Octave Audio Phono Module

Η εργαστηριακή αξιολόγηση του Phono Module περιέλαβε, κατά περίπτωση, και τα τρία αρθρώματα που είχαμε στην διάθεση μας, το ημιαγωγικό MC (IN 2), το single ended MC step-up (IN 6) και το balanced MC step-up.
Η ευαισθησία του προενισχυτή κινήθηκε σε τυπικά επίπεδα με την single ended είσοδο (IN 2) να απαιτεί 122.5μVrms για 316mV έξοδο και την balanced είσοδο (IN 7) να απαιτεί, όπως είναι αναμενόμενο αρκετά υψηλότερη στάθμη, στα 236μVrms, για την ίδια έξοδο. Οι τιμές αυτές δίνουν κέρδος κοντά στα 70dB στην πρώτη περίπτωση (68.2dB) και κοντά στα 63dB (62.5dB) στην δεύτερη.
Τα περιθώρια υπερφόρτωσης κινούνται σε πολύ καλά επίπεδα. Η έξοδος του προενισχυτή φθάνει στο όριο του ψαλιδισμού για έξοδο 10.2Vrms, μια επίδοση που αντιστοιχεί σε περιθώριο 30dB και για τις δύο εισόδους, με στάθμη αναφοράς την ονομαστική στάθμη line (316mVrms).
Οι στατικές μετρήσεις θορύβου κινούνται σε τυπικά επίπεδα για την ημιαγωγική είσοδο (IN 2), 47dBr(A) περίπου, με αναφορά τα 316mVrms και 58dBr(A) με αναφορά το 1Vrms στην έξοδο, αλλά εκτοξεύονται σε πολύ καλές/εξαιρετικές τιμές για την balanced step-up MC (ΙΝ 7), φθάνοντας τα 69dBr(A) με αναφορά τα 316mVrms και τα 79dBr(A) με αναφορά το 1Vrms στην έξοδο, μια τιμή η οποία είναι η υψηλότερη που έχουμε μετρήσει.
Οι αρμονικές παραμορφώσεις ήταν τυπικές στην περίπτωση του αρθρώματος IN 2, με επιδόσεις της τάξης του 0.1% στην μέτρηση της THD, αυξημένες στην περιοχή του 0.3%-0.4% στην μέτρηση της THD+N. Με το άρθρωμα IN 7 τα πράγματα βελτιώνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό, με τις επιδόσεις να βρίσκονται δύο τάξεις μεγέθους χαμηλότερα, στην περιοχή του 0,005% (THD) και μιας τάξης μεγέθους, στην περιοχή του 0.03%-0.04% (THD+N).
Σε ότι αφορά τις στατικές μετρήσεις, το μόνο σημείο στο οποίο υπερτερεί η ημιαγωγική είσοδος είναι στην διαφωνία καναλιών. Εδώ, με το άρθρωμα IN 2, ο Phono Module κινήθηκε στα -63.5dB (316mVrms/10kHz), ενώ με το άρθρωμα IN 7 κινήθηκε στα -47dB (316mVrms/10kHz).
Η ακρίβεια της αποέμφασης RIAA κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα με την μέγιστη απόκλιση να εντοπίζεται στην χρονική σταθερά των 3180μs (+0.78dB) και τις τιμές στις δύο άλλες χρονικές σταθερές, 318μs και 75μs, να είναι πολύ χαμηλότερες, στα +0.06dB και στα +0.1dB αντιστοίχως.
Οι επιδόσεις αυτές οδηγούν σε μια απόκριση συχνότητας η οποία είναι πρακτικώς επίπεδη, με αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν το 1dB στην περιοχή των πολύ χαμηλών συχνοτήτων καθώς και πολύ ψηλά. Η ισορροπία των καναλιών είναι παραδειγματική, στο 0.01dB, με μια τάση επιδείνωσης πάνω από τα 10kHz. Στα 20kHz βρίσκεται κοντά στα 0.2dB. Τα σχετικά διαγράμματα δείχνουν και την απόκριση του υποηχητικού φίλτρου.

