MoFi MasterPhono

O MasterPhono αντικατέστησε το phono αναφοράς που χρησιμοποιώ συστηματικά (Rotel RHQ-10 “Michi”) με το υπόλοιπο σύστημα να είναι το γνωστό (Melos Line Series Plus, Parasound HCA3500, ATC SCM-50PSL). Ως πηγή χρησιμοποιήθηκε το Linn Sondek LP12 με βραχίονα τον Ittok LVII. Η κεφαλή ήταν η Linn Karma.
Η εγκατάσταση της συσκευής δεν είναι δύσκολη υπόθεση. Αυτό με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς είναι να ρυθμίσεις σωστά το φορτίο και το κέρδος, ώστε να χρησιμοποιήσεις σωστά την δυναμική περιοχή του ίδιου του προενισχυτή αλλά και του υπόλοιπου συστήματος. Ό,τι κάνεις από την πρόσοψη της συσκευής, μπορείς να το κάνεις και από το τηλεχειριστήριο, κάτι που πραγματικά διευκολύνει πολύ. Μια παρατήρηση, σε θέματα χρηστικότητας, θα μπορούσε να αφορά την απουσία ενός ρυθμιστικού ισορροπίας -το οποίο ο υπογράφων τείνει να θεωρήσει απαραίτητο, προκειμένου να αντισταθμίζεται η ισορροπία καναλιών της κεφαλής. Σε ό,τι αφορά τις πρώτες εντυπώσεις, ο MasterPhono, από την πρώτη στιγμή, σε προκαλεί να ακούσεις δίσκους και να δεις στην πράξη την απόδοσή του. Και, για να μειώσω την αγωνία, οφείλω να πω -εξαρχής- ότι δεν σε αφήνει απογοητευμένο. Το αντίθετο. Ο μεγάλος MoFi αποτελεί μια ακόμη (από τις ουκ ολίγες, βεβαίως) απόδειξη ότι το βινύλιο έχει παραπάνω πράγματα να δώσει, πράγματα που χάνονται στις λεπτομέρειες.

Με την εταιρία να δηλώνει στα επίσημα χαρακτηριστικά ένα... θηριώδες 85dB λόγο σήματος προς θόρυβο (για ρυθμίσεις MC) και τις μετρήσεις να συνηγορούν σε καλές επιδόσεις στον τομέα, το γεγονός ότι ο προενισχυτής είναι, πράγματι, αθόρυβος δεν προκαλεί, ίσως, έκπληξη. Όπως έχω ξαναγράψει, ο χαμηλός θόρυβος δεν αφορά μόνο το τι ακούς (αν ακούς δηλαδή θόρυβο ή όχι) αλλά και πώς “κάθεται” η ίδια η μουσική στο υπόβαθρο (είναι το ίδιο πράγμα αντικειμενικά, αλλά η ακουστική αίσθηση μπορεί να διαφέρει). Ο MasterPhono είναι πολύ σκοτεινός στο υπόβαθρο και κάνει την μουσική να ξεπηδά, να γεμίζει τον χώρο και να δημιουργεί μια εξαιρετική αίσθηση απόδοσης των μακροδυναμικών και της δυναμικής αντίθεσης. Αυτό θα πρέπει να το περιμένετε, βεβαίως, από αντίστοιχους δίσκους. Με το τυπικό “λασπόζο” υπερσυμπιεσμένο ροκ βινύλιο, μην περιμένετε και πολλά πράγματα... για προενισχυτή μιλάμε, όχι για υπέρ-ήρωα με μπέρτα. Αλλά αν, λέω “αν”, βάλετε έναν καλογραμμένο δίσκο, τότε υπάρχει περίπτωση να ακούσετε πράγματα για πρώτη φορά και αυτό οφείλεται στον πολύ χαμηλό θόρυβο του MasterPhono, ο οποίος μπορεί να αποδώσει με χαρακτηριστική άνεση το μακροδυναμικό προφίλ μιας καλής χάραξης και να δημιουργήσει μια επιβλητική αίσθηση στον χώρο, άκοπα, προβάλλοντας τις λεπτομέρειες με τον σωστό τρόπο.

