Parasound Halo P7/Halo A21

Το ζευγάρι της Parasound είναι το ακριβότερο της δοκιμής αυτής, περιλαμβάνει τον τελικό με την μεγαλύτερη ισχύ και ξεχωρίζει από το γεγονός ότι ο προενισχυτής μπορεί να διαχειριστεί και σήματα από πολυκαναλικές πηγές. Και οι δύο συσκευές ανήκουν στην γνωστή “μεγάλη” σειρά της εταιρίας με το χαρακτηριστικό ασημί φινίρισμα.
Ο P7 προσφέρει ένα πλήρες πακέτο δυνατοτήτων σύνδεσης στο οποίο περιλαμβάνονται έξι είσοδοι line, δύο πολυκαναλικές είσοδοι, μια είσοδος για συσκευή με δυνατότητα εγγραφής (με την αντίστοιχη έξοδο), είσοδο XLR καθώς επίσης και είσοδο για σήμα από κεφαλές (MM/MC). Από πλευράς εξόδων περιλαμβάνονται ένα ζεύγος δύο καναλιών (single ended και balanced) καθώς και ένα ζεύγος για πολυκαναλικές συνδέσεις (single ended και balanced, επίσης). O χρήστης έχει στη διάθεσή του έξοδο ακουστικών, είσοδο με jack 3.5mm στην πρόσοψη καθώς επίσης και μια πλήρη σειρά ρυθμίσεων (τονικότητας, ισορροπίας και bass management για τις πολυκαναλικές πηγές) μέσω μενού. O P7 συνοδεύεται από ένα πλήρες τηλεχειριστήριο. Ο τελικός ενισχυτής διαθέτει εισόδου single ended και balanced, επιλεγόμενες μέσω διακόπτη στην πίσω πλευρά, καθώς επίσης και μια έξοδο through ανά κανάλι για την σύνδεση και άλλων τελικών. Η πιστοποίηση κατά ΤΗΧ την οποία φέρει ο A21 επιβάλει και την τοποθέτηση ρυθμιστικών ευαισθησίας. Ο ενισχυτής περιλαμβάνει ένα ζεύγος ακροδεκτών σύνδεσης με ηχεία.
Το εσωτερικό του προενισχυτή κρύβει μια ποιοτική βιομηχανική κατασκευή. Το κύκλωμα υλοποιείται με τελεστικούς ενισχυτές (OPA1632 και OPA2134) με το στάδιο προενίσχυσης της φωνογραφικής κεφαλής να βασίζεται σε NE5534. Η ρύθμιση της στάθμης γίνεται από τέσσερα ολοκληρωμένα PGA2310 (ο προενισχυτής είναι οκτακάναλος). H ρύθμιση της τονικότητας έχει ανατεθεί σε ένα ειδικό ολοκληρωμένο της Toshiba (TC9184) και η επιλογή των εισόδων γίνεται μέσω ηλεκτρονόμων. Η τροφοδοσία του P7 γίνεται μέσω ενός διακοπτικού τροφοδοτικού, η καλωδίωση είναι μηδενική, η ποιότητα των υλικών τυπική βιομηχανική (το μεγαλύτερο μέρος τους είναι τεχνολογίας επιφανειακής στήριξης) και η γενική ποιότητα κατασκευής είναι πολύ καλή. Ο τελικός ενισχυτής περιλαμβάνει ένα ογκώδες τροφοδοτικό με πυκνωτικό φίλτρο 4x22.000μF και η διαχείριση της ισχύος γίνεται από οκτώ μεγάλους διπολικούς ημιαγωγούς της Sanken (με αντοχή 17Α) οι οποίοι ψύχονται από μεγάλες εξωτερικές ψύκτρες. Η εσωτερική δομή του ενισχυτή είναι τυπική του είδους, με αρκετή καλωδίωση, τυπικής ποιότητας υλικά (με κάποιες εξάρσεις) και πολύ καλή γενική ποιότητα κατασκευής.

