North Star Design Essensio

O Essensio αντικατέστησε τον μετατροπέα που χρησιμοποιώ σε τακτική βάση ως αναφορά (Teac Esoteric D70) και οδηγήθηκε κατά την διάρκεια της δοκιμής από δύο πηγές: Το transprot Teac Esoteric P70 (με και χωρίς upsampling στα 88.2kHz) και τον συνηθισμένο υπολογιστή που χρησιμοποιώ για ακροάσεις αρχείων (μέσω foobar2000), αντικαθιστώντας πρακτικώς το USB/SPDIF interface του συστήματος αναφοράς (dCS Puccini U-Clock). Το μεγαλύτερο μέρος των αρχείων που χρησιμοποίησα ήταν 24bit/96kHz, αλλά, δεν έλειψαν και κάποια στα 192kHz.
To στήσιμο του Essensio είναι όσο απλό θα περίμενε κανείς από έναν μετατροπέα. Στην πραγματικότητα το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να τον συνδέσει και να εγκαταστήσει τον αντίστοιχο οδηγό στον υπολογιστή. Η μόνη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κανείς (και είναι ασήμαντη μεν, ενδιαφέρουσα δε) είναι ότι ο επιλογέας εισόδου λειτουργεί αντίστροφα από ότι θα περίμενε κανείς και πρέπει να τον συνηθίσεις: Το αριστερό πλήκτρο επιλέγει τις εισόδους με κατεύθυνση από αριστερά προς τα δεξιά. Αυτό φυσικά δεν έχει καμία επίδραση την ηχητική ποιότητα απλώς είναι ενδιαφέρον ως επιλογή και -κατά τη γνώμη του υποφαινόμενου- ένα από τα χαρακτηριστικά από τα οποία προδίδεται η... μεσογειακή καταγωγή της συσκευής!
Επανερχόμενοι στην ουσία τώρα, η αλήθεια είναι ότι ο Essensio κερδίζει τις εντυπώσεις του ακροατή από την πρώτη στιγμή. Από τα πρώτα τρακς έγινε ξεκάθαρο ότι έχουμε να κάνουμε με έναν ουδέτερο, εξαιρετικά εκτεταμένο και με μεγάλες δυνατότητες ανάλυσης μετατροπέα ο οποίος πραγματικά κινείται έξω από την κατηγορία τιμής του σε πολλές περιπτώσεις. Σε κερδίζει αμέσως με το λεπτομερές και εντυπωσιακό χαμηλό του, πλήρες λεπτομέρειας, με άψογο όγκο και έλεγχο καθώς και με την ευγενική και χωρίς υπερβολές αίσθηση εγγύτητας που δημιουργεί στο χώρο, εστιάζοντας την υποθετική σκηνή στα επίπεδο των ηχείων, με πολύ καλή ανάλυση και εντυπωσιακό αέρα μεταξύ των ξεχωριστών ηχητικών πηγών της μείξης. Ο Essensio διαπρέπει σε αναπαραγωγή καλών ηχογραφήσεων μικρών οργανικών συνόλων (ορχήστρες δωματίου, τζαζ κλπ) όπου περιμένεις η θέση των οργάνων να είναι σαφής. Η σκηνή είναι ιδιαίτερα ρεαλιστική (κάτι που είναι ακόμη πιο προφανές σε ηχογραφήσεις υψηλής ανάλυσης) και μπορείς να παρακολουθήσεις άνετα το κάθε όργανο και, ενίοτε ανάλογα με την αισθητική της παραγωγής, σχεδόν να το “δεις” με τα αυτιά σου στο χώρο. Σε αυτή την συμπεριφορά θα πρέπει να προσθέσετε τις μεγάλες δυνατότητες για αναπαραγωγή μικρών λεπτομερειών οι οποίες δημιουργούν μια πολύ καλή αίσθηση του χώρου της ηχογράφησης (ή, σε κάθε περίπτωση, της ακουστικής που έχει επιλέξει ο μηχανικός) και το αποτέλεσμα είναι ένας συνδυασμός ανάλυσης και μεταφοράς του ακροατή “μέσα” στο χώρο που είναι σπάνια και, θα μπορούσα να πω, χαρακτηρίζει πολύ ακριβότερες συσκευές. Στα πλαίσια αυτά, οι φίλοι των μεγάλων ορχηστρικών έργων και της χορωδίας θα απολαύσουν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες τα επιβλητικά χαρακτηριστικά τους: Οι σολίστ και οι χορωδοί προβάλλονται με χαρακτηριστική ευκολία μέσα στο χώρο, οι μελωδικές γραμμές της κάθε σύνθεσης είναι σαφέστατες και η δομή της χορωδίας αποκαλύπτεται χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Η συμφωνική ορχήστρα έχει πολύ καλή παρουσία με κίνηση και αέρα μεταξύ των οργανικών ομάδων.

