Playback Designs IPS-3.

Ένα από τα πράγματα που διαφημίζει η Playback σχετικά με τον ενισχυτή του IPS-3, είναι το πολύ καλό σύστημα προστασίας του. Σε ότι αφορά την διαδικασία των μετρήσεων βεβαίως, αυτό το “πολύ καλό” αναδείχθηκε σε σημαντικό πρόβλημα, καθώς ο ενισχυτής αρνήθηκε πεισματικά να προσεγγίσει, έστω, τα όρια του σε στατικές μετρήσεις με κάποια διάρκεια. Επομένως, δεν στάθηκε δυνατόν -τουλάχιστον με το συγκεκριμένο δείγμα που είχαμε στα χέρια μας- να επιβεβαιώσουμε ή και να προσεγγίσουμε τις τιμές ισχύος που δίνει ο κατασκευαστής (2x130W/8Ω, 2x160W/4Ω) παρά το γεγονός ότι το κύκλωμα φαίνεται ότι πράγματι έχει τις δυνατότητες να επιτύχει αυτές τις τιμές. Στα χέρια μας, μέχρι την στιγμή της ενεργοποίησης του συστήματος προστασίας, ο IPS-3 απέδωσε 108Wrms σε φορτία 8Ω και 132Wrms σε φορτία 4Ω. Φυσικά, για όλα υπάρχει τρόπος και με ένα “γρήγορο” script μέτρησης που προλαβαίνει το πολύ πρόθυμο κύκλωμα προστασίας, όλα γίνονται, όπως θα διαβάσετε παρακάτω...
Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε πάνω από το 90, επομένως ο ενισχυτής δεν αναμένεται να έχει προβλήματα με φορτία των οποίων το μέτρο της εμπέδησης μεταβάλλεται σημαντικά.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κινήθηκαν σε τυπικώς καλά επίπεδα με τον ενισχυτή να μην ξεπερνά το 0.02% στην συνολική μέτρηση THD+N (0.017 στο 1kHz, με φορτίο 8Ω) και να βρίσκεται σημαντικά χαμηλότερα (0.008%) στην μέτρηση της αρμονικής παραμόρφωσης χωρίς να περιλαμβάνεται ο θόρυβος. Με φορτία 4Ω οι αντίστοιχες τιμές γίνονται λίγο υψηλότερες (0.024% και 0.009%). Σε παρόμοιο επίπεδο κινήθηκε και η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης (κατά SMPTE, 0.017%). O λόγος σήματος προς θόρυβο, με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wrms/8Ω μετρήθηκε στα -65.6dBr(A). Η χρήση του PGA2311 εξασφαλίζει εξαιρετικό τράκινγκ κατά την ρύθμιση της στάθμης. Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών του IPS-3 ήταν εξαιρετική (-0.002dBr, πρακτικώς μηδέν δηλαδή) χωρίς εξασθένηση και παρέμεινε σε εξαιρετικά επίπεδα σε όλο το φάσμα της ρύθμισης. Στην περιοχή γύρω από τη μεσαία τιμή, οι διαφορές ήταν στο -0.071dBr, ενώ σε μεγάλες εξασθενήσεις η τιμή αυτή ανέβηκε στο 0.15dBr, επίδοση που μπορεί να κριθεί ως εξαιρετική.
Οι πολύ μικρές διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών φαίνονται και στην απόκριση συχνότητας. Πέραν αυτού, οι αντίστοιχες καμπύλες (προσέξτε ότι η κατακόρυφη ανάλυση είναι 0.5dB/Div) δείχνουν ότι το εύρος ξεπερνά με χαρακτηριστική άνεση τα 60kHz (συχνότητα όπου η εξασθένηση είναι ελάχιστα μεγαλύτερη του 0.5dBr, ενώ χαμηλά, μέχρι τα 10Hz η απόκλιση είναι ανάξια λόγου. Με σύνθετο φορτίο, οι αποκλίσεις είναι πολύ μικρές (περί τα 0.2dBr στα 3kHz) και το στάδιο εξόδου φαίνεται πολύ πιο... “πρόθυμο” πάνω από τα 20kHz με την αποκοπή να ξεκινά εμφανώς αργότερα.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο, περιλαμβάνει μια σειρά αρμονικών που πέφτουν ταχύτατα κάτω από τα -100dBr (μετά την τρίτη αρμονική) και χάνονται στον θόρυβο της εξόδου. Στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων μπορεί κανείς να “δει” το hum του τροφοδοτικού (με συνιστώσες στα 50/100Ηz και ενδοδιαμόρφωση στα 150Ηz) αλλά με στάθμες γύρω και κάτω από τα -100dBr (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω) δεν μπορούν να θεωρηθούν ως κάτι το σημαντικό.

