Lamm L2.1 Reference/M1.2 Reference

O L2.1 Reference έχει τυπική ευαισθησία (366mVrms για έξοδο 1Vrms) αλλά είναι πραγματικά ανεξάντλητος σε ό,τι αφορά τα περιθώρια υπερφόρτωσης. Άντεξε την μέγιστη στάθμη εξόδου του αναλυτή (πάνω από 9Vrms στην είσοδο του, δηλαδή) αποδίδοντας κάτι παραπάνω από 25Vrms στην έξοδο (26.7Vrms για την ακρίβεια). Με βάση αυτά τα δεδομένα, είναι μάλλον απίθανο να κλιπάρεις τον L2.1 με οποιαδήποτε πηγή στην είσοδο καθώς είναι βέβαιον ότι θα έχουν διαμαρτυρηθεί ο τελικός ενισχυτής και τα ηχεία πολύ νωρίτερα!
Οι στατικές μετρήσεις του προενισχυτή δείχνουν ένα κύκλωμα με πολύ χαμηλές παραμορφώσεις και χαμηλό θόρυβο. Μετρήσαμε 0.007% THD+N και 0.004% THD χωρίς εμφανή τάση αύξησης των τιμών σε συνάρτηση με την συχνότητα. Η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης κινήθηκε σε αναλόγως χαμηλά επίπεδα (0.003%, SMPTE) ενώ με στάθμη αναφοράς το 1Vrms στην έξοδο ο θόρυβος ήταν -90dBr(A). Όπως θα περίμενε κανείς με βάση το κύκλωμα του, ο L2.1 έχει μεγάλη δυναμική περιοχή, η οποία ξεπέρασε κατά τι τα 112dB, μια επίδοση η οποία μπορεί να θεωρηθεί εξωπραγματική (ως πραγματική μέτρηση) και δεν την έχουμε ξανασυναντήσει.
Η διαφωνία μεταξύ των καναλιών είναι χαμηλή (-84dBr, με αναφορά το 1Vrms/10kHz) ενώ κορυφαίο ήταν και το τράκινγκ του ρυθμιστικού στάθμης, με σφάλμα που δεν ξεπέρασε το 0.06dBr (με αναφορά το 1Vrms/1kHz) και αυτό σε ρύθμιση μεγάλης εξασθένησης (στο “παρά τέταρτο”, δηλαδή για εξασθένηση -36dB περίπου). H ακρίβεια βαίνει αυξανόμενη στην υπόλοιπη διαδρομή των ρυθμιστικών, κινούμενη μεταξύ 0.05dBr και 0.004dBr.
Η απόκριση συχνότητας του προενισχυτή είναι πρακτικώς επίπεδη μέχρι τα 50kHz περίπου, όπου αρχίζει να γίνεται ορατή μια εξασθένηση. Στο όριο της μέτρησης (80kHz) η εξασθένηση αυτή ήταν μικρότερη από 0.5dB). Χαμηλά, η συμπεριφορά είναι παρόμοια, με την εξασθένηση να ξεκινά από τα 100Hz περίπου και να μην ξεπερνά το 0.7dBr στα 10Hz. Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι κορυφαία (κατά πάσαν πιθανότητα, η κορυφαία που έχουμε δει μέχρι σήμερα σε οποιαδήποτε συσκευή).
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο περιλαμβάνει μια σειρά από αρμονικές (ισχυρότερη η δεύτερη, κοντά στα -90dBr) με τις στάθμες να πέφτουν γρήγορο κάτω από τα -110dBr. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι μπορεί κανείς να διακρίνει, στο σχετικό διάγραμμα, την όγδοη αρμονική κοντά στα -130dBr, με το κατώφλι του θορύβου να βρίσκεται ακόμη χαμηλότερα!

Ανάλογα κορυφαία συμπεριφορά έχει ο προενισχυτής και σε θέματα παραμόρφωσης ενδοδιαμόρφωσης. Ο L2.1 Reference είναι η πρώτη συσκευή που συναντούμε της οποίας οι συνιστώσες ενδοδιαμόρφωσης πέμπτης τάξης βρίσκονται κάτω από το επίπεδο του θορύβου στην μέτρηση. Η τρίτη τάξη βρίσκεται στην περιοχή των -110dBr ενώ η δεύτερη τάξη (1kHz) μόλις ξεπερνά τα -100dBr. Είναι σαφές, ότι έχουμε να κάνουμε με κορυφαίες επιδόσεις.
Το φάσμα του θορύβου δείχνει μια συσκευή με πολύ χαμηλό επίπεδο θορύβων. Στο σχετικό διάγραμμα μπορεί κανείς να διακρίνει τα ίχνη του τροφοδοτικού (50Hz και 150Hz ελάχιστα πάνω από τα -100dBr) καθώς και ελάχιστο υψίσυχνο θόρυβο τον οποίο “μαζεύει” η συσκευή από τα περιβάλλον (κάτω από τα -110dBr στην περιοχή πάνω από τα 30kHz).

