MusiCHI Suite v1.8

Το MusiCHI Suite αντικατέστησε το, ή καλύτερα τα προγράμματα που συνήθως χρησιμοποιώ για τη διαχείριση της δισκοθήκης μου, δηλαδή το Media Monkey και το foobar2000. Η δισκοθήκη αποτελείται από 10.000 περίπου αρχεία αποθηκευμένα σε ένα NAS της Intel στο οποίο έχω πρόσβαση από όλους τους υπολογιστές του σπιτιού. Ως βασική πηγή χρησιμοποιώ έναν παλιό IBM Thinkpad R40 ο οποίος τρέχει Windows XP και συνδέεται μέσω USB με το Puccini U-Clock. Από εκεί η διαδρομή είναι γνωστή: Esoteric D-70, Melos Plus Series Line, Parasound HCA3500 και ATC SCM50 PSL. Η εγκατάσταση του MusiCHI δεν κρύβει καμία δυσκολία. Ασυνήθιστο για κάποιους είναι -ίσως- το γεγονός ότι πρέπει να προηγηθεί η εγκατάσταση της βάσης δεδομένων, την κατάλληλη έκδοση της οποίας μπορείτε να κατεβάσετε από τον δικτυακό τόπο του ίδιου του MusiCHI. Εδώ θα πρέπει να προσέξετε το εξής: Αν έχετε 64άρι σύστημα, καλό είναι να πάτε στο site του Firebird και να κατεβάσετε από εκεί το σωστό αρχείο, επειδή αυτό που δίνει το MusiCHI είναι για 32bit συστήματα.
Μετά την εγκατάσταση της βάσης και του MusiCHI το πρώτο βήμα είναι να δημιουργήσεις την πρώτη σου βιβλιοθήκη. Αυτό γίνεται με προφανή τρόπο αλλά το MusiCHI σε μια προσπάθεια να βοηθήσει τον αρχάριο έχει τις τρεις βασικές εντολές συγκεντρωμένες στην κορυφή του σχετικού μενού: Create, Populate, Play. Επί τη ευκαιρία, τα resources που δίνει το site του λογισμικού είναι αρκετά καλά, με γραπτές οδηγίες και επεξηγηματικά βίντεο. Αρκετά χρήσιμο είναι και το αρχείο Βοήθειας που είναι ενσωματωμένο σε κάθε ένα από τα τέσσερα προγράμματα. Εγώ, ως παραδοσιακός και παλιομοδίτης (από την εποχή που το λογισμικό είχε εγχειρίδιο χρήσης σε... κλασέρ) θα ήθελα και ένα κανονικό εγχειρίδιο, σε PDF με πλήρες Reference για κάθε μενού, υπομενού και επιλογή που είναι διαθέσιμη. Σαφώς δεν χρειάζεται να τα γνωρίζεις όλα από την αρχή αλλά γιατί να μην βρίσκονται κάπου συγκεντρωμένα ώστε να ανατρέχεις;

Με την βιβλιοθήκη έτοιμη (το αρχικό scanning πήρε γύρω στα 35 λεπτά), το επόμενο πράγμα που θα δεις είναι το player. Στις πρώτες εκδόσεις του προγράμματος αυτό περιελάμβανε όλες τις δυνατότητες απεικόνισης και η αλήθεια είναι ότι ήθελε λίγο χρόνο να το συνηθίσεις. Στην έκδοση της δοκιμής (1.8) ξεκινάς από μια απλή εκδοχή και όταν χρειαστεί προσθέτεις τα δεδομένα που χρειάζεσαι. Το MusiCHI προσφέρει επίσης την δυνατότητα να παραμετροποιήσεις την απεικόνιση των δεδομένων και να σώσεις την παραμετροποίηση αυτή ως ένα “Flavour” το οποίο μπορείς να ανακαλέσεις. Το πρόγραμμα παραδίδεται με δύο flavours, ένα για κλασική μουσική και ένα, απλούστερο, για τζάζ (το οποίο είναι κατάλληλο και για τα περισσότερα είδη μουσικής). Πλήρως αναπτυγμένο το user interface του MusiCHI θα απαιτήσει μια μεγάλη οθόνη για να το ευχαριστηθείς. Είναι από τα προγράμματα που ευνοούνται από λόγο πλευρών 16:9 και θα έλεγα ότι ακόμη και οι 19 ίντσες του πέφτουν... λίγες! Αν στήνετε από την αρχή ένα σύστημα για ήχο από PC μια κάνετε οικονομία στην οθόνη... Το 15άρι μόνιτορ του thinkpad ήταν μάλλον λίγο για οτιδήποτε πέραν των βασικών (που υπάρχουν στο flavour τζαζ). Το φόρτωμα της λίστας γίνεται πολύ γρήγορα και δεν παίρνει πάνω από μια ώρα χρήσης για να αισθανθείς άνετα με το user interface. To player του MusiCHI είναι συμβατό με τον οδηγό ASIO και προσφέρει, έτσι, την δυνατότητα για bit-accurate αναπαραγωγή. Το μόνο που χρειάζεται είναι να κατεβάσεις τον σχετικό driver και να τον επιλέξεις μέσα από το πρόγραμμα. Το μόνο πρόβλημα, σε αυτή την περίπτωση, είναι ότι η ταυτόχρονη χρήση άλλων μερών του λογισμικού (όπως το ripper) δημιουργεί conflicts. Σύμφωνα με τις οδηγίες αν κάνει κάποιος τέτοιου είδους χρήση, καλό είναι να απενεργοποιεί το ASIO. Η αίσθηση της χρήσης του player είναι αρκετά καλή (απέχει λίγο από το Media Monkey με τα cross fades του) και κάτι που θα ήθελα να δω σε επόμενη έκδοση θα ήταν κάποια shortcuts στο πληκτρολόγιο ώστε να μην χρειάζεται να κινείσαι συνεχώς με το ποντίκι. Δεν θα ήταν κακή ιδέα να μπορείς να “ξε-dockάρεις” το εικονικό transport ώστε να έχεις μια minimized έκδοση πρόχειρη, χωρίς να χρειάζεται να σηκώνεις όλο το πλήρες παράθυρο. Όσο γράφω το κείμενο αυτό, κάνω συχνά Next...

