Tsakiridis Devices Alexander/Apollon Plus

Το σύστημα της Tsakiridis είναι το δεύτερο της δοκιμής αυτής το οποίο βασίζεται αποκλειστικά σε λυχνίες (το άλλο είναι αυτό της Mystere). Η ελληνική εταιρία μας εξέπληξε ευχάριστα από την αρχή, προσφέροντας τον τηλεχειριζόμενο προενισχυτής της μαζί με δύο μονομπλόκ τελικούς οι οποίοι, μάλιστα είναι ρυθμιζόμενοι ως προς τις παραμέτρους λειτουργίας του σταδίου εξόδου.
Ο Alexander προσφέρεις τέσσερις εισόδους line και μια είσοδο balanced και έχει την πρόβλεψη για τοποθέτηση προενισχυτή phono στο εσωτερικό, κάτι πάντως που δεν υπήρχε στη συσκευή της δοκιμής μας. Από πλευράς εξόδων, ο χρήστης έχει στη διάθεσή του single ended και balanced καθώς επίσης και έξοδο σήματος προς εγγραφή. Ο προενισχυτής διαθέτει οθόνη LCD όπου εμφανίζεται η επιλεγμένη είσοδος και συνοδεύεται από τηλεχειριστήριο. Ο κάθε Apollon διαθέτει μια είσοδο line για την σύνδεσή του με τον προενισχυτή καθώς και μια ομάδα ακροδεκτών σύνδεσης με το ηχείο, στην οποία περιλαμβάνονται λήψεις για ονομαστικές τιμές 8Ω και 4Ω. O χρήστης έχει στη διάθεσή του έναν διακόπτη ρύθμισης του ποσοστού ανάδρασης (μπορεί να επιλέξει μεταξύ το κανονικού ποσοστού και ενός χαμηλότερου) καθώς επίσης και έναν διακόπτη επιλογής της συνδεσμολογίας των λυχνιών εξόδου (μεταξύ τριοδικής και Ultra Linear). Το εσωτερικό του προενισχυτή κρύβει μια αρκετά προσεγμένη κατασκευή η οποία βασίζεται σε λυχνίες 12AT7 για την ενίσχυση του σήματος και σε ένα ηλεκτροκίνητο ποτενσιόμετρο της Alps για την ρύθμιση της στάθμης του σήματος. Η ποιότητα των υλικών είναι τυπική με κάποιες εξάρσεις (είδαμε audio grade πυκνωτές της Jensen στον δρόμο του σήματος και καλής ποιότητας καλώδια μεταφοράς σήματος, μεταξύ άλλων). Υπάρχει αρκετή καλωδίωση και η γενική ποιότητα κατασκευής είναι καλή. Οι τελικοί ενισχυτές βασίζονται σε δύο διπλοτριόδους 12ΑΤ7 για το στάδιο της προενίσχυσης και τέσσερις τετρόδους 6550 για την διαχείριση της ισχύος. Το κύκλωμα είναι συναρμολογημένο σε τυπωμένο κύκλωμα. Η ποιότητα των υλικών είναι τυπική βιομηχανική, οι καλωδιώσεις περιορισμένες και η γενική ποιότητα κατασκευής καλή.

Μετρήσεις

Ο Alexander είναι ο πλέον ευαίσθητος προενισχυτής της δοκιμής αυτής, απαιτώντας κάτι παραπάνω από 100mV για να αποδώσει 1V στην έξοδο. Έχει επίσης εξαιρετική αντοχή στην υπερφόρτωση αφού πρέπει να φτάσει στα 27V για να εμφανίσει ψαλιδισμό, κάτι που απαιτεί σήμα 2.7V στην είσοδο. Οι στατικά μετρημένες τιμές παραμόρφωσης είναι τυπικές για το είδος του κυκλώματος (0.1% thd+N και 0.08% imd), όπως συμβαίνει και με την στάθμη θορύβου η οποία, στα -58dBA είναι, πρακτικώς ίση με αυτήν του Mystere CA11 (του δεύτερου αμιγώς λαμπάτου προ της δοκιμής αυτής). Το φάσμα του σήματος εξόδου περιλαμβάνει μια ισχυρή δεύτερη αρμονική (-59dBr) με τις υπόλοιπες συνιστώσες να σβήνουν ταχύτατα καθώς ήδη η τρίτη αρμονική βρίσκεται κάτω από τα -100dBr. Ο θόρυβος από το τροφοδοτικό είναι σχετικώς αυξημένος στα -32dBr. Η απόκριση συχνότητας είναι επίπεδη στο σύνολο του φάσματος με τάσεις αποκοπής στις πολύ χαμηλές συχνότητες (1.9dB/20Ηz). Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών κινήθηκε σε σχετικώς μέτρια επίπεδα, στα 0.7dB.

O Apollon Plus απέδωσε 84Wrms/8Ω και 22Wrms/4Ω. H τιμή με φορτίο 8Ω αφορά στην συνδεσμολογία Ultra Linear και πέφτει στα 47Wrms/8Ω όταν επιλεγεί η τριοδική συνδεσμολογία. Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κυμάνθηκαν σε τυπικά επίπεδα (0.9% thd+N και 1.1% imd) ενώ η στάθμη του θορύβου ήταν αρκετά χαμηλή, στα -68dBA. Το φάσμα της εξόδου περιλαμβάνει μια αρκετά ισχυρή τρίτη αρμονική (-41dBr) με την απόσβεση των υπόλοιπων να είναι σχετικώς ήπια, καθώς το φάσμα αργεί αρκετά να πέσει κάτω από τα -100dBr. Ο θόρυβος από το τροφοδοτικό είναι αρκετά χαμηλός (-71dBr/50Hz). Η απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο είναι επίπεδη με ήπιες τάσεις αποκοπής τόσο στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων (0.5dB/20Hz) όσο και στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων (-1dB/40kHz). Με σύνθετο φορτίο στην είσοδο υπάρχει μια σαφής απόκλιση (2.7dB) εξηγήσιμη από τον συντελεστή απόσβεσης ο οποίος υπολογίστηκε λίγο πάνω από το 3.

