Teac UD-501

Ο UD-501 αντικατέστησε τον μετατροπέα αναφοράς (Teac Esoteric D-70) και ανέλαβε να οδηγήσει το υπόλοιπο σύστημα (Melos Plus Series Line, Parasound HCA3500, ATC SCM-50PSL). Στην θέση των πηγών χρησιμοποιήθηκε το Teac Esoteric P70 (ως συμβατικό transport, ρυθμισμένο για έξοδο 16bit/44.1kHz) καθώς και ο συνήθης υπολογιστής στον οποίο τρέχει το foobar2000. Η εγκατάσταση του driver της Teac, το οποίο απαιτείται για streaming με ρυθμούς άνω των 24bit/96kHz έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα και ο συνδυασμός του media player με τον μετατροπέα υπήρξε άψογος. Μέρος της δοκιμής περιέλαβε ακροάσεις αρχείων DSD και για τον σκοπό αυτό εγκαταστάθηκε και το media player που προσφέρει η Teac (HR Audio Player). Πρόκειται για μια ελαφριά εφαρμογή με λίγες δυνατότητες διαχείρισης της δισκοθήκης αλλά με καθαρό user interface, εύκολη και προφανής στον χειρισμό της, όπως άλλωστε και ο ίδιος ο μετατροπέας ο οποίος δεν κρύβει κάποια δυσκολία, αφού και το μενού είναι εύκολο στην πρόσβαση με σαφείς επιλογές.

Με δεδομένες τις επιλογές που προσφέρει στον χρήστη ο UD-501 ένα μέρος των αρχικών ακροάσεων αφιερώθηκε στο να διερευνηθούν οι διαφορές που προκύπτουν από αυτές. Η διαδικασία αυτή δεν έκρυψε κάποια έκπληξη καθώς σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν, πράγματι, σοβαρές αλλαγές στο τελικό αποτέλεσμα (για παράδειγμα η επιλογή μεταξύ των φίλτρων FIR1 και FIR3 στην αναπαραγωγή αρχείων DSD) αλλά το είδος των αλλαγών αυτών, στην πράξη, κάνει την όποια επιλογή καθαρά υποκειμενική και πιθανώς εξαρτώμενη από το σύστημα και το πρόγραμμα. Το συμπέρασμα αυτό αγγίζει τα όρια του κοινοτοπίας καθώς δεν έχουμε συναντήσει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, έναν μετατροπέα d/a όπου κάποια επιλογή να είναι σημαντικά καλύτερη ή χειρότερη γενικώς και -κατά τη γνώμη μου- εξηγεί το γιατί αυτού του είδους οι συσκευές θα πρέπει να προσφέρουν επιλογές στον ακροατή, ιδιαίτερα όταν οι επιλογές αυτές βρίσκονται ενσωματωμένες στα ίδια το ολοκληρωμένα που χρησιμοποιούνται. Για την ιστορία, το μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων έγινε με το upsampler σε λειτουργία και το φίλτρο “Sharp” (με την μεγάλη κλίση) ενεργοποιημένο στην περίπτωση των αρχείων PCM και το φίλτρο FIR3 στην περίπτωση των αρχείων DSD. Η επιλογή “όλα off” οδήγησε, κατά περίπτωση, σε έναν πιο γεμάτο, ογκώδη χαρακτήρα ο οποίος για πολλούς θα είναι πιο ευχάριστος ενώ -γενικώς- οι διαφορές μεταξύ των διαφορετικών εκδοχών (Sharp/Slow) σε PCM mode είναι μικρότερες. Στην περίπτωση του DSD το FIR3 (το οποίο είναι αυτό με την μεγαλύτερη κλίση με βάση τα στοιχεία που δίνει η Burr Brown) μας φάνηκε πιο ενδιαφέρον και ίσως πιο κοντά στην αναφορά, με αρκετή διαφορά από το FIR1 και για τον λόγο αυτό προτιμήθηκε. Ανεξαρτήτως του τι έγινε κατά τη διάρκεια της δοκιμής, το παιχνίδι με τα φίλτρα του UD-501 θα εξαντληθεί δύσκολα και για το λόγο αυτό η απουσία τηλεχειριστηρίου παραμένει μια ανεξήγητη επιλογή από την πλευρά της Teac.

