Dual Primus Maximus/Ortofon Quintet Bronze

Το Primus Maximus αντικατέστησε το πλατό αναφοράς (Linn Sondek LP12/Ittok/Karma) και ανέλαβε να οδηγήσει τον προενισχυτή phono RHQ-10 της Rotel. Το υπόλοιπο σύστημα ήταν το γνωστό, με τον προενισχυτή Melos Plus Series Line, τον τελικό Parasound HCA3500 και τα ηχεία SCM-50PSL της ATC.
Το αρχικό set-up δεν θα κουράσει και πολύ. Οι ρυθμίσεις του βραχίονα είναι προφανείς και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τοποθετήσεις το Primus Maximus σε μια καλή επιφάνεια, να βάλεις το πλατό και να το συνδέσεις στον προενισχυτή. Η οριζοντίωση γίνεται πολύ εύκολα καθώς τα σημεία στήριξης περιστρέφονται άνετα. Η αίσθηση από την χρήση του πλατό είναι πολύ θετική. Η εκκίνηση είναι γρήγορη και η μεγάλη ροπή επιτρέπει το άνετο καθάρισμα του δίσκου.
Η πρώτη εντύπωση ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα: Όντας -προφανώς- συνηθισμένος στον ήχο των συσκευών με ιμάντα, μου ήταν άμεσα αντιληπτό ότι το προφίλ του θορύβου του Primus Maximus ήταν τελείως διαφορετικό, κάτι που πολύ πιθανώς οφείλεται στην αρχιτεκτονική του.
Κατ' αρχήν, οι στάθμες του θορύβου ήταν ιδιαίτερα χαμηλές, ίσως οι χαμηλότερες που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια. Το υπόβαθρο είναι πολύ σκοτεινό, επάνω του προβάλλονται πολλές λεπτομέρειες, περιλαμβανόμενων και των όποιων προβλημάτων στο τράκινγκ (οφειλόμενα στην κεφαλή, στην γεωμετρία, στις ρυθμίσεις των δυνάμεων ή, απλώς, στην φθορά του δίσκου). Αυτά τα πράγματα, συχνά, κρύβονται κάτω από τους μηχανικούς θορύβους, ακόμη και σε ένα πολύ καλό σύστημα. Στην συνέχεια, απουσιάζει η ασάφεια στην στερεοφωνική εικόνα που έχουν τα αναλογικά συστήματα, συχνά με την μορφή μιας “μεγάλης εικόνας”, εκεί που δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Το Primus Maximus είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα πολύ πειστικό sound stage, με σαφή όρια, πολύ καλό βάθος και πολύ καλές δυνατότητες περιγραφής της θέσης των μεμονωμένων ηχητικών πηγών, της κίνησης και του αέρα μεταξύ των οργάνων. Με μια καλή χάραξη, το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα έχει πολύ λίγα πράγματα να ζηλέψει από μια κορυφαία ψηφιακή παραγωγή και αυτό πρέπει να εκληφθεί ως μεγάλη φιλοφρόνηση.

Η απουσία θορύβων συνδυάζεται άψογα με ένα πολύ καλό χαμηλό, ήπια εμφατικό, μέχρι το όριο που απλώς τονίζεται η κρίσιμη (και ενδιαφέρουσα) περιοχή του ακουστικού μπάσου και των κρουστών, χωρίς να ενοχλεί καθόλου. Ο ρυθμός ρολάρει ευχάριστα και το foot-tapping είναι αναπόφευκτο, με το Primus Maximus να κερδίζει στα σημεία το πλατό αναφοράς, στον συγκεκριμένο τομέα. Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την διάθεση που δημιουργεί το Primus Maximus να ζητήσεις κι άλλη στάθμη, κάτι που τα αναλογικά συστήματα δεν ευνοούν γενικώς. Εδώ, αυτό δεν υπάρχει καθόλου! Το τελικό αποτέλεσμα χαμηλά, είναι ιδιαίτερα επιβλητικό, γεμίζει τον χώρο με τρόπο που συχνά θα εκπλήξει, χωρίς να είναι υπερβολικό και να αλλοιώνει την συνολική ουδετερότητα του ακούσματος. Το σύστημα, με το Primus Maximus στην θέση της αναλογικής πηγής κατέβηκε πολύ χαμηλά χωρίς κόπο, με πολύ καλές δυνατότητες περιγραφής του παλμού και της αίσθησης του όγκου.
Ένα “σωστό” μηχανικό μέρος, ευνοεί φυσικά μια καλή κεφαλή και την αφήνει να κάνει τα δικά της. Πιθανότατα, στην Quintet Bronze οφείλεται η πολύ καλή στερεοφωνική εικόνα που ήδη περιγράψαμε και, σίγουρα, σε αυτήν πρέπει αποδώσει κάποιος, το πολύ καλό, δεμένο και φωτεινό μεσαίο του συστήματος, το οποίο περιέχει πολλές λεπτομέρειες και δεν θα κουράσει, ακόμη και σε χαράξεις με πολύ υψηλή ενέργεια. Το σύστημα ακούγεται διαφανές, όσο πρέπει φωτεινό και πάντοτε ξεκούραστο με έντονη την αίσθηση της τονικής ισορροπίας.
Οι υψηλές συχνότητες ακούστηκαν γρήγορες στα μέτωπα με πολύ καλό σώμα και λίγο ταχύτερη απόσβεση σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει από το πλατό αναφοράς, με το τελικό αποτέλεσμα να έχει την σωστή παρουσία, ισορροπώντας ευχάριστα μεταξύ λαμπρότητας και ήπιου χαρακτήρα που συγχωρεί μια σκληρή παραγωγή. Η αίσθηση της έκτασης ήταν καλή με πλούσιο αρμονικό περιεχόμενο, ίσως ελάχιστα -και ευχάριστα- σκοτεινό, με το συνολικό άκουσμα να είναι ιδιαίτερα φυσικό.

Τελικώς...

... δεν είμαι σίγουρος ότι ένα προϊόν με περιορισμένη έκδοση “μετράει” ως επαρκές δείγμα προθέσεων, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι, εδώ, οι Γερμανοί έχουν πετύχει κάτι σημαντικό. Το Primus Maximus είναι μια πολύ καλή περίπτωση αναλογικής πηγής, με σοβαρά ηχητικά χαρίσματα, της οποίας η δομή αφήνει σοβαρές υποσχέσεις για ένα ανάλογης ποιότητας προϊόν με κανονική διαθεσιμότητα και, ίσως, άλλη τιμή. Αν μου έπεφτε λόγος, θα έδινα το πράσινο φως για μια τέτοια εξέλιξη (με το direct drive του Langer ή κάτι αντίστοιχο), αλλά από την θέση μου, μπορώ απλώς να περιμένω! Σε κάθε περίπτωση, Well Done!