McIntosh MB50/MP100/MHA100

Κατά την εργαστηριακή αξιολόγηση έγινε προσπάθεια να περιληφθούν όλα τα μέρη της κάθε συσκευής και τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται είναι τα πλέον ενδιαφέροντα και ενδεικτικά για την απόδοσή της. Όλες οι μετρήσεις των αναλογικών μερών έγιναν μέσω single ended εισόδων, οι μετρήσεις των ψηφιακών μέσω ομοαξονικής εισόδου (ή εξόδου) και σήματα 24-bit/96kHz, ενώ κατά την αναπαραγωγή σημάτων μέσω wireless σύνδεσης χρησιμοποιήθηκε το Critical Listening Mode του Play-Fi.

Network player ΜΒ50.

Η αναπαραγωγή σήματος πολύ χαμηλής στάθμης μέσω ασύρματου streaming κινήθηκε σε ικανοποιητικά επίπεδα, με εμφανή θόρυβο αλλά αρκετά καθαρή κυματομορφή. Αυτό είναι ένα εύρημα που συνηγορεί στην άποψη ότι το MB50 είναι μια αθόρυβη συσκευή με καλές δυνατότητες ανάλυσης, ακόμη και όταν μεσολαβεί ασύρματη ζεύξη.
Η συμπεριφορά στο πεδίο του χρόνου επιβεβαιώνεται και από το φάσμα του θορύβου στην έξοδο της συσκευής κατά την διάρκεια αναπαραγωγής μηδενικού σήματος (Digital Black). Το σχετικό διάγραμμα είναι εξαιρετικά “ήρεμο” χωρίς εμφανείς συνιστώσες στην περιοχή των 50/100Hz οι οποίες οφείλονται στην τροφοδοσία και χωρίς υψίσυχνες αιχμές στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων, κοντά στο όριο της μέτρησης.

Η αξιολόγηση του μετατροπέα του MB50 (μέσω της ομοαξονικής εισόδου) αποκάλυψε ότι η McIntosh δεν έχει ενσωματώσει κάποια τεχνική απόρριψης του εισερχόμενου jitter (στο σχετικό διάγραμμα, η καμπύλη παραμένει στα 0dB), κάτι το οποίο σημαίνει ότι απαιτείται μια σχετική προσοχή στην ποιότητα των συσκευών που συνδέονται στις ψηφιακές εισόδους της συσκευής καθώς και στα αντίστοιχα καλώδια.
Η γραμμικότητα στάθμης είναι τυπικώς καλή για την κατηγορία τιμής με την σχετική καμπύλη να διατηρεί την ιδανική της μορφή μέχρι τα -90dBFS περίπου και τον θόρυβο να κάνει την εμφάνισή του κοντά στα -100dBFS.

Οι παραμορφώσεις της συσκευής παρέμειναν σε χαμηλά επίπεδα, γύρω από τα -90dB για σήματα υψηλής και μέσης στάθμης (μέχρι τα -20dBFS) και ακολούθησαν το γνωστό μοτίβο αύξησης που εμφανίζεται σε όλες τις συσκευές του είδους. Για σήματα -60dBFS, το σύνολο παραμόρφωσης και θορύβου μετρήθηκε κοντά στα -40dB ενώ η παραμόρφωση παρέμεινε σε αισθητά χαμηλότερα επίπεδα, κοντά στα -55dB.
Τέλος, η διαμόρφωση του σήματος από θόρυβο κινήθηκε και αυτή σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Εμφανώς απόντα είναι τα υποπροϊόντα από τον θόρυβο τροφοδοσίας, ενώ είναι εμφανής η παρουσία κάποιου θορύβου πολύ χαμηλής συχνότητας ο οποίος θα μπορούσε να αποδοθεί σε jitter. Είναι, ωστόσο χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των ευρημάτων βρίσκεται γύρω και κάτω από τα -110dBu. To jitter της συσκευής υπολογίστηκε γύρω στα 27pS (p-p, στα 200Hz).

