Symphonic Line RG10 MΚ 4 Reference

Ο RG10 MK4 Reference οδήγησε, για τις ανάγκες της δοκιμής τα ηχεία αναφοράς (ATC SCM-50PSL) με βασική πηγή το σύστημα transport/dac P70/D70 της Teac Esoteric (ρυθμισμένο για upsampling στα 176.4kHz και σύνδεση μέσω διπλού AES 3 και καλωδίων DC-110 της Nirvana). Μέρος των ακροάσεων έγινε και μέσω της εισόδου phono.
Η πρώτη εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας τον RG10 MK4 Reference είναι ότι βρίσκεται απέναντι από έναν δυναμικό και ουδέτερο ενισχυτή, ο οποίος προσφέρει καλές δυνατότητες οδήγησης και χαμηλό θόρυβο, γνωρίσματα των οποίων η συνισταμένη είναι μια ξεκούραστη αίσθηση που προτρέπει σε μακρόχρονες ακροάσεις.

Ο ενισχυτής φάνηκε να έχει πολύ καλή έκταση χαμηλά, προσφέροντας άφθονες λεπτομέρειες και καλό όγκο (ακούστηκε λίγο πιο “αυστηρός” στο κατώτερο άκρο του φάσματος, σε σχέση με αυτό που έχω συνηθίσει, χωρίς όμως να γίνεται στεγνός), γεγονός που του επιτρέπει να προσφέρει μερικές εντυπωσιακές στιγμές, ανάλογα και με τη μουσική σύνθεση. Το σύνολο της περιοχής των χαμηλών συχνοτήτων χαρακτηρίστηκε από ισορροπία και σωστή κλίμακα, με το σύστημα να μην υπερβάλλει πουθενά και να μην τονίζει τίποτε, παρέχοντας παράλληλα όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες. Τα ρυθμικά μέρη αποδόθηκαν απροβλημάτιστα, με τον σωστό όγκο, πολύ καλή αίσθηση ταχύτητας και έντονη παρουσία. Η ισχύς και οι δυνατότητες οδήγησης του ενισχυτή φάνηκαν κάτι παραπάνω από αρκετές για τον χώρο και την απόσταση από τα ηχεία (περί τα 2.8 μέτρα, ως συνήθως) και ο RG10 MK4 Reference θα αισθανθεί άνετα σε ένα μέτριου όγκου δωμάτιο, ακόμη και αν τα ηχεία είναι μετρίως ευαίσθητα. Η συμπεριφορά του κοντά στο όριο είναι η συνήθης, με την συμπίεση να γίνεται αντιληπτή προοδευτικά και να μην έχει ιδιαίτερα ενοχλητικά χαρακτηριστικά.

Η μεσαία περιοχή αποδόθηκε με λεπτομέρεια, ανάγλυφη αίσθηση και αέρα, με την σκηνή να οριοθετείται σχετικώς κοντά στον ακροατή και να ισορροπεί ευχάριστα ανάμεσα στην ακρίβεια και μια ατμοσφαιρική αίσθηση, οριακά ανιχνεύσιμη, η οποία δίνει ένα ευχάριστο ύφος στον ενισχυτή. Οι φωνές αποδόθηκαν με ρεαλισμό, τόσο στο επίπεδο του εντοπισμού στο χώρο, με την χορωδία να έχει πολύ καλή αίσθηση όγκου και κίνησης και τους σολίστ να εστιάζονται με ακρίβεια και σταθερότητα, όσο και στο επίπεδο του ηχοχρώματος, με τον ενισχυτή να είναι σε θέση να αποδώσει όλες τις λεπτομέρειες που υπάρχουν στην ηχογράφηση. Με βάση την εμπειρία που αποκόμισα, ίσως αυτό να είναι και το ισχυρό χαρτί του ενισχυτή και εδώ να συσσωρεύονται τα αποτελέσματα μιας διαδικασίας αναβάθμισης που κρατά χρόνια. Ανατρέχοντας σε σημειώσεις του 2006 (με διαφορετικό ηχείο αναφοράς, τότε) ανακάλυψα ότι αν και δεν αναφέρεται κάποιο αρνητικό σημείο στην απόδοση της περιοχής, εντούτοις δεν υπάρχει και κάποια ιδιαίτερη αναφορά που να δείχνει ενθουσιασμό. Με βάση τα γραπτά λοιπόν (γιατί, φυσικά, δεν μπορεί κανείς θυμάται σε τέτοιο βάθος χρόνου), η τελευταία έκδοση φαίνεται να είναι καλύτερη, πιο διαφανής και ευχάριστη στην μεσαία περιοχή.

Η απόδοση στην περιοχή των υψηλών συχνοτήτων δείχνει έναν ενισχυτή με έκταση και πολύ καλές δυνατότητες παράθεσης λεπτομερειών. Όργανα που απαιτούν ταχύτητα (όπως το βιμπράφωνο) αποκαλύπτουν άψογη αναπαραγωγή των μετώπων, πολύ καλό σώμα και λίγο ταχύτερη απόσβεση, η οποία -κατά περίπτωση- δίνει μια αίσθηση λαμπρότητας στο συνολικό άκουσμα, χωρίς να ενοχλεί. Γενικά, ο ακροατής έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται απέναντι από έναν φωτεινό ενισχυτή με πολύ καλές δυνατότητες απόδοσης του αρμονικού πλούτου της ηχογράφησης και σαφώς ουδέτερο χαρακτήρα που δεν κρύβει τίποτε.
Η στερεοφωνική εικόνα κινήθηκε σε πολύ καλό επίπεδο και ο ακροατής έχει σαφή αίσθηση της θέσης των μεμονωμένων πηγών, του όγκου και της κίνησης της μεγάλης ορχήστρας καθώς και των μικρών λεπτομερειών που σχετίζονται με την ακουστική του χώρου όπου έγινε η ηχογράφηση (ή, απλώς, της άποψης του μηχανικού ήχου...).
Η είσοδος phono (mc) του ενισχυτή κινείται στα αναμενόμενα επίπεδα. Ο θόρυβος της ήταν πολύ χαμηλός και το τελικό αποτέλεσμα ευχάριστο, με όγκο και ακρίβεια. Παρόμοια εντύπωση σχημάτισα και για την έξοδο ακουστικών.

Τελικώς...

... μπορεί η συνήθεια της Symphonic Line να διατηρεί τα μοντέλα της σε βάθος χρόνου να φαίνεται, σε πρώτη ανάγνωση, δείγμα συντηρητισμού και να μην επιτρέπει την καλλιέργεια ενός συνεχούς hype γύρω από την εταιρία, έχει όμως και θετικές πλευρές: Ο κατασκευαστής έχει όλο το χρόνο στη διάθεσή του να βελτιώσει στα σημεία μια καλή συνταγή. Το αποτέλεσμα φαίνεται στην περίπτωση του RG10 MK4 Reference: Πρόκειται για έναν πλήρη, καλοκατασκευασμένο ολοκληρωμένο ενισχυτή με επαρκή ισχύ και πολύ καλό ήχο. Αν κινείστε σε αυτή την κατηγορία τιμής πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για μια κορυφαία πρόταση. Και, ναι, προτιμήστε το μαύρο φινίρισμα!