XTZ Divine 100.49

Η μέτρηση της απόκρισης σε ανηχοϊκές συνθήκες (με κάτω όριο τα 350Hz) δείχνει ένα ηχείο με ήπιες, μεγάλης έκτασης διακυμάνσεις χωρίς κορυφές, οι οποίες διατηρούνται μέσα σε ένα διάστημα 5dB για ολόκληρο το φάσμα. Η απόκρισης στις υψηλές συχνότητες είναι εξαιρετικά ομαλή και ξεπερνά τα 20kHz (όπου βρίσκεται το σημείο των -3db) επιδεικνύοντας μια γρήγορη αλλά ομαλή αποκοπή. Η περιοχή από 1-3kHz εμφανίζει έναν χαρακτηριστικό τονισμό και είναι σε αυτό το σημείο όπου εμφανίζεται και η τυπική τιμή της ευαισθησίας που δίνει η εταιρία (89dB). Πολύ καλή (κάτω από 1dB κατά περίπτωση και το πολύ μέχρι 2dB στις υψηλές συχνότητες όπου υπεισέρχονται και σφάλματα από την μέτρηση λόγω ελαφρώς διαφορετικής θέσης) είναι η ομοιότητα μεταξύ των δύο ηχείων του ζεύγους. Η μέτρηση με την επιλογή +3dB στην περιοχή των υψηλών δείχνει ότι η επίδραση ξεκινά ελάχιστα κάτω από τα 2kHz και ότι η αποκτά την μέγιστη τιμή της στην περιοχή πάνω από τα 5kHz, ενώ η επιλογή -2dB στην μεσαία περιοχή έχει σαφή επίδραση κάτω από τα 2kHz.

H ψευδοανηχοϊκή μέτρηση, εμφανίζει έναν καλά ελεγχόμενο χαρακτήρα χαμηλά: Το ηχείο παραμένει επίπεδο ως προς την απόκριση μέχρι τα 200Hz περίπου όπου και κάνει την εμφάνισή της μια ήπια αποκοπή. Τα -3dB (σε σχέση με τις υψηλές συχνότητες) εμφανίζονται στα 50Hz αλλά το ηχείο έχει μεγάλες δυνατότητες μέχρι πολύ χαμηλά εμφανίζοντας ομαλή κλίση περίπου 12dB/oct από τα 40Hz και κάτω. Στο ίδιο διάγραμμα φαίνεται και η επίδραση των παρεμβυσμάτων: Και με τις δύο οπές του reflex φραγμένες, το 100.49 είναι αισθητά πιο αυστηρό χαμηλά. Το ηχείο δεν δείχνει ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς την θέση του ακροατή, όπως φαίνεται από την δέσμη αποκρίσεων που έχουν ληφθεί στην θέση ακρόασης για γωνίες 0-25 μοίρες και δεν χρειάζεται να στραφεί προς το μέρος του αφού οι διαφορές είναι πραγματικά πολύ μικρές. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το πολικό διάγραμμα όπου οι αποκλίσεις είναι πολύ μικρές. Το 100.49 φαίνεται ικανό να δημιουργήσει ένα πολύ ισορροπημένο πεδίο αντηχήσεων και δεν είναι καθόλου κατευθυντικό.

Oι Σουηδοί έχουν προσέξει ιδιαίτερα την συμπεριφορά του ηχείου ως φορτίο. Η ελάχιστη αντίστασή του είναι 4Ω και εμφανίζεται περίπου στα 45Hz και η μοναδική φορά που προσεγγίζει την τιμή αυτή ξανά, είναι πάνω από τα 3kHz. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις η συμπεριφορά του είναι σχεδόν ωμική καθώς η φάση είναι πολύ κοντά στις 0 μοίρες ενώ γενικά δεν ξεφεύγει από την περιοχή των +/-36 μοιρών. Αυτό σημαίνει ότι ο ενισχυτής δεν θα καταπονηθεί θερμικά.

Το διάγραμμα αποσβεννυμένων φασμάτων δείχνει ένα ηχείο με περιορισμένους χρωματισμούς πάνω από τα 2kHz οι οποίοι βαίνουν μειούμενοι αυξανόμενης της συχνότητας, με τις ανώτερες υψηλές συχνότητες να είναι ταχύτατες και με ιδανική απόσβεση, συμπεριφορά που δικαιώνει την επιλογή κορυφαίου μιντ και τουίτερ.

Η βηματική απόκριση δείχνει ξεκάθαρα ότι οι τρεις μονάδες δεν είναι χρονικά ευθυγραμμισμένες (κάτι που δεν το περιμένει κανείς συνήθως, ούτως ή άλλως) αλλά είναι εξαιρετικά καθαρή και απεικονίζει ένα σύστημα χωρίς σοβαρούς ιδιοσυντονισμούς ακόμη και χαμηλά, με ομαλή και γρήγορη απόσβεση. Το διάγραμμα επιταχύνσεων της μπάφλας τέλος εμφανίζει πρακτικώς μηδενικούς χρωματισμούς στις πολύ χαμηλές συχνότητες, κάτω από τα 100Hz, και τρεις σημαντικούς συντονισμούς στα 200, 300 και 650Hz των οποίων το πλάτος όμως είναι πολύ μικρό (κάτω από τα -60dB) και δεν μπορούν να θεωρηθούν άξιοι λόγου.