Teac UD-501

Όλες οι μετρήσεις του UD-501 έγιναν μέσω μιας ομοαξονικής εισόδου, με σήματα 24bit/96kHz εκτός και αν αναφέρεται διαφορετικά. Κάποιες μετρήσεις περιέλαβαν και αλλαγές στη ρύθμιση των φίλτρων και όπου αυτό έχει σημασία, παρατίθενται συγκριτικά, μαζί με το σχετικό σχόλιο.
Το ψηφιακό interface του μετατροπέα λειτουργεί ιδιαίτερα ικανοποιητικά καθώς τα σχετικά διαγράμματα παραμόρφωσης κινούνται μεταξύ των -90 και -100dB με το upsampler σε λειτουργία. Όταν αυτό τεθεί σε θέση “off”, τα πράγματα είναι διαφορετικά: Οι τιμές που πήραμε ήταν συστηματικά υψηλότερες σε όλες τις συχνότητες jitter και για όλα τα σήματα, με την μεσαία περιοχή (997Hz) να “πάσχει” περισσότερο καθώς η αντίστοιχη καμπύλη βρέθηκε στα -55dB, αρκετά υψηλότερα από τις υπόλοιπες. Αυτά σημαίνουν ότι ο μετατροπέας μπορεί να διαχειριστεί άνετα σήματα από ένα μέτριο τρανσπόρτ ή μέσω ενός μέτριου καλωδίου αλλά μόνο με το upsampler σε λειτουργία. Η θέση off θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν κάποιος είναι βέβαιος ότι δεν υπάρχει πρόβλημα jitter στην πηγή.
Η επίδοση σε θέματα καταστολής του jitter φαίνεται στο σχετικό διάγραμμα και κρίνεται, επίσης, απόλυτα ικανοποιητική, με την καμπύλη να βρίσκεται γύρω από το -50dB σε ολόκληρο το φάσμα της μέτρησης.
Το jitter που εισάγει ο ίδιος ο μετατροπέας είναι χαμηλό με εξαίρεση τις πολύ χαμηλές συχνότητες (10Hz) όπου μετρήσαμε 4.7nS (τιμή ασυνήθιστα υψηλή μεν, που παραμένει, πάντως, μια ολόκληρη τάξη μεγέθους κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη με βάση τα διεθνή πρότυπα). Από αυτή την περιοχή συχνοτήτων και πάνω οι τιμές πέφτουν γρήγορα με μέγιστη τιμή τα 83pS (100Ηz) και ελάχιστη τα 7.1pS (300Hz).

H απόκριση συχνότητας κινείται στα αναμενόμενα επίπεδα με μηδενικές, πρακτικώς, αποκλίσεις στο φάσμα, τόσο χαμηλά όσο και ψηλά και πολύ μικρές διαφορές μεταξύ των δύο καναλιών, στην επιλογή Sharp. Αν αποφασίσει να καταργήσει κανείς το ψηφιακό φίλτρο, η απόκριση εμφανίζει μια ήπια τάση αποκοπής η οποία ξεκινά να γίνεται εμφανής λίγο πάνω από τα 10kHz. Στα 40kHz η αποκοπή βρίσκεται στην περιοχή του 0.5dBr.
Με το φίλτρο στη θέση Sharp η απόκριση γύρω και πάνω από το άνω όριο είναι, επίσης, η αναμενόμενη, με μικρό ripple και χωρίς κάτι άλλο αξιόλογο.

Όπως θα περίμενε κανείς, με το ψηφιακό φίλτρο στη θέση off, υπάρχει σημαντική αύξηση του θορύβου εκτός ζώνης λειτουργίας ο οποίος αυξάνεται με την συχνότητα κάτι που φαίνεται με σαφήνεια στο σχετικό διάγραμμα.
Απόδειξη της συμπεριφοράς αυτής μπορεί να βρει κανείς και εντός της ζώνης λειτουργίας (in band) καθώς η σχετική καμπύλη (κοντά στα -60dBFS) δείχνει ότι ο θόρυβος αυτός επηρεάζει και την περιοχή των ακουστικών συχνοτήτων. Αντιθέτως, τι φίλτρο Sharp φαίνεται να κάνει πολύ καλή δουλειά, με την σχετική καμπύλη να βρίσκεται κοντά στα -100dBFS.

