Cambridge Audio AXR100

Στο όριο του ψαλιδισμού, ο AXR100 απέδωσε 107Wrms ανά κανάλι με φορτίο 8Ω στην έξοδο και 140Wrms ανά κανάλι με φορτίο 4Ω, επιδόσεις που ξεπερνούν αυτές που ανακοινώνει η ίδια η εταιρία. Με συντελεστή αύξησης x1.3, ο ενισχυτής δείχνει ικανός να χειριστεί ένα ελαφρώς δύστροπο ηχείο, μια συμπεριφορά που πρέπει να θεωρηθεί ως πολύ καλή για την κατηγορία τιμής. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε λίγο πάνω από το 100.
Οι στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης, με αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος ήταν, επίσης, καλές. Με φορτίο 8Ω, είδαμε 0.026% και 0.006% για την THD+N και την IMD αντιστοίχως, με την πρώτη τιμή να αυξάνεται όταν η συχνότητα μέτρησης έγινε από 1kHz, 10kHz (0.032%). Με φορτίο 4Ω η τιμή της αρμονικής παραμόρφωσης ανέβηκε και ο ενισχυτής έδωσε 0.031%, με την IMD να παραμένει σταθερή. Στα 10kHz μετρήσαμε THD+N 0.037%.
Ο AXR100 αποδείχθηκε αρκετά αθόρυβος με -82.1dBr(A) (με αναφορά το 1Wrms/8Ω) και δυναμική περιοχή 96.5dB.
Η απόκριση συχνότητας με αναφορά το 1/3 της ισχύος και φορτίο 8Ω, είναι πρακτικώς επίπεδη, με αποκλίσεις που δεν ξεπερνούν τα 0.2dBr στα 10Ηz και τα 0.35dBr στα όρια της μέτρησης (60kHz). Η ομοιότητα μεταξύ των καναλιών είναι πολύ καλή, με διαφορές κάτω από το 0.1dB. Με σύνθετο φορτίο, η απόκριση δεν αλλάζει σημαντικά. Οι αποκλίσεις που φαίνονται βρίσκονται στην περιοχή των 0.2dB περίπου και δεν μπορούν να θεωρηθούν σημαντικές. Ο ενισχυτής φαίνεται ότι μπορεί να οδηγήσει σωστά ένα ηχείο με τις συνήθεις μεταβολές στο μέτρο της εμπέδησής του.
Το φάσμα της εξόδου με σήμα 1kHz στην είσοδο (με αναφορά το 1/3 της μέγιστης ισχύος στα 8Ω) ακολουθεί την πεπατημένη με μία σειρά αρμονικών οι οποίες πέφτουν γρήγορα (από την τρίτη και πάνω) κάτω από τα -100dBr. Η ισχυρότερη δεύτερη αρμονική βρίσκεται κοντά στα -90dBr. Από πλευράς θορύβου, η βασική πηγή φαίνεται να είναι το τροφοδοτικό με εμφανείς συνιστώσες στα 50/100Hz και συνολική συμμετοχή 640μVrms περίπου, ενώ ο ενισχυτής φαίνεται ότι μαζεύει λίγο θόρυβο στις πολύ υψηλές συχνότητες, ο οποίος, πάντως, βρίσκεται, με εξαίρεση λίγες αιχμές, συστηματικά κάτω από τα -100dBr.

Με φορτίο εξόδου 4Ω, το φάσμα των αρμονικών γίνεται λίγο εντονότερο (η δεύτερη αρμονική πλησιάζει, τώρα, τα -80dBr και τρίτη και τέταρτη αρμονικές βρίσκονται πάνω από τα -100dBr) κάτι που είναι αναμενόμενο. Επίσης, το τροφοδοτικό γίνεται λίγο πιο θορυβώδες.
Τα προϊόντα ενδοδιαμόρφωσης (19/20kHz 1:1) βρίσκονται, επίσης, σε χαμηλές στάθμες με τις περιττές τάξεις να βρίσκονται κάτω από τα -100dBr (πάνω από την πέμπτη τάξη) και την συνιστώσα δεύτερης τάξης (1kHz) να είναι ορατή στα -100dBr.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα δείχνει μια συμπεριφορά που είναι αναμενόμενη. Ο ενισχυτής κινείται στην περιοχή του 0.025% για την περιοχή μέχρι τα 8kHz, επιδεικνύοντας μια ανοδική τάση στις υψηλές συχνότητες, φθάνοντας το 0.05% στο όριο της μέτρησης (20kHz). Παράλληλα, οι διαφορές στην συμπεριφορά σε συνάρτηση με το φορτίο είναι μικρές.
Η μεταβολή της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ δεν κρύβει εκπλήξεις. Τα σημεία όπου γίνονται εμφανή τα πρώτα ίχνη υπερφόρτωσης βρίσκονται γύρω από τα 100Wrms/8Ω και τα 150Wrms/4Ω περίπου.