Μετρήσεις

Ο P7 είναι τυπικά ευαίσθητος, απαιτώντας περίπου 200mV για έξοδο 1V και με αρκετά περιθώρια υπερφόρτωσης αφού φτάνει στο όριο του ψαλιδισμού για έξοδο περίπου 10V η οποία απαιτεί κάτι παραπάνω από 2V στην είσοδο. Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις είναι αρκετά χαμηλές (0.006% thd+N και 0.001% imd) ενώ ο θόρυβος κινήθηκε σε τυπικά επίπεδα όντας λίγο χαμηλότερος από τα -70dBA. Ο προενισχυτής επέδειξε το δεύτερο καλύτερο διαχωρισμό καναλιών της δοκιμής (με στάθμη -85dB στο παρακείμενο κανάλι, “εχασε” μόνο από τον προενισχυτή της Micromega). To φάσμα του σήματος εξόδου επιβεβαιώνει την στατική μέτρηση της παραμόρφωσης, με την ισχυρότερη αρμονική να είναι η τρίτη (-102dBr), την δεύτερη αρμονική να βρίσκεται πολύ πιο κάτω (-111dBr) και το σύνολο των υποπροϊόντων να βρίσκεται κάτω από τα -100dBr. Ο θόρυβος από την τροφοδοσία ήταν ο χαμηλότερος που μετρήσαμε στη δοκιμή, όντας στα -113dB/50Hz. Η απόκριση συχνότητας είναι επίπεδη με ήπια τάση αποκοπής στις πολύ υψηλές συχνότητες (-0.4dB/40kHz) και διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών εξαιρετικά μικρές, στο 0.15dB.

Ο τελικός ενισχυτής απέδωσε 302Wrms/8Ω και 460Wrms/4Ω, με τις στατικά μετρημένες τιμές παραμόρφωσης να είναι από τις χαμηλότερες της δοκιμής (0.004% thd+N και 0.003% imd). Ο θόρυβος ήταν ικανοποιητικά χαμηλός (-83dBA). Το φάσμα του σήματος εξόδου περιλαμβάνει μια δεύτερη αρμονική στα -99.6dB με τις υπόλοιπες αρμονικές να βρίσκονται κάτω από τα -100dBr. Το hum είναι μακράν το χαμηλότερο της δοκιμής αυτής (στα -129dBr, ο δεύτερος καλύτερος τελικός είναι ο Vincent ο οποίος απέχει σχεδόν 10dB από την επίδοση αυτή). H απόκριση συχνότητας είναι πρακτικώς επίπεδη με ωμικά φορτία, με τον ενισχυτή να έχει τάσεις ήπιας αποκοπής στις πολύ υψηλές συχνότητες (0.52dB/40kHz) και εξαιρετική ομοιότητα μεταξύ των καναλιών, κάτω από το 0.1dB. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε πάνω από 300 κάτι που φαίνεται και από την απόκριση συχνότητας με σύνθετο φορτίο, όπου ο ενισχυτής δεν φαίνεται να επηρεάζεται παρά ελάχιστα (με διακύμανση κάτω από 0.1dB στη ζώνη διέλευσης)

