Hegel H90

Οδηγούμενος μέσω μιας από τις εισόδους line, ο H90 απέδωσε 60.3Wrms ανά κανάλι σε φορτίο 8Ω, επίδοση η οποία ανέβηκε στα 78.3Wrms ανά κανάλι όταν το φορτίο έγινε 4Ω, μια αύξηση x1.3 η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως ικανοποιητική για το μέγεθος και την κατηγορία τιμής του ενισχυτή, αφήνοντας παράλληλα υποσχέσεις για καλές δυνατότητες οδήγησης. Δικαιώνοντας τους ισχυρισμούς της Hegel, ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε περίπου 640, μια επίδοση από τις καλύτερες που έχουμε δει μέχρι σήμερα, ανεξαρτήτως τιμής.
Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα και είδαμε τιμές γύρω από το 0.007% (THD+N), το 0.006% (THD) και 0.007% (IMD/SMPTE) για φορτία 8Ω. Οι τιμές αυτές ανέβηκαν κατά τι όταν το φορτίο έγινε 4Ω (μετρήσαμε αντιστοίχως 0.009%, 0.008% και 0.010%). Ο λόγος σήματος προς θόρυβο έφτασε τα -93dBr(A) (1kHz/1Wrms/8Ω) και η δυναμική περιοχή υπολογίστηκε στα 100dB περίπου.
Η απόκριση συχνότητας του ενισχυτή με ωμικό φορτίο (8Ω) εμφανίστηκε πρακτικώς επίπεδη στο φάσμα, με πολύ μικρή αποκοπή (-0.5dBr) στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων και ήπια αποκοπή ψηλά που δεν ξεπέρασε το -1dBr στα 40kHz και τα -2.5dBr στο όριο της μέτρησης (60kHz). H ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι παραδειγματική και απόκριση του ενισχυτή με σύνθετο φορτίο επιβεβαίωσε αυτό που περιμέναμε από τον υπολογισμό του συντελεστή απόσβεσης: Η επίδραση της μεταβολής του μέτρου της αντίστασης του φορτίου στην συνολική απόκριση του συστήματος είναι πραγματικά μηδαμινή.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz και απόδοση στο 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω, δεν κρύβει εκπλήξεις. Με ισχυρότερη αρμονική την τρίτη, λίγο πάνω από τα -90dBr, το σύνολο των υπολοίπων βρίσκεται κάτω από την τιμή αυτή και από την πέμπτη και μετά βρίσκεται κάτω από τα -100dBr.

Παρόμοια συμπεριφορά είδαμε και όταν το φορτίο έγινε 4Ω με τις τιμές ελάχιστα αυξημένες, καθώς η τρίτη αρμονική παραμένει η ισχυρότερη, αλλά πιο κοντά στα -85dBr και η στάθμη των αρμονικών πέφτει κάτω από τα -100dBr πάνω από την έβδομη τάξη.
Το φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης (για συνδυασμό συχνοτήτων 19kHz/20kHz, λόγο πλάτους 1:1 και απόδοση στο 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω) είναι φυσιολογικό, με τα υποπροϊόντα της ενδοδιαμόρφωσης να πέφτουν κάτω από τα -100dBr πάνω από τις συνιστώσες πέμπτης τάξης (17kHz/22kHz).

Το φάσμα του θορύβου χωρίς σήμα στην είσοδο και με στάθμη αναφοράς το 1Wrms/8Ω, υποδηλώνει ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ήσυχο ενισχυτή του οποίου το τροφοδοτικό συμμετέχει ελάχιστα, καθώς οι βασικές συχνότητες του hum και τα παράγωγά τους είναι μεν εμφανείς στο σχετικό διάγραμμα αλλά βρίσκονται, στο σύνολό τους, κάτω από τα -90dBr και πέφτουν κάτω από τα -120dBr για συχνότητες πάνω από το 1kHz. Ψηλά, ο ενισχυτής δείχνει να “μαζεύει” λίγο θόρυβο, αλλά δύσκολα μπορεί κανείς να διατυπώσει παράπονα, καθώς το σύνολο των ευρημάτων (μέχρι τα 96kHz) είναι κάτω από τα -100dBr).
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα, δείχνει ένα κύκλωμα με πολύ ομαλή συμπεριφορά όταν το φορτίο είναι 8Ω, κινούμενο στην περιοχή του 0.006% μέχρι τα 2kHz περίπου. Πέρα από την συχνότητα αυτή υπάρχει μια τάση ήπιας αύξησης των τιμών, με τον ενισχυτή να φτάνει το 0.01% στα 20kHz. Με φορτίο 4Ω, όπως φάνηκε και στις στατικές μετρήσεις, οι τιμές είναι υψηλότερες και η συμπεριφορά στα άκρα του φάσματος λίγο πιο απότομη. Οι ανώτερες τιμές που μετρήσαμε βρίσκονται κοντά στο 0.02% (20Hz) και 0.03% (20kHz). Το “notch” στην περιοχή των 100Hz πρέπει να αποδοθεί, μάλλον, στον αυτοματισμό σάρωσης του συστήματος μετρήσεων και δεν είναι χαρακτηριστικό του ενισχυτή.

