Benchmark DAC2 HGC

Η εργαστηριακή εκτίμηση του DAC2 HGC περιέλαβε της συνήθεις μετρήσεις από ψηφιακή είσοδο (ομοαξονική, 24/96, εκτός και αν αναφέρεται κάτι διαφορετικό), καθώς και μια σειρά μετρήσεων από την αναλογική είσοδο με στόχο να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του σε λειτουργία συμβατικού προενισχυτή. Σε όλες τις περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε η single ended αναλογική έξοδος και το ρυθμιστικό στάθμης βρισκόταν στην θέση ελάχιστης εξασθένησης (με εξαίρεση την μέτρηση του τράκινγκ, φυσικά, όπου τοποθετήθηκε σε διαφορετικές θέσεις).
Όσον αφορά στο ψηφιακό interfacing, η Benchmark φαίνεται να δικαιώνεται για τις επιλογές της. Η ανοχή σε σήματα με jitter είναι η καλύτερη που έχουμε μετρήσει μέχρι σήμερα με τις σχετικές καμπύλες παραμόρφωσης να κινούνται σαφώς κάτω από τα -100dB. Αυτό σημαίνει ότι ο κάτοχος του DAC2 HGC δεν θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα για τις επιδόσεις της πηγής και την επίδραση του καλωδίου σύνδεσης.
Η επιλογή του ασύγχρονου rate conversion, όπως προβλέπει η τεχνολογία UltraLock2, προσφέρει σημαντική καταστολή του jitter, μεγαλύτερη από τα -50dB για το σύνολο του φάσματος και γύρω από τα -60dB στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, επίδοση που δύσκολα “πιάνεται” από συνήθη συστήματα με PLL τα οποία δεν λειτουργούν αποδοτικά κάτω από συχνότητες της τάξης του kHz.

Το jitter που εισάγει η ίδια η συσκευή είναι, επίσης, χαμηλό, πολύ χαμηλότερο από τις τιμές που θεωρείται ότι είναι ακουστές. Η μεγαλύτερη τιμή που υπολογίσαμε είναι 54pS στις πολύ χαμηλές συχνότητες (περί τα 10Hz) και από το σημείο αυτό υπάρχει μια σταδιακή μείωση σε συνάρτηση με την συχνότητα. Κοντά στα 1300Hz υπολογίσαμε jitter 2.7pS.
H απόκριση συχνότητας της συσκευής είναι πρακτικώς επίπεδη μέχρι τα 40kHz (για sample rate 96kHz) χωρίς ορατές τάσεις αποκοπής στα όρια του εύρους αυτού. Οι διαφορές μεταξύ των καναλιών μπορούν να θεωρηθούν αμελητέες, όντας κάτω από το 0.1dB.

O DAC2 δεν προσφέρει τη δυνατότητα επιλογής του είδους ή/και της κλίσης των φίλτρων του (ένα μειονέκτημα για όσους αρέσκονται στο σχετικό παιχνίδι) και το σχετικό διάγραμμα αποκαλύπτει μια κλασική προσέγγιση στο θέμα αυτό. Η κλίση μειώνεται καθώς αυξάνεται το sample rate και υπάρχει μικρού εύρους (αλλά ορατή) κυμάτωση στην ζώνη αποκοπής. Οι επιδόσεις τους, πάντως, κρίνονται ως πολύ καλές καθώς η καταστολή των υποπροϊόντων του sampling μέσα στο φάσμα πλησιάζει τα -110dBFS (η σχετική καμπύλη δεν παρατίθεται για λόγους χώρου).
Η γραμμικότητα της στάθμης κινήθηκε σε τυπικά, ικανοποιητικά επίπεδα. Η έξοδος του μετατροπέα ακολουθεί την ιδανική καμπύλη μέχρι τα -90dBFS περίπου, σημείο όπου εμφανίζονται τα πρώτα ίχνη αλλαγής της συμπεριφοράς του. Κάτω από τα -100dBFS η αλλοίωση γίνεται, πλέον, εμφανής.

Η μεταβολή της αρμονικής παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη του σήματος δείχνει, γενικώς, μια συσκευή με ελάχιστα προβλήματα στον συγκεκριμένο τομέα. Για στάθμες -60dBFS η αρμονική παραμόρφωση βρισκόταν ελάχιστα πάνω από τα -60dB, μια επίδοση που μπορεί να θεωρηθεί ως πολύ καλή.
Αναλόγως καλή συμπεριφορά πήραμε και στην μέτρηση της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα. Κοντά στο όριο της μέγιστης στάθμης (-1dBFS) οι σχετικές τιμές κυμάνθηκαν γύρω και κάτω από το 0.001% ενώ για χαμηλότερες στάθμες (-20dBFS) η αντίστοιχη καμπύλη κινήθηκε στην περιοχή του 0.003%.

O DAC2 HGC είναι ένας μετατροπέας με πολύ χαμηλό θόρυβο. Η στατική μέτρηση του λόγου σήματος προς θόρυβο ξεπέρασε κατά τι τα -112dBFS ενώ το σχετικό διάγραμμα δείχνει ότι ο θόρυβος σε αδρανές κανάλι δεν ξεπερνά σε καμία περιοχή συχνοτήτων τα -110dBFS, με τα δύο κανάλια να έχουν μια διαφορά περί τα 10dB και το πλέον αθόρυβο να βρίσκεται κάτω και από τα -120dBFS, οριακά, στα 20kHz.
To φάσμα όπου φαίνονται οι συνιστώσες θορύβου και οι παρεμβολές επιβεβαιώνει την αρχική αυτή εντύπωση. Οι αιχμές που οφείλονται σε hum από το δίκτυο (υπενθυμίζεται ότι έχουμε να κάνουμε με διακοπτικό τροφοδοτικό) βρίσκονται κάτω από τα -130dBFS και ακόμη και κάποιες συνιστώσες σε υψηλές συχνότητες (πάνω από τα 40kHz) βρίσκονται σε πολύ χαμηλές στάθμες, κάτω από τα -120dBFS.

