Rois Acoustics Minoas

Η ψευδοανηχοϊκή μέτρηση του Minoas (πάνω από τα 500Hz) δεν κρύβει εκπλήξεις υπό την έννοια ότι επιβεβαιώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της μονάδας πλήρους φάσματος της οποίας τον χαρακτήρα γνωρίζουμε, ήδη, από το Kalypso. H σχετική καμπύλη περιλαμβάνει μια σειρά από διακυμάνσεις της ευαισθησίας με μικρό εύρος (επομένως όχι καθοριστικές για την απόδοση του ηχείου), την χαρακτηριστική τάση ενίσχυσης των ανώτερων υψηλών συχνοτήτων (πάνω από τα 6kHz περίπου), την γρήγορη αποκοπή ψηλά, χωρίς όμως την ύπαρξη κάποιου συντονισμού αλλά, και αυτό είναι το σημαντικότερο, μια ομοιογενή συμπεριφορά στην ανώτερη μεσαία περιοχή και στις κατώτερες υψηλές συχνότητες. Με αναφορά την μέση ευαισθησία, το ηχείο παραμένει μέσα στο διάστημα ±3dB για τρεις οκτάβες, από τα 1.100Hz μέχρι τα 7.7kHz περίπου μια συμπεριφορά που αφήνει θετικές υποσχέσεις.
Η συνολική απόκριση, (με συρραφή near field και ψευδοανηχοϊκής μέτρησης και εξομάλυνση τρίτου της οκτάβας) αποκαλύπτει μια μείωση της ευαισθησίας στην περιοχή των ανώτερων χαμηλών και των μεσαίων συχνοτήτων και μια ενίσχυση της στα άκρα του φάσματος (με το χαμηλό να τονίζεται κατά +4.6dB στα 70Hz). Η μέση ευαισθησία υπολογίστηκε στα 93.4dBSPL/W/1m και με βάση αυτήν τα σημεία αποκοπής -3dB του ηχείου βρίσκονται στα 38Hz, χαμηλά, και στα 22.3kHz στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Για αποκοπή -6dB το εύρος του Minoas είναι 31Hz-22.8kHz. Η μέση απόκριση του ηχείου (όπως προκύπτει από τον μέσο όρο μετρήσεων επί και εκτός άξονα) καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά κατευθυντικότητας του οκτάιντσου της TB, το οποίο εξασθενεί γρήγορα εκτός άξονα. Έτσι, η καμπύλη δεν χαρακτηρίζεται, πλέον, από τον τονισμό ψηλά αλλά από μια σχετικώς ήπια αποκοπή.

Η συμπεριφορά του Minoas ως φορτίο είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Η σχετική μέτρηση επιβεβαιώνει, καταρχήν, τον ισχυρισμό της εταιρίας για ένα ηχείο με υψηλό μέτρο σύνθετης αντίστασης, καθώς η ελάχιστη τιμή που μετρήσαμε στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων είναι 15.3Ω (70Hz) και το μέτρο δεν πέφτει ποτέ κάτω από τα 9.7Ω για το σύνολο της μέτρησης. Αυτό κάνει την οδήγηση του ηχείου σχετικώς εύκολη υπόθεση ακόμη και από ενισχυτές με χαμηλή ισχύ. Στο διάγραμμα, φαίνεται ακόμη η σημαντική διακύμανση του μέτρου γύρω από την περιοχή συντονισμού των γούφερ (30Hz). Η μέγιστη τιμή της αντίστασης φθάνει, εδώ τα 186Ω και υποδηλώνει την ανάγκη για ένα στάδιο εξόδου με υψηλό συντελεστή απόσβεσης. Είναι ενδιαφέρον, πάντως, το γεγονός ότι ένας ενισχυτής με χαμηλό συντελεστή απόσβεσης θα “πριμοδοτηθεί” στην περιοχή των κατώτερων χαμηλών (επομένως, το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ καλό!). Σε κάθε περίπτωση, το Minoas απαιτεί μια κάποια προσοχή στην επιλογή του ενισχυτή που θα το οδηγήσει (και πιθανώς δοκιμές στην πράξη), ειδικά αν η αναζήτηση γίνεται μεταξύ συσκευών χαμηλής ισχύος ή/και μικρού συντελεστή απόσβεσης. Προς αυτή την σκέψη συνηγορεί και η φάση της εμπέδησης η οποία γύρω από την συχνότητα συντονισμού του γούφερ προσεγγίζει αρκετά υψηλές τιμές (+57°/-68°) μια συμπεριφορά που θα θερμάνει αρκετά το στάδιο εξόδου. Μια ενδιαφέρουσα σκέψη, εδώ, είναι να εξεταστεί η πιθανότητα παθητικής διενίσχυσης με έναν ισχυρό ενισχυτή στον κλάδο των χαμηλών συχνοτήτων και, ίσως, κάτι πιο... εξωτικό για την οδήγηση του κλάδου των μεσαίων υψηλών, μια προσέγγιση που θέλει, όμως αρκετό ψάξιμο.
Η βηματική απόκριση του ηχείου καθορίζεται, προφανώς, από αυτήν του οκτάιντσου full range -τουλάχιστον στο μέρος που αφορά τις μεσαίες και τις υψηλές συχνότητες- και είναι πανομοιότυπη με αυτήν του Kalypso. Όποιος συγκρίνει τα δύο διαγράμματα θα πρέπει να λάβει υπόψιν του την μεγαλύτερη κλίμακα της μέτρησης στο Minoas, η οποία κρίθηκε απαραίτητη ώστε να περιληφθεί και η άφιξη από τα γούφερ. Γενικώς, η συμπεριφορά στο πεδίο του χρόνου είναι καλή, με ομαλή απόσβεση.

