Benchmark DAC2 HGC/AHB2.

Η εργαστηριακή εκτίμηση του DAC2 HGC που δημοσιεύεται εδώ, αφορά αποκλειστικά στο αναλογικό μέρος του κυκλώματος που χρησιμοποιείται όταν η συσκευή λειτουργεί ως προενισχυτής. Αναλυτική παρουσίαση/σχολιασμό των μετρήσεων του ψηφιακού τμήματος μπορείτε να βρείτε εδώ.
Γενικώς, ο DAC2 HGC κινήθηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο απόδοσης, με ιδιαίτερα χαμηλές παραμορφώσεις. Μετρήσαμε 0.001% (THD+N) και 0.0005% (THD) ενώ η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης ήταν, επίσης, αναλόγως μικρή στο 0.0006% (ΙMD/SMPTE). Ο λόγος σήματος προς θόρυβο ξεπέρασε τα -110dBr(A) (-113.29dBr(A) με στάθμη αναφοράς το 1Vrms) και η δυναμική περιοχή έφτασε στα -125dB. Με βάση αυτές τις επιδόσεις, η συσκευή δεν φαίνεται να έχει να ζηλέψει και πολλά πράγματα από έναν πολύ καλό dedicated προενισχυτή αντιθέτως μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεται σχεδόν μια τάξη μεγέθους “κάτω” σε θέματα παραμόρφωσης! Θα μπορούσε, ίσως, να έχει λίγο μεγαλύτερο περιθώριο υπερφόρτωσης, καθώς ο ψαλιδισμός κάνει την εμφάνισή του για σήμα 3.8Vrms στην είσοδο αλλά αυτό δεν φαίνεται να είναι πραγματικό πρόβλημα με ενισχυτές, όπως ο AHB2, των οποίων η ευαισθησία είναι 2V. (Επί του προκειμένου: Η συγκεκριμένη επίδοση αφορά τις εξόδους single ended. Οι balanced έξοδοι της συσκευής, οι οποίες και χρησιμοποιήθηκαν κατά την διάρκεια της ακουστικής αξιολόγησης, έχουν πολύ μεγαλύτερα περιθώρια υπερφόρτωσης, φθάνοντας τα 23.1Vrms, ανάλογα και με την θέση των εξασθενητών στο εσωτερικό του σασί. Η ίδια η Benchmark προτείνει, κατά τη σύνδεση DAC2/AHB2, ο πρώτος να είναι ρυθμισμένος στα 0dB και η ευαισθησία του δεύτερου στα 22dBu. Στην περίπτωση αυτή, ο τελικός έχει ευαισθησία 9.8Vrms). Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε πολύ καλό επίπεδο και το γεγονός ότι στα 10kHz είδαμε -84.3dBr επιβεβαιώνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ προσεκτική σχεδίαση. Το τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης μας ικανοποίησε αρκετά: Οι διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών κινήθηκαν στην περιοχή του 0.2-0.1dBr για το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του ρυθμιστικού ενώ κοντά σε θέσεις μεγάλης εξασθένησης (γύρω και κάτω από την θέση “παρά τέταρτο”) η απόκλιση ήταν σημαντικά μεγαλύτερη, κοντά στο 0.8dBr. Τα ευρήματα αυτά δικαιώνουν την Benchmark η οποία προτείνει όλες οι ρυθμίσεις ευαισθησίας (της balanced εξόδου και των ακουστικών) να γίνονται με κριτήριο την θέση του ρυθμιστικού στάθμης, πάνω από το 40%.
Το φάσμα του σήματος εξόδου για στάθμη 1Vrms και συχνότητα 1kHz περιλαμβάνει μια σειρά από αρμομικές με πολύ χαμηλή στάθμη, κάτω από τα -100dBr και τάσεις για γρήγορη μείωση κάτω από τα -120dBr, κάτι που γίνεται μετά την πέμπτη αρμονική.
Αναλόγως χαμηλή είναι και η ενδοδιαμόρφωση με το σύνολο των σχετικών συνιστωσών να βρίσκεται κάτω από τα -100dBr.