To φάσμα διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο είναι αρκετά καθαρό, περιλαμβάνοντας αιχμές στα 100Hz και ίχνη ενδοδιαμόρφωσης από πολύ χαμηλές συχνότητες στη βάση της θεμελιώδους. Όλα αυτά, πάντως βρίσκονται κάτω από τα -120dBFS, επίδοση που είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει και αποτελούν επιβεβαίωση τόσο του χαμηλού jitter που εισάγει η συσκευή (όπως υπολογίστηκε) όσο και του πολύ χαμηλού θορύβου από το δίκτυο τροφοδοσίας.
Τέλος, οι καμπύλες διαφωνίας των καναλιών δείχνουν μια πολύ φροντισμένη στο σημείο αυτό κατασκευή. Η στάθμη του σήματος από το παρακείμενο κανάλι παραμένει σταθερά στην περιοχή των -110dB, χωρίς ίχνη αύξησης καθώς η συχνότητα αυξάνεται. Και στο σημείο αυτό, ο DAC2 HGC αποδείχθηκε ο καλύτερος που έχουμε μετρήσει εδώ και πολύ καιρό.

Σε ρυθμό συμβατικού, αναλογικού προενισχυτή, τώρα, ο DAC2 HGC κινήθηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο. Με παραμορφώσεις 0.001% (THD+N) και 0.0006% (ΙMD/SMPTE) και λόγο σήματος προς θόρυβο που προσεγγίζει τα -110dBr(A), δεν φαίνεται να έχει να ζηλέψει και πολλά πράγματα από έναν πολύ καλό dedicated προενισχυτή αντιθέτως μάλιστα, θα θέλαμε να βρει αρκετούς μιμητές από τον αντίστοιχο χώρο! Θα μπορούσε, ίσως, να έχει λίγο μεγαλύτερο περιθώριο υπερφόρτωσης, καθώς είδαμε παραμόρφωση 3% για σήμα 3.8Vrms στην είσοδο (και στάθμη εξόδου 4Vrms). Η διαφωνία των καναλιών κινήθηκε σε πολύ καλό επίπεδο και το γεγονός ότι στα 10kHz είδαμε -84.3dBr επιβεβαιώνει ότι έχουμε να κάνουμε με μια πολύ προσεκτική σχεδίαση. Το τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης μας ικανοποίησε αρκετά: Οι διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών κινήθηκαν στην περιοχή του 0.2-0.1dBr για το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής του ρυθμιστικού ενώ κοντά σε θέσεις μεγάλης εξασθένησης (γύρω στο “παρά τέταρτο”) η απόκλιση ήταν σημαντικά μεγαλύτερη, κοντά στο 0.8dBr. Τα ευρήματα αυτά δικαιώνουν την Benchmark η οποία προτείνει όλες οι ρυθμίσεις ευαισθησίας (της balanced εξόδου και των ακουστικών) να γίνονται με κριτήριο την θέση του ρυθμιστικού στάθμης, πάνω από το 40%.
To φάσμα του σήματος εξόδου για στάθμη 1Vrms και συχνότητα 1kHz/1.25kHz περιλαμβάνει μια σειρά από συνιστώσες με πολύ χαμηλή στάθμη, κάτω από τα -100dBr. Σε ανάλογα χαμηλή στάθμη βρίσκεται και η διαρροή του τόνου των 1.25kHz από το παρακείμενο κανάλι και η σχετική ενδοδιαμόρφωση που αυτός δημιουργεί.
Το φάσμα του θορύβου, έχοντας ως δεδομένη την αντίστοιχη μέτρηση μέσω ψηφιακής εισόδου, δεν έχει να προσθέσει περισσότερα πράγματα σε αυτό που ήδη γνωρίζουμε, ότι δηλαδή ο DAC2 HGC είναι πράγματι μια πολύ αθόρυβη συσκευή χωρίς προβλήματα hum και παρεμβολών.

Τέλος, οι παραμορφώσεις της αναλογικής πλευράς της συσκευής είναι πολύ χαμηλές, συγκρίσιμες με τις αντίστοιχες επιδόσεις που πέτυχε αυτή κατά τη μέτρηση από ψηφιακή είσοδο. Οι σχετικές καμπύλες (για στάθμη εξόδου 1Vrms) κινούνται κάτω από 0.003% με εμφανή αυξητική τάση πάνω από τα 10kHz αλλά ελάχιστη διαφοροποίηση σε συνάρτηση με την στάθμη, δείγμα μιας καλής σχεδίασης του αναλογικού σταδίου.
Αυτό φαίνεται ακόμη καλύτερα στο αντίστοιχο διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης όπου οι σχετικές καμπύλες (για την THD και την THD+N) παραμένουν σταθερές η πρώτη γύρω και κάτω από το 0.001% και η δεύτερη στην περιοχή των 0.003% μέχρι να φτάσει το κύκλωμα στο όριο υπερφόρτωσής του, λίγο πάνω από τα 3.5Vrms.