Phono MP100

Ο MP100 απαιτεί 3.15mVrms στην είσοδο κινητού μαγνήτη και 378μVrms στην είσοδο κινητού πηνίου για να αποδώσει 316mVrms (-10dBV) στην έξοδο και φαίνεται να έχει πολύ υψηλά περιθώρια υπερφόρτωσης καθώς ο ψαλιδισμός (στα 9.17Vrms περίπου) επέρχεται για σήματα στάθμης 88.2mV και 11.0mV αντίστοιχα για τις εισόδους MM και MC. Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις κυμάνθηκαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα (0.005% και 0.020% THD αντίστοιχα για τις εισόδους MM και MC) ενώ και ο θόρυβος παρέμεινε χαμηλός στα -72.8dBr(A) για την είσοδο κινητού μαγνήτη και στα -55.9dBr(A) για την είσοδο κινητού πηνίου, με αναφορά τα 316mV στην έξοδο.
Το φάσμα του σήματος εξόδου για σήμα 1kHz στην είσοδο και στάθμη αναφοράς τα 316mVrms στην έξοδο περιλαμβάνει μια σειρά από μόλις διακρινόμενες, σε σχέση με τον θόρυβο, αρμονικές, όλες γύρω και κάτω από τα -100dBr επιβεβαιώνοντας τις στατικές μετρήσεις παραμόρφωσης.
Το φάσμα του θορύβου στην έξοδο περιλαμβάνει, κατά κύριο λόγο, συνιστώσες που οφείλονται στο τροφοδοτικό (50/100Hz και προϊόντα ενδοδιαμόρφωσής τους) καθώς και μια σειρά από υψίσυχνες συνιστώσες σε αρκετά χαμηλές στάθμες. Οι δύο είσοδοι, MM και MC, φαίνεται να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο, απλώς ή είσοδος MC είναι πιο θορυβώδης, κάτι το οποίο είναι αναμενόμενο.

Η καμπύλη αποέμφασης RIAA αποδείχθηκε ιδιαίτερα ακριβής. με την μεγαλύτερη απόκλιση να μην ξεπερνά τα 0.15dB (στην χρονική σταθερά των 318μS) και την ομοιότητα μεταξύ των δύο καναλιών να βρίσκεται αισθητά κάτω από το 0.1dB.
Ο μετατροπέας a/d που ενσωματώνει ο MP100 φάνηκε να κινείται σε επίπεδο αντίστοιχο με αυτό της συνολικής συσκευής. Με jitter 3.6nS p-p (τα οποία αντιστοιχούν σε 0.045UI στο sample rate των 24-bit/96kHz) και απόκλιση στο frame rate που δεν ξεπερνά τα 3ppm (μέρη στο εκατομμύριο) το stream στην έξοδο S/PDIF μεταφέρει με απόλυτη πιστότητα την έξοδο του μετατροπέα προς την επόμενη συσκευή. Το διάγραμμα οφθαλμού, επιβεβαιώνει τα ευρήματα αυτά, όντας “καθαρό” σε θέματα θορύβου, με ομαλές μεταβάσεις και μεγάλο άνοιγμα.

Το διάγραμμα παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη αποκαλύπτει ένα καλοσχεδιασμένο ψηφιακό κομμάτι, του οποίου η παραμόρφωση βρίσκεται κοντά στα -60dB για σήματα -60dBFS, αλλά ο θόρυβος προσθέτει αρκετά στην μέτρηση THD+N η οποία βρίσκεται αρκετά ψηλότερα για σήμα ίδιας στάθμης. Με βάση αυτό το διάγραμμα, η συμβουλή είναι να χρησιμοποιείται η επιλογή της υψηλής ευαισθησίας, εκτός και αν εμφανίζεται ψαλιδισμός, κάτι που συμβαδίζει και με την οδηγία που δίνει η ίδια η εταιρία στο εγχειρίδιο χρήσης.
Το διάγραμμα θορύβου δείχνει ότι ο ίδιος ο μετατροπέας δεν προσθέτει κάτι σημαντικό, καθώς είναι πανομοιότυπο με το αντίστοιχο που υπολογίστηκε για την αναλογική έξοδο της συσκευής, με τα κύρια ευρήματα να εντοπίζονται γύρω από την λειτουργία του τροφοδοτικού. Η δυναμική περιοχή του μετατροπέα υπολογίστηκε στα 91.2dB, επίδοση που είναι παραπάνω από αρκετή για την ψηφιοποίηση βινυλίων.

