Leema Acoustics Elements Ultra Phono

Κάθε φορά που δοκιμάζω μια συσκευή της Leema Acoustics (και αυτό δεν γίνεται πολύ συχνά, αλλά πάντως γίνεται από καιρού εις καιρόν) η όλη διαδικασία με αφήνει με μια (την ίδια πάντα) απορία. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς το πώς μια εταιρία με τέτοιες δυνατότητες, έχει ελάχιστη παρουσία στην επικαιρότητα, κάνει πολύ μικρό θόρυβο και, τελικώς, είναι γνωστή μόνο σε λίγους που τυχαίνει να έχουν ασχοληθεί μαζί της. Δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα κατασκευαστή με τέτοια συμπεριφορά, σίγουρα, είναι όμως από τα πλέον χαρακτηριστικά.
Δείτε πώς εξελίσσεται, συνήθως, η ιστορία, μέσα από την εμπειρία μου από το Ultra Phono. Έρχεται στον χώρο δοκιμών ένα κουτί, με μικρές διαστάσεις που περιλαμβάνει την συσκευή. Το “Ultra” ανήκει στην σειρά Elements και έχει το χαρακτηριστικό “μισό” σε πλάτος σασί. Η Leema δεν είναι αυτό που θα λέγαμε διάσημη για τα phono της και το συγκεκριμένο κομμάτι φαντάζει ως μια -λογική- προσπάθεια να καλύψει μια αγορά που αυτή την περίοδο αναπτύσσεται. Αρχίζεις την έρευνα και ανακαλύπτεις ότι οι Βρετανοί βγάζουν δύο ακόμη phono, ένα που ανήκει στην σειρά Essentials και ένα που λέγεται Agena και ανήκει στην μεγάλη σειρά Constellation. Ερευνάς την υπόθεση και θυμάσαι ότι το Essentials Phono είναι μια μικρή, οικονομική κατασκευή “για όσους ξεκινούν τώρα” στο αναλογικό audio (έχει δοκιμαστεί εδώ). Μετά, ρίχνεις μια ματιά στο Agena, επειδή η εταιρία αναφέρει (τόσο για το Ultra όσο και για το Essentials Phono) ότι βασίζονται σε αυτό. Και πέφτεις επάνω σε μια ναυαρχίδα η οποία υπάρχει στην αγορά εδώ και χρόνια περιλαμβάνει τα πάντα, μεταξύ των οποίων και USB ADC με αναλογική γραμμή μόνιτορ (για όνομα) και δυνατότητα τα ματσάρεις (σε μνήμες) μέχρι έξι κεφαλές και για την οποία οι περισσότεροι δεν έχουν ακούσει σχεδόν τίποτα. Δεν ξέρω αν οι Taylor και Nichols, που ίδρυσαν την εταιρία το 1998, διατηρούν το κέφι τους ακόμη, αλλά καλόν θα ήταν να αναβαθμίσουν λίγο την στρατηγική μάρκετινγκ της εταιρίας. Επείγει.
H Leema δεν δίνει πολλές λεπτομέρειες για τον σχεδιασμό του Agena, επομένως δεν ξέρουμε ακριβώς ποιά κομμάτια του έχουν “κατέβει” στον Ultra, αλλά ο μεσαίος προενισχυτής phono της εταιρίας φαίνεται αρκετά ενδιαφέρων, επί της αρχής. Δεν έχει την συνδεσιμότητα του μεγάλου μοντέλου και δεν υποστηρίζεται από ηλεκτρονικά ελεγχόμενο routing μέσω μικροεπεξεργαστή, φαίνεται, όμως να έχει κληρονομήσει πολλές από τις δυνατότητες ρύθμισης του, ώστε να υποστηρίζει μια ευρεία γκάμα κεφαλών. Ο ιδιοκτήτης του, μάλλον, μπορεί να είναι βέβαιος ότι πολύ δύσκολα να βρεθεί μια κεφαλή που να μην μπορεί να συνδεθεί, κάτω από ιδανικές συνθήκες, στον Ultra. Ας δούμε που κρύβονται όλα αυτά (γιατί μην έχετε αμφιβολίες: Κρύβονται. Κυριολεκτικώς.)...