Αυτό φαίνεται και στο διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων. Εδώ, μπορεί να ξεχωρίσει κανείς δύο συντονισμούς με κέντρο τα 3.3kHz (4.2mS) και τα 4.2kHz (4.4mS) αλλά το ηχείο παραμένει καθαρό και γρήγορο ψηλά, με μοναδικά άξια αναφοράς ευρήματα, στα 8.4kHz (1.5mS) και στα 17.7kHz (1mS).
Η πολική συμπεριφορά του Minoas στο οριζόντιο επίπεδο αποτελεί έναν συνδυασμό της συμπεριφοράς της μονάδας της TB, η οποία “στενεύει” ταχύτατα σε συνάρτηση με την συχνότητα και εμφανίζει ορατά φαινόμενα beaming και της ανοιχτής μπάφλας η οποία μόλις που προλαβαίνει να “φανεί” στην μέτρηση του 1kHz (και πολύ λιγότερο στα 2kHz). Οι παρατηρητικοί θα διαπιστώσουν ότι το σχετικό διάγραμμα δείχνει αύξηση της ευαισθησίας εκτός άξονα, μια συμπεριφορά η οποία είναι αναμενόμενη με βάση την αρχιτεκτονική του ηχείου. Σε κάθε περίπτωση, το Minoas είναι ένα ηχείο που έχει κάποιες απαιτήσεις από τον χώρο και την τοποθέτησή του σε αυτόν. Πρώτον, θα πρέπει να το ακούει κανείς επάνω στον άξονά του (ή, έστω γύρω από αυτόν, με μικρές αποκλίσεις) και, δεύτερον, θα πρέπει να ψάξει λίγο το θέμα των ανακλάσεων. Σε αυτό βοηθά ασφαλώς η διπολική συμπεριφορά στην μεσαία/υψηλή περιοχή, η επίδραση της οποίας δεν φαίνεται στις ψευδοανηχοϊκές μετρήσεις. Η μαγική λέξη, εδώ, είναι το “ψάξει”!

Τέλος, αρκετό ενδιαφέρον έχουν και οι μετρήσεις των επιταχύνσεων της μπάφλας. Σε ότι αφορά την μπάφλα των γούφερ, η Rois έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στο θέμα των δεσιμάτων και της ακαμψίας αξιοποιώντας στο έπακρο την ανυπαρξία καμπίνας και των προβλημάτων της. Η σχετική μέτρηση βρίσκεται συνολικά κάτω από τα -70dBm/sec², επίδοση η οποία είναι η καλύτερη από όσες έχουμε μετρήσει μέχρι σήμερα και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερους συντονισμούς.
Αλλά και η μπάφλα του μεγαφώνου μεσαίων/υψηλών είναι ιδιαίτερα ήσυχη με όλους τους συντονισμούς (πλην ενός, κοντά στα 900Hz) να βρίσκονται κάτω από τα -60dBm/sec² και κάτω από τα -70dBm/sec² για συχνότητες μέχρι τα 500Hz.