DAC/Ενισχυτής Ακουστικών-Ολοκληρωμένος Ενισχυτής MHA100.

Ο μετατροπέας d/a ο οποίος είναι ενσωματωμένος στον MHA100 κινήθηκε σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ενδεικτικά παρατίθεται το διάγραμμα γραμμικότητας στάθμης, το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό, φθάνοντας άνετα μέχρι τα -110dBFS, καθώς επίσης και το διάγραμμα του θορύβου και των παρεμβολών (από την έξοδο προενισχυτή της συσκευής), στο οποίο το σύνολο των ευρημάτων βρίσκεται κάτω από τα -130dBFS. Με δεδομένο ότι ο νεότερος MHA150 της εταιρίας είναι βελτιωμένος στον τομέα αυτό, είναι εύλογο να αναρωτηθεί κανείς για τις επιδόσεις που θα δούμε στην αντίστοιχη δοκιμή, όταν γίνει.

Ως ενισχυτής ακουστικών, επίσης, ο MHA100 επέδειξε εξαιρετική συμπεριφορά. Από πλευράς ισχύος, ρυθμισμένος στο High mode ,απέδωσε, στο όριο του ψαλιδισμού, 1.5Wrms ανά κανάλι σε φορτία 32 και 600Ω, με τις παραμορφώσεις να κυμαίνονται στο 0.002% (THD+N) και στο 0.0008% (IMD SMPTE) χωρίς σημαντικές διαφορές σε συνάρτηση με το φορτίο. Ο λόγος σήματος προς θόρυβο μετρήθηκε κοντά στα 102dBr(A) με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί στο 1/3 της μέγιστης ισχύος.
Το διάγραμμα της απόκρισης συχνότητας αποκάλυψε έναν ενισχυτή με μεγάλη έκταση και ήπια τάση αποκοπής στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων η οποία δεν ξεπερνά το 0.7dB στα 10Hz. Ψηλά, η συμπεριφορά εξαρτάται από το φορτίο. Στα 32Ω, ο ενισχυτής αρχίζει να “κόβει” ήπια πάνω από τα 10kHz (φθάνοντας το -1dB στα 40kHz περίπου) ενώ στα 600Ω, η αποκοπή ξεκινά από τα 30kHz και η εξασθένηση δεν ξεπερνά το 0.7dB στο όριο της μέτρησης που είναι τα 70kHz. Είναι προφανές ότι ο μετασχηματιστής εξόδου της McIntosh δεν αποτελεί εμπόδιο στην απόδοση του σταδίου εξόδου.
Το φάσμα της εξόδου για σήμα 1kHz στην είσοδο (με αναφορά την στάθμη που αντιστοιχεί στο 1/3 της μέγιστης ισχύος, στα 32Ω) περιλαμβάνει μια σαφή σειρά αρμονικών από τις οποίες ισχυρότερη είναι η τρίτη (κοντά στα -105dBr) με την ακολουθία να μειώνεται γρήγορα κάτω από τα -120dBr (μετά την πέμπτη αρμονική). Το διάγραμμα περιλαμβάνει μια σειρά από συνιστώσες θορύβου που θα μπορούσαν να αποδοθούν στην τροφοδοσία αλλά βρίσκονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ απουσιάζει πλήρως ο υψίσυχνος θόρυβος.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την συχνότητα (για φορτίο 32Ω) αποκαλύπτει μια πολύ ήρεμη συμπεριφορά. Κάτω από τα 3kHz περίπου, επιβάλλεται -μάλλον- ο θόρυβος καθώς οι παραμορφώσεις αυξάνονται αντιστρόφως ανάλογα με την ισχύ εξόδου ενώ στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων, η παραμόρφωση εξαρτάται με τρόπο ανάλογο ως προς την ισχύ. Στα 20kHz για ισχύ στα -3dB (με αναφορά την μέγιστη ισχύ στα 32Ω) η παραμόρφωση βρίσκεται στο 0.008%.
Το διάγραμμα της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ εξόδου δείχνει με τον καλύτερο τρόπο την αξία του μετασχηματιστή εξόδου: Η συμπεριφορά με φορτία 32Ω και 600Ω δεν αλλάζει παρά ελάχιστα και πάνω από το όριο υπερφόρτωσης το οποίο βρίσκεται λίγο κάτω από το 1.5Wrms.