Αναλόγως προβλέψιμο ήταν και το διάγραμμα των παραμορφώσεων σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου και το φορτίο. Η μέτρηση της παραμόρφωσης με φορτίο 8Ω είναι συστηματικά χαμηλότερη από αυτήν που πέτυχε ο ενισχυτής με φορτίο 4Ω, η συμπεριφορά στην περιοχή της υπερφόρτωσης ακολουθεί την... πεπατημένη, επιβεβαιώνοντας τις στατικές μετρήσεις ισχύος.
Η απόκριση του σταδίου ισχύος σε τετραγωνικό σήμα φαίνεται ιδιαίτερα ομαλή, χωρίς μεταβατικά προβλήματα. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 4.78μS τιμή η οποία οδηγεί σε ένα τυπικό εύρος 73kHz και συνάδει με την εικόνα που έχουμε από την καμπύλη απόκρισης συχνότητας. Ο ρυθμός ανύψωσης υπολογίστηκε στα 10V/μS.

Οι μετρήσεις του DAC έγιναν μέσω της ομοαξονικής εισόδου, με σήματα 24bit/96kHz, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Ως έξοδος, χρησιμοποιήθηκε η έξοδος line της συσκευής. Το ρυθμιστικό στάθμης τοποθετήθηκε σε τέτοια θέση ώστε τα 0dBFS της γεννήτριας ψηφιακών σημάτων να αντιστοιχούν με 2Vrms στην έξοδο.
Το ψηφιακό interface του H90 είναι αποτελεσματικό στην καταστολή του εισερχόμενου jitter, με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται στην περιοχή των -45dBFS. Αυτό σημαίνει ότι ενισχυτής μπορεί να διαχειριστεί με άνεση σήματα από μέτριας ποιότητας ψηφιακές πηγές. Ο ίδιος ο μετατροπέας εισάγει χαμηλό jitter (υπολογίσαμε, περίπου, 17pS/400Hz).
Η γραμμικότητα του μετατροπέα είναι καλή με τις σχετικές καμπύλες να φτάνουν σχετικώς άνετα μέχρι τα -90dBFS και τον θόρυβο να κάνει την εμφάνισή του στην περιοχή των -110dBFS.

Τα φίλτρα που χρησιμοποιεί ο DAC του H90 φαίνονται τυπικώς καλά με ομαλή συμπεριφορά στην περιοχή της αποκοπής (η οποία βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -40dBr). Άξιο προσοχής σημείο το ότι το φίλτρο στα 176.4kHz “κρατά” το σήμα στο ίδιο εύρος με αυτό των 96kHz (αλλά με εμφανώς ηπιότερη κλίση.
Σε κάθε περίπτωση, η απόδοση των φίλτρων είναι πολύ καλή με το σχετικό διάγραμμα να βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -90dBFS για το σύνολο της μέτρησης.

Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την στάθμη κινήθηκε σε καλά επίπεδα με την ολική αρμονική παραμόρφωση να βρίσκεται περίπου στα -45dBr (για σήμα -60dBFS) και την αρμονική παραμόρφωση γύρω στα -50dBr. Ενδιαφέρον σημείο είναι μια εμφανής αύξηση της παραμόρφωσης για σήματα μεγάλης στάθμης (πάνω από τα -10dBFS). Εδώ, οι τιμές που είδαμε έφθασαν τα -60dBr, μια επίδοση που δείχνει ότι ο προενισχυτής (ή το στάδιο εξόδου line) βρίσκονται κοντά στο όριο της υπερφόρτωσης.
Ο μετατροπέας εμφανίστηκε αρκετά αθόρυβος με την μέτρηση του θορύβου σε αδρανές κανάλι να βρίσκεται κάτω από τα -120dBFS μέχρι το 1kHz περίπου. Η χειρότερη τιμή, κοντά στο όριο της μέτρησης βρισκόταν εμφανώς κάτω από τα -100dBFS.

To φάσμα θορύβου και παρεμβολών, επιβεβαιώνει την αρχική μας εντύπωση. Ο ενσωματωμένος DAC είναι, πράγματι, ήσυχος, τόσο στην περιοχή των χαμηλών/μεσαίων όσο και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Ψηλά, εμφανίζεται λίγο πιο “ζωηρός”, αλλά οι στάθμες βρίσκονται, σε κάθε περίπτωση κάτω από τα -110dBFS.
Τέλος, η διαμόρφωση του σήματος από θόρυβο δεν κρύβει εκπλήξεις. Οι συνιστώσες που ξεχωρίζουν οφείλονται, κατά πάσα πιθανότητα, στην τροφοδοσία και βρίσκονται κάτω από τα -100dBu.