FIM Audio Precision Preamplifier/Pure Class A Amplifier.

Οι στατικές μετρήσεις του προενισχυτή αποκαλύπτουν ένα κύκλωμα με πολύ χαμηλές παραμορφώσεις με τιμές που για την ολική αρμονική παραμόρφωση δεν ξεπέρασαν το 0.006% (με αναφορά το 1Vrms στην έξοδο) και για την παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης το 0.0008% (μέτρηση κατά SMPTE, με στάθμη εξόδου το 1Vrms). O προενισχυτής έχει τυπική ευαισθησία (130mV για έξοδο 1Vrms) και η επιλογή της εταιρίας για μικρότερη ευαισθησία (1Vrms) ειδικά στην είσοδο CD δίνει μια αίσθηση σημασίας στη λεπτομέρεια. Ούτως ή άλλως, ο χρήστης δεν έχει λόγους να φοβάται την υπερφόρτωση της εισόδου, πάντως, καθώς ο προενισχυτής απαιτεί 1.4V (στις συμβατικές εισόδους line) για να ψαλιδίσει στην έξοδο, κάτι που συμβαίνει λίγο πάνω από τα 11Vrms. Ο θόρυβος ήταν πολύ χαμηλός, κοντά στα -95dBr(A) με στάθμη αναφοράς το 1Vrms για τις εισόδους line και στα -68dBr(A) για την είσοδο ΜΜ, ενώ χαμηλή ήταν και η διαφωνία των καναλιών (-84.5dBr για σήμα 10kHz). Το τράκινγκ στη ρύθμιση της στάθμης (ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο μεταβάλλονται οι διαφορές στην εξασθένηση μεταξύ των δύο καναλιών) δικαιώνει την επιλογή του κυκλώματος Baxandall. O προενισχυτής της FIM κινήθηκε σε κορυφαίο επίπεδο όντας ο καλύτερος που έχουμε μετρήσει τον τελευταίο καιρό στον τομέα αυτό, χωρίς να χρησιμοποιεί κάποιο ψηφιακώς ελεγχόμενο κύκλωμα με αποκλίσεις που κινήθηκαν από το 0.15dB μέχρι το 0.031dB για τις πλέον συνήθεις θέσεις του ρυθμιστικού. Σε πολύ υψηλές εξασθενήσεις, η ακρίβεια μειώνεται λίγο (όπως συμβαίνει συνήθως) αλλά οι διαφορές δεν ανεβαίνουν ποτέ πάνω από τα 0.47dB.
Η απόκριση συχνότητας είναι πρακτικώς επίπεδη μέχρι και πάνω από τα 80kHz, συχνότητα όπου η εξασθένηση είναι λίγο μεγαλύτερη από το 0.5dBr ενώ χαμηλά, πρακτικώς, ο προενισχυτής δεν “κόβει” καθόλου. Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών ήταν μικρές, στην περιοχή του 0.3dB για όλο το φάσμα λειτουργίας του.
Η καμπύλη της αποέμφασης κάνει εμφανή την χρήση του υποηχητικού φίλτρου και δείχνει καλή ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών οι διαφορές των οποίων δεν ξεπερνούν τα 0.36dB (στα 3180μS) και στο υπόλοιπο φάσμα βρίσκονται κάτω από τα 0.3dB (στις τιμές αυτές περιλαμβάνεται φυσικά και η διαφορά μεταξύ των καναλιών που εισάγει το στάδιο line). Η ακρίβεια είναι καλή με την μέγιστη απόκλιση από τις θεωρητικές τιμές να βρίσκεται στα 0.75dB (3180μS) και τις τιμές στις άλλες δύο χρονικές σταθερές (318μS και 75μS) να βρίσκονται πολύ χαμηλότερα, στα 0.29dB και 0.27dB αντίστοιχα.

Το φάσμα του σήματος εξόδου για σήμα 1kHz στην είσοδο, περιλαμβάνει μια σειρά αρμονικών με την πρώτη να βρίσκεται ήδη κάτω από τα -100dBr (με στάθμη αναφοράς το 1Vrms), εύρημα που συνάδει με τις χαμηλές τιμές αρμονικής παραμόρφωσης που μετρήθηκαν στατικά. Γενικά ο ενισχυτής εμφανίζεται “καθαρός” στην περιοχή των μεσαίων και των υψηλών συχνοτήτων ενώ το τροφοδοτικό κάνει, μεν, αισθητή την παρουσία του οπτικώς αλλά η πραγματική του συμμετοχή είναι μάλλον πολύ μικρή.
Αυτό φαίνεται από το φάσμα του θορύβου χωρίς σήμα στην είσοδο. Εδώ, μπορεί κανείς να διακρίνει τις συνιστώσες του hum (στα 50/100Hz) και την ενδοδιαμόρφωσή τους (που εκτείνεται λίγο παραπάνω από το 1kHz) αλλά το σύνολο όλων αυτών είναι κάτω από τα -100dBr ανά συνιστώσα. Σε τιμές τάσης στην έξοδο, για παράδειγμα, η ισχυρότερη συνιστώσα στα 150Hz (ενδοδιαμόρφωση τρίτης τάξης) συνεισφέρει μόλις 7.9μV. Μαζί με τη στατική μέτρηση, τα ευρήματα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πολύ αθόρυβο προενισχυτή.