Το φάσμα της ενδοδιαμόρφωσης (19/20kHz, 1:1) επιβεβαιώνει την καλή συμπεριφορά που είδαμε και στη στατική μέτρηση (με διαφορετική προδιαγραφή). Οι συνιστώσες τρίτης τάξης (στα 18kHz και τα 21kHz) μετά βίας ξεπερνούν τα -100dBr (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί στο 1/3 της μέγιστης ισχύος).
To φάσμα του θορύβου χωρίς σήμα στην είσοδο πιστοποιεί ότι ο IPS-3 είναι γενικώς ένας ήσυχος ενισχυτής, παρά το γεγονός ότι στο εσωτερικό του περιλαμβάνονται πολλά κυκλώματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγές υψίσυχνου θορύβου. Με εξαίρεση τον θόρυβο που οφείλεται στο τροφοδοτικό (και ο οποίος μειώνεται σταδιακά πάνω από το 1kHz περίπου) δεν υπάρχουν άλλα αξιοσημείωτα ευρήματα.

Το διάγραμμα της συνολικής παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα, δεν έκρυψε εκπλήξεις επιβεβαιώνοντας στην ουσία τη στατική μέτρηση (με διαφορές που οφείλονται στην μεθοδολογία). Στα 8Ω, ο ενισχυτής κινήθηκε στην περιοχή του 0.04% στις χαμηλές/μεσαίες συχνότητες, παρουσιάζοντας μια ήπια τάση αύξησης των τιμών ψηλά. Στα 10kHz δεν ξεπέρασε το 0.06%. Με φορτίο 4Ω οι αντίστοιχες τιμές στο διάγραμμα είναι 0.05% και κάτι παραπάνω από 0.01%.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ αποκαλύπτει καταρχήν ένα τελικό στάδιο με ομαλή συμπεριφορά. Η παραμόρφωση βαίνει (κατά τα γνωστά) μειούμενη καθώς η ισχύς αυξάνεται (και η σχετική στάθμη του θορύβου μειώνεται) μέχρι το σημείο όπου ξεκινά η υπερφόρτωση. Στη συνέχεια, οι αντίστοιχες καμπύλες (για φορτία 8Ω και 4Ω) μπορούν να μας δώσουν μια πολύ καλύτερη εκτίμηση για τις δυνατότητες ισχύος του IPS-3. Εδώ βλέπουμε ότι το τυπικό όριο του 3% αντιστοιχεί σε 142Wrms/8Ω περίπου (τιμή που επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς της εταιρίας) ενώ με παραμόρφωση λίγο κάτω από το 2% η ισχύς για φορτίο 4Ω ξεπέρασε κατά τι τα 222Wrms. Είπαμε να μην το παρακάνουμε. Το συμπέρασμα είναι ότι -προφανώς- ο ενισχυτής “έχει τα βατ” αλλά το σύστημα προστασίας αντιπαθεί την μακρόχρονη καταπόνηση.

Τέλος, με τετραγωνικό σήμα στην είσοδο (αυτό, περιέργως η προστασία το “άφησε” να περάσει χωρίς να... διαμαρτυρηθεί), o χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 3.02μS (τιμή που αντιστοιχεί σε ένα τυπικό εύρος κοντά στα 115kHz) και ο ρυθμός ανύψωσης στα 21V/μS. Η μεταβατική απόκριση ήταν ομαλή με κάποιο ορατό overshoot.