Αdvance Paris Α10 Classic

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του A10 Classic έγινε μέσω μιας αναλογικής, single ended εισόδου, με τον ενισχυτή να είναι ρυθμισμένος στο κανονικό (Low) ρεύμα ηρεμίας.
Το τελικό στάδιο απέδωσε 2x117Wrms σε φορτία 8Ω και 2x164Wrms σε φορτίο 4Ω, με όριο παραμόρφωσης το 0,3%. Ο συντελεστής αύξησης της ισχύος (1,4) δείχνει ότι ο ενισχυτής έχει επαρκή αποθέματα ρεύματος και δεν θα δυσκολευτεί στην οδήγηση ηχείων των οποίων η αντίσταση μειώνεται αρκετά. Στην οδήγηση “δύστροπων” ηχείων συνηγορεί, ασφαλώς και ο καλός συντελεστής απόσβεσης (μεγαλύτερος του 80), ο οποίος κάνει τον ενισχυτή ανθεκτικό σε φορτία με μεγάλες μεταβολές του μέτρου της αντίστασης.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κινήθηκαν σε καλά επίπεδα για την κατηγορία τιμής, καθώς μετρήσαμε τιμές στην περιοχή του 0,024% για απόδοση στο 1/3 της μέγιστης ισχύος σε φορτίο 8Ω, επιδόσεις οι οποίες δεν έδειξαν σημαντικές τάσεις αλλαγής επί τα χείρω, τόσο με μείωση του φορτίου στα 4Ω όσο και με αύξηση της συχνότητας από το 1kHz στα 10kHz. Γενικά ο Α10 φάνηκε να είναι ένας ενισχυτής χωρίς εκπλήξεις σε θέματα παραμόρφωσης, καθώς και η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα (0,019% για φορτίο 8Ω και 0,015% για φορτίο 4Ω). Πολύ καλή συμπεριφορά είδαμε και στις μετρήσεις θορύβου, με τον λόγο σήματος προς θόρυβο να βρίσκεται στα -85dBr(A) (με αναφορά το 1Wrms/8Ω), την δυναμική περιοχή στα 90dB και την συμμετοχή της τροφοδοσίας σε στάθμη μικρότερη του 1mVrms (868μVrms).
Η απόκριση συχνότητας είναι πρακτικώς επίπεδη στο μεγαλύτερο μέρος του φάσματος της μέτρησης (μέχρι τα 60kHz), με μια πολύ ήπια τάση αποκοπής στις χαμηλές συχνότητες (-0.5dBr στα 25Hz) και παραδειγματική ομοιότητα μεταξύ των καναλιών, τα οποία διαφέρουν κατά πολύ λιγότερο από 0,1dBr. Η μέτρηση με σύνθετο φορτίο επιβεβαίωσε τον υψηλό συντελεστή απόσβεσης καθώς η απόκριση αλλοιώνεται ελάχιστα υπό την επίδραση της μεταβολής του μέτρου της εμπέδησης, με αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν το 0,1dBr στην περιοχή των 3kHz.
Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα 1kHz, στο 1/3 της μέγιστης ισχύος σε φορτίο 8Ω περιλαμβάνει μια σχετικώς έντονη δεύτερη αρμονική (στα -70dBr) με την υπόλοιπη ακολουθία να πέφτει κάτω από τα -100dBr μετά την τρίτη αρμονική.

Η εικόνα με φορτίο 4Ω δεν αλλάζει σημαντικά, αν και είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι η δεύτερη αρμονική είναι λίγο χαμηλότερη, πλησιάζοντας τα -80dBr, κάτι που “πληρώνεται” με αύξηση της στάθμης των υψηλότερων αρμονικών, που αργούν να πέσουν κάτω από τα -100dBr λίγο περισσότερο.
Μια παρόμοια συμπεριφορά μπορεί κάποιος να διακρίνει και στο φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης. Εδώ, με φορτίο 8Ω οι συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης βρίσκονται γύρω και κάτω από τα -100dBr ενώ η συνιστώσα δεύτερης τάξης (1kHz) βρίσκεται λίγο πάνω από τα -80dBr...

… ενώ όταν το φορτίο γίνει 4Ω, οι συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης αυξάνονται αλλά μειώνεται (οριακά κάτω από τα -80dBr) η συνιστώσα δεύτερης τάξης, κάτι που εξηγεί την σχετική ομοιότητα στις στατικές (εκπεφρασμένες σε ποσοστά) μετρήσεις. Μια παρατήρηση που μπορεί να γίνει εδώ (αλλά και στο φάσμα 1kHz/4Ω), είναι ότι το τροφοδοτικό φαίνεται να καταπονείται λίγο παραπάνω, καθώς αυξάνονται τα υποπροϊόντα γύρω από τις βασικές συνιστώσες.
Το φάσμα θορύβου του ενισχυτή περιλαμβάνει ίχνη από το τροφοδοτικό, στα 50/100Hz, αλλά, γενικώς, οι στάθμες όλων των ευρημάτων είναι πολύ χαμηλές και παραμένουν κάτω από τα -100dBr στο μεγαλύτερο μέρος του φάσματος. Ψηλά, υπάρχουν ίχνη επαγώμενου θορύβου και αυτά, όμως βρίσκονται αρκετά χαμηλά.

Η μεταβολή της παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα δεν παρουσιάζει αξιόλογες μεταβολές, με φορτίο 8Ω, με την μέτρηση σε χαμηλές στάθμες (1Wrms) να βρίσκεται λίγο ψηλότερα (στην περιοχή του 0,04%) και τον ενισχυτή να κινείται μεταξύ 0,01% και 0.03% για μετρήσεις σε υψηλότερες ισχύς.
Με φορτίο 4Ω, η συμπεριφορά γίνεται ακόμη καλύτερη καθώς και εδώ έχουμε επιδόσεις στην περιοχή του 0,02%, για μετρήσεις μέσης και υψηλής ισχύος, χωρίς -και πάλι- να έχουμε σημαντικές αλλαγές σε συνάρτηση με την συχνότητα (κάτι που, άλλωστε, φάνηκε και στις στατικές μετρήσεις).

Η τάση του A10 Classic να αποδίδει καλύτερα με φορτίο 4Ω φαίνεται και στην περίπτωση του διαγράμματος μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου. Εδώ, η παραμόρφωση στα 8Ω παραμένει χαμηλότερη, μέχρι τα 10W περίπου, και στην συνέχεια, εμφανίζεται αυξημένη σε σχέση με αυτήν που αντιστοιχεί σε ίδια ισχύ αλλά με φορτίο 4Ω, κάτι που συνεχίζεται μέχρι τα σημεία που εμφανίζεται η υπερφόρτωση.
Η μεταβατική απόκριση (σε τετραγωνικό σήμα), τέλος, φαίνεται ιδιαίτερα ομαλή, με ελάχιστο overshoot. O χρόνος ανόδου προσδιορίστηκε στα 1,25μs (επίδοση που αντιστοιχεί σε συμβατικό φάσμα περί τα 280kHz) και ο ρυθμός ανύψωσης στα 45,2V/μs, τιμή που ξεπερνά κατά πολύ την ελάχιστη απαιτούμενη για τις συγκεκριμένες συνθήκες μέτρησης.