Η μέτρηση της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα επιβεβαίωσε, κατ' αρχήν τις στατικές μετρήσεις, καθώς για στάθμη εξόδου 1Vrms η έξοδος κινήθηκε στην περιοχή του 0.005% χωρίς σημαντικές αλλαγές στο σύνολο του φάσματος. Καθώς η στάθμη μειώνεται, υπάρχει μια αύξηση των τιμών αλλά ακόμη και σε χαμηλές στάθμες η επίδοση της συσκευής δεν ξεπέρασε κατά πολύ το 0.01%, επίδοση η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ καλή.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη, δείχνει ότι το κύκλωμα έχει σημαντικά καλύτερες επιδόσεις σε υψηλές στάθμες, δείχνοντας τον καλύτερο εαυτό του μεταξύ 5Vrms και 10Vrms όπου το σύνολο αρμονικής παραμόρφωσης και θορύβου βρίσκεται μεταξύ 0.002% και 0.003%. Πάνω από αυτή τη στάθμη, λογικά, επέρχεται η υπερφόρτωση.

Ο τελικός ενισχυτής απέδωσε 39.2Wrms σε φορτίο 8Ω στο όριο του ψαλιδισμού (1% THD+N) επίδοση που ξεπέρασε κατά τι την τυπική προδιαγραφή που δίνει η FIM. Με φορτίο 4Ω (κοντά στο όριο όπου, κατά τον Self η λειτουργία του σταδίου εξόδου μεταπίπτει σε τάξη ΑΒ) απέδωσε 36.9W, επίδοση που μπορεί να χαρακτηριστεί τυπικώς καλή και αναμενόμενη για το είδος και την κατηγορία του ενισχυτή. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε στο 26.5, τιμή που δεν προϊδεάζει για προβλήματα στην απόκριση από ένα φορτίο με μεταβαλλόμενο μέτρο στην εμπέδηση.
Οι στατικές μετρήσεις αρμονικής παραμόρφωσης κινήθηκαν σε χαμηλά επίπεδα (0.016% THD+N και 0.013% THD) με τις αναμενόμενες τάσεις αύξησης όταν το φορτίο έγινε 4Ω (0.07% THD+N) ενώ και η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα (0.01% και 0.06%, κατά SMPTE, για φορτία 8Ω και 4Ω αντιστοίχως, με αναφορά στο 1/3 της μέγιστης ισχύος). Ο ενισχυτής αποδείχτηκε αρκετά αθόρυβος με τον λόγο S/N να βρίσκεται λίγο πάνω από τα -84dBr(A) (με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wrms/8Ω).
H απόκριση ισχύος του ενισχυτή (στα 8Ω για συνολική παραμόρφωση 1%) είναι ιδιαίτερα επίπεδη με το στάδιο εξόδου να κινείται άνετα πάνω από τα 34W για το σύνολο του φάσματος χωρίς προβλήματα.
Η απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο στην έξοδο είναι ιδιαίτερα ομαλή χωρίς άξια λόγου ίχνη αποκοπής μέχρι τα 60kHz και διαφορές μεταξύ των καναλιών που είναι μικρότερες από 0.5dB. Με σύνθετο φορτίο στην έξοδο οι αντίστοιχες καμπύλες γίνονται πιο “ζωηρές” μεν, αλλά οι πραγματικές αποκλίσεις (στην περιοχή των 2.5kHz) βρίσκονται στο 0.5dB, τιμή απολύτως αποδεκτή που δεν εγείρει προβληματισμούς.

Το φάσμα του σήματος εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο και αναφορά στο 1/3 της μέγιστης ισχύος αποκαλύπτει μια σειρά από αρμονικές η ισχυρότερη των οποίων είναι η τρίτη (στα -80dBr). Από την τέταρτη αρμονική και πάνω, η στάθμη έχει πέσει κάτω από τα -100dΒr. Στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων είναι εμφανής η παρουσία του τροφοδοτικού με συνιστώσες όμως οι οποίες, όπως συνέβη και με τον προενισχυτή, βρίσκονται γύρω και κάτω από τα -100dBr. Τα ευρήματα αυτά συνάδουν με τις στατικές μετρήσεις θορύβου και δείχνουν έναν ενισχυτή ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί άνω του μέσου όρου ήσυχος.
Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την συχνότητα, με φορτίο 8Ω κυμαίνεται από τιμές λίγο πάνω από το 0.1% στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων και στην περιοχή του 0.08% στις μεσαίες/υψηλές συχνότητες. Όταν το φορτίο γίνει 4Ω υπάρχει μια σαφής τάση αύξησης των τιμών πάνω από το 1kHz με την μέγιστη τιμή στα 0.3% (20kHz). Η μορφή της καμπύλης προσομοιάζει αρκετά με αυτή που δίνει ο Self στο βιβλίο του, αναλύοντας την τοπολογία Trimodal.

Η καμπύλη μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου έχει την συνήθη μορφή με τις τιμές παραμόρφωσης να είναι χαμηλότερες στην περιοχή μεταξύ 5W και 15W για φορτία 8Ω και μεταξύ 5W και 10W για φορτία 4Ω. Τα σημεία όπου κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα ίχνη υπερφόρτωσης συμπίπτουν σε γενικές γραμμές με την στατική μέτρηση μέγιστης ισχύος (υπάρχουν μικρές αποκλίσεις που σχετίζονται με την μεθοδολογία) και δείχνουν ξεκάθαρα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν “40άρη” τελικό.
Τέλος, η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα είναι αρκετά ομαλή με μικρό overshoot και ίχνη ιδιοταλάντωσης τα οποία είναι μόλις ορατά. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 5.56μS (τιμή που αντιστοιχεί σε ένα συμβατικό εύρος 63kHz περίπου) και ο ρυθμός ανύψωσης στα 8.5V/μS.