Η απόκριση του σταδίου ισχύος σε τετραγωνικό σήμα είναι καλή με μοναδικό άξιο αναφοράς εύρημα ένα μικρό overshoot. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 8.8μs και ο ρυθμός ανύψωσης στα 8.4V/μs.
Τέλος, η ακρίβεια αποέμφασης RIAA του προενισχυτή phono είναι αξιοσημείωτα καλή με την μεγαλύτερη απόκλιση να εμφανίζεται στην χρονική σταθερά 318μs (-0.12dB) και την μέγιστη συνολική απόκλιση να μην ξεπερνά τα -0.36dB (220Hz). Η ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών είναι παραδειγματική (η μέτρηση έγινε μέσω της εξόδου Rec. Out).

H αξιολόγηση του DAC έγινε μέσω της ομοαξονικής εισόδου, με σήματα 24-bit/96kHz (εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά). Ως αναλογική έξοδος χρησιμοποιήθηκε η Rec. Out.
Όπως συμβαίνει με όλα τα “πακέτα” CS8416/WM8740 που έχουμε δοκιμάσει, ο DAC του AXR100 δεν προσφέρει κάποια καταστολή του εισερχόμενου jitter, όπως δείχνει και η σχετική καμπύλη που βρίσκεται συστηματικά στα 0dB. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσέξει κανείς την ποιότητα των πηγών που συνδέει ψηφιακά στον ενισχυτή, όπως επίσης και το καλώδιο που χρησιμοποιεί. Ο ίδιος ο μετατροπέας φαίνεται να έχει χαμηλό jitter (150ps p-p).
H γραμμικότητα στάθμης κινείται σε πολύ καλά επίπεδα με την σχετική καμπύλη να διατηρεί την ιδανική μορφή μέχρι τα -100dBFS περίπου και το σήμα να “χάνεται” στον θόρυβο λίγο μετά τα -110dBFS.

Αρκετά ενδιαφέρουσα βρήκαμε την προσέγγιση της Cambridge Audio σε ό,τι αφορά τον χειρισμό του ψηφιακού φίλτρου. Αν και ο ενισχυτής δεν προσφέρει κάποια επιλογή στον χρήστη, η εταιρία φαίνεται να έχει επιλέξει διαφορετικό φίλτρο (με μεγάλη κλίση) για τα 44.1kHz και αργό φίλτρο για τα sample rates 96kHz/176.4kHz. Αυτή είναι μια στρατηγική η οποία είναι λογική (ο θόρυβος που “αφήνει” το αργό φίλτρο είναι πιο ακίνδυνος, όντας πάνω από τα 50kHz στην περίπτωση των 96kHz) αλλά δεν θυμόμαστε να την έχουμε ξανασυναντήσει σε συσκευή.
Η επιλογή της Cambridge φαίνεται να δικαιώνεται από το διάγραμμα που δείχνει τα υποπροϊόντα του sample rate που αναδιπλώνονται στο ακουστικό φάσμα. Αυτά των 44.1kHz βρίσκονται σε χαμηλότερη στάθμη (κοντά στα -90dBFS) σε σχέση με αυτά των 96kHz (περί τα -85dBFS) αλλά οι διαφορές δεν είναι μεγάλες και είναι υπερασπίσιμες με βάση την απόκριση του μετατροπέα στο πεδίο του χρόνου:

Εδώ, όπως θα περίμενε κανείς, φαίνεται ξεκάθαρα η υπεροχή του αργού φίλτρου σε σχέση με το γρήγορο, καθώς το δεύτερο περιλαμβάνει πολύ εντονότερους κωδωνισμούς. Πρόκειται ασφαλώς για μια επιλογή που θα πρέπει να αξιολογηθεί ιδιαιτέρως θετικά ίσως όχι τόσο λόγω του αποτελέσματος που αναμένεται να έχει όσο για την διάθεση διαφοροποίησης που υποδηλώνει.

Ο μετατροπέας d/a του AXR100 είναι αρκετά αθόρυβος. Το σχετικό διάγραμμα κινείται στην περιοχή των -110dB (μέχρι τα 2kHz, με την συμμετοχή του τροφοδοτικού να είναι εμφανής) και επιδεικνύει την συνήθη ανοδική συμπεριφορά στις υψηλές συχνότητες, παραμένοντας, πάντως, αισθητά κάτω από τα -100dBFS μέχρι το όριο της μέτρησης.
Τέλος, η διαμόρφωση του σήματος από τον θόρυβο κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, μια συμπεριφορά που αξιολογείται θετικά για την κατηγορία τιμής της συσκευής. Στο σχετικό διάγραμμα είναι εμφανή τα ίχνη από τον θόρυβο του τροφοδοτικού (συνολικά, γύρω και κάτω από τα -100dBFS) ενώ κάποια ίχνη ενδοδιαμόρφωσης πολύ χαμηλών συχνοτήτων (κοντά στην θεμελιώδη) μπορεί να αποδοθούν σε jitter.