Η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων κινήθηκε, επίσης, σε κορυφαίο επίπεδο προσεγγίζοντας άνετα τις επιδόσεις του μετατροπέα αναφοράς και κατατάχθηκε μεταξύ των κορυφαίων όχι μόνο στη συγκεκριμένη κατηγορία τιμής αλλά και μεταξύ ακριβότερων συσκευών (όπως οι εξαιρετικοί Naim Audio DAC και Bryston BDA-1). Τα όργανα με περιεχόμενο στην περιοχή ακούστηκαν όσο πρέπει φωτεινά με άψογο σώμα και χρονισμό και χωρίς ίχνος υπερβολής. Σε εγγραφές υψηλής ανάλυσης, το πράγμα γίνεται ακόμη καλύτερο καθώς το σύστημα έχασε τα ίχνη της σκληρότητας και της τάσης για προβολή που συχνά χαρακτηρίζουν το συμβατικό περιεχόμενο 16/44.1 και το αποτέλεσμα ήταν πολύ ξεκούραστο, διαυγές και φυσικό.
Άφησα για το τέλος την συμπεριφορά του Essensio με upsampled σήματα στην ομοαξονική είσοδο. Εδώ, πήρα μια συμπεριφορά που τείνει να γίνει χαρακτηριστική σχεδόν για κάθε μετατροπέα που δοκιμάζω: Η εικόνα γίνεται πιο σαφής και συγκεντρωμένη (με κάποιο κόστος στον αέρα και γενικά την εντύπωση από τον τρόπο με τον οποίο σε περιβάλλει η ηχογράφηση) και ο ήχος αποκτά μια πιο στεγνή και γρήγορη αίσθηση. Η συμπεριφορά αυτή είναι πιθανόν να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες όπως το γεγονός ότι οι επιδόσεις του μετατροπέα (και όχι μόνο του Essensio, εδώ που τα λέμε) χειροτερεύουν σταδιακά όσο η συχνότητα δειγματοληψίας ανεβαίνει ή από το ότι το εσωτερικό upsampler καλείται να πραγματοποιήσει μια “δύσκολη” μετατροπή από τα 88.2kHz στα 192kHz (2.177x) ή, τέλος, θα μπορούσε να αποδοθεί και στο upsampler του P70. Το πράγμα θέλει σίγουρα περισσότερο ψάξιμο.

Τελικώς...

... είναι προφανές ότι o Essensio επιτυγχάνει στην αποστολή για την οποία σχεδιάστηκε. Και επιτυγχάνει με τρόπο πειστικό, όντας όχι απλώς ένας καλοκατασκευασμένος μετατροπέας d/a σε μια εντελώς λογική -για τα προσφερόμενα- τιμή αλλά μια συσκευή που βγάζει τα πλεονεκτήματά της στην πράξη καθώς είναι μια από τις πιο καλόηχες που έχουμε ακούσει σε ένα εύρος τιμών που φθάνει και ξεπερνά τις 2.000 ευρώ. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.