Ακουστικές Εντυπώσεις

O ήχος των Parasound χαρακτηρίζεται, ως πρώτη αίσθηση, από πολύ καλή λεπτομέρεια και μεγάλη, εντυπωσιακή στις λεπτομέρειές της εικόνα, ένα από τα βασικά γνωρίσματα της οποίας είναι το πολύ καλό βάθος και η μεγάλη δυνατότητα στην εστίαση (κάτι που συναντήσαμε σε κάθε σύστημα με προενισχυτή του οποίου το ρυθμιστικό στάθμης είχε μεγάλη ακρίβεια.) Η μεσαία περιοχή βρίσκεται στη σωστή απόσταση από τον ακροατή, έτσι ώστε αυτός έχει πλήρη αντίληψη όσων περιλαμβάνονται στην ηχογράφηση αλλά δεν αισθάνεται σε καμία περίπτωση καταπιεσμένος. To σύστημα δεν έχει την παραμικρή τάση να βρίσκεται “πίσω” αλλά ταυτόχρονα δεν είναι καθόλου κουραστικό ή υπερβολικό. Οι χαμηλές συχνότητες του ζεύγους των Parasound ήταν από τις καλύτερες της δοκιμής, απότοκο πιθανώς των μεγάλων περιθωρίων ισχύος και των δυνατοτήτων ελέγχου που έχει ο τελικός. Το σύστημα απέδωσε εξαιρετικά τον όγκο και την ατμόσφαιρα των ηλεκτρονικών ήχων και πέρασε στον χώρο ακρόασης την πνοή και την κίνηση των ομάδων με μεγάλα έγχορδα της συμφωνικής ορχήστρας κερδίζοντας με χαρακτηριστική ευκολία τις εντυπώσεις. Οι ανώτερες χαμηλές συχνότητες αποδίδονται με ανάλογο τρόπο. Πήραμε πολύ καλή λεπτομέρεια, όγκο και τα ρυθμικά μέρη, χωρίς να επιβάλλονται και να χαλούν την ισορροπία είναι έντονα παρόντα ακόμη και σε υψηλές στάθμες. Οι Parasound είναι ιδιαίτερα ουδέτεροι, χωρίς τάσεις εξωραϊσμού του προγράμματος. Τα σκληρά ακούσματα πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα τα ακούσει σκληρά και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά πολύ θελκτικό, υπό την προϋπόθεση ότι η ηχογράφηση και τα υπόλοιπα μέρη του συστήματος είναι καλής ποιότητας και αναλόγως ουδέτερα. Με 300W στο κανάλι, δεν τίθεται, βεβαίως, θέμα επάρκειας του τελικού ενισχυτή, ο οποίος μάλλον θα οδηγήσει άνετα κάθε δύσκολο ηχείο ακόμη και σε μεγάλο χώρο. Ο έλεγχος διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια της δοκιμής και ο Α21 είναι ο μοναδικός τελικός από όσους δοκιμάσαμε ο οποίος έδειξε να περιορίζεται από τις δυνατότητες του ηχείου αναφοράς, αποτρέποντάς μας εν τέλει, από την προσπάθεια να διερευνήσουμε την συμπεριφορά του κοντά στην υπερφόρτωση. Οι υψηλές συχνότητες αποδόθηκαν με αίσθηση έκτασης και αέρα, ήταν αρκούντως φωτεινές και ευχάριστες και τα χρονικά τους χαρακτηριστικά (μέτωπα και απόσβεση) τα καλύτερα που ακούσαμε στη δοκιμή αυτή, κινούμενα αρκετά κοντά στο σύστημα αναφοράς (κάτι που πιθανώς σχετίζεται και με το γεγονός ότι ο τελικός αναφοράς είναι ομόσταυλος του A21).
Συνοψίζοντας, το ζευγάρι των Parasound κινήθηκε, υποκειμενικά, πολύ κοντά στο ιδανικό που θα περίμενε κανείς με δεδομένη την κατηγορία τιμής. Αποδείχθηκε εξαιρετικά ισορροπημένο, με πολύ καλή έκταση χαμηλά, μεγάλη εικόνα, πολύ καλές υψηλές συχνότητες και πολύ μεγάλες δυνατότητες οδήγησης.

Τελικώς...

... το σύστημα της Parasound είναι το ακριβότερο της δοκιμής αυτής αλλά όχι χωρίς λόγο. Με πολυκαναλικό ενισχυτή (για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν στο είδος...) πολύ καλή ποιότητα κατασκευής, έναν θηριώδη τελικό που ξεπερνά τα 450W στα 4Ω και με εξαιρετική ουδετερότητα είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία αν θέλετε να κινηθείτε σε ένα κορυφαίο επίπεδο και λύσετε το θέμα “ενισχυτικά” μια και καλή.