Η τονική ισορροπία, σίγουρα το περιμένατε, είναι υπεράνω κριτικής. Το άκουσμα με τον MoFi στην θέση του προενισχυτή phono αναφοράς διατήρησε την ουδετερότητά τους και, ίσως, απέκτησε μια πιο διαυγή, γρήγορη και σαφή απόδοση της κατώτερης περιοχής, καθώς ακούστηκε δεμένο, όσο πρέπει ογκώδες και, κατά περίπτωση, επιβλητικό. Ο MasterPhono ακούστηκε καλύτερος από την αναφορά στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων ειδικά σε θέματα παρουσίας και ελέγχου. Η επίδοση αυτή φάνηκε να έχει συνέχεια σε όλη την περιοχή των χαμηλών. Το άκουσμα ήταν καθαρό και γρήγορο, χωρίς υπερβολές, με τον ρυθμό να περιγράφεται με άνεση, αίσθηση ροής και σοβαρές δυνατότητες... foot-tapping.
Η μεσαία περιοχή αποδόθηκε με λεπτομέρεια, πολύ καλό layering, εξαιρετική φωτεινότητα και δεν θα ακουστεί ποτέ υπερβολικά κοντά στον ακροατή ή κουραστικά. Αυτό που παίρνεις είναι αίσθηση ισορροπίας, πολύ καλή απόδοση της άρθρωσης των φωνών και εντυπωσιακές χορωδίες που γεμίζουν τον χώρο με άνεση.
Ψηλά, πήρα πολύ καλή αίσθηση έκτασης και αέρα, με καλά χαρακτηριστικά ταχύτητας. Τα μέτωπα και το σώμα αποδόθηκαν πολύ σωστά και οι αποσβέσεις ήταν λίγο πιο γρήγορες από όσο έχω συνηθίσει από την αναφορά. Ο αρμονικός πλούτος αποδόθηκε καλοζυγισμένα , χωρίς υπερβολική θερμότητα, συνολικά μια παρουσία που -αρχικώς- εντυπωσιάζει και στην συνέχεια, όταν την συνηθίσεις, γίνεται ένα εργαλείο για να (ξανά) απολαύσεις την δισκοθήκη σου.

Η στερεοφωνική εικόνα είναι πραγματικά υψηλού επιπέδου (με τους αντίστοιχης ποιότητας δίσκους και ένα αξιόλογο front-end βεβαίως). Σαφή όρια, καλό βάθος και σοβαρές δυνατότητες περιγραφής της κίνησης, είναι τα στοιχεία που επιτείνουν τον ρεαλισμό σε μια καλή χάραξη.
Αφήνω έξω από τη συζήτηση την δυνατότητα να ρυθμίσεις το φορτίο από τον καναπέ (αν έχεις τέτοιες ανησυχίες) και να παίξεις με το αζιμούθιο της κεφαλής, αν πιάνουν τα χέρια σου. Όχι μόνο αποτελεσματικός, αλλά και διασκεδαστικός, επομένως.
Αν έγραφα μια λίστα τύπου Αη-Βασίλη στον Madnick, αυτή θα περιελάμβανε ένα καλό ρυθμιστικό balance και έναν κατάλληλο δίσκο τεστ για τις μετρήσεις του αζιμουθίου (και άλλες). Μην ξεχνάμε, ότι η MoFi/Mobile Fidelity παράγει δίσκους και η σίγουρα η κατηγορία τιμής υποστηρίζει την συνοδεία της συσκευής από έναν τέτοιοι δίσκο. Έλα, τώρα Peter... εσύ το ξεκίνησες!

Τελικώς...

...έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικά σοβαρό προενισχυτή phono και αυτό είναι βαριά κουβέντα, επειδή οι συγκεκριμένες συσκευές είναι πραγματικά απαιτητικές στο επίπεδο του σχεδιασμού και της υλοποίησης. Πλήρης σε θέματα συνδεσιμότητας, όμορφος και με δυνατότητες ώστε να “παίξεις” με το σύστημα σου, είναι ένα προϊόν αναφοράς. Αν έχετε ένα ανάλογο πλατό, είναι φτιαγμένος για εσάς!