Hegel H90

H διαδικασία της ακουστικής αξιολόγησης του H90 περιέλαβε δύο στάδια. Το πρώτο και το μεγαλύτερο σε διάρκεια, αφορούσε την χρήση του ως streamer/DAC-ολοκληρωμένου ενισχυτή, μέσω της θύρας USB, ενώ το δεύτερο την χρήση του ως συμβατικού ολοκληρωμένου ενισχυτή μέσω μιας από τις αναλογικές εισόδους του. Στην πρώτη περίπτωση ως πηγή χρησιμοποιήθηκε υπολογιστής (Win10/foobar2000) στην θέση της πηγής, ενώ στην δεύτερη τον ρόλο αυτό έπαιξε το γνωστό ζευγάρι P70/D70 της Teac. Μέρος των ακροάσεων έγινε και μέσω Ethernet, κυρίως για να αξιολογηθεί η ευκολία σύνδεσης η οποία μας άφησε απολύτως ικανοποιημένους, αφού δεν εμφάνισε απρόβλεπτα προβλήματα. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο ενισχυτής κλήθηκε να οδηγήσει τα συνήθη ηχεία αναφοράς (ATC SCM-50PSL), ενώ οι ενισχυτές αναφοράς ήταν οι, επίσης συνήθεις, Melos Plus Series Line στον ρόλο του προενισχυτή και Parasound HCA3500 στον ρόλο του τελικού ενισχυτή.
Η θύρα USB υποστηρίζει streams μέχρι 24/96 και αναγνωρίζεται αμέσως τόσο σε περιβάλλον Apple και Linux, όσο και σε περιβάλλον PC/Windows (Win10). Όταν ο υπολογιστής συνδεθεί ως host, ο χρήστης μπορεί να ελέγξει το media player του μέσω του τηλεχειριστηρίου για τις βασικές λειτουργίες (Prev/Next, Play, Pause). Αν κάποιος θέλει να χρησιμοποιήσει τον H90 σε ρόλο media renderer (δηλαδή ως μια συσκευή στην οποία μια εφαρμογή “σπρώχνει” αρχεία προς αναπαραγωγή μέσω της δικτυακής υποδομής του σπιτιού), το μόνο που απαιτείται είναι σύνδεση με το ρούτερ και η δυνατότητα του δεύτερου να παραχωρεί αυτόματα κάποια από τις διαθέσιμες διευθύνσεις IP (DHCP ενεργοποιημένο). Αν όλα πάνε καλά, ο H90 θα εμφανιστεί ως πόρος του δικτύου προσπελάσιμος από κάθε media player συμβατό με UPnP. Η συμβατότητα των αρχείων περιλαμβάνει WAV, AIFF, FLAC, MP3 και Ogg.

Μέσω της θύρας USB, η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς με τον Hegel H90 στο σύστημα είναι ότι οι δυνατότητες οδήγησής του είναι κάτι παραπάνω από επαρκείς για ένα σύστημα σε μικρό/μεσαίο χώρο και αποστάσεις ηχείων λίγο πάνω από τα 2 μέτρα. Αν και τυπικώς αναίσθητα, τα SCM50 λειτούργησαν άνετα με τον ολοκληρωμένο της Hegel, σε επαρκώς υψηλές στάθμες, χωρίς προβλήματα συμπίεσης, κάτω από φυσιολογική χρήση. Ασφαλώς, ο H90 έχει κάποια όρια αλλά αυτά δεν αναδείχθηκαν σε πραγματικό περιορισμό. Ο ενισχυτής φάνηκε να έχει περιθώρια και κατάφερε να φέρει σε πέρας την ψηφιακή ισοστάθμιση της ακουστικής του χώρου όταν αυτή χρησιμοποιήθηκε. Πέραν των δυνατοτήτων οδήγησης, ο μικρός Hegel ακούστηκε διαυγής, τονικά ουδέτερος και με χαμηλό θόρυβο, δημιουργώντας την αίσθηση ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα συγκροτημένη συσκευή χωρίς παραξενιές και... προτιμήσεις.