Ως ολοκληρωμένος ενισχυτής, ο MHA100 απέδωσε, στο όριο του ψαλιδισμού, 60Wrms ανά κανάλι σε φορτία 8Ω, επίδοση η οποία ανέβηκε στα 74Wrms, όταν τα φορτία έγιναν 4Ω. Με συντελεστή αύξησης της ισχύος 1.2, το στάδιο ισχύος δεν φαίνεται να έχει σοβαρά περιθώρια οδήγησης δύσκολων φορτίων, αλλά αυτό είναι κάτι αναμενόμενο. Ο συντελεστής απόσβεσης υπολογίστηκε λίγο πάνω από το 120, γεγονός που αφήνει σοβαρές υποσχέσεις μια απόκριση συχνότητας χωρίς προβλήματα.
Οι στατικά μετρημένες παραμορφώσεις του ΜΗΑ100 κινήθηκαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Μετρήσαμε 0.0031% (THD+N) και 0.0008% (THD) για φορτία 8Ω, στο 1/3 της μέγιστης ισχύος με τις τιμές να ανεβαίνουν ελάχιστα (0.0042% και 0.0017% αντιστοίχως) όταν τα φορτία έγιναν 4Ω. Η παραμόρφωση ενδοδιαμόρφωσης κινήθηκε σε ανάλογα επίπεδα (0.0009% και 0.0017% στα 8Ω και στα 4Ω αντιστοίχως). O λόγος σήματος προς θόρυβο μετρήθηκε στα -88.4dBr(A) με αναφορά το 1Wrms/8Ω)
. H απόκριση συχνότητας με ωμικό φορτίο δεν διαφοροποιήθηκε αισθητά σε σχέση με αυτήν που μετρήσαμε στην έξοδο των ακουστικών, με έκταση που ξεπέρασε άνετα τα 60kHz (-0.4dB) και διαφορές μεταξύ των καναλιών μικρότερες του 0.1dB. Με σύνθετο φορτίο, ο καλός συντελεστής απόδοσης βοήθησε στο να παραμείνουν οι αποκλίσεις σε πολύ χαμηλά επίπεδα (μικρότερες του 0.1dB).
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης (THD+N) σε συνάρτηση με την συχνότητα αποκάλυψε μια ιδιαιτέρως ομαλή συμπεριφορά καθώς οι σχετικές καμπύλες παραμένουν σταθερές σε όλο το φάσμα της μέτρησης και σε αρκετά μικρή απόσταση μεταξύ τους, λίγο πάνω από το 0.01%. H, αισθητή, διαφορά της μέτρησης αυτής σε σχέση με τις στατικές μετρήσεις (στο 1kHz), θα πρέπει να αποδοθεί στην διαφορετική μεθοδολογία που χρησιμοποιείται.

Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την ισχύ ακολουθεί την πεπατημένη, με τον ενισχυτή να εμφανίζει αυξημένη παραμόρφωση στα 4Ω (και τα πρώτα σημάδια υπερφόρτωσης να έρχονται, επίσης, νωρίτερα).
Τέλος, η απόκριση σε τετραγωνικό σήμα είναι αξιοσημείωτα ομαλή χωρίς το παραμικρό ίχνος μεταβατικών φαινομένων. Ο χρόνος ανόδου υπολογίστηκε στα 3.2μS και ο ρυθμός ανύψωσης 17.6V/μS. Με βάση τον χρόνο ανόδου, το συμβατικό εύρος του ενισχυτή υπολογίζεται στα 110kHz, τιμή η οποία συμβαδίζει με την απόκριση συχνότητας που μετρήσαμε.