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα και την στάθμη, επιβεβαιώνει τις στατικές μετρήσεις. Ο προενισχυτής παραμένει γύρω και κάτω από το 0.01% για στάθμες -20dBr (με στάθμη αναφοράς τα 2Vrrms) και κινείται γύρω από τα 0.007% για στάθμες -1dBr χωρίς καμία διάθεση αύξησης των τιμών όσο η συχνότητα αυξάνει.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη δείχνει ότι ο προενισχυτής έχει τις καλύτερες επιδόσεις στην περιοχή μεταξύ 400mVrms και 1.5Vrms περίπου, με τιμές THD που αγγίζουν το 0.004%. Από τα 2Vrms περίπου η παραμόρφωση αυξάνεται σταδιακά. Στο όριο της μέτρησης (λίγο πάνω από τα 25Vrms) ο ενισχυτής δεν είχε ξεπεράσει το 0.09%.

Στο όριο του ψαλιδισμού (0.3%THD+N) ο M1.2 Reference απέδωσε 169Wrms σε φορτίο 8Ω και 289Wrms σε φορτίο 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος x1.7 φαίνεται να έχει σημαντικά αποθέματα για την οδήγηση ηχείων των οποίων η εμπέδηση μεταβάλλεται έντονα. Οι μετρήσεις έγιναν με τον διακόπτη πόλωσης στην θέση για χαμηλό φορτίο. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε κοντά στο 98, τιμή που θα πρέπει να θεωρηθεί καλή.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης κινήθηκαν σε πολύ καλά επίπεδα, με τον ενισχυτή να εμφανίζει 0.05% THD και THD+N με ελάχιστη τάση αύξησης σε συνάρτηση με την συχνότητα (0.06% στα 10kHz) με φορτίο 8Ω και την αναμενόμενη αύξηση των τιμών στο 0.12% και 0.13% (THD και THD+N αντιστοίχως) και 0.14% και 0.15% για σήματα 10kHz, για φορτίο 4Ω. Παρόμοια συμπεριφορά είχε και η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης με τιμές στα 0.041% και 0.106% για φορτία 8Ω και 4Ω, αντιστοίχως (SMPTE).
Ο λόγος σήματος προς θόρυβο, με στάθμη αναφοράς αυτήν που αντιστοιχεί σε 1Wrms/8Ω μετρήθηκε στα -77dBr(A) και η δυναμική περιοχή στα 90dB.
Η απόκριση συχνότητας του M1.2 Reference, με φορτίο 8Ω, παρουσιάζει ελάχιστες αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν τα 0.3dBr μέχρι το όριο της μέτρησης (60kHz), με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό η αποκοπή να ξεκινά από αρκετά νωρίς (κοντά στα 3kHz με 0.1dB περίπου στα 20kHz). Με σύνθετο φορτίο, ο υψηλός συντελεστής απόσβεσης κάνει αισθητή την παρουσία του με πολύ μικρές αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν το 0.1dB.
Το φάσμα στην έξοδο του ενισχυτή, με σήμα 1kHz στην είσοδο δεν κρύβει εκπλήξεις. Με φορτίο 8Ω, περιλαμβάνει μια σειρά από αρμονικές που ξεκινούν από τα -70dBr και μειώνονται γρήγορα, πέφτοντας κάτω από τα -100dBr μετά την πέμπτη αρμονική.

Με φορτίο 4Ω, οι αρμονικές γίνονται λίγο ισχυρότερες (με την τρίτη αρμονική να φθάνει τα -60dBr και και την δεύτερη ελάχιστα χαμηλότερα.
Ανάλογη συμπεριφορά γίνεται εμφανής και στα διαγράμματα της παραμόρφωσης ενδοδιαμόρφωσης. Με φορτίο 8Ω είναι εμφανείς οι συνιστώσες τρίτης και πέμπτης τάξης, κοντά στα -70dBr και στα -90dBr αντιστοίχως, με την συνιστώσα δεύτερης τάξης να ξεπερνά λίγο τα -80dBr...

... ενώ με φορτίο 4Ω υπάρχει μια σαφής αύξηση των σχετικών μεγεθών, κάτι που ήδη φαίνεται και από τις στατικές μετρήσεις (αν και αυτές γίνονται με διαφορετική μεθοδολογία).
Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την συχνότητα ακολουθεί, επίσης, την πεπατημένη. Με φορτίο 8Ω, o ενισχυτής κινείται μεταξύ 0.05% και 0.06% (THD+N) μέχρι τα 10kHz περίπου, σημείο από όπου ξεκινά μια άνοδος των τιμών, ενώ με φορτίο 4Ω η σχετική καμπύλη έχει μετατοπιστεί ψηλότερα, κοντά στο 0.2% με παρόμοιες αυξητικές τάσεις. Στο όριο της μέτρησης (20kHz) οι μέγιστες τιμές που πήραμε ήταν 0.085% (8Ω) και 0.2% (4Ω).

Η παραμόρφωση σε συνάρτηση με την ισχύ και το φορτίο στην έξοδο δείχνει ότι η υπερφόρτωση έρχεται σχετικώς προοδευτικά, με σημεία εκκίνησης γύρω στα 150Wrms/8Ω και στα 240Wrms/4Ω. O ενισχυτής ξεπερνά άνετα τις, μάλλον συντηρητικές, τιμές που δίνει ο κατασκευαστής.
Η απόκριση του M1.2 Reference σε τετραγωνικό σήμα (1kHz, 103Vpp) υποδηλώνει ένα στάδιο εξόδου με πολύ σοβαρές αξιώσεις σε θέματα ταχύτητας. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 0.714μs και ο ρυθμός ανύψωσης ήταν ο μεγαλύτερος που έχουμε μετρήσει σε ενισχυτή μέχρι σήμερα, στα 118V/μs.