Ακουστικές Εντυπώσεις

O ηχητικός χαρακτήρας των Tsakiridis είναι από τους πλέον ενδιαφέροντες της δοκιμής αυτής, κυρίως χάρις στην ατμόσφαιρα που είναι σε θέση να δημιουργήσουν και στην προσωπικότητα που αποπνέουν. Η εικόνα που δημιουργεί το ζεύγος έχει την αίσθηση της καλής ανάπτυξης στον οριζόντιο άξονα και σημαντικές δυνατότητες απόδοσης λεπτομέρειας σε ότι αφορά το βάθος. Ο ακροατής τοποθετείται σε αρκετή απόσταση από την σκηνή και το αποτέλεσμα, παρά το ότι δεν έχει αισθητική μόνιτορ, έχει εντούτοις έναν ρεαλισμό που εύκολα σε παρασύρει. Η μεσαία περιοχή είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, δεν είναι υποτονική ή υπερβολικά μαλακή, σίγουρα πάντως θα ενθουσιάσει τους φίλους της λάμπας καθώς τη διακρίνει συνέπεια προς τις αξίες του ήχου τ ων λυχνιών αλλά και σχετική ακρίβεια, σε σημείο να μην σου λείπει τίποτε. Η απόδοση των ενισχυτών στις χαμηλές συχνότητες διακρίνεται από καλή έκταση και όγκο, με το τελικό αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται, ίσως, από μια αυστηρότητα όσον αφορά στην κατώτερη οκτάβα. Πάντως, αυτό το στοιχείο δεν φαίνεται να εμποδίζει το πακέτο να γεμίσει τον χώρο εντυπωσιακά (σε ρυθμό Ultra Linear βεβαίως) και να τραβήξει την προσοχή. Ο λαμπάτος χαρακτήρας φαίνεται πεντακάθαρα όταν το πρόγραμμα γίνει σκληρό: Εδώ, το αποτέλεσμα στρογγυλεύει και γίνεται πραγματικά ευχάριστο. Επιλέγοντας προσεκτικά την στάθμη, μπορείς να ακούς κυριολεκτικά επί ώρες και να απολαμβάνεις την μουσική σου χωρίς να ξανασκεφτείς την τεχνική πλευρά του πράγματος.

Οι δυνατότητες οδήγησης του Apollon Plus δεν είναι αμελητέες. Σαφώς, δεν θα αισθανθεί άνετα με ένα ηχείο δύσκολο ή αναίσθητο και σε μεγάλους χώρους, είναι, όμως, πάνω από επαρκής για μεσαίους χώρους και, από μικρή απόσταση ακρόασης (λίγο κάτω από τα τρία μέτρα) χειρίστηκε με σχετική άνεση το ηχείο αναφοράς που είναι αναίσθητο. Ο τελικός διατήρησε την ικανότητά του να αποδίδει τον όγκο χαμηλά, και ανταποκρίθηκε πολύ καλά σε θέματα δυναμικών. Το όριο, φυσικά, υπάρχει αλλά, τιμώντας την λαμπάτη αρχιτεκτονική του, αν αυτό ξεπεραστεί το αποτέλεσμα είναι ελάχιστα πιο τραχύ, προειδοποιώντας για το επερχόμενο clipping. Η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων είναι ένα από τα δυνατά σημεία του συνδυασμού: Η εντύπωση που δημιουργείται είναι αυτή της πολύ καλής έκτασης, του σώματος και των εξαιρετικών αποσβέσεων, χαρακτηριστικά που οδηγούν σε ένα ευχάριστο αλλά παράλληλα ακριβές άκουσμα που, ανάλογα και με το περιεχόμενο του προγράμματος, ενθουσιάζει.
Το παιχνίδι με το ποσοστό ανάδρασης και την συνδεσμολογία της εξόδου έχει την δική του αξία και η ρύθμιση είναι κάτι που ο κάθε χρήστης θα πρέπει να αξιολογήσει ανάλογα με το σύστημά του και τις προτιμήσεις του. Στο περιβάλλον της συγκεκριμένης δοκιμής, αυτό που μας κέρδισε είναι η ρύθμιση της ανάδρασης στο “κανονικό” και η συνδεσμολογία Ultra Linear, πιθανόν, επειδή έτσι το σύστημα ακούστηκε πιο δυναμικό και με μεγαλύτερα περιθώρια.
Συνοψίζοντας, το σύστημα της Tsakiridis προσφέρει εξαιρετικό λαμπάτο χαρακτήρα, όντας λίγο υπερελεγχόμενο χαμηλά, αλλά διατηρώντας πολύ καλό μεσαίο και, επίσης, πολύ καλές υψηλές συχνότητες. Οι δυνατότητες οδήγησης είναι πάνω από επαρκείς για ένα μεγάλο αριθμό συστημάτων και ο έλεγχος του σταδίου εξόδου (ανάδραση και συνδεσμολογία) έχει πρακτική αξία.

Τελικώς...

... μια από τις εκπλήξεις της δοκιμής αυτής (η δεύτερη είναι αυτή των Quad)! Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση για όποιον αναζητά ένα πλήρως λαμπάτο σύστημα με καλές δυνατότητες οδήγησης, ευελιξία σε θέματα συνδέσεων και ενδιαφέροντα ηχητικό χαρακτήρα, τα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής ενισχυτικά αποτελούν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόταση.