ATC SCM19

Η ψευδοανηχοϊκή μέτρηση της απόκρισης του ηχείου (με κάτω όριο τα 300Hz), θέτει, από την αρχή, τους όρους του παιχνιδιού, καθώς είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ ομοιογενές ηχείο στην περιοχή των μεσαίων και των υψηλών συχνοτήτων, οι αποκλίσεις του οποίου δεν ξεπερνούν σε καμία περίπτωση τα ±3dB, όριο που καθορίζεται από μια και μοναδική έξαρση (χαρακτηριστική του τουίτερ, αν κρίνει κανείς από την αντίστοιχη μέτρηση του SCM40) γύρω από τα 11kHz. Στο υπόλοιπο φάσμα, το ηχείο παραμένει πεισματικά μέσα στο όριο των ±2.5dB ή και σε ακόμη πιο στενά πλαίσια, ειδικά στην μεσαία περιοχή. Η σχετική μέτρηση, επιβεβαιώνει, επίσης, την άποψή μας ότι το προστατευτικό πλέγμα που σχεδίασε η ATC για τη σειρά HiFi μπορεί να είναι λίγο “βιομηχανικό” σε εμφάνιση, είναι όμως -με διαφορά- το καλύτερο από όσα έχουμε μετρήσει μέχρι σήμερα με ελάχιστη συνεισφορά στο τελικό αποτέλεσμα (περιέργως, η ATC είναι υπεύθυνη και για το χειρότερο προστατευτικό που έχουμε μετρήσει/ακούσει μέχρι σήμερα: αυτό των SCM50 που χρησιμοποιούμε παγίως ως ηχείο αναφοράς...).
Η συνολική απόκριση του ηχείου, η οποία προκύπτει από splicing της near field μέτρησης του γούφερ και της ψευδοανηχοϊκής μέτρησης, επιβεβαιώνει τις αρχικές εκτιμήσεις: Το SCM19 είναι ένα καλά ισορροπημένο ηχείο με αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν τα ±2.4dB στη ζώνη διέλευσης (υπάρχουν κάποιες μικροδιαφορές σε σχέση με την ψευδοανηχοϊκή μέτρηση, επειδή στο διάγραμμα της συνολικής απόκρισης επιβάλλεται εξομάλυνση 1/3 της οκτάβας). Η μέση ευαισθησία (λαμβάνοντας υπόψιν μετρήσεις σε απόσταση οκτάβας από τα 125Hz μέχρι τα 16kHz) είναι κοντά στα 83dBSPL/2.83V/1m, μια επίδοση που αναμφίβολα κατατάσσει το SCM19 στα αναίσθητα ηχεία, γεγονός αναμενόμενο με βάση την αρχιτεκτονική του. Με βάση την μέση ευαισθησία, η απόκριση του ηχείου κυμαίνεται μεταξύ 40Hz και 23.2kHz (για αποκοπή -6dB) και μεταξύ 52Hz και 21.6kHz για αποκοπή -3dB, επιδόσεις πολύ κοντά στις τιμές που δημοσιεύει η εταιρία. Στα βασικά χαρακτηριστικά της απόκρισης, αξίζει να περιλάβει κανείς την ελάχιστη ενίσχυση κατά 1.2dB στην περιοχή των 110Hz και μια, σημαντική σε εύρος (1kHz-6.4kHz) αλλά πολύ μικρή σε στάθμη, μείωση της ευαισθησίας με κέντρο που προσεγγίζει την συχνότητα cross και δεν ξεπερνά τα 2.4dB.
Η σύγκριση της συνολικής απόκρισης επί του άξονα με αυτήν που υπολογίζεται με βάση τον μέσο όρο μετρήσεων σε ένα παράθυρο ±10° στον οριζόντιο και τον κατακόρυφο άξονα, δείχνει ένα ηχείο με ομαλή συμπεριφορά που “μαλακώνει” προοδευτικά στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων, πάνω από τα 2kHz.

Η μεταβολή του μέτρου της εμπέδησης του ηχείου είναι πολύ μικρή για συχνότητες πάνω από τα 100Hz και το φορτίο που βλέπει ο ενισχυτής είναι -σχεδόν- σταθερό. Η ελάχιστη τιμή των 5.6Ω περίπου εμφανίζεται στα 150Hz και μας επιτρέπει -εθιμοτυπικώς- να θεωρήσουμε το ηχείο 8ωμο αν και με βάση την τυπική προδιαγραφή ο πλέον σωστός χαρακτηρισμός θα ήταν 6ωμο. Κάτω από τα 100Hz πάντως, το SCM19 γίνεται αρκετά... ζωηρό. Με μέγιστη τιμή αντίστασης τα 50Ω θα επηρεάσει ενισχυτές με χαμηλό συντελεστή απόσβεσης ενώ και η μεταβολή της φάσης (από 47° επαγωγική στις 57° χωρητική) είναι σημαντική και αναμένεται να επιβαρύνει τον ενισχυτή. Τα καλά νέα, πάντως, είναι ότι η ελάχιστη τιμή του μέτρου της αντίστασης συμπίπτει με πολύ μικρή διαφορά φάσης (13°), επομένως δεν δημιουργούνται ιδιαιτέρως αρνητικές συνθήκες οδήγησης.
Η βηματική απόκριση του SCM19 είναι ιδιαίτερα ομαλή. Αν και το ηχείο δεν είναι χρονικώς ευθυγραμμισμένο, η μεταβατική περιοχή μεταξύ τουίτερ και μιντ/γούφερ είναι ιδιαίτερα ομαλή και η απόσβεση του ίδιου του γούφερ στα όρια του ιδανικού, χωρίς αξιόλογα ευρήματα.

Η υποψία ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα με μικρούς χρωματισμούς, επιβεβαιώνεται και από το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων. Εδώ, φαίνεται ένας συνολικά ταχύς ως προς τις αποσβέσεις χαρακτήρας, όπου το κυριότερο εύρημα είναι ένας συντονισμός γύρω από τα 3kHz (3mS για απόσβεση -25dBr). Ο, περισσότερο εμφανής, συντονισμός στα 3.9kHz έχει σαφώς ταχύτερη απόσβεση (2.6mS) ενώ σε λίγο υψηλότερη συχνότητα (5.3kHz), ο συντονισμός έχει χρόνο απόσβεσης 1.7mS). Στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων, το ηχείο είναι εξαιρετικά γρήγορο, χωρίς ορατά προβλήματα συντονισμών.
O τρόπος με τον οποίο ακτινοβολεί στον χώρο το SCM19 κατά το οριζόντιο επίπεδο είναι αρκετά ομαλός στην περιοχή των μεσαίων και υψηλών συχνοτήτων με το ηχείο να διατηρεί μια παραδειγματική ομοιογένεια, εντός του ορίου των 3dB μέχρι, τουλάχιστον, τα 8kHz και για γωνίες ±35°. Καθώς η συχνότητα αυξάνεται, πάντως, οι λοβοί στενεύουν αισθητά και είναι σαφές ότι απαιτείται το σωστό toe-in για να ακούσει κανείς όλες τις δυνατότητες του SCM19, το οποίο φαίνεται να είναι ένα ηχείο που είναι καλό να το ακούς από μικρές αποστάσεις.

Στο κατακόρυφο επίπεδο, τα πράγματα είναι ακόμη πιο αυστηρά: Το SCM19 θα πρέπει να τοποθετηθεί σε μια κατάλληλη βάση, η οποία θα φέρει τον ακουστικό άξονα στο ύψος των αυτιών του ακροατή (η ATC αναφέρει ότι ο ακουστικός άξονας διέρχεται από το μέσο της απόστασης των κέντρων των δύο μονάδων και ο ισχυρισμός της επαληθεύεται στην πράξη) και ενώ μικρές αποκλίσεις “προς τα κάτω” (δηλαδή με τον ακροατή ψηλότερα κατά 10-15°) δεν ενοχλούν σημαντικά, αποκλίσεις “προς τα πάνω” (δηλαδή με τον ακροατή χαμηλότερα από το ηχείο) θα πρέπει να αποφεύγονται πάση θυσία. Όπως θα περίμενε κανείς, οι μεγαλύτερες αποκλίσεις σε συνάρτηση με την γωνία εμφανίζονται στην μέτρηση που προσεγγίζει τη συχνότητα cross (2kHz).
Τέλος, το διάγραμμα που δείχνει τους χρωματισμούς της καμπίνας δεν περιλαμβάνει κάποια σημεία άξια παρατήρησης. Υπάρχουν κάποιοι εμφανείς συντονισμοί, ειδικά στα πλευρικά τοιχώματα, αλλά οι στάθμες τους παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και δεν αναμένεται να επηρεάζουν την απόδοση του ηχείου, στην πράξη.