Chario Constellation MKII Delphinus

Η συμπεριφορά του Delphinus ως φορτίο έχει θετικές και αρνητικές πλευρές. Στις πρώτες, θα πρέπει, ασφαλώς, να καταχωρηθεί η μικρή, σχετικώς, διακύμανση του μέτρου της εμπέδησης, η οποία κυμαίνεται από μια ελάχιστη τιμή 3,5Ω μέχρι μια μέγιστη 17Ω περίπου, καθώς και το γεγονός ότι η φάση της εμπέδησης κινείται μέσα στα συνήθη όρια των ±36° (με ελάχιστες αποκλίσεις, φθάνοντας τις +37° στα 20Ηz και στις -39° στα 30Hz. Επιπροσθέτως, αυτές οι μέγιστες τιμές αντιστοιχούν σε εντελώς λογικές τιμές μέτρου της εμπέδησης (στην περιοχή των 8Ω και στις δύο περιπτώσεις), επομένως το ηχείο δεν καταπονεί θερμικώς τον ενισχυτή σε μεγάλο βαθμό. Αυτό σημαίνει ότι το ηχείο δεν θα πει “όχι” στην οδήγησή του από έναν ενισχυτή με μέτριο ή χαμηλό συντελεστή απόσβεσης. Στις αρνητικές πλευρές του χαρακτήρα του Delphinus θα πρέπει να καταχωρηθεί η αρκετά χαμηλή τιμή της ελάχιστης αντίστασης (3,5Ω), με βάση την οποία το ηχείο είναι κλασικό 4ωμο, κάτι που θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν στην επιλογή του ενισχυτή. Επιπροσθέτως, στο σχετικό διάγραμμα μπορεί να παρατηρήσει κανείς έναν συντονισμό στην περιοχή των 700Hz.
Ο συντονισμός αυτός, πιθανώς, φαίνεται και στο διάγραμμα της ψευδοανηχοϊκής απόκρισης ως μια ήπια μείωση της ευαισθησίας μεταξύ 700Hz-1kHz, με την απόκριση του ηχείου, πάνω από το 1kHz να παραμένει μέσα στα όρια των ±3dB μέχρι τα 8kHz περίπου, με ελάχιστες διακυμάνσεις. Πάνω από τα 8kHz, υπάρχει μια ενίσχυση της ευαισθησίας, η οποία γίνεται σημαντική πάνω από τα 15kHz, χωρίς όμως να έχει χαρακτηριστικά συντονισμού από τον θόλο του τουίτερ. Η τοποθέτηση του προστατευτικού πλέγματος, μειώνει το φαινόμενο αυτό (στην περιοχή των 15kHz), εισάγει, όμως, μεγαλύτερες διακυμάνσεις στην περιοχή 3-7kHz. Με βάση αυτά, θεωρούμε ότι η ακρόαση του Delphinus θα πρέπει να γίνεται χωρίς τα προστατευτικά.

Η συνολική απόκριση του ηχείου αποκαλύπτει έναν αρκετά ομοιογενή χαρακτήρα, από την περιοχή των ανώτερων χαμηλών μέχρι τα 8kHz περίπου με μια πολύ “μετρημένη” ενίσχυση στην περιοχή των 100Hz (+1,7dB). Η μέση ευαισθησία του Delphinus υπολογίστηκε στα 86dB/2,83Vrms/1m και με βάση αυτήν τα σημεία -3dB για την αποκοπή στις χαμηλές και τις υψηλές συχνότητες είναι 63Hz και 20,5kHz αντιστοίχως με το περισσότερο ρεαλιστικό όριο των -6dB να βρίσκεται στα 55Ηz και στα 21,5kHz.
Αρκετό ενδιαφέρον έχει η μέση απόκριση του ηχείου (μέσος όρος μετρήσεων σε στερεά γωνία ±10°). Εδώ, με αντίτιμο μια μείωση της ευαισθησία πάνω από τα 15kHz) παίρνουμε μια σημαντικά καλύτερη ομοιογένεια μέχρι τα 10kHz, μια συμπεριφορά ή οποία ίσως είναι απότοκη του σχεδιασμού του τουίτερ και του κυματοδηγού του και γενικώς του τρόπου με τον οποίο το ηχείο ακτινοβολεί στο χώρο.
Η βηματική απόκριση του Delphinus είναι τυπικώς καλή, με κάποια ήπια φαινόμενα μετάβασης από το τουίτερ στο μιντ/γούφερ και καλή απόσβεση στις χαμηλές συχνότητες. Από το σχετικό διάγραμμα απουσιάζει οποιοδήποτε ίχνος συντονισμού από τον θόλο του τουίτερ.

Το διάγραμμα των αποσβεννυμένων φασμάτων περιλαμβάνει δύο αρκετά ισχυρούς συντονισμούς, με χρόνο απόσβεσης μεγαλύτερο των 2ms, γύρω από τα 1700Hz και τα 3kHz. Κατά τα άλλα, το ηχείο είναι αρκετά γρήγορο χωρίς σοβαρά προβλήματα, με τα σημαντικότερα ευρήματα να βρίσκονται στα 4,2kHz (1,7ms), 5,8kHz (1,4ms) και 10,2kHz (1ms).
Η πολική απόκριση στο οριζόντιο επίπεδο δείχνει το πώς έχει υλοποιηθεί η ιδέα της Chario σε ότι αφορά τις ανακλάσεις στις υψηλές συχνότητες: Μέχρι τα 4kHz, το Delphinus εκπέμπει ομοιογενώς στον χώρο (με την εξασθένηση -6dB να απαιτεί γωνίες ±60°) αλλά από τα 8kHz και πάνω αρχίζει να “στενεύει” γρήγορα. Οι λοβοί των 16kHz και των 20kHz, επιβάλλουν την ακρόαση του ηχείου στον άξονα, με αρκετά αυστηρό τρόπο, είναι η αλήθεια.

Η εικόνα αυτή δεν αλλάζει και στην μέτρηση στο κατακόρυφο επίπεδο. Το ηχείο παραμένει ομοιογενές για συχνότητες μέχρι, περίπου, τα 4kHz και για γωνίες μέχρι τις -30° αλλά γίνεται εμφανώς κατευθυντικό στις υψηλές συχνότητες. Το συμπέρασμα είναι ένα: Η τοποθέτηση του Delphinus σε σχέση με τον ακροατή είναι κρίσιμη και θα πρέπει να γίνει επιμελώς, είτε στο σωστό ράφι, είτε σε μία σωστή βάση. Επιπροσθέτως, στην δεύτερη περίπτωση, η βάση θα πρέπει να προσφέρει μια επιφάνεια επάνω στην οποία θα εκτονώνεται το bass reflex. Το toe-in είναι απαραίτητο.
Τέλος, η ακαμψία της καμπίνας φαίνεται να είναι πολύ καλή, ειδικά στην περίπτωση της μέτρησης των πλευρικών τοιχωμάτων, όπου με εξαίρεση έναν συντονισμό στα 350Hz περίπου, οι επιταχύνσεις βρίσκονται συστηματικά κάτω από τα -70dBm/sec². Η μπάφλα είναι λίγο πιο “ζωηρή” εμφανίζοντας δύο ακόμη συντονισμούς, λίγο πάνω από το 1kHz (-52dBm/sec²) και στην περιοχή των 4,5kHz (-62dBm/sec²).