H γραμμικότητα στάθμης του UD-501 κρίνεται ως πολύ καλή για την κατηγορία τιμής με τον UD-501 να είναι ο καλύτερος DAC κάτω από τα €1000 από όσους έχουμε δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Η σχετική καμπύλη παραμένει κοντά στην ιδανική μορφή ακόμη και κάτω από τα -120dBFS (με το φίλτρο Sharp) ενώ η επίδοση είναι ελάχιστα χειρότερη χωρίς φίλτρο.
Το διάγραμμα μεταβολής της παραμόρφωσης σε συνάρτηση με την στάθμη δείχνει ότι ο Teac κινείται σε πολύ καλά επίπεδα με την καμπύλη της αρμονικής παραμόρφωσης να ξεπερνά ελάχιστα τα -60dB για σήματα στάθμης -60dBFS (επίδοση πολύ καλή για την κατηγορία). Η καμπύλη του συνόλου παραμόρφωσης και θορύβου κινήθηκε σε τυπικά επίπεδα (λίγο πάνω από τα -40dB για σήματα στάθμης -60dBFS.

Η πολύ καλή επίδοση σε θέματα παραμόρφωσης φαίνεται καλύτερα στο διάγραμμα μεταβολής της τελευταίας σε συνάρτηση με την συχνότητα. Εδώ, για σήματα υψηλής στάθμης μετρήσαμε κάτι λιγότερο από 0.002%, τιμή η οποία ανεβαίνει αρκετά για χαμηλότερες στάθμες σήματος (στο 0.01%), μια συμπεριφορά που δείχνει, πάντως, ότι το στάδιο εξόδου δεν έχει πρόβλημα με την διαχείριση σημάτων υψηλής στάθμης. Για σήματα 0dBFS η single ended έξοδος της συσκευής ξεπερνά κατά τι τα 1.9Vrms (ο κατασκευαστής δίνει 2Vrms).
Ο UD-501 αποδείχθηκε αρκούντως αθόρυβος. Η μέτρηση σε αδρανές κανάλι κινήθηκε μεταξύ -140dBFS και -120dBFS στις χαμηλές/μεσαίες συχνότητες και πλησίασε τα -110dBFS στο όριο των 20kHz. Με το φίλτρο στη θέση off, μετρήσαμε συνολικά αυξημένο θόρυβο σε σχέση με την αρχική μέτρηση όπου το φίλτρο είναι ρυθμισμένο στο Sharp.

To φάσμα του θορύβου (wide band) περιλαμβάνει μια σειρά από συνιστώσες που φαίνεται να σχετίζονται με το τροφοδοτικό (hum στα 50/100Hz και στις αρμονικές τους), το σύνολο των οποίων βρίσκεται πάντως κάτω από τα -120dB. Η στατική μέτρηση του θορύβου που προέρχεται από το τροφοδοτικό είναι -116dBFS περίπου, τιμή η οποία αντιστοιχεί σε 3.1μVrms. Όπως θα περίμενε κανείς το συνολικό επίπεδο του θορύβου αυξάνεται με το φίλτρο στη θέση off, κατά 10dBFS περίπου μέχρι τα 20kHz, σημείο από το οποίο ξεκινά μια αύξηση με μεγάλο ρυθμό σε συνάρτηση με την συχνότητα.
Το φάσμα ενδοδιαμόρφωσης είναι αρκετά καθαρό, με εμφανείς συνιστώσες που βρίσκονται σε χαμηλές στάθμες, κάτω από τα -130dBFS.

Το φάσμα της διαμόρφωσης του σήματος από θόρυβο χαμηλής συχνότητας, πάντως, περιλαμβάνει ένα ενδιαφέρον στοιχείο. Στη συγκεκριμένη μέτρηση, ο μετατροπέας φαίνεται να συμπεριφέρεται καλύτερα με το upsampler απενεργοποιημένο και το ψηφιακό φίλτρο στη θέση off, με την σχετική καμπύλη να περιλαμβάνει λιγότερα ίχνη ενδοδιαμόρφωσης από πολύ χαμηλές συχνότητες, εύρημα που συνάδει με το σχετικώς υψηλό jitter που μετρήθηκε κοντά στα 10Hz, χωρίς ωστόσο να είναι βέβαιον ότι, όντως, το φαινόμενο αυτό σχετίζεται με jitter.
Η διαφωνία των καναλιών, τέλος, κυμάνθηκε σε πολύ καλά επίπεδα, δείγμα -προφανώς- της προσεγμένης κατασκευής και των διαχωρισμένων τροφοδοτικών, δικαιώνοντας την Teac για την “dual monaural” αρχιτεκτονική που έχει επιλέξει. Οι σχετικές καμπύλες βρίσκονται γύρω από τα -110dB, επίδοση που είναι μια από τις καλύτερες που έχουμε μετρήσει.