Audio Note Jinro

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει κανείς στη δοκιμή ενός ενισχυτή όπως ο Jinro, είναι το ηχείο που κληθεί αυτός να οδηγήσει. Από τη μια, η μικρή ισχύς και ο -συνήθως χαμηλός- συντελεστής απόσβεσης απαιτούν ηχεία με υψηλή ευαισθησία και πολύ ομαλή αντίσταση, ενώ από την άλλη αυτού του είδους τα ηχεία πολύ συχνά αποδεικνύονται πολύ πιο χρωματισμένα από τον ίδιο τον ενισχυτή, με αποτέλεσμα αντί να ακούς τον ενισχυτή, να ακούς, περισσότερο, τον χαρακτήρα του ηχείου. Όσοι διαβάζουν συχνά κείμενα του υποφαινόμενου θα γνωρίζουν ότι η τακτική αυτή δεν τον βρίσκει ιδιαίτερα σύμφωνο. Κατά την άποψή μου είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσει κανείς ένα ουδέτερο ηχείο και να συμβιβαστεί με τις στάθμες που μπορεί ο ενισχυτής να αποδώσει. Επειδή, πάντως, ο Jinro έμεινε για αρκετό καιρό στον χώρο των δοκιμών, είχα την ευκαιρία να τον ακούσω με δύο ακόμη ηχεία το Spicom F4 και το Bluetone Sirene 35. Από αυτά, το πρώτο είναι αρκετά ευαίσθητο, φθάνοντας τα 93dBSPL ενώ το δεύτερο έχει αρκετά ομαλή εμπέδηση, επομένως επιδρά πολύ λιγότερο στην πραγματική απόκριση ενός συστήματος του οποίου ο ενισχυτής έχει χαμηλό συντελεστή απόσβεσης. Απέφυγε ο Jinro τα ATC SCM-50PSL που χρησιμοποιώ συνήθως; Όχι, βέβαια και οφείλω να πω ότι παρά το γεγονός ότι, με απόσταση από τα ηχεία η οποία δεν ξεπέρασε τα 2.4 μέτρα, το σύστημα δεν μπορούσε να κινηθεί πολύ πάνω από τα 90dB στην θέση ακρόασης, τα αποτέλεσμα δικαίωσε την επιλογή αυτή, όπως θα δούμε αμέσως...
Ο Jinro ανήκει σε εκείνη την κατηγορία συσκευών που κάνουν αμέσως σαφή την παρουσία τους στον χώρο, επιβάλλοντάς σου να τις προσέξεις. Ο ενισχυτής είναι σε θέση να δημιουργήσει μεγάλο σε διαστάσεις soundstage με πραγματικά εξαιρετική δυνατότητα εστιασμού των ηχητικών πηγών, αέρα ανάμεσα στα όργανα και εξαιρετική αίσθηση κίνησης και λεπτομέρειας. Χωρίς να δημιουργεί την εντύπωση ότι η ηχητική σκηνή βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από τον ακροατή δεν καταπιέζει ποτέ και δεν υπερβάλλει όντας πάντα σε θέση να μεταφέρει την αίσθηση της ηχογράφησης. Η μεγάλη ορχήστρα βρίσκεται μπροστά σου και μπορείς να ακούσεις και να αισθανθείς τις μικρές λεπτομέρειες της ακουστικής του χώρου. Οι σολίστ εμφανίζονται σχεδόν απτοί ανάμεσα στα ηχεία και τα μικρά οργανικά σύνολα έχουν μια παρουσία που συναντά κανείς σπάνια. Σε έναν χώρο με στοιχειωδώς σωστή ακουστική και με ηχεία που είναι σε θέση να χειριστούν τέτοιου είδους πληροφορία, ο Jinro πραγματικά κάνει θαύματα και αναδείχθηκε σε έναν από τους καλύτερους ενισχυτές που έχω ακούσει.
Ο ενισχυτής αποδείχθηκε επαρκώς ουδέτερος ακόμη και με τα “δύσκολα” ATC. Το “επαρκώς” δεν θα πρέπει να θεωρηθεί καθόλου υποτιμητικό, εν προκειμένω, αφού θα πρέπει να πάρει κανείς ως δεδομένο ότι σε αυτή την κατηγορία τιμής και με αυτές τις προδιαγραφές, αυτό που είναι το ζητούμενο είναι ο σωστά υπολογισμένος χαρακτήρας, η άποψη αν θέλετε, που υπερθέτει ο ενισχυτής στο υπόλοιπο σύστημα. Κι εδώ, η Audio Note έχει κάνει πραγματικά πολύ καλή δουλειά. Οι χαμηλές συχνότητες είναι επιβλητικές, με πολύ καλή έκταση και εξαιρετική ισορροπία μεταξύ όγκου και λεπτομέρειας. Για την ακρίβεια, o Jinro είναι ένας από τους καλύτερους ενισχυτές στο θέμα αυτό, από όσους έχει τύχει να ακούσω τα τελευταία χρόνια, καθώς πετυχαίνει -ταυτόχρονα- να δημιουργήσει ένα επιβλητικό ηχητικό πεδίο (ανεξαρτήτως του είδους της μουσικής, τα καταφέρνει εξίσου καλά με τα ακουστικά όργανα όσο και με συνθ) αλλά και να μεταφέρει μικρές λεπτομέρειες και ιδιαιτερότητες της κάθε ηχογράφησης.
Η μεσαία περιοχή αναδεικνύεται εξαιρετικά με τις φωνές να αγγίζουν το όριο του συγκινητικού και τα χορωδιακά έργα να αποκτούν μια πολύ διαφορετική, “μεγάλη” παρουσία στο χώρο. Η δουλειά που έχει γίνει στο Jinro φαίνεται ξεκάθαρα στην απόδοση των πνευστών και των εγχόρδων: Το αποτέλεσμα είναι ευχάριστο, ποτέ σκληρό ή προβολικό και ο ακροατής πραγματικά απολαμβάνει κάθε ηχογράφηση ακόμη και την πιο επιθετική. Η ουσία εδώ, βρίσκεται στην εξής παρατήρηση: Ενώ είναι σαφές ότι υπάρχει ένας χαρακτήρας στην περιοχή, ο χαρακτήρας αυτός δεν είναι καθόλου ισοπεδωτικός και δεν εκφυλίζεται σε αυτή τη γλυκανάλατη λαμπάτη σούπα που όχι λίγες φορές συναντά κανείς σε ενισχυτές “με άποψη”. Ο ακροατής παραμένει πάντα σε θέσει να αξιολογήσει μια ηχογράφηση και να καταλάβει τις διαφορές μεταξύ δύο ακουσμάτων, ένα από τα οποία θα χαρακτήριζε “σκληρό” ή “επιθετικό” χωρίς όμως αυτό το άκουσμα να του τρυπάει τα αυτιά και να τον κάνει να σπεύδει προς το ρυθμιστικό στάθμης (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, αποδείχθηκε μάλλον μέτριο ως προς την ανάλυση και τον αριθμό των βημάτων του...). Αυτή η συμπεριφορά παρατηρήθηκε τόσο με τα Spicom και τα Sirene όσο και με τα ATC (τα οποία είναι αδίστακτα όσον αφορά σε τέτοια θέματα).