Το φάσμα της εξόδου για σήμα 1kHz στην είσοδο και στάθμη αναφοράς τα 316mVrms εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από το άρθρωμα της εισόδου, κάτι που είναι φυσικά αναμενόμενο.
Με το ημιαγωγικό στάδιο (IN 2) μπορεί, κάποιος, να διακρίνει μια δεύτερη αρμονική, στην περιοχή των -70dBr, με τα υπόλοιπα ευρήματα να χάνονται γρήγορα κάτω από τα -80dBr (βοηθά, φυσικά, και η απόκριση συχνότητας του συστήματος η οποία επηρεάζεται από την αποέμφαση)...
... ενώ με την single ended step-up είσοδο (IN 6), τα πράγματα βελτιώνονται, με την δεύτερη αρμονική να βρίσκεται στα -80dBr και το υπόλοιπο φάσμα να βρίσκεται κάτω από τα -90dBr.

Η balanced step-up είσοδος, λύνει το πρόβλημα της αρμονικής παραμόρφωσης με τρόπο... εντυπωσιακό. Μια ελάχιστη, τρίτη αρμονική είναι μετά βίας ορατή, κάτω από τα -100dBr.
Τα φάσματα θορύβου περιλαμβάνουν, κατά κύριο λόγο, ευρήματα που σχετίζονται με την τροφοδοσία, με συνιστώσες τόσο στα 50/100Hz όσο και στις ανώτερες συχνότητες που προκύπτουν από το hum. Στην περίπτωση του ημιαγωγικού σταδίου εισόδου (IN 2), υπάρχουν ισχυρές συνιστώσες στα 50Hz (-50dBr, με αναφορά τα 316mVrms), στα 100Hz (λίγο κάτω από τα -60dBr) και στα υποπροϊόντα τους...

... επίδοση που βελτιώνεται ορατά με την χρήση του single Ended step-up (ΙΝ 6) το οποίο φαίνεται να προσφέρει μια βελτίωση στην περιοχή των 10dB)...
... ενώ με το balanced step-up στάδιο εισόδου (IN 7), τα πράγματα αλλάζουν σημαντικά. Εδώ, η παρουσία του τροφοδοτικού ελαχιστοποιείται (50Hz/-55dBr περίπου) και το σύνολο των ευρημάτων βρίσκεται κάτω από τα -100dBr για συχνότητες πάνω από τα 600Hz, με την συσκευή να μαζεύει, επίσης, πολύ λιγότερο θόρυβο στην περιοχή των πολύ υψηλών συχνοτήτων.

Μια παρόμοια λογική είδαμε και στον τρόπο μεταβολής της παραμόρφωσης (THD/THD+N) σε συνάρτηση με την στάθμη εξόδου. Με την ημιαγωγική είσοδο (IN 2), οι τιμές της αρμονικής παραμόρφωσης πέφτουν στην περιοχή του 0.007% για στάθμες εξόδου μεταξύ 4Vrms και 8Vrms (μια τιμή κάπως υψηλή, ακόμη και αν ο Phono Module οδηγεί απευθείας τελικό ενισχυτή). Η καμπύλη της THD+N έχει την ίδια μορφή αλλά βρίσκεται -λογικά- υψηλότερα καθώς περιλαμβάνει και τον θόρυβο.
Με την single ended step-up είσοδο, οι επιδόσεις βελτιώνονται. Η παραμόρφωση βρίσκεται στην περιοχή του 0.004%, στην καλύτερη περίπτωση και κάτω από το 0.01%, για στάθμες πάνω από τα 2Vrms...

… ενώ -ως συνήθως- το άρθρωμα IN 7 (balanced step-up) αποδείχθηκε το καλύτερο με διαφορά, όχι μόνο επιτυγχάνοντας την καλύτερη επίδοση (στην περιοχή του 0.002% THD), αλλά παραμένοντας σε χαμηλές τιμές για μεγαλύτερο εύρος στάθμης εξόδου, από τα 400mVrms περίπου, μέχρι να προσεγγιστεί η στάθμη υπερφόρτωσης.
Η μεταβολή της παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα είναι, με όλα τα αρθρώματα, ιδιαίτερα ομαλή και χωρίς εκπλήξεις. Φυσικά, η συμπεριφορά των διαφορετικών κυκλωμάτων αντικατόπτρισε αυτά που είδαμε σε όλες τις προηγούμενες μετρήσεις. Τα single ended αρθρώματα κινήθηκαν στην περιοχή του 0.2%-0.3%, με το single ended step-up να είναι εμφανώς καλύτερο, ενώ σε δική του κατηγορία, το άρθρωμα balanced step-up, βρέθηκε μια τάξη μεγέθους χαμηλότερα, στο 0.03%.
Με βάση τα ευρήματα, δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιό από τα τρία αρθρώματα είναι το καλύτερο.