McIntosh Labs C2300/MC452

O C2300 αποδείχθηκε αρκετά ευαίσθητος (στην default ρύθμιση), απαιτώντας 160mVrms περίπου για να αποδώσει 1Vrms στην single ended έξοδο. Έχει, επίσης, μεγάλα περιθώρια υπερφόρτωσης, καθώς ο ψαλιδισμός κάνει την εμφάνισή του στα 9.7Vrms, για 1.6Vrms σήμα εισόδου. Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης διατηρήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα καθώς μετρήσαμε 0.00097% thd+N και 0.0025% imd (κατά SMPTE) για στάθμη εξόδου 1Vrms. Ο λόγος σήματος προς θόρυβο κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα (-67.3dBr (A), με στάθμη αναφοράς το 0.1Vrms), ενώ η διαφωνία καναλιών κινήθηκε σε τυπικά καλά επίπεδα με -67dB στα 10kHz. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες είναι η επιδόσεις στο τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης: Η μέγιστη απόκλιση μεταξύ των δύο καναλιών ήταν 0.08dB (στο ένα τέταρτο της διαδρομής του εξασθενητή) ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης διαδρομής οι αποκλίσεις κινούνται μεταξύ 0.02dB και 0.03dB επιδόσεις που μπορούν να θεωρηθούν εξαιρετικές.
Η έξοδος του προενισχυτή με σήμα 1kHz στην είσοδο και στάθμη 1Vrms περιλαμβάνει μια σειρά αρμονικών από τις οποίες ισχυρότερη είναι η δεύτερη (-90dBr) ενώ οι υπόλοιπες μέχρι και την πέμπτη έχουν προοδευτικά χαμηλότερη στάθμη, κάτω από τα -100dBr. To φάσμα του θορύβου, με στάθμη αναφοράς το 0.1Vrms περιλαμβάνει αιχμές στα 50Hz και τα 100Ηz οι οποίες βρίσκονται κάτω από τα -80dBr ενώ τα προϊόντα ενδοδιαμόρφωσής τους βρίσκονται κάτω από τα -100dBr, δείγμα ότι το τροφοδοτικό του ενισχυτή είναι καλοσχεδιασμένο και δεν εισάγει προβλήματα.

Η απόκριση συχνότητας του C2300 είναι πρακτικώς επίπεδη καθώς η μεγαλύτερη απόκλιση που μπορεί να δει κανείς στο σχετικό διάγραμμα, κοντά στα 40kHz, είναι περίπου 0.1dB. Οι διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών είναι ανάξιες λόγου. Η αρμονική παραμόρφωση σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει μια σταθερή συμπεριφορά σε σχέση με την συχνότητα. Ο προενισχυτής βρίσκεται γύρω από το 0.009-0.01%, αν και το δεξί κανάλι βρίσκεται λίγο ψηλότερα (στο 0.02%) κάτι που ίσως θα πρέπει να αποδοθεί σε κάποια από τις λυχνίες.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη περιλαμβάνει μια περιοχή όπου η πρώτη παραμένει σχετικώς αμετάβλητη (μεταξύ 1-7Vrms). Καθώς η στάθμη ανεβαίνει πάνω από το όριο αυτό, η παραμόρφωση αυξάνει γρήγορα. Και εδώ, το δεξί κανάλι δείχνει λίγο “χειρότερο” καθώς η παραμόρφωσή του σε χαμηλές στάθμες είναι γενικώς υψηλότερη αλλά και η υπερφόρτωση εμφανίζεται λίγο νωρίτερα.