Το φάσμα του θορύβου δείχνει ότι ο DAC2 HGC είναι πράγματι μια πολύ αθόρυβη συσκευή χωρίς προβλήματα hum και παρεμβολών. Το σχετικό διάγραμμα περιλαμβάνει μια ορατή σειρά από συνιστώσες θορύβου (από το τροφοδοτικό και στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων) αλλά η στάθμη τους είναι ιδιαίτερα χαμηλή, επομένως δεν χρήζουν ιδιαίτερου σχολιασμού.
Η απόκριση συχνότητας είναι επίπεδη σε όλο το φάσμα της μέτρησης χωρίς ίχνη αποκοπής χαμηλά και με ελάχιστη αποκοπή στις πολύ υψηλές συχνότητες, κοντά στα 80kHz. Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών είναι μικρές, στην περιοχή των 0.2dB.

H μεταβολή της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα δεν κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις. Οι σχετικές καμπύλες (για στάθμη εξόδου 1Vrms) κινούνται κάτω από 0.003% με εμφανή αυξητική τάση πάνω από τα 10kHz αλλά ελάχιστη διαφοροποίηση σε συνάρτηση με την στάθμη, δείγμα μιας καλής σχεδίασης του αναλογικού σταδίου.
Αυτό φαίνεται ακόμη καλύτερα στο αντίστοιχο διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη εξόδου όπου οι σχετικές καμπύλες παραμένουν σταθερές γύρω και κάτω από το 0.001% μέχρι να φτάσει το κύκλωμα στο όριο υπερφόρτωσής του, λίγο πάνω από τα 3.5Vrms.

O ΑΗΒ2 απέδωσε στο όριο του ψαλιδισμού 108Wrms ανά κανάλι σε φορτία 8Ω και 190Wrms ανά κανάλι σε φορτία 4Ω επιβεβαιώνοντας απολύτως τα χαρακτηριστικά που δίνει η ίδια η εταιρία. Με βάση τις επιδόσεις αυτές, ο ενισχυτής φαίνεται κάτι παραπάνω από ικανός για την οδήγηση δύσκολων φορτίων χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Ο συντελεστής απόσβεσης κινήθηκε πάνω από το 200, επομένως δεν αναμένεται να υπάρχει επίδραση της διακύμανσης της αντίστασης του ηχείου στην απόκριση συχνότητας του συστήματος.
Σε ό,τι αφορά τις παραμορφώσεις, ο AHB2 υπήρξε εντυπωσιακός με το σύνολο αρμονικής παραμόρφωσης και θορύβου (THD+N) στο 0.0009% για φορτία 8Ω και στο 0.0012% για φορτία 4Ω (στο 1/3 της μέγιστης ισχύος) και την αρμονική παραμόρφωση στο 0.0005% και στο 0.0009%, για φορτία 8Ω και 4Ω αντιστοίχως. Αντίστοιχα χαμηλές ήταν και οι τιμές της παραμόρφωσης ενδοδιαμόρφωσης (SMPTE), στο 0.0005% και το 0.0007% (8Ω/4Ω). Οι επιδόσεις αυτές δείχνουν ξεκάθαρα ότι η σχεδιαστική προσέγγιση των Benchmark/THX λειτουργεί στην πράξη όπως προβλέπεται και το αποτέλεσμα είναι ένα τελικό στάδιο με πολύ χαμηλές παραμορφώσεις. Κορυφαίες ήταν και οι επιδόσεις του ενισχυτή σε θέματα θορύβου. Με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε ισχύ 1Wmrs/8Ω, ο λόγος σήματος προς θόρυβο μετρήθηκε στα -109dBr(A) (1kHz) και η δυναμική περιοχή του ενισχυτή στα -129dB, συμπληρώνοντας μια πολύ καλή εικόνα εργαστηριακής συμπεριφοράς σε ό,τι αφορά τις στατικές μετρήσεις.
Η απόκριση συχνότητας του ενισχυτή (με φορτία 8Ω στις εξόδους) είναι πρακτικά επίπεδη με μια ελάχιστη τάση εξασθένησης στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων η οποία είναι πολύ προοδευτική και δεν ξεπερνά το 0.3dBr στα 60kHz (προσέξτε ότι η κατακόρυφη ανάλυση στο σχετικό διάγραμμα είναι μεγάλη). Όταν ο ενισχυτής κληθεί να οδηγήσει σύνθετα φορτία, η μορφή της απόκρισης αλλάζει προς το καλύτερο, και η συνολική διακύμανση δεν ξεπερνά το 0.1dΒr. Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών είναι παραδειγματική.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz/1.5kHz στην είσοδο με τον ενισχυτή να αποδίδει το 1/3 της μέγιστης ισχύος σε φορτίο 8Ω, περιλαμβάνει την αναμενόμενη σειρά από αρμονικές σε πολύ χαμηλές στάθμες (το σύνολο των αρμονικών βρίσκεται κάτω από τα -100dBr). H διαρροή του σήματος των 1.5kHz βρίσκεται κοντά στα -90dBr, μια πολύ καλή τιμή για διαφωνία καναλιών.