Η αέρινη, μεγάλη αίσθηση διατηρείται και στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων. Ο ενισχυτής δεν δείχνει να κοπιάζει ούτε στο ελάχιστο για να αποδώσει τον αρμονικό πλούτο, την ατάκα και την έκταση των οργάνων της περιοχής δημιουργώντας μια εντύπωση άνετης ισορροπίας και διαύγειας. Ιδανικά φωτεινός, ελάχιστα πιο γρήγορος (το σώμα στις αποσβέσεις μου φάνηκε λίγο πιο λεπτό) και με πολύ καλές δυνατότητες περιγραφής των δυναμικών αντιθέσεων, ο Jinro δεν είναι, εδώ, λιγότερο εντυπωσιακός σε σχέση με την χαμηλή και μεσαία περιοχή.
Άφησα για το τέλος το θέμα της στάθμης, επειδή το θεωρώ τετριμμένο. Όλοι συμφωνούμε ότι ένας ενισχυτής που αποδίδει κάτω από 20W και στοιχίζει 17 χιλιάρικα δεν είναι ένας ενισχυτής που θα τον αγοράσεις με κριτήριο τις δυνατότητες οδήγησης του, επομένως δεν έχει νόημα μια τέτοια κριτική. Αυτό που έχει νόημα είναι ότι ακόμη και πολύ κοντά στο όριο της υπερφόρτωσης ο Jinro δεν θα ακουστεί ποτέ δυσάρεστα αν κάποια στιγμή το παρακάνετε. Με δεδομένο μάλιστα τον εξαιρετικό του χαρακτήρα είναι βέβαιον ότι θα το παρακάνετε, όποιο ηχείο και αν έχετε συνδέσει στην έξοδό του, οπότε το αποτέλεσμα θα είναι πάντοτε αξιοπρεπές και ευχάριστο! Σαφώς, ταιριάζει με ευαίσθητα ηχεία και ομαλής εμπέδησης ηχεία αν και, προσωπικά, δεν θα τον έβλεπα καθόλου εκτός συζήτησης αν το σύστημα πρόκειται να καλύψει έναν μικρό χώρο (με αποστάσεις ηχείων-ακροατή στην περιοχή των 2 μέτρων περίπου).

Τελικώς...

... όπως γράφτηκε και στην εισαγωγή της δοκιμής αυτής, δεν είναι του παρόντος να αποφασίσουμε αν ο Jinro αποτελεί έναν επίγονο του Ongaku. Από την άλλη πάλι, δεν μπορείς να του αρνηθείς το γεγονός ότι είναι ένα πραγματικά εξαιρετικό ενισχυτικό με πολύ καλά σχεδιασμένο χαρακτήρα που δεν θα περάσει απαρατήρητο από κανέναν. Σε κερδίζει αμέσως με την συμπεριφορά του και θα αναδείξει κάθε θετική πλευρά ενός ακούσματος αντιμετωπίζοντας με διακριτικότητα τις αδυναμίες του. Δείτε τον και ακούστε τον από κοντά, έστω και και μόνο για την εμπειρία. Αξίζει τον κόπο!