Ο MC452 ξεπερνά με χαρακτηριστική άνεση την τυπική προδιαγραφή των 450W/8Ω που δίνει η McIntosh, καθώς μετρήσαμε 514Wrms στο όριο του ψαλιδισμού (για την ακρίβεια στο όριο που ξεκινά να επενεργεί το Power Guard). Το σύστημα προστασίας (κατά πάσα πιθανότητα) δεν επιτρέπει την θεαματική αύξηση της ισχύος με φορτίο 4Ω (συνδεδεμένο στη λήψη των 8Ω), αλλά και πάλι η ισχύς ήταν αισθητά μεγαλύτερη, λίγο πάνω από τα 650Wrms. Η McIntosh έχει εξασφαλίσει ότι το στάδιο εξόδου έχει πολύ μικρή αντίσταση. Με την τυπική μέθοδο υπολογισμού, ο συντελεστής απόσβεσης ξεπερνά το 600, αφήνοντας υποσχέσεις για καλό έλεγχο στο φορτίο και μικρή επίδραση του τελευταίου στην απόκριση. Οι στατικές μετρήσεις του τελικού είναι πολύ καλές. Αποδίδοντας ισχύ 170Wrms/8Ω, εμφανίζει παραμορφώσεις 0.0012% (thd+N, 1kHz), 0.0006% (imd/SMPTE), ενώ με φορτίο 4Ω η αρμονική παραμόρφωση ανεβαίνει στο 0.005%. Ο ενισχυτής είναι πολύ αθόρυβος καθώς με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω η σχετική επίδοση ήταν -96dBr (A).
Το φάσμα της εξόδου για σήμα 1kHz και ισχύ 170Wrms/8Ω περιλαμβάνει αρμονικές σε πολύ χαμηλή στάθμη (κάτω από τα -100dBr), με ισχυρότερη την δεύτερη, οι οποίες βαίνουν ομαλά μειούμενες σε συνάρτηση με την τάξη τους. Το φάσμα του θορύβου χωρίς σήμα στην είσοδο επιβεβαιώνει τον στατικά μετρημένο θόρυβο. Οι συνιστώσες του τροφοδοτικού βρίσκονται γύρω και κάτω από τα -120dBr (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω) κάνοντας τον MC452 έναν από τους πλέον αθόρυβους που έχουμε μετρήσει καθώς ξεπερνά με χαρακτηριστική άνεση τις επιδόσεις του Audio Exklusiv P11 και χάνει στα σημεία από τον Parasound A21, οποίος έχει αισθητά χαμηλότερο hum.

Η απόκριση συχνότητας του τελικού φαίνεται να ακολουθεί τη φιλοσοφία του προενισχυτή, τόσο ως προς τη γενική μορφή (ήπια αποκοπή πολύ χαμηλά, ήπια ενίσχυση πάνω από τα 10kHz) όσο και ως προς τα μεγέθη καθώς οι αποκλίσεις δεν ξεπερνούν το 0.1dB, μπορούν να θεωρηθούν, δηλαδή, πρακτικώς αμελητέες. Ανάλογη ήταν και η διαφοροποίηση της συμπεριφοράς όταν το φορτίο έγινε σύνθετο. Επιβεβαιώνοντας τον τυπικό υπολογισμό του συντελεστή απόσβεσης, ο MC452 δεν άλλαξε παρά ελάχιστα την συμπεριφορά του, όπως φαίνεται στο σχετικό διάγραμμα. Αυτό που φαίνεται στο διάγραμμα, ζωηρώς αμφιβάλλει κανείς αν είναι ακουστικώς αισθητό. Η μέτρηση της παραμόρφωσης και του θορύβου σε συνάρτηση με την συχνότητα ακολουθεί την γνωστή μορφή, αυτήν της ήπιας αύξησης σε συνάρτηση με τη συχνότητα. Οι τιμές παρέμειναν μέσα στο διάστημα 0.001-0.003% για ισχύ εξόδου 170Wrms/8Ω και τα δύο κανάλια συμπεριφέρονται με πανομοιότυπο τρόπο.

Τέλος, αρκετό ενδιαφέρον έχει το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου. Η μορφή των καμπυλών είναι η κλασική αλλά το αποτέλεσμα στο άνω όριο φαίνεται να εξαρτάται μάλλον από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το Power Guard και λιγότερο με τις δυνατότητες του ίδιου του ενισχυτή (κάτι που φάνηκε και στην στατική μέτρηση). Έτσι, με φορτίο 8Ω, το σύστημα προστασίας δεν αφήνει το ενισχυτή να ξεπεράσει το 1% thd+N, τιμή η οποία εμφανίζεται λίγο πάνω από τα 500Wrms. Αντιθέτως φαίνεται να είναι ελάχιστα περισσότερο ανεκτικό με φορτίο 4Ω και το περιθώριο αυτό επιτρέπει στο στάδιο εξόδου να φτάσει τα 690Wrms/4Ω (η διαφορά με την στατική μέτρηση σχετίζεται με την διαφορετική μεθοδολογία τους). Θα είχε ενδιαφέρον να δει κανείς τι μπορεί να κάνει το συγκεκριμένο στάδιο εξόδου χωρίς το Power Guard...