Η συμπεριφορά του ενισχυτή δεν φαίνεται να αλλάζει σημαντικά όταν το φορτίο γίνει 4Ω. Το μόνο που μπορεί να παρατηρήσει κανείς στο σχετικό φάσμα είναι μια οριακή αύξηση στην στάθμη των περιττών αρμονικών με την τρίτη αρμονική να παραμένει κάτω από τα -100dBr και τις υπόλοιπες κάτω από τα -120dBr. Και στα δύο διαγράμματα είναι εμφανής η απουσία συνιστωσών θορύβου από το τροφοδοτικό (τα 50Hz μετά βίας διακρίνονται) και τα προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων βρίσκονται κάτω από τα -130dBr. Πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη συμπεριφορά, ειδικά στις συγκεκριμένες συνθήκες, δηλαδή με το στάδιο εξόδου υπό φορτίο, η οποία δικαιώνει την επιλογή του διακοπτικού τροφοδοτικού.
Το φάσμα του θορύβου στην έξοδο (με αναφορά το 1Wrms/8Ω) επιβεβαιώνει τις πολύ καλές στατικές μετρήσεις του ενισχυτή στον τομέα αυτό. Το σύνολο των συνιστωσών βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα και είναι, επίσης, ορατή η απουσία παρεμβολών υψηλής συχνότητας κοντά στο άνω όριο του φάσματος. Με βάση τα δεδομένα αυτά, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι, πράγματι, το διακοπτικό τροφοδοτικό που χρησιμοποιείται δεν επιβαρύνει καθόλου την λειτουργία του ενισχυτή (αντιθέτως φαίνεται σημαντικά ανώτερο από πολλές γραμμικές σχεδιάσεις που έχει τύχει να δοκιμάσουμε).

Η μεταβολή της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι ελάχιστη μέχρι τα 4kHz περίπου και ο ενισχυτής κινείται στην περιοχή του 0.001% τόσο κατά την οδήγηση φορτίων 8Ω όσο και κατά την οδήγηση φορτίων 4Ω. Η σταθερή συμπεριφορά του σταδίου εξόδου στον τομέα αυτό, ανεξαρτήτως του φορτίου, δεν είναι κάτι που το συναντάμε συχνά και αποτελεί, φυσικά, ένα ακόμη θετικό σημείο στην συμπεριφορά της συσκευής. Πάνω από τα 4kHz, κάνει την εμφάνισή της μια ανοδική τάση των τιμών της παραμόρφωσης η οποία, πάντως, δεν ξεπερνά το 0.008% μέχρι το όριο της μέτρησης.
Η σταθερή συμπεριφορά, ανεξαρτήτως φορτίου, σε θέματα παραμόρφωσης παρατηρείται, επίσης και στον τρόπο που μεταβάλλεται η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την ισχύ. Και εδώ, το στάδιο εξόδου παραμένει “πεισματικά” περί το 0.001%, τουλάχιστον μέχρι το σημείο όπου εμφανίζεται η υπερφόρτωση στα 8Ω (κοντά στα 100Wrms). Η συμπεριφορά δεν αλλάζει και πολύ, στην περίπτωση των 4Ω, καθώς η παραμόρφωση κυμαίνεται συνολικά μεταξύ 0.001% και 0.002% μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια υπερφόρτωσης.

Τέλος, η απόκριση του ενισχυτή σε τετραγωνικό σήμα δείχνει πολύ καλή μεταβατική συμπεριφορά, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Ο ρυθμός ανύψωσης υπολογίστηκε στα 16V/μS και ο χρόνος ανόδου στα 3.5μS, τιμή η οποία -συμβατικά- αντιστοιχεί σε ένα εύρος 100kHz.