To ripper είναι εύχρηστο και αρκετά γρήγορο (επέλεξα μεσαία συμπίεση FLAC), ενώ το γεγονός ότι σε ενημερώνει συνεχώς για το τι γίνεται το θεωρώ θετικό. Αφού “σηκώσεις” το περιεχόμενο από το CD μπορείς να προχωρήσεις στο tagging. Η βάση FreeDB είναι πολύ καλή και είναι σχετικώς λίγοι οι δίσκοι που της ξεφεύγουν. Η δυνατότητα πρόσβασης στο Amazon είναι μια πολύ καλή λύση αν και ανακάλυψα ότι συχνά για να βρεις τον δίσκο πρέπει να δουλέψεις λίγο την φράση της αναζήτησης. Εκεί βρίσκεις σχεδόν πάντα και φωτογραφία του εξωφύλλου. Με δεδομένη την μεγάλη δυνατότητα για δημιουργία σωστών metatags που έχει το MusiCHI, θεωρώ ότι θα ήταν καλή ιδέα να υπάρχει και δυνατότητα να ανεβάζεις τα δεδομένα αυτά στο FreeDB (όπως συμβαίνει και με το EAC) ώστε να προσφέρεις κάτι στην κοινότητα.
Αν τα metatags δεν ικανοποιούν, ή αν θέλεις να προσθέσεις πληροφορίες, το Tagger είναι το επόμενο κομμάτι του MusiCHI. Εδώ χρειάζεται λίγη προσπάθεια για να εξοικειωθεί κανείς με μια μεγάλη ποικιλία εργαλείων. Βρήκα εξαιρετικά σημαντική τη δυνατότητα να προσθέσεις πεδία ειδικά για την κλασική μουσική, καθώς και τη δυνατότητα διόρθωσης των ονομάτων από την εσωτερική βάση δεδομένων. Επίσης, η δυνατότητα αντιμετάθεσης ολόκληρων πεδίων είναι σημαντική. Φαίνεται να υπάρχει μια μόνιμη παρεξήγηση σχετικά με το τι είναι Composer και τι Artist, ιδιαίτερα στην συμφωνική/κλασική. Το Tagger προσφέρει την δυνατότητα να σκανάρεις συγκεκριμένους καταλόγους και να φορτώσεις metatags σε ήδη υπάρχοντα αρχεία. Αυτό είναι σου επιτρέπει να χρησιμοποιήσεις και άλλα rippers. Απλώς, έχεις δημιουργήσει τα metatags και στη συνέχεια τα αντιστοιχείς στα αρχεία αυτά. Με άλλα λόγια κανείς δεν σας υποχρεώνει να αφήσετε το EAC, αν το έχετε στήσει σωστά και το εμπιστεύεστε!
Γενικά μιλώντας, οι δυνατότητες του MusiCHI αν όχι ανεξάντλητες, σίγουρα είναι πολύ περισσότερες από όσες συναντά κανείς σε παρόμοια προγράμματα. Μετά από τρεις σχεδόν μήνες ενασχόλησης υπάρχουν πράγματα που μαθαίνω (και κάποια που δεν ξέρω πως να τα κάνω -αν και είμαι, σχεδόν, βέβαιος ότι γίνονται) και οι εντυπώσεις χρήσης αναφέρονται σε χειρισμούς που αφορούν τις δικές μου συνήθειες και ανάγκες. Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα δείχνει να μπορεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες του χρήστη εύκολα και αποτελεσματικά.

Τελικώς...

... χωρίς περιστροφές και με βάση την εμπειρία μου από λογισμικό διαχείρισης μουσικών βιβλιοθηκών που είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω μέχρι σήμερα, το MusiCHI είναι μακράν το πληρέστερο πακέτο, με πολλές έξυπνες δυνατότητες και την καλύτερη δομή (με διαφορετικό περιβάλλον για κάθε εργασία). Γρήγορο όσον αφορά στην πρόσβαση της βάσης δεδομένων η οποία το υποστηρίζει, είναι ευχάριστο στη χρήση και διαθέτει όλες τις ευκολίες που περιμένει κανείς. Με βάση την τιμή του, νομίζω ότι πρέπει να θεωρηθεί ευκαιρία και κατά την άποψή μου αποτελεί λογισμικό αναφοράς στο είδος του μέχρι νεοτέρας!