H πρώτη εντύπωση που σχηματίζει κανείς ακούγοντας τον UD-501 είναι ότι βρίσκεται απέναντι από έναν μετατροπέα ευχάριστο και διαφανή, ο οποίος γίνεται αμέσως συμπαθής και κερδίζει τον ακροατή. Η εικόνα που σχηματίζει είναι σαφώς καθορισμένη μεταξύ των ηχείων (και ίσως ελάχιστα πιο στενή από όσο έχουμε συνηθίσει) με πολύ καλές δυνατότητες εστιασμού μεμονωμένων ηχητικών πηγών και περιγραφής της κίνησης των οργανικών ομάδων της μεγάλης ορχήστρας. Η εντύπωση βάθους της σκηνής είναι επίσης πολύ καλή και ο ακροατής, με δεδομένη μια καλή ηχογράφηση, δεν θα αργήσει να παρασυρθεί σε έναν διαφορετικό (ακουστικώς) χώρο και να απομονωθεί από το περιβάλλον. Η συμπεριφορά αυτή αποδεικνύεται καθοριστική σε καλές μείξεις υψηλής ανάλυσης όπου το χαρτί της λεπτομέρειας έχει παιχτεί σωστά (πιθανώς και με μια δόση υπερβολής από την πλευρά της παραγωγής): Ο UD-501 είναι σε θέση να φέρει στην επιφάνεια όλες αυτές τις λεπτομέρειες και να προσφέρει μερικές πραγματικά ενδιαφέρουσες εμπειρίες ακρόασης.
Χαμηλά, το σύστημα με τον μετατροπέα της Teac στη θέση του μετατροπέα αναφοράς διατήρησε την έκταση και τον όγκο του, ακούστηκε αρκούντως επιβλητικό και άνετο χωρίς να δημιουργεί υποψίες ότι υπερβάλλει, ενώ οι μεσαίες/ανώτερες χαμηλές συχνότητες τείνουν προς την ήπια πλευρά, ίσως με μικρή θυσία σε θέματα λεπτομέρειας στην περιοχή (σε άμεση σύγκριση με την αναφορά) που προσωπικώς δεν με ενόχλησε, λαμβανομένου υπόψιν του συνολικού αποτελέσματος που πήρα, στο μεγαλύτερο μέρος των ακροάσεων. Το άκουσμα είναι ζωντανό, γρήγορο και με άψογα μέτωπα και τα έντονα ρυθμικά μέρη μεταφέρονται με άνεση στον χώρο παρασύροντας εύκολα τον ακροατή.

Η μεσαία περιοχή αποδόθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα, τόσο ως προς την ουδετερότητα και την ισορροπία όσο και ως προς την λεπτομέρεια και την δυνατότητα περιγραφής σύνθετων ηχητικών σκηνών. Ο ακροατής αποκτά μια πλήρη εικόνα για τα τεκταινόμενα επί (της υποθετικής) σκηνής και δεν θα αισθανθεί σε καμία περίπτωση ότι η συγκεκριμένη περιοχή προβάλλεται υπερβολικά ή ότι αδικείται. Η ακρόαση μπορεί να συνεχιστεί επί ώρα σε υψηλές στάθμες χωρίς να κουράσει ποτέ. Η συμπεριφορά αυτή επιτρέπει το πέρασμα στον χώρο ακρόασης πολλών και σημαντικών λεπτομερειών και αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία σε σύνθετα έργα, ζωντανούς χώρους και αρχεία υψηλής ανάλυσης, όπου το αποτέλεσμα εμφανίζεται εξαιρετικά δεμένο και πειστικό.
H απόδοση του μετατροπέα στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων επιβεβαιώνει την αρχική εκτίμηση περί “ευχάριστου και διαφανή” χαρακτήρα. Ακόμη και με συμβατικό ψηφιακό υλικό, 16bit/44.1kHz, ο UD-501 δημιουργεί μια αίσθηση καλής έκτασης, φωτεινού χαρακτήρα και καλών χρονικών χαρακτηριστικών (με το σύστημα αναφοράς να χάνει μόνο λίγο από το σώμα του στην αναπαραγωγή οργάνων με σημαντικό περιεχόμενο σε υψηλές συχνότητες). Η ακρόαση υλικού υψηλής ανάλυσης φέρνει στην επιφάνεια έναν αέρινο χαρακτήρα που κάνει τον μετατροπέα ακόμη πιο ξεκούραστο και φιλικό στο αυτί.
Για την εκτίμηση της εξόδου των ακουστικών χρησιμοποιήθηκαν τα Grado RS2 με αντίσταση 32Ω. Το αποτέλεσμα που πήρα ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικό, με τον UD-501 να αναπτύσσει άνετα τη δέουσα στάθμη και να χαρακτηρίζεται από πολύ καλή απόδοση στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων με ισορροπία μεταξύ όγκου και ελέγχου, εξαιρετική δυνατότητα απόδοσης λεπτομερειών (ίσως η σύγκριση των διάφορων φίλτρων να είναι ευκολότερη έτσι) και τον ήπιο, ξεκούραστο χαρακτήρα που έδειξε και στις ακροάσεις με ηχεία. Σαφώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μακρόχρονες ακροάσεις μέσω ακουστικών (όταν ο ακροατής θέλει να απομονωθεί) και επιτρέπει την αξιοποίηση ενός καλού ζεύγους από αυτά.

Τελικώς...

... εδώ, έχουμε να κάνουμε με μια ιδιαίτερα πειστική επίδειξη εμπειρίας και γνώσης από την πλευρά της Teac, με μια συσκευή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του σύγχρονου audiophile που αναζητά το κάτι παραπάνω από το ψηφιακό του σύστημα. Ο UD-501 προσφέρει όλα όσα δικαιούται να θέλει κανείς (έναντι του συγκεκριμένου αντιτίμου, με εξαίρεση -ίσως- το τηλεχειριστήριο), κατεβάζει την υπόθεση “αναπαραγωγή DSD” τουλάχιστον κατά μια κατηγορία τιμής και δίνει μαθήματα ευελιξίας στη ρύθμιση των φίλτρων. Πρόκειται ασφαλώς για μια συσκευή-ευκαιρία, η οποία θέτει τα σημεία αναφοράς στην κατηγορία αυτή και συστήνεται ανεπιφύλακτα!