Πιο αναλυτικά, η απόδοση του συστήματος χαμηλά διατήρησε το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης και του όγκου που έχω συνηθίσει από το σύστημα αναφοράς, με μια μικρή ροπή προς την αυστηρή πλευρά, η οποία ωστόσο έχει τα καλά της: το τελικό αποτέλεσμα δεν ακούστηκε ποτέ υπερβολικό ή εκτός ελέγχου. Αντιθέτως, ο ακροατής έχει μια πολύ καλή αίσθηση ταχύτητας, με το ρυθμικό μέρος να αποδίδεται ευχάριστα γεμάτο και με αίσθηση πληρότητας. Στην περιοχή των πολύ χαμηλών/χαμηλών συχνοτήτων ο H90 μπορεί να γεμίσει τον χώρο άνετα και να ακουστεί επιβλητικός αν το ζητήσει το κομμάτι, κερδίζοντας άνετα τις εντυπώσεις. Τα ακουστικά όργανα της περιοχής περιγράφονται με καλή ακρίβεια και σε σωστή κλίμακα και η συνολική εντύπωση που αποκομίζεις είναι αυτή ενός ρεαλιστικού ακούσματος.
Η αίσθηση του “ρεαλιστικού” επεκτείνεται στην μεσαία περιοχή. Εδώ, το σύστημα διατήρησε σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα για απόδοση των λεπτομερειών (ακούστηκε, ίσως, ελάχιστα αδρό σε σχέση με την αναφορά) και την περιγραφή μιας πολυεπίπεδης εικόνας χωρίς να θαμπώνει, να συμπιέζει ή να χάνει την δυνατότητα ανάλυσης του. Το άκουσμα ήταν ευχάριστο, ισορροπημένα μαλακό (χωρίς, δηλαδή, να αποκλίνει προς το sui generis, ευφωνικό) με πολύ καλή περιγραφή του αέρα, των χώρων και της συνολικής εικόνας της μείξης. Γενικώς, οι δυνατότητες του ενισχυτή σε θέματα στερεοφωνικής εικόνας κινήθηκαν πάνω από αυτό που θα περίμενε κανείς με βάση την κατηγορία τιμής. Δεν αποκλείεται η κορυφαία ομοιότητα μεταξύ των καναλιών (και το ρυθμιστικό στάθμης) να παίζουν, εδώ, τον ρόλο τους, σε κάθε περίπτωση, πάντως, το αποτέλεσμα ήταν μια ιδιαίτερα σαφής, καλά καθορισμένη εικόνα, με πολύ καλές δυνατότητες εστιασμού μεμονωμένων πηγών στον χώρο, πολύ καλή περιγραφή της κίνησης και του βάθους. Στο συγκεκριμένο σύστημα, ο εστιασμός έγινε λίγο πίσω από τον οριζόντιο άξονα που συνδέει τα ηχεία κάτι που το βρήκα ευχάριστο. Στην συνολικά θετική αίσθηση της παρουσίας που δημιουργεί ο ενισχυτής, ρόλο φαίνεται να παίζει ο χαμηλός θόρυβος. Οι δυνατότητες του συστήματος σε μικροδυναμικά φάνηκαν να είναι πολύ καλές και σε συνδυασμό με τα μακροδυναμικά (τα οποία σχετίζονται κυρίως με τις δυνατότητες στάθμης) επιτείνουν την αίσθηση ρεαλισμού, επιτρέποντας ταυτόχρονα στον ακροατή να νοιώθει πάντα άνετα και ξεκούραστα απέναντι από τα ηχεία.
Ψηλά, το σύστημα διατήρησε την αίσθηση έκτασης και ακρίβειας που το χαρακτηρίζει. Σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει, ο H90 ακούστηκε λίγο πιο μαλακός και ευχάριστος, πιο φιλικός στο αυτί και στο πρόγραμμα, χωρίς όμως να κολακεύει, να κρύβει σημαντικές λεπτομέρειες ή να προβάλλει έντονα κάποια ταυτότητα. Η έκταση στην περιοχή ακούγεται καλή και το τελικό αποτέλεσμα δεν γίνεται ποτέ τραχύ (ίσως ελάχιστα στεγνό, αλλά σε σχέση με τον λαμπάτο προενισχυτή αναφοράς, αυτό είναι μάλλον αναμενόμενο).

Μέσω της αναλογικής εισόδου (και σε σύγκριση με την απόδοση μέσω USB streaming), τώρα, ο Η90 φάνηκε να διατηρεί ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του και -παράλληλα- να βελτιώνεται σε κάποια σημεία, δείγμα ότι το κύκλωμα του ενισχυτή της Hegel “σηκώνει” έναν καλύτερο ενσωματωμένο DAC, καθώς έχει τα απαραίτητα περιθώρια. Σε ότι αφορά τα χαρακτηριστικά που παραμένουν σταθερά (και επομένως μπορεί κανείς να τα αποδώσει στον ενισχυτή), αυτά περιλαμβάνουν την άψογα καθορισμένη στον χώρο και λεπτομερή στερεοφωνική εικόνα, τα καλά δυναμικά (μικρο- και μακροδυναμικά) και τον καλό έλεγχο χαμηλά. Αυτό που κέρδισε ο ενισχυτής μέσω των αναλογικών εισόδων ήταν μια ελαφρώς καλύτερη αίσθηση έκτασης στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων (εδώ φάνηκε να πέρασε πλήρως η εξαιρετική απόδοση του συστήματος P70/D70 στον τομέα αυτό), οι καλύτερες δυνατότητες απόδοσης των λεπτομερειών (η αίσθηση του “ελάχιστα αδρού” δεν ήταν πλέον ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του συστήματος) και η καλύτερη απόδοση του αρμονικού πλούτου.

Τελικώς...

... θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τον H90 ως την επιτομή του σύγχρονου ολοκληρωμένου ενισχυτή, μια συσκευή ιδιαίτερα συμβατή με το σύγχρονο life style και τις απαιτήσεις ενός φίλου του καλού ήχου. Με τις απαραίτητες δυνατότητες οδήγησης (και ίσως κάτι παραπάνω), δυνατότητα ενσύρματου και ασύρματου streaming και συμβατότητα με αναλογικές πηγές, η πρόταση της Hegel έχει νόημα για τους περισσότερους μουσικόφιλους, ενώ ταυτόχρονα είναι ένας συνεπής πρεσβευτής των ιδεών της εταιρίας (βασικά του Bent Holter, δηλαδή) γύρω από την υψηλή πιστότητα. Με δεδομένο ότι η τιμή είναι καλή για τα προσφερόμενα, προτείνεται ανεπιφύλακτα!