκινη καμπύλη) και με την ρύθμιση όπου ο τοίχος πίσω από τα ηχεία καθώς και ο πλευρικός απέχουν 50 εκατοστά (πράσινη).
Όπως θα περίμενε κανείς, η βηματική απόκριση είναι ένα ακόμη χαρακτηριστικό του 8c που ξεχωρίζει. Το πρώτο που βλέπει κανείς είναι η ταχύτητα και, βεβαίως, το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σχεδόν τέλεια χρονικώς ευθυγραμμισμένο σύστημα με εξαιρετικά χαρακτηριστικά απόσβεσης. Καθώς η μέτρηση περιλαμβάνει και όλα τα ηλεκτρονικά του ηχείου, το pre-echo είναι κάτι φυσιολογικό. Στην αρχή της βηματικής απόκρισης η ελάχιστη εκκίνηση προς αρνητικές τιμές, πιθανώς δείχνει μια προπορεία των δύο γούφερ.

Το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων αποκαλύπτει ένα σύστημα πολύ γρήγορο το οποίο σβήνει ταχύτατα. Υπάρχουν ασφαλώς κάποιοι συντονισμοί αλλά είναι λίγοι και η απόσβεσή τους γρήγορη, με περισσότερο εμφανείς αυτούς στα 1kHz (3ms), 3k (1,9ms), 4,8kHz (1,8ms) και στην περιοχή των 10kHz (2,2ms).
Η πολική απόκριση του ηχείου στο οριζόντιο επίπεδο, αποκαλύπτει μια ιδιαίτερα ομαλή συμπεριφορά εκτός άξονα. Το 8c, πράγματι δεν απαιτεί toe-in, όπως αναφέρει και η D&D καθώς η απόκρισή του βρίσκεται μέσα στο όριο των -3dB για γωνίες ±30°, ενώ και έξω από αυτό το τόξο, η μείωση της ευαισθησίας είναι ιδιαίτερα ομαλή.

Αναλόγως ομαλή είναι και η πολική απόκριση στο κατακόρυφο επίπεδο, ειδικά για θετικές γωνίες, δηλαδή με τον ακροατή πάνω από τον ακουστικό άξονα. Εδώ το ηχείο ακούγεται άνετα υπό γωνία +15°και με ελάχιστα προβλήματα για γωνίες μέχρι ±30°. Για αρνητικές γωνίες, η συμπεριφορά είναι κάπως πιο άστατη και καλό θα είναι τέτοιες θέσεις να αποφεύγονται.
Φυσικά, αυτό που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι η πολική απόκριση του ηχείου στις χαμηλές και μεσαίες συχνότητες, στο οριζόντιο επίπεδο. Εδώ, είναι σαφής η καρδιοειδής συμπεριφορά, καθώς πάνω από τα 100Hz η ευαισθησία πέφτει ταχύτατα (περίπου -10dB στα 200Hz) και το ηχείο κόβει περί τα -18dB στην περιοχή από τα 400Hz μέχρι τα 2kHz.

Παρόμοια συμπεριφορά μπορεί κάποιος να διακρίνει και στο κατακόρυφο επίπεδο αν και φαίνεται ότι το σύστημα δουλεύει με μικρότερη αποτελεσματικότητα στις χαμηλές συχνότητες (100Hz-400Ηz) και στις αρνητικές γωνίες. Σε κάθε περίπτωση η καρδιοειδής συμπεριφορά επιβεβαιώνεται.
Τέλος, η καμπίνα αποδεικνύεται και στην πράξη ιδιαίτερα στιβαρή. Η μπάφλα έχει δύο συντονισμούς, στην περιοχή των 350Hz και των 800Hz, με στάθμες μικρότερες των -50dBm/s², ενώ η πλευρική επιφάνεια είναι ιδιαίτερα “νεκρή” με τα ευρήματα να βρίσκονται γύρω και κάτω από τα -70dBm/s².